Kyoukai no Kanata Movie 2: I'll Be Here - Mirai-hen

ژانر " فراتر از مرز: من اینجا خواهم بود - آینده" - اکشن، جادو، قدرت فوق العاده، ماوراء طبیعی، درام، سینن. خاطرات، شما را شکل می دهند و از شما فردی می سازند که نشان دهنده شخصیت شماست. فراموش کردن ضروری ترین چیزها در زندگی چیزی است که می تواند تبدیل به یک نفرین بزرگ شود، چیزی که حتی بزرگتر از جاودانگی است، و چیزی که ممکن است زندگی شما را به جهنم تبدیل کند. کوریاما میرای که نمی‌داند به چه کسی اعتماد کند و به کجا مراجعه کند، پس از توقف «فراتر از مرز» در فصل اول، حافظه خود را از دست می‌دهد. این فیلم به عنوان ادامه انیمه عمل می کند و به نمایش پایان خوشی که در انیمه وجود نداشت کمک می کند. از جایی که انیمه متوقف شد، فیلم یک عمل هماهنگ از کوریاما را به تصویر می‌کشد که سعی می‌کند خاطراتش را دوباره به دست آورد، در حالی که آکیهیتو تمام تلاشش را می‌کند تا او را از بازگشت به جهنمی که به تازگی از آن بیرون آمده باز دارد. در حالی که داستان و انیمیشن به خودی خود در جدول قرار گرفتند، کمدی ظریف و تاخیر در پیشرفت داستان فیلم را به عنوان یک فیلم کلی پایین می آورد. فاقد وقایع اساسی است که برای پیشرفت بیشتر داستان باید اتفاق بیفتد و این در نهایت خواب بینندگان را خسته می کند. از نظر فنی، می‌توان گفت که این فیلم با انیمیشن بی‌نقص و صحنه‌های اکشن فوق‌العاده خود، نشانه‌ای آشکار در تاریخ می‌گذارد، اما با پشت سر گذاشتن این دو مزیت بزرگ، همه چیز به عنوان یک عقب‌نشینی عمل می‌کند و این فقط آن را به یک «مه» تبدیل می‌کند. فیلم انیمه را به طور کلی تایپ کنید. تماشای این فیلم به هر عاشق "درام" توصیه می شود.

انگیزه های شرور اصلی به هیچ وجه ایجاد نشده است. نتیجه این است که نقش بیشتر شبیه یک وسیله داستانی/آسانی برای درگیری های معنادارتر بین آکیهیتو و کوریاما و همچنین ایزومی و هیرومی است. فیلم از جایی که سریال متوقف شد ادامه می‌یابد و وضوح را به نکات کلیدی داستانی می‌رساند که در 12 قسمت به آن اشاره شده بود اما حل نشد. یکی از مهمترین آنها روابط بین قبیله خون نفرین شده و فراتر از مرز است. از این نظر تماشای فیلم برای هر طرفدار نمایش ضروری است و داستان را به گونه‌ای خلاصه می‌کند که خیلی قابل پیش‌بینی نباشد. مضامین چیز جدیدی نیستند، اما اجرای آنها ارزش دیدن را دارد. بزرگترین ایراد برای من شخصیت شروری است که چیزی جز یک وسیله داستانی نیست.