با شخصیتها شروع میکنم، همه شخصیتهای این سریال خوب بودند، به این معنا که همه جذابیتهای خود را داشتند و عمیق بودند، حتی آنهایی که ما از آنها متنفریم، جذابیت خود را دارند که باعث میشود ما از آنها متنفر باشیم، اگر آنها بودند. بد بود که هیچ احساسی نسبت به آنها نداشتم، حتی می توانستیم از آنها متنفر باشیم، اما این به معنای دیگری بود. تنها مشکل شخصیتها، شخصیتهای شرور کراد و کی بودند که هیچ انگیزهای برای انجام کاری که انجام میدهند نداشتند، مثلاً قدرت یا چیزی، من فکر میکردم کراد میخواهد آزاد شود، اما آنها حتی به این موضوع اشاره نکردند. درباره تاریخ اعتراف می کنم که کمی پیچیده است، ابتدا دای به عنوان نوعی نینجا نشان داده می شود که آموزش های ویژه ای از خانواده خود دریافت می کند، چیزی که تقریباً هرگز کشف نمی شود، در همه قسمت ها اگر 5 دقیقه دای انجام کاری داشته باشیم، بسیار زیاد است. دای در واقع هرگز تبدیل به یک دزد فانتوم نمی شود، حتی آخرین قسمتی که او مانتو به تن می کند بیش از هر چیز دیگری احساسی است.
این قسمت از سرقت مصنوعات نیز هرگز به درستی کاوش نشده است، سریال های دیگری با این مضمون وجود دارد که بسیار بهتر کاوش شده اند.
فرشته های تاریک و کراد هم خوب کاوش نشده اند، این قسمت عرفانی سریال تقریبا هیچ وقت توضیح داده نمی شود، باز هم در چند سریال دیگر که لحن عرفانی دارند، خیلی بهتر از این کار می کنند.
حالا بریم سراغ قسمت عاشقانه که برای من از همه بدتره، برای من هرگز نباید یک درام عاشقانه در این سریال میکس میکردند، دایسوکه در ابتدای انیمه ریسا را بی دلیل دوست دارد، ریسا از دارک بی دلیل خوشش می آید، تا زمانی که ریکو، کسی که بیشترین دلایل را برای دوست داشتن دایسوکه داشت، تعداد بسیار کمی وجود دارد، در حد خندیدن، به نظر می رسد که کل رمان به نوعی سلیقه شخصی نویسنده بوده است که پیامی را بر سر او منتقل کند، من نمی دانم. نمی دانم چگونه آن را درست توضیح دهم، بنابراین مثال هایی می زنم، دارک با ریسا درگیر می شود تا از او استفاده کند، ریسا با دایسوکه فقط برای استفاده از او به عنوان برده درگیر می شود، تا هر هوس او را برآورده کند، دایسوکه عشق واقعی به او داشت. ریسا، البته بدون انگیزه، فقط برای این که احساساتش نسبت به دختر از بین برود، ریکو از دای خوشش می آمد، زیرا برای داشتن داستان عاشقانه باید او را دوست می داشت، یعنی هیچ چیز طبیعی پیش نمی رفت.
من دیدم که بسیاری از مردم آرک Ice and Snow را دوست ندارند، برای من این منطقی نیست زیرا بهترین قسمت سریال است، کل این قسمت پایانی بالاتر از میانگین کل انیمه است حتی در انیمیشن اگر بخواهم این سوال را در نظر بگیرم.
حتی با این پایان، فکر می کنم دارک شخصیتی است که من بیشتر از همه ازش متنفرم، کاری را که در قسمت 14 انجام داد (بوسیدن ریسا) را نمی توانم ببخشم، او نباید در مسائلی غیر از دزدی ها و مسائل عرفانی دخالت کند، به نظر می رسد. نویسنده از او خواسته است که این کار را انجام دهد تا بدون هیچ دلیلی نیازی به نزدیک شدن به ریسا نداشته باشد، به طوری که پس از آن او را فراموش کند.
شخصیت دومی که ازش متنفرم ریسا هستش، انگار شخصیتی بود که فقط برای متنفر بودن ازش خلق شده بود، تو این سریال نتونستم از هیچ شروری متنفر بشم، انگار که شرور کل سریال ریسا بوده.
