Kizumonogatari II: Nekketsu-hen

فیلم دوم از سری Kizumonogatari اطلاعات بصری ثابتی که در فیلم اول دیده می‌شود را نشان نمی‌دهد، اما به شیوه خاص خود، به‌ویژه در طول دو صحنه مبارزه، برجسته می‌شود. این جنگ‌ها برای نشان دادن اینکه چگونه تعصبات ما می‌تواند منجر به فرضیات گمراه‌کننده در مورد نتیجه شود، تمام طول می‌کشد. یک موضوع تکراری در فیلم دوم این ایده است که فرضیات فرد اغلب نادرست است (مانند خون آشام بزرگ و مهیب ضعیف ترین از این سه نفر است). فیلم همچنین به شدت بر تعامل بین آراراگی و هانکاوا تمرکز دارد، و من می توانم درک کنم که چرا برخی از مردم احساس می کنند که آراراگی با هانکاوا شیمی بهتری نسبت به سنجوگاهارا دارد. در مجموع، اگرچه از نظر ارائه بصری و داستان با فیلم اول متفاوت است، فیلم دوم در نوع خود عالی است و من مشتاق تماشای قسمت پایانی هستم.

Kizumonogatari قسمت 2 گیج کننده است که چگونه از فیلم اول بدتر می شود. این خود را به عنوان یک ادامه ناامید کننده نسبت به سلف خود ارائه می دهد. در حالی که فیلم اول با جلوه های بصری عجیب و غریب و خط داستانی ضعیف نشان داده می شود، قسمت دوم حتی سخت تر شکست می خورد. یکی از بارزترین مشکلات فیلم، نحوه برخورد با شخصیت هاست. حتی در مقایسه با فیلم اول، آنها نسبتاً احساس ناراحتی می کنند و شخصیت آنها در این فیلم چیزی شبیه به آنچه که من انتظار دارم بدتر و نه بهتر را دارم، ندارد. آنها احساس می کنند که یک شخصیت کاملاً متفاوت هستند بدون اینکه دلیلی عاقلانه بدانند که چرا چنین است. حالا حتی اگر فکر می‌کنید که باید در مورد شخصیت‌ها بدون اشاره به بقیه سریال صحبت کنم، صرفاً برای این فیلم و این فیلم به تنهایی به معنای مستقل، آنها بسیار خسته کننده و بی‌مزه هستند. آنها بدون در نظر گرفتن بقیه سریال ها به عنوان تنها علاقه ای که به آنها دارم این است که می دانم آنها در بقیه سریال های Monogtari چگونه هستند، اصلا جالب نیستند. این تقریباً برای هر شخصیت صدق می کند. سه نفری که آراراگی، اوشینو و غیره را شکار می کنند. این به خصوص برای شخصیت هایی که دیگر در سریال ظاهر نمی شوند صدق می کند. هاناکوا آزاردهنده است، آراراگی اصلاً آنقدرها که می‌خواهند او را به تصویر بکشند باحال نیست و بقیه به‌شدت خسته‌کننده هستند. دعوا در این فیلم مایه ی ضعف است. انیمیشنی که به نظر من خیلی خوب نیست، هرچند وحشتناک نیست. با این حال، انیمیشن نسبت به ترسناک بودن طراحی رقص ثانویه است. هر دعوا به طرز وحشتناکی خسته کننده است و هیچ ماده ای ندارد. این به ویژه در مورد مبارزه نهایی علیه Human Vampire Hunter صدق می کند، زیرا "مبارزه" او با آراراگی نه تنها به طرز وحشتناکی کسل کننده و زشت است، بلکه نحوه شکست او نیز بی معنی است. این فیلم مشکلی برعکس بسیاری از انیمه های دیگر دارد. در جایی که در برخی از انیمه ها مبارزات بیش از حد طول می کشد و باید کوتاه شوند، این انیمه به طولانی شدن آنها نیاز دارد. با این حال، اگر افراد پشت سر این فیلم واقعا با استعداد باشند، پس در زمان اختصاص داده شده فکر می‌کنم می‌توانید در فاصله زمانی کوتاه، چیز بسیار جالب‌تری بسازید. در حالی که طراحی محیطی در مقایسه با فیلم اول بهبود جزئی را نشان می‌دهد، اما همچنان از انتظارات خارج است (لطفاً اولین نقد فیلم من