Levius

حاوی اسپویل‌هایی است: در حالی که خود لیویوس شخصیت یک ترقه‌ای کهنه‌ای را دارد، شخصیت‌های پدر همجنس‌گرای ناتالیا و لویوس بسیار خوب هستند. گاهی اوقات اینطور به نظر می رسید که آنها فقط چیزهایی را در آنجا پرتاب می کنند تا یک حفره مشخص را منطقی کنند، "اوه بله، در واقع سه چک کامل وجود دارد تا بتوانیم بازوی خرچنگ جدید لویوس را برای مبارزه او با جوآن آرک با یک باب بدتر درست کنیم. و دلقک او (به معنای واقعی کلمه) جوجا کورپ سرمایه داری، دکتر پدر تی ام." ممکن است قبلاً آن را مطرح کرده باشند و من آن را از دست داده باشم؟ (اینکه 3 تا چک هست که هست). نمونه‌های دیگری هم وجود دارد که نشان می‌دهد فقط برای وصل کردن حفره‌ها چیزهایی را به داخل پرتاب می‌کنند، اما این تنها موردی است که به یاد دارم tbh. تنها شخصیت‌هایی که من واقعاً تا حدی دوست داشتم ناتالیا بود، زیرا او مدام به همه توهین می‌کرد و همه آنها در ابتدا از او متنفر بودند، اما در نهایت همه آنها «ما خانواده هستیم» بودند. مثل، باشه؟ حدس می زنم؟ همچنین نظرات او در مورد بیل و عموی لویوس مانند دختر، شما در مورد چه چیزی هستید ? "شما دو نفر زمان زیادی را تنها می گذرانید." ناتالیا واقعاً گفت: "من می دانم که شما چیستید." نمی دونم منظورش همین بود ؟؟؟ به نظر من خنده دار است، به ناتالیا فریاد بزنم که ظاهراً به دو پدر همجنسگرای لویوس داده است؟ من هم از مرد قاتل خوشم می آید، او چند نفر را کشت، سپس لویوس او را کتک زد و گفت: "برابر تو می توانستی من را زودتر کتک بزنی چرا که نه؟" legius: "سرگرم کننده بود ????" سپس قاتل دوباره برای همیشه ظاهر می شود. بعداً مانند، "هی بچه ها من می دانم که من بازنشسته هستم، اما پسر آیا من نکاتی برای PRO GAMER برای شما بازنده ها دارم؟" ??) تمام شخصیت او این است: بازنشسته شد، چند نفر را کشت، و "لما به شما کمک کنم چون من خیلی مهربانم" در کل خوب بود؟؟ درام ماپت (abla fahita: drama queen btw، رسوایی های تقلب در قتل و موارد دیگر دارد) که قبل از تماشای آن را تماشا کردم سرگرم کننده تر بود tbh 5/10، نه فنجان چای من، حدس می زنم؟ اما هنر چیزی است که من را جذب کرد و مفهوم آن جالب است. اگر مشت زنی، مهندسی و داستان های غم انگیزی را دوست دارید که واقعاً تاثیر چندانی نداشتند، ممکن است لویوس را دوست داشته باشید.

جدا کردن لویوس جالب بود. در نگاه اول، همه چیز باید کار کند تا بیننده را برای یک سواری سرگرم کننده جذب کند. استعداد پشت نمایش آشکار است و مفهوم آن به اندازه کافی جالب است که برای خود یک اقتباس از انیمه ایجاد کند. این باعث می شود مردم سر خود را برگردانند اما متوقف نشوند و واقعاً آنها را بیشتر علاقه مند کنند. اسپویل های ملایم، وجود شخصیت های ذکر شده، هیچ چیز مرتبط با داستان. انیمیشن: بسیار خوب این یک انیمیشن با کارگردانی هنری قوی است. احتمالا مانگاکا، که آثار هنری زیبای آن در بیرون دیده می شود، کمک زیادی کرده است. به نظر می رسد که آنها دارای پایه های قوی هستند و کیفیت بالای هنر در سراسر آن دیده می شود. طراحی کاراکترها ساده اما واضح هستند. نور در برخی از عکس های محیطی دوست داشتنی است و فضای شگفت انگیزی را ایجاد می کند. البته ما را به CGI می رساند. در حالی که اغلب مردم آن را مسخره می‌کنند (نه بی دلیل)، اما همه اصول اولیه به خوبی ظاهر می‌شوند و «Levius» فقط خوب به نظر می‌رسد. این حرکت اغلب سریع و گویا است تا شناور و ناخوشایند که CGI بتواند با آن مبارزه کند. با این حال، هنوز هم برخی از مشکلات وجود دارد. حالات چهره را می‌توان بیشتر کرد، اگر انیمیشن دستی باشد و برخی از صحنه‌های شهر فاقد جمعیت بیشتری باشد تا شهر را زنده‌تر کند. سپس، آنقدر نادر هستند که لذت کلی را از بین نبرند. موسیقی: