Kizumonogatari I: Tekketsu-hen

به نظر من اولین فیلم از سه گانه Kizumonogatari یکی از بهترین فیلم های انیمیشنی است که تا به حال ساخته شده است. خط داستان کاملاً خطی و سرراست است: آرارگی با یکی از اولین دوستانش ملاقات می کند، با شینوبو روبرو می شود و با دنیای او آشنا می شود. با این حال، جذابیت اصلی در زیبایی شناسی و ارائه بصری آن نهفته است. ترکیب شخصیت های انیمه با پس زمینه های واقعی، جنبه ساختارشکنی اوتاکو و فرهنگ مصرف پست مدرن را برجسته می کند. این فیلم از زوایای دوربین و سبک‌های انیمیشن مختلف، از زوم‌های ترسناک گرفته تا کارتون‌های چیبی استفاده می‌کند و استفاده از رنگ آن را از نظر بصری جذاب می‌کند. صحنه آغازین حس فوریت و پارانویا را ایجاد می کند و به بینندگان کمک می کند تا بلافاصله با آراراگی همدردی کنند. در طول مکالمه او با شینوبو، سرعت حرکت کندتر می‌شود تا تمرکز عمیق‌تری روی دیالوگ‌ها ایجاد شود، و انیمیشن در نیمه دوم دوباره شروع به کار می‌کند. برخلاف باکمونوگاتاری، دیالوگ‌های حداقلی فیلم و شخصیت‌های کمتر به تماشاگران این فرصت را می‌دهد تا روی عبارات آراراگی تمرکز کنند و احساسات او را استنتاج کنند. در کل تماشای فیلم اول لذت بخش بود و من از دیدن فیلم دوم و سوم هیجان زده هستم.

TLDR -انیمیشن ناسازگار است -دعواها ضد قلع و قمع هستند -هانکاوا -پایان بد است (برای این فیلم و 2 فیلم دیگر) (kizu مخفف Kizumonogatari است.) شفت نیازی به کشش آن برای مدت طولانی نداشت. غیر قابل باور است که چگونه یک پس زمینه در برخی موارد از شخصیت هانکاوا جالب تر بود ... و واقعاً غیرضروری بود که هانکاوا تا این حد جنسی شود؟؟!! سرویس طرفداران (در سرتاسر 3 فیلم) آنقدر آشغال است که حتی بدتر از آن انیمه های بد isekai یا حرمسراهای وحشتناک است... من احساس می کنم اگر hanekawa به معنای واقعی کلمه از فیلم های 3 kizu حذف می شد، فیلم می توانست خیلی بهتر باشد. اگر آنها شخصیت/واکنش‌های شینوبو و غیره را مشخص می‌کردند و هانکاوا را حذف می‌کردند، این بدان معناست که صحنه‌های خدماتی وحشتناکی از طرفداران بی‌ربط وجود ندارد، فیلم‌های 3 کیزو حداقل از نظر من می‌توانستند امتیاز بگیرند. همچنین نمی دانم که 3 فیلم kizu چقدر اینقدر رتبه بندی کرده اند، عجیب است که چقدر مردم به چنین مجموعه ای از فیلم های زباله اینقدر رتبه داده اند ... من نمیفهمم چرا کیزومونوگاتاری را برای 3 فیلم دراز کردند؟! مثل اینکه من حتی نمی توانم چیزی به یاد ماندنی را به خاطر بسپارم و این نقد را بعد از تماشای همه می نویسم (نوشته) اگر این فیلم ها و مانند سریال معمولی Monogatari خیلی بهتر است یا فقط فصل اول است زیرا شخصیت ها به طور ثابت در شخصیت عمل می کنند / رفتار می کنند. یک قسمت از Bakemonotagari خیلی بهتر از تماشای 3 فیلم وحشتناک kizumonogatari است... من تمام مونوتاگاری را تماشا کرده‌ام، بنابراین... تناقضات شخصیتی و هنری در بقیه انیمه‌ها، نشانگر بزرگی (حداقل برای من) از بد بودن این 3 فیلم است. برای من همه فیلم ها واقعا نامفهوم بودند. داستان: 1/10 حتی خاطره انگیز نبود هنر: 4/10 خوب بود صدا: 1/10 idk خیلی لذت بخش نبود شخصیت ها: 1/10 آنها به هانکاوا هواداران ثابت و وحشتناکی نداشتند به طور کلی: 2/10 بد، فیلم/فیلم ها را بیهوده طولانی کرد....

