Shinseiki Evangelion Movie: Air/Magokoro wo, Kimi ni

MUST WATCH: End of Evangelion فیلمی بود که چند روز پس از اتمام Neon Genesis Evangelion در سینماها دیدم. ناگفته نماند که من هنوز کمی غرق در به پایان رساندن Neon Genesis Evangelion بودم، اما با این وجود، آماده بودم و زمان کافی برای تأمل در هنگام دیدن این فیلم داشتم و وای فکر نمی‌کنم هرگز برای این فیلم آماده باشم. . پایان Eva را به افسرده‌کننده‌ترین و نابودکننده‌ترین تجربه‌ای تبدیل می‌کند که می‌توانستید داشته باشید. تغییر پایان از خودپذیری به ناامیدی مطلق و نفرت از انسانیت. تصاویر ترسناک، خود انعکاس دهنده و منحرف کننده بود. موسیقی نیز به خوبی به فضا و احساسات فیلم افزوده می شود و گاهی اوقات وقتی موسیقی وجود ندارد اضافه می کند. روی کاغذ احمقانه به نظر می‌رسد، اما اگر فیلم را دیده باشید، می‌دانید که در مورد چه چیزی صحبت می‌کنم، چگونه موسیقی و غیاب موسیقی آنقدر به صحنه‌های مربوطه خود اضافه می‌کنند. Shiro Sagisu با سبک ترسناک، فرشته ای و شدید خود آن را از پارک بیرون می اندازد. دانستن پس‌زمینه‌ی این فیلم تنها دلیلی را که این فیلم به آن سمتی می‌برد، افزایش داد. کارگردان Neon Genesis Evangelion و End of Evangelion، Hideaki Anno، که خودش افسرده بود، با نفرت طرفدارانی که فکر می‌کردند پایان Neon Genesis Evangelion "بد" بود، برانگیخته شد، زیرا داستان را رها کرد و فقط روی موضوعات روان‌شناختی تمرکز کرد. از شخصیت ها او End of Evangelion را ساخت تا آن افراد را به آنچه می خواستند برساند. ادامه طرح، و به جای این امید به انسانیت، که بخشی از پایان نمایش بود، به کلی به عدم ایمان کامل به انسانیت تغییر می کند. قهرمان داستان به جای غلبه بر ناامیدی خود را تسلیم می کند و ما شخصیت او را کاملاً خود تخریب می کنیم. او فکر می کند و کارهایی انجام می دهد که در مقایسه با نمایش از نقطه بی بازگشتی گذشته است، اعمال و افکار غیرانسانی او با انزجار و نفرت کامل از سوی دیگران مواجه می شود. تماشای آن بسیار سخت است اما نمی‌توانی از تماشا کردن آن دست بکشی. این برای ذهن یک فرد افسرده بسیار دقیق است که بسیار نزدیک است از مرز عبور کند و کاملاً تحت کنترل احساسات شدید و فلج باشد. این واقعاً تجربه‌ای بود که هرگز فراموش نمی‌کنم و احساس می‌کردم که بخش‌های زشت واقعی افسردگی که به دلیل این که قسمت‌های لعنتی بودند، دقیقاً در نمایش کاوش نشده بودند، بیشتر به یک فیلم می‌خورد تا نمایش.

این فیلم حداقل به من لعنتی زد. این حس به من دست داد که دارم از هم می پاشم یا ذهنم در حال فروپاشی است. به همین ترتیب، این یک 90 دقیقه غوغاهای انتزاعی فلسفی فوق العاده پیچیده است که توسط یک مرد بسیار افسرده طراحی شده است. در حالی که با من صحبت می کرد، دیگر هرگز نمی توانم آن را تماشا کنم. خیلی راحت به زیر پوستم نفوذ کرد. من معتقدم که اکثر افرادی که از The End of Evangelion متنفر هستند، اگرچه ممکن است آن را "دریافت کنند"، اما قرار نیست آن را تماشا کنند. اگر نمی توانید به چیزی انتزاعی و افسرده لعنتی نگاه کنید و بگویید: "وای، این معنادار است"، اوانجلیون برای شما مناسب نیست. من وارد اسپویل نمی شوم، اما این را می گویم: The End of Evangelion برای افراد ضعیف نیست. فقط به این دلیل که سریال تلویزیونی را پشت سر گذاشتید به این معنی نیست که این موضوع ذهن شما را خراب نمی کند. به طور کلی، من آن را به شدت توصیه می کنم، اما لطفاً به این فکر نکنید که عبور از آن آسان است.

