JoJo no Kimyou na Bouken Part 3: Stardust Crusaders

به طور کلی 9/10 Story از همان ابتدا دارای حس جهت گیری عالی است، توسعه مناسب و پایان مطمئنا رضایت بخشی دارد. شخصیت‌ها آنقدر منحصربه‌فرد هستند که فکر نمی‌کنم در کل این سریال یک شخصیت پیدا کنید که جو معمولی شما باشد. موسیقی واقعاً عالی است از دیدگاه کسی که به وضوح فاقد سطح فنی برای استفاده صحیح است، اما از نظر کلی واقعاً خوب است. بهترین قسمت سریال نیست، اما مطمئناً یکی از نکات مهم سریال این است که چگونه این قسمت شروعی عالی برای آنچه در آینده است و پایانی از آنچه که از آن حاصل شده است، پایان دادن به شکل قدرت استفاده شده در قسمت های قبلی و شروع یک قسمت جدید است. و یکی دیگر که تازه انجام شده است.

من امروز قسمت 3 رو تموم کردم خیلی باحال بود. ماجراجویی خوب بود و من از تفکر هوشمندانه خدمه در دعوا خوشم آمد. چیزی که من در مورد قسمت 3 دوست دارم این است که در مقایسه با قسمت های 1 و 2 به بازیگران پشتیبان زمان و مراقبت بسیار بیشتری داده می شود. Avdol این است که شخص هم سطحی است، جوزف برمی گردد، Polenareff و Kakyoin واقعاً شگفت انگیز هستند، و Jotaro یک شخصیت بدجنس باحال است. روت کردن من دوست داشتم که چگونه قسمت هایی وجود داشت که در آن برخی از جنگجویان صلیبی به جای جوتارو، بد بزرگ را شکست دادند. همچنین لحظات شخصیتی زیادی وجود داشت که در درون و بیرون می درخشیدند که واقعاً دیدن آنها خوب بود. آنها همچنین افراد بد کوچک و خوبی داشتند، مانند هول هورس. اما در اینجا برخی از شکایات من وجود دارد: برای فصل 1: طرح داستان بسیار کمتر جالب است، زیرا اساساً فقط یک شرور آخر هفته تا رئیس نهایی است. من تا زمانی که به خورشید و قوس عاشقان رسیدم، واقعاً چشمی به آن نزدم. حداقل برج خاکستری هدفی داشت زیرا خطرات به خطر انداختن جان مردم بی گناه را معرفی می کرد. و Strenght پایه های غیر انسان نما را که توسط دیگران قابل مشاهده است و غیره معرفی کردند. تنها چیزی که در مورد دن مفید بود این بود که انیا را کشت، اما پس از آن، او بیش از حد استقبال کرد. من مخالف مفهوم کاربر زباله با یک پایه سرد نیستم، اما باید به درستی اجرا شود. اگر دن بتواند با خودش بجنگد و فقط جوتارو را تا آخر ترول نمی کرد، قوس خیلی جالب تر می شد. فقط وادار کردن جوتارو به هر کاری که می گوید خیلی احمقانه است. قوس های بعد از این دو تا پایان، زمانی که طرح پیشرفت می کند، بسیار بی معنی است

مطمئنا بدترین قسمت انیمه تا به اینجا، تکراری ترین قسمت، هر چیزی که داستان را حرکت می دهد خسته کننده است (از جمله مبارزات)، همان فرمول در کل این قسمت تکرار می شود. شرورها از ناکجاآباد ظاهر می شوند و در طول 24 دقیقه هر قسمت از سریال شکست می خورند، بدون اینکه حتی موفق شوند جذاب باشند و بس. بارها به شکلی معجزه آسا ظاهر می شوند و ناپدید می شوند، که باعث می شود احساس کنم همه چیز چیزی جز یک راحتی عالی در فیلمنامه نیست. این 90 درصد تکرار می شود، با در نظر گرفتن این که همه چیز بسیار اپیزودیک است، احساس این است که ما در حال توقف هستیم، زمانی نداریم که پیشرفت داستان را احساس کنیم، زیرا بیش از حد درگیر ماجرا هستیم. شرورهای بی‌شماری که ظاهر می‌شوند و ناپدید می‌شوند. بدترین بخش این است که همه چیز به حماقت بازیگران اصلی برمی گردد، آن قدر مواقع وجود دارد که در چهره آنها وجود دارد که ریشه یابی آنها برای برنده شدن ناامید کننده است. در یک نقطه خاص، از قبل مشخص شده است که اتفاقات عجیب و غریبی رخ می دهد، اما این برای جوتارو کوجو و همراهانش معنایی ندارد، همه چیز در نظر آنها غافل می شود، اگر آنها از قبل از جایگاه ها و توانایی های خود مطلع باشند. انجام می دهید، زیرا علائمی را که جلوی چشمان شما هستند نادیده می گیرند؟ ساده است، نمایش باید ادامه پیدا کند، آنها در هر قسمت غافلگیر خواهند شد، اما می جنگند و پیروز می شوند و از موقعیت هایی خارج می شوند که تا آن زمان غیرممکن به نظر می رسید.