Kidou Senshi Gundam SEED Freedom

بعد از 15 سال انتظار، بالاخره به ادامه اصلی MBSG seed رسیدیم، یک فیلم باشکوه جدید Gundam +2hs که اتفاقات Destiny بعد از جنگ با Durandal را در بر می گیرد. اجازه بدهید اول این را بگویم، این 1 فیلم همه چیزهایی را که سرنوشت برای عرضه داشت به آب می زند، اگرچه آنها اکثراً آن را ایمن بازی کردند، هر شخصیتی لحظه ای برای درخشش داشت (از جمله شخصیت هایی از دانه og) به جز ژنرال محترم واتزفلد. داستان این بار حول محور عشق متمرکز شده بود و در عین حال ادامه ایده های تثبیت شده قبلی بود، اما باید بگویم که برخی از نکات را به خصوص در قسمت میانی آن عجله کردند، علاوه بر این برخی جزئیات کوچک بدون توضیح باقی ماندند اما چیز مهمی نبود. استفاده از CGI در حالی که گاهی اوقات به انیمیشن‌های مکانیکی دوبعدی تغییر می‌کرد، باورنکردنی بود تا به برخی از لحظات کلیدی تأثیری که سزاوار آن‌ها بود، بدهد و ما را به یاد روزهای قدیمی نمایش‌های اولیه بیاندازد. همچنین موسیقی متن با چند آهنگ جدید بسیار خوب شگفت انگیز بود. سبک هنری هنوز همان است که من هرگز به آن علاقه نداشتم، اما آن را تحمل کردم، آنها همچنین می خواستند مدیر هنری قدیمی را به این پروژه بیاورند. فینال یک حماسه اوج بود با برخی از بهترین مبارزات در Seed، برخی از لحظات کمی شیک بود، اما من واقعاً به مبارزه کلی علاقه داشتم، با توجه به اینکه گفته می شود آنتاگونیست های جدید به خوبی Durandal نبودند چه برسد به Le creuset، اما آنها در کل بسیار محکم بودند برای جمع بندی، بدیهی است که دانستن اینکه یکی از پرفروش ترین فیلم های انیمه سال است، یک نامه عاشقانه به طرفداران قدیمی گاندام 9/10 بسیار عالی خواهد بود.

