Major S6

ماژور، مانند انیمه، اثری متوسط ​​ادامه می‌یابد، اما به عنوان یک سفر، در این فصل ششم به جام مقدس می‌رسد و خود را به عنوان یک اثر شایسته تثبیت می‌کند. داستان (63) - داستان مثلاً به اندازه فصل چهار هیجان انگیز نبود، اما خوب بود. روایت، در این فصل، بخش بزرگی را به عنوان پشتیبان توسعه شخصیت عمل کرد. ART(52) - انیمیشن الگوی اصلی. SOUND(64) - آهنگ های خوب، کار خوب فصل های گذشته را ادامه می دهد. شخصیت (81) - نقطه برجسته این فصل، توسعه شخصیت، چیزی که Major به آن نیاز داشت، و خدا را شکر که ما از آن نعمت برخوردار بودیم، اما متأسفانه، کمی دیر آمد. کلی = 71

بررسی انیمه (قسمت 2) tl;dr در پایین انیمه: - عمده *قبل از خواندن این مطلب، بررسی قبلی من در S3 را بررسی کنید* این برای فصل 4،5،6 قسمت آخر و سریال جهانی OVA است. ژانر: - ورزشی، درام، عاشقانه همانطور که در اولین نقدم گفته بودم که 3 فصل اول پیش غذا هستند، معامله واقعی از فصل 4 شروع می شود. انیمه های ورزشی انجام می دهند. اکثر انیمه ها دارای محیط مدرسه ای در این ژانر هستند، در حالی که تعداد کمی از انیمه ها مانند Giant killing، One outs و تعدادی دیگر به ما ماهیت حرفه ای ورزش را نشان می دهند. و Majorsits در راس اینها بدون شک. در حالی که One outs اساساً بیشتر یک هیجان انگیز است تا ورزش واقعی، کشتن غول‌پیکر می‌تواند مشکلات یک مدیر فوتبال در یک لیگ حرفه‌ای را به خوبی به تصویر بکشد. اما بین 12 قسمت و 72 قسمت دشوار نیست که ببینیم کدام یک از آنها جامع تر است. همچنین رشته اصلی بیسبال و GK فوتبال است. اصلی از POV بازیکنان است در حالی که دیگری از یک مدیر است. فصل 4 درست از جایی که S3 چپ کرده شروع می شود. طبق معمول، همه چیز کمی سورئال و عجولانه به نظر می رسد، اما انیمه همچنان واقع بینانه است و چند مشکل اساسی را نشان می دهد که یک فرد زمانی که به کشوری ناشناخته می رود با دانش اندک یا بدون دانش از گویش (یا زبان، اگر بخواهید) با آن مواجه می شود. . قهرمان هنوز اوپ است، اما اگر فکر می کنید او قرار است همه چیز را به خوبی پشت سر بگذارد، فقط بگوییم ممکن است شگفت زده شوید. صادقانه بگویم آنچه آنها در این فصل نشان می دهند احتمالاً قبلاً در بیسبال اتفاق افتاده است. (در واقع اصلاً دور از ذهن نیست زیرا لیونل مسی در تمرین بارسلونا کارهای بدتری نسبت به آنچه در اینجا نشان می دهد برای هم تیمی هایش انجام داد). در چیزی که بسیار ماهرانه نمودار رشد را به قهرمان داستان معرفی می کنند. مسابقات بسیار شدیدتر می‌شوند و به جرات می‌توانم بگویم که از مسابقات بیسبال لذت نبرده‌ام، بنابراین از زمان وان اوت، مسابقات Diamond no Ace را احمقانه نشان می‌دهد. مسابقات کشیده نمی شوند، در 2-3 قسمت به پایان می رسند، و تمرکز اصلی در واقع بیشتر بر روی انسان هایی است که در حال بازی بیسبال هستند تا برخی حقه ها (ترفندهایی وجود دارد اما آنها بر تعامل شخصیت ها غلبه نمی کنند). مطمئناً مقداری چیزهای خنده دار اینجا و آنجا پرتاب می شود، اما این هرگز برای نمایش واقعی بازدارنده نیست. (کسانی که می خواهند روی آن جنبه از نمایش تمرکز کنند و به آن ضربه بزنند، خوش آمدید، اما اگر از لنز محدب تا این حد استفاده کنید، تقریباً می توانید از لذت بردن از هر چیزی صرف نظر کنید). و بله، این فصل برخی از تعاملات شخصیت های مورد علاقه من را