خیلی خوب موسیقی قطعا یک قدم به عقب برمی‌دارد تا طراحی صدا را به نمایش بگذارد. موسیقی متن فیلم ظریف است و به جای هیپ کردن، بالا می برد. چیزی که سزاوار فریاد زدن است قطعا آهنگ های آغازین و پایانی است که در مقطعی بیشتر از خود داستان اصلی مشتاقانه منتظرش بودم. طراحی صدا راضی کننده است و نقش مهمی در ایجاد حس واقعی ضربه ها دارد، اما هیچ چیز انقلابی نیست. داستان: خوبه ساده است. این یک انیمه بوکس با فرمول استاندارد است و پیچ و تاب خود را در فناوری بخار است. با این حال، توضیحی در مورد نحوه عملکرد سیاست این جهان در مورد ورزش، شخصیت اصلی و نه چیزهای دیگر ارائه شده است. این باعث می شود که در داخل کمی احساس خالی شود. بیننده را به سرعت معرفی می کند اما نمی تواند او را وادار کند که عمیق تر کند. در حالی که توهین آمیز نبود، به من این حس را داد که از نقطه A به نقطه B بروم، زیرا در فیلمنامه نوشته شده بود، به جای اینکه به طور طبیعی از یک رویداد به رویداد دیگر جریان یابد. شخصیت ها: متوسط برای یک انیمه ورزشی با دوز درام، باید قوی ترین نقطه باشد اما در عوض ضعیف ترین است. مانند داستان، شخصیت ها ساده هستند و چیزی فراتر از آن نیست. آنها در اکثر موارد فاقد عمق و احتمالاً زمان نمایش هستند. در عوض به شخصیت اصلی - Levius - داده می شود که اصلاً یک قهرمان کاریزماتیک نیست. او جدی و مصمم است، اما ما تا دیروقت نمی‌توانیم انگیزه‌های درونی او را ببینیم و ارتباط با او به هیچ وجه سخت است. در چنین موردی، کاراکترهای فویل اضافه می شوند. عمو، بیل و ناتالیا شخصیت های رنگارنگ تری دارند و مانند توپی روی دیوار سیمانی از لویوس می پرند. تماشای توپ سرگرم کننده است اما وقتی دوربین عمدتاً روی دیوار بتنی تمرکز می کند لذت کمتری دارد. گویاترین مثال، این است که چگونه شخصیت ناتالیا حرکتی درخشان برای افزودن برخی خطرات احساسی و جهش به پویایی بیش از حد جدی و پیش پا افتاده در باشگاه بود. با این حال، هرگز به او وزن کافی داده نمی شود که واقعاً بر داستان تأثیر بگذارد و حتی چند قدم در رابطه اش با لویوس کم ندارد. تمام قوس او در پایان، در حالی که برای ضربان داستان ضروری است، احساس می‌کند که به دست نیامده و بی‌هوده است. داستان شخصیت ها را به جای برعکس سوق می دهد. غالباً به روش‌های کوچک احساس می‌شد که کسی تصمیم می‌گیرد به این دلیل که فیلمنامه باید به نقطه B برود، نه به این دلیل که برای شخصیت تثبیت شده درست یا طبیعی است. چیزی که حیرت‌انگیز است، زیرا شخصیت‌ها به قدری ساده هستند که به راحتی می‌توان داستان را به جلو برد و صحنه‌های روشن و متضاد بین آنها داشت. شاید تغییراتی برای اقتباس بوده است. شاید محدودیت زمانی وجود داشته باشد (با این حال، قدم زدن شتابزده به نظر نمی رسد، بنابراین من شک دارم)؟ اما نتیجه نهایی دارای چنین پتانسیل هدر رفته ای است، من حتی در پایان تماشای آن کمی ناراحت شدم. نتیجه: لویوس همه کارت های مناسب را داشت. مفهومی جالب، فرمول داستانی ساده و آزموده شده، کارگردانی هنری و انیمیشن خوب، با این حال در یک جایی، به نوعی در طول مسیر به اشتباه افتاد. فاقد "اومف" نهایی بود، تا واقعاً همه مواد را به چیزی خاص برساند. نکته برجسته قطعاً مبارزه مالکوم بود، بنابراین نیمه اول اگر نه برای داستان و نه برای انیمیشن ارزش دیدن داشت. در حالی که خشن به نظر می رسد، خود انیمه به هیچ وجه بد نیست و احتمالاً برای تماشاگرانی که نیاز کمتری دارند، می تواند یک تماشای خوب در شب ها ایجاد کند (که باز هم چیز بدی نیست). این به خوبی در کتابخانه نتفلیکس قرار می گیرد. در حالی که Levius سزاوار ستایش است، اجرای شایسته فقط تا اینجا می تواند داستان را به دست آورد. و اگر امتیازی بیش از «خوب» به آن بدهید، اشتباه است. (6/10)