JoJo no Kimyou na Bouken Part 6: Stone Ocean Part 3

به طور غیر عینی، این برای من فصل بهتری است (و بخشی از JJBA) به دلیل اینکه نقطه اوج چیزی بسیار عالی و شگفت انگیز است، تمام ماجراهای عجیب جوجو. ، من واقعاً انگیزه تغییر جهان را درک نکردم، این او بود که می خواست به جهانی برسد که در آن همه آزاد باشند تا بدانند چه اتفاقی برایشان می افتد و بنابراین باعث می شود بهترین انتخاب را انجام دهند؟ با جمعیتی تا حد زیادی گنگ (این مال جوجو است، غیر اصلی ها نسبتاً احمقانه هستند و به اندازه شخصیت های اصلی با استعداد یا باهوش نیستند یک کاربر در حال تکامل به همراه خانواده اش/خانواده خود را پیدا کرد و توانست آنقدر الهام بخش باشد که حتی در مرگش هم توانست به پایانی تلخ و شیرین پایان دهد و این فصل سوم دارای غرفه های وحشیانه سه فرزند دیو، سه جایگاه پوچی بود. توانایی ایستادن کامل گزارش آب و هوا، فقط مقدار دیوانه وار وحشی که فقط تا زمانی که جوجولیون یا توپ فولادی دویدن متحرک شود، قابل رقابت است. بازنشانی کیهان در پایان بسیار سخت و زیبا بود، زمانی که جولین جهان جدید به امپوریو می‌گوید که همه چیز درست خواهد شد، مثل این است که وزنه‌ای به بی‌رحمانه‌ترین راه‌ها برداشته شده است. این‌ها قهرمان‌های ما نیستند، اما از نظر بصری، پرشور هستند، اما از گذشته یا خود جایگزین و آشفتگی‌هایی که پشت سر گذاشته‌اند، اطلاعی ندارند. من فکر می کردم که وقفه OP توسط Pucci می توانست کمی بزرگتر باشد، اما اشکالی ندارد، در مقایسه با دیگر آنتاگونیست ها که با موضوع آغازین به هم می ریزند، Pucci کمترین علاقه من را داشت. من فکر می کنم این سریال به تنهایی یک 7/10 است، به عنوان سریال جوجو یک 7/10 است، و به عنوان آخرین ارسال از این ماجراجویی بزرگ، یک 8/10 است، اما برای من و کاملا ذهنی، 8.5 است اما من گرد شده برای شیطنت ها و کنسرت ها. شما باید 5 قسمت را بگذرانید تا این یکی به همان اندازه که با من انجام شد فرود بیاید. این نیاز به سرمایه گذاری کامل دارد.

من امروز JOJO Stone Ocean را تمام کردم و از انیمیشن ناامید شدم. شبیه قسمت های قبلی نبود. هنوز عکس‌هایی بدون حرکت در بیشتر مواقع وجود داشت. Osts مثل همیشه خوب بودند، اگرچه طراحی شخصیت به شدت بد بود. مثل این است که آنها در بودجه SBR صرفه جویی می کردند. در هر صورت، این احتمالاً اولین نمایش برای من است که MC MV را شکست نمی دهد و شخصیت جانبی آن را شکست می دهد. دوبله انگلیسی را تماشا نکنید وحشیانه است و طراحی صدا بسیار بد بود. چیزهای زیادی وجود داشت که می خواهم در مورد انیمیشن بگویم، اما از گفتن آن ناامید هستم.