Kizumonogatari قسمت 1 از چندین جنبه در مقایسه با دنباله های آن (Bakemonogatari و غیره) کوتاه است. من این فیلم را چند سال پیش دیدم و از آن متنفر بودم. این بعد از تماشای بیشتر سریال Monogatari از قبل بود. من احساس سختی کردم همانطور که در ابتدا آن را 1/10 سال پیش انجام دادم زیرا احساس می کردم چیزی شبیه به سریال Monogatari نیست که من عاشق آن شده ام. این همه سال‌ها بعد گفته شد و من تصمیم گرفتم دوباره هر سه فیلم را با شروع دوباره تماشا کنم، و اگرچه هنوز هم فیلم را نمایش ضعیفی از بهترین‌های مونوگاتری می‌دانم، معتقدم در مورد من خیلی سختگیر بودم. اولین مشاهده یکی از بارزترین مسائل فیلم در انحراف از سبک هنری و کیفیت انیمیشنی است که بقیه سری Monogatari را تعریف می کند (بدون احتساب دو فیلم دیگر در مینی سری). در حالی که Monogatari برای من به خاطر محیط های اساسی اما جالب و مهم آن شناخته شده است. این فیلم احساس می کرد که همه چیز را از پنجره بیرون انداخت زیرا هیچ چیز قابل تشخیص قابل تشخیص نیست. از خانه آرارگی گرفته تا مدرسه متروکه، همه محیط‌ها آنقدر احمقانه متفاوت هستند که بسیار مضحک است. نه تنها مدرسه کرام در مقایسه با نسخه اصلی بسیار بکر به نظر می‌رسد، بلکه احساس می‌کنم طراحی بسیار کم‌معنی‌تر است و استفاده از انیمیشن سه‌بعدی باعث می‌شود که شخصیت‌ها در ساختمان بسیار نامتناسب به نظر برسند. قسمت آخر نیز برای کل فیلم است، از ملاقات آراراگی با هاناکاوا تا ملاقات با کیس شات، همه محیط ها نسبتاً عجیب به نظر می رسند. این را می توان به راحتی نادیده گرفت و من در واقع معتقدم که این یک مسئله بسیار کوچک در طرح کلان چیزها است. محیط اگرچه آنطور که من از سریال انتظار داشتم نیست، حتی به وحشتناکی هم نمی رسد و به نظر من به راحتی قابل قبول است. من هنوز معتقدم که باید تغییرات محدودی نسبت به آنچه که ما انتظارش را داشتیم وجود داشته باشد. ثانیا، دیدار آرارگی و کیس شات بسیار گیج کننده است. برخورد اولیه آرارگی با کیس شات با ردی از خون منتهی به او در مترویی مشخص می شود که در آن آرارگی برای چیزی که من فکر می کنم علاقه خالص است پایین می رود. توضیح اینکه چرا آراراگی برای نجات یک خون آشام حاضر است بمیرد، توضیح کافی ندارد. حالا اگرچه کتاب تا آنجایی که من می‌دانم آن را به خوبی توضیح می‌دهد، می‌دانم که فیلم‌ها و کتاب‌ها می‌توانند از نظر داستان‌گویی متفاوت باشند. اما فیلم هیچ چیزی را به صورت بصری یا شفاهی قبل از حادثه و حتی بعد از آن نشان نمی دهد که دلیلی برای اینکه چرا آرارگی کاری را انجام داده است را نشان دهد. اگر بخواهم دلیلی از فیلم پیدا کنم، می گویم که او فکر می کرد زندگی اش بی معنی است. اما هیچ چیز در فیلم قبلی واقعاً به این موضوع اشاره نمی کند و به خصوص بعد از ملاقات اولیه او با خون آشام که تقریباً به فرار کامل او ختم شد، من برای توضیح مناسب گیج هستم. فقدان وضوح در این لحظه محوری فیلم، از روایت کلی می