دارد. S5 بزرگتر و بهتر می شود. خط داستانی اصلی که از S1 شروع شد بسیار مهم می شود. و همه چیز حل می شود. اما درام فوق‌العاده شدید است و من در هیچ کجا درام بیشتری در یک انیمیشن ورزشی ندیده‌ام. (شاید قدم های کودک را برمی دارد، اما همچنان شدت آن کمتر است). بازی نهایی مورد علاقه من در کل سری است و نتیجه گیری چیزی است که انتظارش را نداشتم. این فصل برای من اوج یک ورزش درام بود، چیزی که هرگز نمی‌توان آن را بهتر کرد. اما این فصل در مورد عاشقانه نیز بود. عاشقانه به آرامی اما مطمئناً شروع به شکوفایی کرد. و جالب بود که قهرمان داستان ما در حال شعبده بازی بیسبال و عاشقانه بود. فکر می‌کردم با S5 تمام شده است، اما اشتباه می‌کردم S6 تقریباً به همان اندازه درخشان بود و یکی از جنبه‌های بسیار مهم یک ورزشکار (یا دو) را مدیریت می‌کرد، و آنها این کار را خیلی خوب انجام دادند. آنها نه بیش از حد آن را گسترش دادند و نه اهمیت آن را تضعیف کردند. تمرکز از بازی ها به گورو (قهرمان اصلی) به عنوان یک شخصیت و مشکلات او و همچنین غرور او که منجر به سقوط او شد تغییر کرد. چگونه او بر شانس ها غلبه می کند و چگونه هم تیمی هایش از او الهام می گیرند (در واقع کل سریال اینگونه است). و سرانجام در آخرین اپیزود یکی از اعترافات مورد علاقه من را دریافت می کنیم. این فصل به طرز فوق‌العاده‌ای نمایشنامه‌ای داشت و زندگی یک بازیکن، مشکلات و فراز و نشیب‌ها را به زیبایی نشان داد. سری جهانی OVA اساساً پلی بین S6 و پایان بود، که اساساً 2 بازی یا بیشتر از موارد ورزشی شونن داشت، اما برای احساس کامل بودن ضروری است. در نهایت پایان. پایان قسمت مورد علاقه من از کل سریال است. من عاشق این هستم که چگونه آنها همه چیز را "دایره کامل" پیش می برند. من عاشق این هستم که چگونه قهرمان داستان را بزرگ شده نشان می دهند. من عاشق این هستم که چگونه در پایان آنها کل 6 فصل را در 5 دقیقه نشان می دهند در حالی که اولین افتتاحیه شروع به پخش می کند. من عاشق بزرگ شدن انیمه هستم و این بهترین انتخاب بود. وقتی تمام سفر آن مرد را نشان دادند، در پایان اشکم در آمد. من با گورو بزرگ شدم. فقط ممکن است یک رد زمانی وجود داشته باشد، اما آنها نمی توانستند کار بهتری از IMO انجام دهند. چیزهای زیادی هست که من از انیمه پس می گیرم. و بسیاری از پشیمانی ها و خواسته ها ظاهر می شود. من می خواهم عشقی مانند گورو در زندگی ام داشته باشم، کسی که مانند دوست دخترش عاشق من شود. این به من آموخت که داشتن استعداد هیچ معنایی ندارد مگر اینکه به اندازه کافی سخت تمرین کنید زیرا در جایی از دنیا همیشه کسی بهتر از شما در کاری که انجام می دهید وجود خواهد داشت. به شما یاد می دهد که برای دوستی های خود ارزش قائل شوید. و برای من نوستالژیک کرد. و در نهایت نشان داد که چگونه زندگی روش عجیبی برای تکرار دارد (وقتی انیمه را می‌بینید منظورم را می‌دانید). tl;dr: - درام باورنکردنی، بهترین بیسبالی که خواهید دید، داستانی در مورد بزرگ شدن، پایانی دلگرم کننده، این تمام چیزی است که از یک انیمه مانند این نیاز دارید. کامل ترین انیمه ورزشی تا کنون امتیاز: - (انیمیشن، موسیقی، داستان، شخصیت، لذت) S4-8،7،8،8،10 (41/50) S5-9,8,8,8,10 (43/50) S6-9,8,9,8,10 (44/50) سری جهانی OVA (7،7،6،6،10 36/50) Epilogue-10/10 (با عرض پوزش نتوانستم این یکی را تقسیم کنم :) )