Egao no Daika

این یک انیمه عالی در مورد mechas و war به طور کلی است. یکی از بهترین ها در واقع سازندگان این نمایش بنا به دلایلی سعی کردند آن را به عنوان نوعی درام شبیه به ماکروس به بازار عرضه کنند، در حالی که هر چیزی نیست. به همین دلیل امتیاز کلی پایین - طرفداران mecha نمی توانند این انیمه را پیدا کنند (یا آن را به عنوان ژانر متفاوت رد می کنند)، و طرفداران شوجو-درام اشک آور از اینکه این نمایش چیزی را ندارد (یا به سختی دارد) ناامید هستند. به دنبال داستان در کل جالب است اما این چیزی نیست که این انیمه را تا این حد عالی می کند. این داستان دعوا و جنگ مکانیکی است. مبارزه mecha در این انیمه به دلایل زیر عالی است: 1) تاکتیک های واقعی استفاده می شود و شخصیت ها باید از عملکرد مکانیکی خود برای پیروزی استفاده کنند. بدون اوج قدرت "عشق/دوستی/از دست دادن"، هیچ مکانیزم خودآگاهی، هیچ کدام از اینها. اگر از شما پیشی گرفته شود، می میرید (یا اگر خوش شانس باشید، بیرون می روید). مهمات نیست = میمیری بدشانسی = میمیری. شما حتی به دلایل خوبی خط را شکسته اید - شما و احتمالاً تیم شما نیز می میرید. 2) هیچ تعصب MC یا چیزی شبیه به آن وجود ندارد. شخصیت‌های اطراف قهرمان‌های اصلی، مانند جنگ واقعی، چپ و راست می‌میرند. این باعث می‌شود این انیمه WAYYY درام بالغ‌تر از آن انیمه‌های اشک‌آوری باشد که MC "روز و همه دوستانش را با قدرت دوستی نجات می‌دهد". در اینجا، چنین قدرت هایی وجود ندارد. فقط مکانیک شما و مهارت های خلبانی شما برای همه. 3) طرفین در جنگ اکثراً به طور مساوی با هم برابری می کنند، بنابراین شاهد شکست و برد در هر دو طرف هستیم. برخلاف Aldnoah: Zero، جایی که تیم MC تقریباً همیشه بدون باخت برنده می‌شود. دیدن این جنگ جالب است. همچنین، شخصیت ها به طرز شگفت انگیزی بالغ هستند و منطقی عمل می کنند. برخی از تسکین های کمدی وجود دارد - اما حتی آنها مانند یک شوخی تاریک شکسته شده توسط کسی که قرار است در 1 دقیقه خطوط دشمن را شلیک کند و 99٪ احتمال دارد در آن حمله بمیرد، احساس می شود. نمی خواهید چیزی را خراب کنید، اما پایان تامل برانگیز است و در حالی که احساس می کنید تا حدودی عجله دارید، یک خاطره کلی بسیار خوب باقی می گذارد. به طور کلی 10/10 - اگر به mecha علاقه دارید و همچنین از تروپ های "قدرت دوستی" و "MC همیشه برنده" متنفرید، این انیمه را باید تماشا کنید.