من در نهایت نقدی را برای Neon Genesis Evangelion (پایان اوانجلیون) نوشتم، موضوع از این قرار است: من سریال را دوست نداشتم، برعکس انتظارات زیادی از آن داشتم، همه می گویند سال بسیار خوبی است، واقعاً سال خوبی است. است، اما من شخصا از فیلم End of Eva و آن پایان شکسته خوشم نیامد. طرح داستان خوب است اما درخشان نیست، انگار انیمه زندگی ندارد، نمی گویم کسل کننده است، هنوز هم مربوط به دهه 90 است، اما من به سادگی به داستان وابسته هستم. وقتی End of Eva را تمام کردم بسیار ناامید شدم، و نه به این دلیل که Idon از کل طرح یا چیزی شبیه به آن خوشم نمی آید، پایان واقعاً "مزارنده" داشت. من خیلی از آن متنفرم، یک پایان پیش پا افتاده که در آن شینجی می خواهد آسوکا (منفورترین شخصیت من در سریال را بکشد، اما بعد از تماشای فیلم نظرم را نسبت به او کاملاً تغییر دادم، او واقعاً ضربه های روحی زیادی داشت و من برای او متاسفم. مخصوصاً در پایان، شینجی می خواهد او را بکشد) و در پایان اشک ریختم که متوجه شدم او چقدر احمق است. آسوکا می‌گوید «منزجرکننده» و فیلم تمام می‌شود. بدترین پایانی که تا به حال دیده ام، هیچ کلمه ای برای بازتولید غم و اندوه و ناامیدی که اوا برایم گذاشت، ندارم، شروع امیدوارکننده ای داشت اما برای من یک پایان بسیار بد، در واقع 2. این فقط نظر من است، صادقانه بگویم که من را ناامید کرد. خیلی این اتفاق و چندین مرحله وجود دارد که من را به معنای واقعی کلمه منزجر کرده است، مانند بوسه بین شینجی و میساتو، کل مزخرف، این فیلم در واقع روحیه من را کاملاً تضعیف کرد. در هیچ موردی، بدون صحبت بیشتر، این دقیقاً همان چیزی است که من در مورد سریال فکر می کنم، سریال به جز پایان بندی خوب بود، اما فیلم رقت انگیز بود. واقعا متاسفم که اینقدر بهش امتیاز دادم نمیتونم انجامش بدم ولی اصلا انتظارم رو برآورده نکرد. اینکه اصلاً روی طرح تاکید نشده بود، شخصیت ها بی رنگ ماندند، هیچ احساسی ندارند، شینجی تبدیل به یک بچه مزاحم و شلوغ شد، میساتو اشتباه بزرگی می کند، آسوکا حتی در فیلم ظاهر نشد، من دوست داشتم که او 9 فرشته فرستاده شده توسط Seele را "کشت"، اما در مورد آن است. این دیدگاه من از دید یک بیننده انیمه ساده است، یک اوج بود اما یک افت بسیار زیاد، انتظار نداشتم در پایان به این سختی بشکند. در مورد 4 فیلم دیگر هم کنجکاو هستم اما واقعاً امید زیادی ندارم. حرف من: خیلی خوبه که اینقدر ضعیفش میکنه! [به روز رسانی] من با یک به‌روزرسانی نسبتاً بزرگ برای این بررسی برگشتم. سپس من آن را به شدت با احترام به موضوع فیلم نوشتم. اما اکنون به راحتی می توانم آن را بین سایر فیلم های بازسازی (Evangelion 1.0، 2.0، 3.0 و 3.0+1.0) مقایسه کنم. در واقع End of Evangelion به مراتب برتر از Evangelion 3.0 است، بقیه هم عالی هستند، اما 3.0 برای من شوخی بود و صادقانه با اشاره دقیق به نمره ای که به آن انیمه دادم، متوجه خواهید شد که من اصلاً از آن خوشم نیامد. آن فیلم هم از یک طرف یک بخش خوب دارد، آن درجه بندی فیلم End of Evangelion. من نمره را از 4 بالا بردم و به 6 رساندم و الان همه چیز را دوباره حساب کردم و قطعاً مستحق 8 است. و این فیلم شایسته 10 است اما من از برخی صحنه ها اصلاً خوشم نیامد و به هر حال برای من فیلم بسیار خوبی است. !