همین الان می‌توانم بگویم چیزی که از ۱۰ مطلق بودن این قوس جلوگیری می‌کند، این واقعیت است که پس از دنبال کردن همه قهرمان‌های مرد جوجو، اولین و تنها جوجو زن تنها کسی است که مشکلات پدری دارد و توسط یک مرد. چرا قرار گرفتن توسط یک مرد باید نقطه شروع جولین باشد؟ چرا او باید مشکلات پدری داشته باشد در حالی که جوجوهای دیگر آن مشکلات را نداشتند یا هرگز به آنها اشاره نشد؟ جوجوهای دیگر به نظر می رسید که به خوبی با هم کنار آمده بودند، به خصوص جوزف و جوسوکه. جورنو که هرگز پدر واقعی خود را نشناخت، مورد آزار ناپدری قرار گرفت. اما انگیزه او در کل قوس تبدیل شدن به گانگستر شماره یک برای نجات میهن ارزشمند خود از فساد بود. می بینید که چگونه مردان می توانند ماجراجویی های هیجان انگیزی داشته باشند بدون اینکه به عنوان "رفتار بی پدر" در نظر گرفته شود؟ می‌توانم بفهمم که او می‌خواهد در زندان بماند به این دلیل بود که به او اهمیت می‌داد و می‌خواست روحش را به دست آورد/بایستد (با توجه به رابطه آنها در آن مقطع بسیار متفکرانه بود)، اما باز هم به این دلیل بود که برخی از احمق‌های خوب به او نگاه می‌کردند. او در وهله اول آنجا است. اگر در این سریال تا این حد پیش رفته اید، می دانید که قبیله جوجو متشکل از قهرمانان باهوش، نجیب، تندخو و جسور است. و در حالی که آنها در موقعیت‌های خطرناکی قرار می‌گیرند که باید خود را قربانی کنند، به این دلیل است که با یک شرور شرور، یک کاربر Stand مبارزه می‌کردند. خارج از آن، آنها فقط افراد عادی روزمره با جاه طلبی و حفظ نفس بودند. اتفاقی که بین جولین و دوست پسر سابقش افتاد وحشتناک بود، اما نمی‌توانم فکر نکنم که هیچ‌کدام از جوخوس‌های مرد حاضر به کمک به کسی برای پنهان کردن یک قتل نشده باشند. به نظر می رسد، «حتی اگر جوجو باشد، باز هم یک زن است. بنابراین ما باید او را مجبور کنیم کارهای احمقانه زنانه انجام دهد." راستش را بخواهید ترجیح می‌دهم اگر خودش یک بزهکار بود. اما باز هم «رفتار بی پدر». در حالی که جولین قلبش پاک و خوش اخلاق است، شما نمی توانید احساس کنید که رفتارهای اولیه او قبل از ملاقات با او به این دلیل بود که او متقاعد شده بود که پدرش هرگز به او اهمیت نمی داد. حتی در قسمت دوم تا آخر او گفت که بدون دلیل یک ماشین دزدیده است، اما می دانست که پدرش به کمک او خواهد آمد. حدس می‌زنم که دوست داشتم آخرین جوجو، اولین جوجوی زن، «کامل‌تر» باشد و این قطع‌آپ‌های درونی را نداشته باشد. اکنون، پایان از این نظر کاملاً ناعادلانه است، زیرا به جوجوهای دیگر زمان داده شده بود تا مهارت های خود را بهبود بخشند، به خصوص جوزف و جوتارو. تصور کنید هری پاتر سال‌ها و سال‌ها فرصتی برای پیشرفت نداشته باشد و در عوض مجبور شود با ولدمورت و مرگ‌خواران و موجودات خطرناک یکی پس از دیگری مبارزه کند. همچنین، فقدان دانش و متحدان هنگام مقابله با "Final Boss Plus Ultra Pucci" بسیار ناعادلانه بود. این به من یادآوری می کند که چگونه سه یاشایمه رفتند تا با کیرینمارو مبارزه کنند ... و پیروز شدند؟ چه طور ممکنه؟؟ اعتقادات و صلابت پدر پوچی بسیار قوی بود که کسی مثل جولین نتواند به تنهایی بجنگد. به همان اندازه که او بزرگ شده بود و عزم و توانایی خود را توسعه داده بود، نمی توانست و نمی توانست با وحشتی که Maiden Heaven بود مطابقت داشته باشد. نوار موبیوس برای زنده نگه داشتن خود نبوغ و ترفند شگفت انگیزی بود که او از آن رونمایی کرد. من متوجه شدم که بسیار چشمگیر است. اما او زمان یا منابع کافی برای حفظ سطح را نداشت. منظورم این است که Pucci دارای White Snake بود، سپس Green Baby + White Snake، سپس C-Moon شکل کاملاً ادغام شده این دو، و سپس Maiden Heaven را به عنوان فرم نهایی داشت. او حتی نتوانست ارتقایی مانند Golden Experience Requiem داشته باشد. حدس می‌زنم چیزی که می‌گویم این است که ای کاش نبرد نهایی می‌توانست یک نبرد واقعی باشد و نه یک شکست یک طرفه. همانطور که در مورد توانایی های ایستاده متفاوتی که جویلن به عنوان متحد جمع آوری کرد، یاد گرفتم، به این فکر کردم، "در دنیا چگونه این افراد در نبردهای نهایی آینده مفید خواهند بود؟" آنها نبودند. اگر تا استون اوشن پیش رفته اید، می دانید که شخصیت های ما اغلب بهترین استند مجهز برای این کار را دارند. مهم نیست که Stand چقدر متنوع است یا کاربر چقدر باهوش است، راهی برای قهرمانان ما وجود دارد تا بر مخمصه خود غلبه کنند. گاهی اوقات به سرسختی و شوخ طبعی نیاز است و گاهی اوقات فقط همین خوب است "Ol Joestar" موفق باشید. اما این چیزی است که در این قسمت آخر گم شده است. شانس خون جولین در نهایت سقوط او بود زیرا پوچی چندین بار اشاره کرد که به دلیل شانس، سرنوشت متقابل جوستارها بود که پوچی توانست موفق شود. مثل این است که اراکی «قوانین را زیر پا گذاشته» و به جای اینکه شخصیت اصلی در جیب‌هایش برای خرید زره‌های طرح و بیمه شخصیت اصلی به ما بگوید، در چند قسمت آخر به ما گفت: «باشه، وقت آن است که واقعی باشیم. ” و مثل اینه که الان؟؟ اکنون زمانی است که می خواهید واقع بین باشید؟ زیرا همانطور که قبلاً ذکر کردم، اگر جولین و شرکت از استندهای سطح متوسط ​​خود برای شکست دادن رئیس بزرگ استفاده کنند، بسیار ظالمانه خواهد بود (فقط منطقی است که انیمه به همان شکلی تمام شد)، اما من فقط احساس کردم که اینطور نبود. منصفانه نیست که یکی از بی‌تجربه‌ترین و بدآمادگی‌ترین قهرمان داستان را مانند بره به سلاخی بسپاریم. در طول تماشای سریال، سطوح و مقیاس قدرت قهرمانان ما در برابر افراد شرورشان در یک سطح بود و شخصیت هایی که به دست شروران مرده بودند در زمان های "مناسب" مردند. وقتی فو فایترز برای اولین بار مرد، همان بار دوم مناسب بود. فقط زمانی وجود دارد که شخصیت ها محدودیت های خود را دارند، اما چیزی که با احساسات بینندگان/خوانندگان بازی می کند این است که مواقعی وجود دارد که یک نفر آسیب شدیدی دیده است، مواقعی که فکر می کنید، "چقدر آنها زنده هستند، این قطعاً یک خنجر در بین آنها بود. قلب…." و با این حال پس از آن آنها آن را مانند "خوب این چیز دیگری بود، نه؟" تنها شخصیت هایی که به نظر می رسید تأثیرات طولانی مدت دارند، دست جوزف و پاهای پولنارف هستند. از تماشای کل سریال ما واقعاً مطمئن نیستیم که چه چیزی یک "ضربه مهلک" است، اما مردم از چه چیزی می توانند دور شوند. حتی اگر پوچی در عرض پنج دقیقه بیشتر گروه ما را نکشته بود، آیا واقعاً کسی انتظار داشت که هیچ یک از آنها دور شوند؟ * آه * پایان بسیار مناسب برای آنچه که در واقع راهی عالی برای پایان دادن به خط داستانی Joestar بود. تنها مشکل من با پایان آن این بود که فکر کنم اقبال نسلی که آنها را برای مدت طولانی دوام آورده بود به نوعی تا پایان با آنها باقی می ماند. همانطور که گفته شد، 8/10، من قطعا توصیه می کنم.