Psycho-Pass: Sinners of the System Case.1 - Tsumi to Batsu

مهم است که توجه داشته باشید که در شروع، هر 3 مورد SS به هیچ وجه دخالت Tow Ubukata را ندارند. شیوتانی، که با تمام جنبه های فرنچایز درگیر بوده است، مسئولیت اینجا را بر عهده دارد. تولید I.G. همچنین برای این پروژه پرشور بازگشته است، به همین دلیل است که بسیار شبیه فصل 1 است. اگرچه این فیلم کمی متفاوت است زیرا نویسنده جدید دیگری در اینجا وجود دارد، یوشیگامی، که به وضوح از طرفداران میکا است. به هر حال. این یک ورودی محکم است. مورد 1 قوس Mika را در فصل 2 اصلاح می کند. اما واقعاً، با توجه به اینکه آن فصل چقدر بد گذشت، پس از S1 یا فیلم اول بهتر می شد. در هر صورت، بازخرید/توسعه شخصیت او و ارتقاء بعدی او بعداً احساس می کند که به دست آورده است، کار بسیار خوبی است. مورد 1 همچنین شخصیت گینوزا را تا حدودی بررسی می‌کند و به ما بینش بیشتری در مورد آشفتگی حل‌شده او با کوگامی و چگونگی سازگاری او با زندگی پس از مرگ ماسائوکا می‌دهد.

عنوان باید روانی پاس: فیلم قدردانی از میکا باشد. در تک تک لحظات فیلم، شیموتسوکی میکا به شدت رسا است و دقیق ترین انیمیشن ها را دارد. کارگردان این فیلم به وضوح یک میکا سیمپ است. من هم میکا را دوست دارم اما هر چیزی حدی دارد. تیم واقعا روی میکا تاکید زیادی داشت. میکا کاوائی. این یک بررسی *بدون اسپویلر* است. داستان 2/10 اگر حفره های طرح وجود نداشت، شاید داستان امتیاز 5/10 را دریافت می کرد. کارگردان داستان یا نویسنده داستان این بخش از جهان روانی به وضوح عملکرد ضعیفی دارد. از یک داستان خوب نوشته شده از فصل 1 Psycho Pass گرفته تا این مزخرفات. واضح است که اگر می‌خواهید علاقه به فرنچایز Psycho Pass را احیا کنید، دوشیدن سگ مرده آخرین کاری است که باید انجام دهید. داستان Psycho Pass Sinners of the system case 1 به جای وقت گذاشتن برای تحقیق، چیزی نیست جز ایده هایی که به بدترین شکل ممکن در هم ریخته شده اند. تلاش نادرست برای ایجاد یک طرح نسبتاً ساده پیچیده به نظر می رسد. هنر 8/10 مثل همیشه، بخش تولید انیمیشن IG می داند که چه کاری انجام می دهد. هر صحنه به خوبی با هم ترکیب می شود. هیچ چیز زیادی نمی توان گفت غیر از شگفت انگیز است. درست مانند فصل 1، 2 و فیلم (2015)، استانداردهای انیمیشن و هنری بسیار بالاست. از CGI بسیار حرفه ای استفاده می شود. من هیچ کس نمی تواند از هنر متنفر باشد. صدا 6/10 تم آغازین و پایانی صرفاً ریمیکس OST هستند که قبلاً دوباره استفاده شده اند. ost به خودی خود خوب است، اما وقتی این ریمیکس بی فایده EDM را اضافه می کنید، جای سوال دارد. وقتی OST دوباره مورد استفاده قرار می‌گیرد، اهمیتی نمی‌دهم، اما حداقل با میکس نکردن آن، عدالت موسیقی را رعایت کنم. صداگذاری مثل همیشه، متناسب با هر شخصیت است. نه یک بار، صدای هیچ شخصیتی عجیب و غریب یا نامناسب بود. متاسفانه چیز جدیدی اضافه نشده است. پس‌زمینه OST، SFX، همه اینها دوباره استفاده می‌شوند، و این خوب است زیرا به درستی استفاده می‌شود. تنها شکایت من این است که تصمیم احمقانه‌ای برای ریمیکس شروع و پایان فصل 1 و سپس پخش آن روی این فیلم است. شخصیت 5/10 طراحی شخصیت به خودی خود همیشه خوب است. اما آنچه که ضعیف انجام شد بار دیگر با داستان ضعیف گره خورده است. از ناکجاآباد، کاراکترها فقط "اتفاقی" انجام می دهند. در فصل 1، هیچ یک از این چیزهای غیرقابل توضیح فقط "اتفاق نمی افتد". در بسیاری از مواقع، داستان فقط به این می‌رسد که «مهم نیست، هر چه می‌خواهم بنویسم می‌نویسم» که در بسیاری از صحنه‌های به تصویر کشیده شده مشهود است. شخصیت های آنتاگونیست به خوبی مشخص بودند، اما همیشه کوتاه به نظر می رسید. کما اینکه بسیاری از صحنه های مربوط به آنها از کات نهایی این فیلم حذف شده است. به طور کلی، هر شخصیت به ماهیت خود صادق بود و این تنها دلیلی است که امتیاز 5/10 را دریافت می کند. لذت 5/10 من این را تماشا می‌کنم، چون آن‌گونه نیستم که فقط یک انیمه را رها کنم. وقتی شروعش کردم تا آخرش ادامه میدم. فقط کاش می شد Sinners of the System Case 1 بهتر نوشت. همه چیز فقط تلاشی تنبل برای جالب کردن گذر روانی به نظر می رسد. برخلاف فصل 1 و 2 که من به همه توصیه می کنم آن را تماشا کنند و همچنین دوباره آن را تماشا کنند. این فیلم شایسته تماشای مجدد نیست. فقط آن را تماشا کنید زیرا شما Psycho Pass را دوست دارید و داستان کامل را می خواهید. به خاطر دنیای Psycho-Pass، من به Psycho Pass: Sinners of the System Case 2 ادامه خواهم داد.