Koyomimonogatari

چیزی که من هرگز در مورد این فرنچایز صحبت نکردم، بازی کلمات در عناوین است، زیرا دو هجای اول آخرین هجای یک کلمه را با هجای اول monogatari ترکیب می کنند. در ترجمه گم شده است، اما نام های اصلی Monsterstory و Imposterstory به همین دلیل جالب هستند. سپس ورودی‌های بعدی آن را از دست دادند زیرا ارتباط هجاها دیگر وجود نداشت. کویومیمونوگاتاری به آن سطح هم نمی رسد، اما حداقل معنایی دوگانه از داستان تقویم دارد، زیرا در طول ماه ها اتفاق می افتد، در حالی که به معنای داستان کویومی است، زیرا او شخصیت اصلی هر قسمت است. علاوه بر این، من حتی قبل از تماشای آن مشکوک بودم که کمترین امتیاز را از من بگیرد، زیرا حتی طرفداران هم قبول دارند که این بدترین ورودی در فرنچایز است و زیاد از آن دفاع نمی‌کنند. این نمایش معمولاً بیشتر از یک فصل واقعی به عنوان پرکننده یا یک نوع سریال ویژه معرفی می‌شود و دقیقاً همان چیزی است که در آن احساس می‌شود. این فقط درباره کویومی و یک دختر در هر قسمت است که در مورد یک معمای احمقانه فکر می کنند که ممکن است به یک انحراف مرتبط باشد یا نباشد، و همانطور که اکثر قسمت ها در پایان ثابت می کنند، اینطور نیست. هک، حتی مدت زمان تقریباً نصف یک دوره معمولی است، و حتی کمتر از آن زمانی که در نظر بگیرید که اکثر آنها یک شروع و پایان دارند. بنابراین، اگر یک قسمت بین دوازده تا چهارده دقیقه باشد، در واقع حدود نه تا یازده دقیقه است. بنابراین اساساً، این فقط یک پول نقد از ورودی است که حتی نباید وجود داشته باشد، اما حتی گفتن آن نیز میزان بد بودن آن را پوشش نمی دهد. اگرچه هر فصل قبل از آن زمان پر پیچ و خم و مرده زیادی داشت، اما هرگز تا این حد انجام نشد. اینجا یک سنگ است، بیایید دوازده دقیقه در مورد آن صحبت کنیم که آیا ماوراء طبیعی است یا نه، فقط برای اینکه وضوح آن کاملا احمقانه باشد. چند گل آنجا وجود دارد، بیایید از خود بپرسیم که آیا آنها برای یک روح هستند یا نه، فقط به این دلیل که چیزی کاملاً متفاوت هستند. برخی داستان های دیگر حتی احمقانه تر هستند. پدر کانبارو به آب بد نگاه می کند. شینوبو که زمانی قدرتمندترین موجود فراطبیعی بود، می‌خواهد دونات بخورد. بیایید یک قسمت کامل را فقط با آن بگذرانیم. برخی از اپیزودها حتی بر خلاف این مفهوم هستند، زیرا آنها حتی در مورد فراطبیعی بودن یا نبودن چیزی مانند شینوبو یا تسوکیهی نیستند، زیرا او از قبل متقاعد شده است که مشکل او مربوط به یک روح نیست. برخی دیگر حتی با قانون متناقض هستند زیرا، علیرغم اینکه نمایش تلاش می کند هر داستان را با یک نقطه خاص در سریال مرتبط کند، آراراگی قبل از ملاقات واقعی با کایکی صحبت می کند و نادکو زمانی که در حال یکی شدن با مار بود به اتاق او می رود. آن چیزها جمع نمی شوند. شما حتی نمی توانید این سریال را یک رمز و راز مناسب بنامید، زیرا پاسخ ها از طریق تفکر جانبی بدون هیچ اشاره یا پیش بینی مناسبی داده می شود. این تکه ای از زندگی هم نیست، زیرا اتفاقاتی که برای شخصیت ها می افتد در ابتدا غیرعادی تلقی می شوند. شاید قرار است کمدی باشد؟ خب، ممکن است من مخاطب مناسبی نباشم، زیرا به ندرت هنگام تماشای انیمه می خندم، اما این سریال حتی لبخندی هم از من برنمی‌دارد، شرط می‌بندم بیشتر از طرفداران Monogatari که نقدهای من را دوست ندارند از این سریال خنده می‌گیرند. از من حتی از نظر بصری و صوتی، ورود به سادگی الهام‌بخش به نظر نمی‌رسد، زیرا اثر هنری به سطوح جلای Bakemonogatari برمی‌گردد و حرکات، کارگردانی و جلوه‌های ویژه بسیار رایج‌تر از تمام فصل‌های قبل هستند. در عین حال، از آنجایی که کنش‌های شخصیت‌ها بسیار پیش پا افتاده‌تر هستند، جلوه‌های صوتی تقریباً به همان اندازه و خوب وجود ندارد، و هر قطعه موسیقی متن و هر افتتاحیه مستقیماً از نمایش‌های قبل از آن دوباره استفاده می‌شود. حداقل مقدمه اپیزود شینوبو عالی است. به نظر من پایان جدیدی وجود دارد، اما چیز خاصی نیست، حتی در میان برون‌های غیر خاص این فرنچایز. اشتباه نکنید، هر دو جنبه هنوز بالاتر از حد متوسط ​​هستند، اما هیچ چیز در مقایسه با آنچه تاکنون نشان داده شده است. تنها چند نکته مثبتی که در آن یافتم این است که چگونه اقدامات اوگی را ادامه می‌دهد، و نشان می‌دهد که Ononoki در نقطه‌ای در حوالی فصل دوم، آراراگی را زیر نظر دارد، حدس می‌زنم بر اساس اراده خودش و دستورات کاگنوی یا گائن. اطمینان حاصل کنید که وقایع مربوط به یک قوس خاص به همان شکلی که اتفاق افتادند. دو قسمت آخر تنها اپیزودهایی هستند که می توان گفت داستان را پیش می برد و حتی بعد از آن قسمت دوم به سختی این کار را انجام می دهد و خیلی جدی نیست، در حالی که قسمت آخر بهترین است اما به دنبال یک پایان شوکه کننده است. کار نمی کند زیرا هانامونوگاتاری قبلاً نشان داده بود که همه خوب هستند، بنابراین نتیجه ای را که کویومیمونوگاتاری دنبال می کند خراب می کند. بهترین چیزی که می توانم در مورد این سریال بگویم این است که نه به بدی و نه ارزانی دیگر انواع ورودی های اضافی سریال های دیگر ساخته شده است، اما اگر مجبور باشم به آن سطح بروم تا در مورد یک انیمه چیز خوبی بگویم، پس جدی است. لعنتی

من می‌خواهم این موضوع را درست در ابتدای این بررسی حذف کنم، زیرا بقیه چیزهایی که باید بگویم در مورد عبارت زیر صدق نمی‌کند: پایان Koyomimonogatari عالی بود. به‌عنوان مجموعه‌ای برای اتفاقات آینده، خلق و خوی فوق‌العاده‌ای را ایجاد کرد و فضایی پر از تنش و تعلیق را ایجاد کرد که بسیار از آن لذت بردم. در مورد بقیه این فصل ONA، اگر با دانستن اینکه چه انتظاری دارید وارد آن شوید، به احتمال زیاد از آن لذت خواهید برد. شایستگی واقعی در تماشای این دوازده قسمت (علاوه بر دیدن پایان آنها) این است که در یک خط داستانی تحت رهبری آراراگی قرار بگیرید که هر یک از شخصیت های اصلی حرمسرای معروف آراراگی را نشان می دهد. انتظار نداشته باشید که اکثریت این فصل بیشتر از این به شما بدهد. در حالی که در طول مکالمه‌هایی که آراراگی با شخصیت‌های دیگر در سرتاسر کویومیمونوگاتاری داشت، درگیر بودم، در بیشتر موارد، علاقه‌ای به آنچه در جریان بود نداشتم. این تا حدی به این دلیل است که، همانطور که بسیاری اشاره کرده‌اند، اسرار این اپیزودها چندان خوب نیستند و بیشتر از آن، تکراری هستند. آن‌ها هر بار همان خط پانچ را دارند، و صرف نظر از اینکه کدام شخصیت‌ها در ترکیب آن اپیزود هستند، وقتی می‌دانید که چگونه به پایان می‌رسد، نمی‌توانید در مورد چیزی هیجان‌زده شوید. حداقل، من نتوانستم. بخش دیگری که این فصل را دوست نداشتم این است که بیشتر هر قسمت به حل این «معماها» اختصاص داشت تا تعامل بین شخصیت ها. اگر اپیزودها، به معنای واقعی کلمه، هر روز، گفتگوهای عجیب و غریب بین آرارگی و هر شخصیت دیگری بود، بیشتر از آن لذت می بردم. بله، این در ماهیت Monogatari نیست زیرا رمز و راز یک نیمه از سریال است در حالی که شخصیت ها نیمه دیگر هستند، اما من احساس نمی کردم که هیچ یک از این عناصر به خوبی برای Koyomimonogatari انجام شده است. با این حال، اگر عاشق این سریال و این شخصیت‌ها هستید، حتماً این را بررسی کنید.