کاهد و تأثیر عاطفی تعاملات بعدی آنها را در نگاه من تضعیف می کند. دیالوگ ها در طول فیلم نیز بسیار کمتر از هر چیزی است که از سریال انتظار دارید. یک قسمت از Bakemonogatari بسیار بیشتر از کل فیلم برای ارائه است. در حالی که این سریال به دلیل گفتگوهای فکری بین شخصیت ها مورد تحسین قرار می گیرد، Kizumonogatari قسمت 1 فاقد همان عمقی است که شما را نه تنها به داستان بلکه به شخصیت های درون آن متصل می کند. تجربه بینندگان تجربه ای است که بسیار کمتر جذاب است، در نتیجه من معتقدم. با این حال، علی‌رغم کاستی‌هایش، Kizumonogatari قسمت 1 تا حدودی با پیشرفت داستان بهبود می‌یابد. همانطور که آراراگی عمیق تر در دنیای ماوراء طبیعی گرفتار می شود و با عواقب انتخاب خود یعنی خون آشام دست و پنجه نرم می کند، داستان کمی شتاب می گیرد و شروع به جذب شما می کند. سری Monogatari و به پتانسیل برای روایت قانع‌کننده‌تر در قسمت‌های بعدی اشاره می‌کند. گفت و گو با شخصیت های فوق الذکر و اوشینو در پایان فیلم در واقع نسبتاً جالب (در حد و اندازه) و بسیار بهتر از هر چیزی در فیلم تا این لحظه بود. به خصوص در مقایسه با اولین گفتگوی کل فیلم آراراگی با هاناکاوا. این گفتگو آنقدر ضعیف بود که در این بررسی به آن اشاره کردم زیرا بسیار خسته کننده بود و کلمات جالب کمی داشت. انیمیشن به طور کلی در واقع خیلی بد نبود. چیز خاصی نیست و من خیلی بهتر از این سریال دیده ام. اما اگر فیلم در تمام جنبه‌های دیگر که قبلاً ذکر شد بهتر بود، احساس می‌کنم انیمیشن به خوبی ادامه خواهد داشت. صحنه افتتاحیه نیز من را نسبتاً علاقه مند کرد و انیمیشن قطعاً بد نبود. همانطور که گفته شد هیچ چیز به عنوان انیمیشن خوب برجسته نیست. انیمیشن از من نمره متوسط ​​می گرفت. من فکر می کنم دلیل اینکه در هنگام تماشای فیلم نسبتا ضعیف به نظر می رسد صرفاً به طراحی محیطی فوق الذکر مربوط می شود. صحنه قبلی در فیلم که در آن آرارگی در حال دویدن در ریل قطار است، به دلیل پس زمینه ای که در آن در حال دویدن است، کاملاً وحشتناک به نظر می رسد. نه به خاطر خود انیمیشن. من می خواهم قبل از پایان این نقد سریعاً ذکر کنم که فیلم اصلاً کشیده نشد. فیلم به همان سرعتی که زمان اجرا نشان می دهد احساس می شود و حتی با در نظر گرفتن تمام نگاتیوهایی که به فیلم دادم و امتیاز نهایی من ممکن است نشان دهد، تجربه طولانی به نظر نمی رسد. به طور کلی، Kizumonogatari قسمت 1 یک ورودی ناامید کننده در سری Monogatari است زیرا نتوانسته استانداردهای بالایی را که تنظیم شده است، رعایت کند. در حالی که مقدمه ای جذاب برای وقایع سریال ارائه می کند، روایت نامتجانس و دیالوگ های ضعیف در نهایت پتانسیل آن را تضعیف می کند. علیرغم ایراداتی که دارد، معتقدم طرفداران سریال ممکن است از دیدن دوباره برخی از شخصیت‌های آشنا لذت ببرند، اما برای بسیاری این قسمت ممکن است آنها را برای درخششی که انتظارش را داشتند حسرت بخورد. هات هملت - 3/10