به طور کلی من فیلم را دارای پستی و بلندی‌ها، قله‌ها و دره‌های زیادی دیدم. لحظات کوچک اینجا و آنجا را کاملاً دوست داشتم، دنبال‌کننده‌های خنده‌دار، جالب یا مناسبی از Seed/Destiny یافتم، و چیزهای دیگر حتی احمقانه‌تر از Seed-Hater-Memes بودند. طراحی هنری آن‌قدر که پیش‌نمایش‌ها نشان می‌داد بد نبود، اگرچه بسیاری از اوقات شخصیت‌ها واقعاً بیش از حد بداخلاق بودند. من همچنین احساس کردم چیزی در جنگ CG کم است - خیلی روان بود و فاقد "اومف" و "تأثیر" بود که نمایش های اصلی (و حتی فلش هاتاوی) توانستند در درگیری ها و ضربات القا کنند. جدا از چند آهنگ جدید و شوخی‌های آهنگ‌های کلاسیک اصلی که بیشتر مورد استقبال قرار گرفتند، متوجه شدم که موسیقی فیلم بسیار ضعیف است. دوره‌های طولانی بدون نت احساسی یا شکوفایی، به نظر می‌رسد آهنگ‌های متفاوتی که صحنه به صحنه به هم چسبانده شده‌اند - به من ضربه‌ای صوتی می‌داد. در مقایسه با Seed/Destiny، جایی که شاید قوی ترین عنصر موسیقی بود، نمایش ضعیفی داشت. زیرنویس هایی که احساس کردم کیفیتشون شگفت انگیز نبود. ترجمه و تحویل سخت. همچنین از اینکه دیدم به املای "دالیندال" رئیس سابق ZAFT برگشتیم، ناراحت شدم. من را به سال 2005 برگرداند. نکات داستانی زیادی وجود داشت که من با آنها ایراد گرفتم، مخصوصاً از آنجایی که فوکودا گفت که حفظ ثبات شخصیت از پایان Destiny بسیار مهم است، من امیدوار بودم که از دو شخصیت اصلی ما، Kira و Lacus، بهتر باشیم. به خصوص کیرا (و من در این نقد روی او تمرکز می‌کنم زیرا واقعاً فیلم اوست) احساس می‌کردم که شخصیتی بسیار بد و باورنکردنی از جایی که آخرین بار او را در Destiny دیدیم دنبال می‌کردم. او در این فیلم یک بحران عاطفی برای حل کردن دارد و روشی که سعی می‌کند با آن کنار بیاید، بسیار یادآور کیرای دوران SEED بود، زمانی که او در پایین‌ترین وضعیت/بی‌تجربه‌اش قرار داشت، من شوکه و ناامید شدم. تا پایان Seed و در سرتاسر Seed Destiny، کیرا هوش هیجانی و آگاهی بسیار بیشتری پیدا کرده بود و مانند او در این فیلم عمل نمی کرد. در اینجا فرصتی برای کشف یک شخصیت بسیار ظریف تر و رابطه عاشقانه وجود داشت، اما متأسفانه فیلم یک بازنگری آشکار و خسته کننده از انجام آن کار (با همین شخصیت) داشت. این قهقرایی شخصیت بدون دلیل گیج کننده بود و راحتی طرح را باز می کند. لاکوس بازگویی های بسیار گیج کننده ای دارد که ظاهراً برای او ساخته شده است، با این حال شخصیت او بیشتر احساس می کند که از زمانی که او را در Destiny دیدیم تغییری نکرده یا تکامل نیافته است، در حالی که کیرا احساس می کرد واقعاً پسرفت کرده است. آنتاگونیست ها به شدت توسعه نیافته و توضیح داده نشده اند، مگر اینکه در سرعت سرسام آور برخی از بخش های فیلم چیزهای زیادی را از دست داده باشم. حقه‌ها و خاستگاه‌های خاص گروه آنتاگونیست که *انتقادی* برای طرح است... تا جایی که من به یاد دارم توضیح داده نشده است. من فقط می توانم فرضیاتی داشته باشم که برای فیلمی که نزدیک به 2 دهه زمان داشت تا خودش را کشف کند، عالی نیست. در طول فیلم چند بار به یاد فیلم Resurrection Code Geass افتادم. فقط من احساس می‌کنم که آن فیلم همه چیزهایی را انجام داد که می‌توانستید به آن‌ها امیدوار باشید - و آنها را به خوبی انجام داد - در حالی که در اینجا سازش‌های روایی زیادی از Seed Destiny وجود دارد. به نظر می‌رسد که فیلمنامه می‌توانست با ادامه‌ی دیگری کار کند. خدمات زیادی برای طرفداران وجود دارد، به خصوص وقتی وارد مرحله سوم می شوید. وقتی روی توسعه/روایت شخصیت پا نمی گذارد، بسیار موثر است. شین، لونا، کاپیتان رامیوس، مو، آترون و کاگالی همگی لحظات فوق‌العاده‌ای را به دست می‌آورند که اگر تا به حال از تنظیم دانه گاندام لذت برده باشید، دوست خواهید داشت. من امیدوارم که تعداد بیشتری از انیمیشن‌های دوران کیهانی، فقط با توجه به تداوم و توسعه شخصیت‌ها، به دست بیاید. برای Seed Freedom، امید جدی من این است که بتوانند جنبه‌های خاصی از Seed Freedom را برای نسخه خانگی بهبود بخشند و ماساژ دهند، همانطور که با Seed-Destiny OG > Seed Destiny HD انجام دادند. وقتی دوباره تماشا کردم به نوعی باعث شدند Seed Destiny را بیشتر از Seed دوست داشته باشم، بنابراین فکر می کنم می توان به Seed Freedom امیدوار بود.

من تازه در تئاترها دیدم. بلیط من زیر انگلیسی بود، اما در نهایت دوبله شد. من از این که وارد این کار شوم هیجان‌زده نبودم، چون شنیدم که یک بازیگر جدید از VA است، اما آنها کار بسیار خوبی انجام دادند. برای من در بیشتر قسمت های فیلم مطرح نبود. فرنچایز Seed همیشه برای من یک کیسه مختلط بوده است، اما من احساس می‌کنم که آنها مطمئناً با این نسخه از انتظارات من فراتر رفتند. من با احساس رضایت کامل ترک کردم و می توانم بگویم که این یک هدیه به طرفداران OG Gundam بود... هنوز هم Seed است بنابراین شما لحظات ملودراماتیک جذاب خود را دارید، به خصوص در نیمه دوم هههه... آنها قطعاً یک مسترکلاس با انیمیشن و نبرد برگزار کردند. صحنه‌ها، صحنه‌های بسیار حماسی... انتخاب‌های موسیقی فوق‌العاده بود، مخصوصاً در پایان. فکر می‌کنم هنوز برای یک نمره در ذهنم تازه است، اما idc 8.5/10 است