را بخوانید). با این حال، مبارزه باران‌آمیز با دراماتورژی به‌خاطر انیمیشن فوق‌العاده و فضای جوی آن، علی‌رغم کاستی‌های فیلم در بخش طراحی محیطی، متمایز است. این صحنه خاص موفق می شود بدرخشد و نگاهی اجمالی به پتانسیل سریال ارائه می دهد. شاید این فقط به این دلیل باشد که من عاشق باران هستم چه در انیمیشن و چه در زندگی واقعی. شاید من در اینجا بیش از حد مغرضانه هستم. اما نحوه انیمیشن آن بسیار خوب به نظر می رسد و شروع فیلمی که مبارزه در باران را آزار می دهد مقدمه بسیار خوبی است به اعتقاد من. خیلی بد است که مبارزه به طور کلی یک ناامیدی بزرگ بود. همانطور که گفته شد مبارزه دراماتورژی بهترین از این سه است که به راحتی، هرچند هنوز نسبتا ضعیف است. یکی از ویژگی‌های خاص این فیلم سرعت آن است. در حالی که فیلم بی جهت طول نمی کشد، بسیار عجولانه به نظر می رسد و ممکن است در زمان طولانی تری به آن کمک شده باشد. لحظاتی که باید بیشتر مورد بررسی قرار می‌گرفتند، نادیده گرفته می‌شوند و شما را در حسرت تجربه‌ای اساسی‌تر می‌گذارد. زمان بسیار کافی است زیرا یک قسمت از Bakemonogatari محتوای بیشتری دارد و نسبت به کل فیلم علاقه بیشتری به خود جلب می کند. یک قسمت از آن نمایش کمی بیش از بیست دقیقه است. اما شاید اگر فیلم سی دقیقه تا یک ساعت بیشتر می شد، بهتر از آب در می آمد. شاید نمایش هر سه دعوا در فیلم به ایجاد احساس بسیار عجولانه کمک کرد. من واقعاً در تلاش هستم تا به یک نکته مثبت در این نقد اشاره کنم زیرا فیلم بسیار ضعیف است. با توجه به اینکه برای من از فیلم اولی که نمره 3/10 دادم بدتر است، برای هر نکته مثبتی که می توانم به فیلم بدهم مبارزه می کنم. یکی از مواردی که می توانم به آن اشاره کنم صداپیشگی است. صداگذاری در سرتاسر فیلم نسبتاً خوب به نظر می‌رسید، اما این را نیز در نظر بگیرید که من به زبان ژاپنی روان صحبت نمی‌کنم، بنابراین از دیدی غیر روان به آن نگاه می‌کنم. به طور کلی، Kizumonogatari قسمت 2 نتوانست به اولین فیلمی که من هم فکر می‌کردم ضعیف بود، عمل کند. از برخورد نادرست شخصیت‌ها گرفته تا سکانس‌های اکشن کاملا خسته‌کننده‌اش و احساس ناهموار، این فیلم در تلاش است تا شما را درگیر کند و در نهایت به نظر می‌رسد که ورود بسیار ناامیدکننده‌ای به سری Monogatari است. اگرچه زباله غیرقابل تماشا نیست، بنابراین 1/10 بیش از حد خشن است. این فیلم به سادگی با این واقعیت همراه است که بخشی از یک سریال عالی است. اگر این فیلم دنباله‌ای بر یک سریال عالی نبود، من کاملاً معتقدم که غیرقابل تماشا می‌شد، زیرا این باعث شد که من در طول زمان اجرا شوم. هات هملت - 2/10

بنابراین نوشتن نقد برای اولین بار برای بیان داستان ناامیدی من فقط قابل پیش بینی نبود، یک زباله بود. فقط تکراری از تروپ ها که به نظر توهین به سریال بود. برای داستان: 1/10 هنر و کارگردانی: من کلمات را برای سبک هنری و جهت هدر نمی دهم. این کرایه معمولی مونوگاتری است. اما حتی تصاویر آشنا هم نتوانستند این هنر و کارگردانی را نجات دهند: 7/10 شخصیت پردازی هانکاوا: نوشتن شخصیت او به طرز وحشتناکی انجام شده است. نگارش کلی: 1/10 استقبال مخاطب: من از رتبه های بالا گیج شده ام. اصلا همین فیلمو دیدیم؟ چگونه کسی می تواند به این آشفتگی این همه امتیاز بدهد؟ گیج کننده است