The Price of Smiles روی دو زن جوان تمرکز دارد که در سیاره ای دور زندگی می کنند و هر دو پادشاهی آنها در حال جنگ هستند. اولی، یوکی، شاهزاده خانم پادشاهی سولیل و نماد ملی پس از از دست دادن والدینش است، که اعتقادی آرمانگرایانه به خواستن بهترین ها برای همه دارد در حالی که از واقعیت واقعی جنگ غافل است. دومی، استلا شاینینگ، سربازی در ارتش گراندیگا است که پس از بزرگ شدن به عنوان یک یتیم تلاش می کند تا هدفی را در زندگی خود بیابد و به دلیل تربیت خشن خود در بیان احساسات واقعی خود به دیگران مشکل دارد. برای شروع، من فقط می گویم که برداشت های اولیه از این سریال می تواند کمی اشتباه باشد. اپیزود اول به شما معتقد است که این ممکن است یک سریال مکانیک ساده با چیدمان داستانی معمولی باشد که با شخصیت یوکی ایجاد می کند و من خوانده ام که این باعث شده است که برخی از افراد در نتیجه این سریال را فراتر از این نقطه تماشا نکنند. The Price of Smiles از کشف این که چقدر واقعیت های جنگ می تواند خشن باشد، نمی ترسد. در حالی که این سریال به بررسی این موضوع می‌پردازد که چگونه هر دو پادشاهی توجیهی برای جنگیدن در جنگ خود دارند، اما نشان می‌دهد که هر دو طرف برای رسیدن به اهداف خود دست به اقدامات مشکوک اخلاقی می‌زنند و سریال ترسی از کشتن شخصیت‌های اصلی برای تأکید بر این موضوع ندارد. همچنین نشان می‌دهد که داشتن مکانیزم‌های توانمندتر در سری می‌تواند به معنای اسکوات باشد، زیرا گهگاه نشان داده می‌شود که تعداد بیشتر گراندیگا برای ارتش‌های آن‌ها به رغم فناوری برترشان، Soleil را تحت تأثیر قرار می‌دهد. بعلاوه، ایده آلیسم همیشه چیز خوبی برای درگیری بی رحمانه ای مانند جنگ نیست، که یوکی به طرز دردناکی در طول اجرای 12 قسمتی این انیمیشن متوجه آن شده است. تا آنجایی که داستان سرایی این سریال پیش می رود، فراز و نشیب هایی دارد. یوکی و استلا به‌عنوان شخصیت‌های محوری برای هر طرف جنگ عمل می‌کنند تا چگونگی وضعیت پادشاهی‌شان را بررسی کنند. این سریال به خوبی توجیهات هر دو طرف را در درگیری خود نشان می دهد و اینکه شخصیت های متمرکز در هر دو جناح غیرقابل جبران نیستند. تمرکز شخصیت استلا تا حد زیادی در کاوش در مورد تربیت خشن او بود و نشان داده شد که به تدریج با اعضای تیپ خود ارتباط برقرار می کند و برای خود هدف پیدا می کند. تمرکز شخصیت یوکی ضعیف‌تر است زیرا سریال تصمیم می‌گیرد علی‌رغم سختی‌های جنگی که با آن روبه‌رو می‌شود همچنان به عقاید ایده‌آلیستی خود در طول سریال پایبند باشد و باعث می‌شود او احساس کند در داستانی که قیمت لبخندها در حال رفتن است، کاملاً بی‌موقع است. برای. پایان سریال همچنین کمی شتابزده و نسبتاً ضد اقلیم به نظر می‌رسد که چگونه به عنصر خاصی از گذشته استلا می‌پردازد و چگونه جنگ در نهایت حل می‌شود، علی‌رغم اشاره‌هایی به این جهت. علاوه بر این، این سریال می‌تواند در نحوه بیان مضامین خود در نقاطی نسبتاً سنگین باشد و این به طور بالقوه می‌تواند بینندگانی را که از این رویکرد به داستان‌گویی متنفرند، منصرف کند. به طور خلاصه، Price of Smiles سریالی عمدتاً محکم و البته تا حدودی ناقص ارائه می‌کند که با کنار زدن تعدادی از کلیشه‌های معمولی یک سریال جنگ مکانیکی در کاوش در واقعیت‌های جنگ و بررسی چگونگی مقابله شخصیت‌های متمرکز در هر دو پادشاهی، خطرات خلاقانه‌ای را به همراه دارد. با این واقعیت ها شخصاً احساس می‌کردم که پیشرفت‌های استلا در این سریال بهتر از یوکی انجام شده است و متوجه شدم که این سریال با قسمت اول نسبتاً متوسط ​​و رویکرد سختگیرانه برای رسیدگی به مضامین آن احتمالاً فنجان چای همه نخواهد بود. با این حال، حداقل توصیه می‌کنم چند قسمت اول سریال را نمونه برداری کنید تا ببینید آیا ممکن است به تماشای کامل آن علاقه داشته باشید یا خیر.

Generic Shounen-ish این بار احساس می کند، در ژانر فانتزی-علمی تخیلی و نظامی در mc زن تجسم یافته است. حاوی لحظات کلیشه ای است که در آن ماشه ها در لحظات مهم کشیده نمی شوند. تنها دلیلی که من تا آخر کار را تمام کردم این است که این یکی از معدود ژانرهای علمی تخیلی است که تمرکز زیادی روی مبارزات mecha ace 1v1/showcase ندارد و دارای جنگنده های غول پیکر است که به جای پلاسما/لیزر از سلاح های توپخانه (صدای آتش) استفاده می کند. برای تنظیم داستان، در به تصویر کشیدن هر یک از طرفین به خوبی عمل کرد (به نوعی احساس می کند که در جنگ لزوماً جنبه های خوب یا بد وجود ندارد، فقط یک سری تند و تیز و تصمیمات وحشتناک وجود دارد. و با هم کومبایا بخوان" ایده آل است، ممکن است خودت را ببینی که بخواهی شخصیت ها را روی صفحه بکوبی. اگر هنوز به ژانر فانتزی/شونن معمولی علاقه داشته باشی بد نیست مثل آیا این اشتباه است که دختران را انتخاب کنی سیاه چال (با عرض پوزش، قادر به یافتن احساسات مشابه با mc زن نبود)، یا بسیار وحشتناک (به عنوان آزاردهنده) اگر سلیقه شما فانتزی معاصر است مانند Kumo desu ga و Kuma Kuma (29-5-22)