قبل از دادن نمره من می توانم کمی از این انیمه "دفاع" کنم، مانگا فقط در سال 2021 به پایان رسید، اگرچه در سال 1997 شروع شد و انیمه مربوط به سال 2003 است، فکر نمی کنم آنها مطالبی برای اقتباس درست از آن داشته باشند، اما من این کار را نکرده ام. مانگا را بخوانید نمی توانم بگویم که سریال انیمیشن چقدر بهتر است و چقدر متفاوت بود.
همچنین اشاره می کنم که داستان برای مخاطبان شوجو است که بیشتر مشکلات سریال را توضیح می دهد، قبل از اینکه کسی در آینده من را عصبانی کند، نمی گویم نویسنده های زن کار بدی انجام می دهند، در واقع برای من بهترین کار است. اثر فول متال کیمیاگر است که زنی بود که می نوشت و من حتی نمی گویم شوجوهای خوبی وجود ندارد، اما در واقع اکثر آنها چندین مشکل روایی دارند مانند آنچه در نقدم توضیح دادم.
بنابراین من به انیمه 7/10 می دهم، چون آن را انیمه خسته کننده ای ندیدم و جدا از این مشکلات که قطعاً باعث می شود آن را توصیه یا دوباره نبینم در کل از نظر کیفی بد نیست.
PT-BR
Vou começar sobre os personagens, todos os personagens dessa serie eram bons, no sentido de que todos tinham seu carisma e foram aprofundados, até os que a gente odeia, tem seu carisma que faz a gente odiá-los,se eles a fostes não sentiria nada por eles، a gente até poderia odiá-los mas seria em outro sentido.
O único problema com relação aos personagem foram os vilões Krad e Kei,que não tiveram nenhuma motivação aparente para fazerem o que fizeram,por exemplo poder ou algo assim,pensei que Krad queria se libertarche mas aso است.
Sobre a Historia confesso que é um pouco enrolada, primeiramente é mostrado Dai como uma espécie de ninja recebendo um treinamento especial da família dele,coisa que nunca é explorada, em todos os semosadogois o Dai nunca se torna um ladrão fantasma de fato, até no episódio final ao qual ele coloca o manto é mais emocional do que qualquer outra coisa.
Essa parte do roubo de artefatos também nunca foi explorada direito, existem outras series com essa temática que exploraram de maneira muito melhor.
A parada dos anjos Dark e Krad também não é explorada direito, essa parte mística da serie quase nunca é explicada, de novo, em várias outras series que tem um tom místico fazem muito melhor que essa.
Agora vamos برای قسمتی از عاشقانه که پر از میم é a pior de todas,pra mim nunca deveriam ter misturado um drama romantico nessa series, Daisuke no inicio do anime gosta da Risa por motivo nenhum, Risa gosta de Dark por motivo nenhum, در Riku é a que mais teve motivos para gostar de Daisuke, sao muito poucos, beirando ao risório,parece que todo o romance foi meio que por gosto pessoal do autor para passar alguma mensagem da cabeça dele,não sei vo exlicaro die. ,o Dark se envolve com a Risa só para usa-la, Risa se envolve com o Daisuke só para usá-lo de escravo, para atender todos os seus caprichos, Daisuke tinha um amor genuíno para risa, embora sem motivação, seus sentimentos destruídos pela garota,Riku gostava do Dai,porque ela tinha que gostar dele para a historia ter um romance,ou seja nada estava correndo de forma natural.
Vi que muitas pessoas não gostaram do arco Ice and Snow,pra mim não faz sentido visto que a melhor parte da serie,esse pedaço inteiro do final é acima da media do anime inteiro até mesmo em animação se for levar esmodise.
Mesmo com esse final, acho que Dark é o personagem que eu mais odeio, não consigo perdoar o que ele fez no episódio 14 (beijar Risa), ele não deveria se meter nos assuntos que não fossem msobreosque asosunt, o autor colocou ele fazendo isso só para causar, sem motivo algum, ele não precisava ter se aproximado de Risa,o tanto que depois disso ele esquece ela.
O segundo personagem que eu odeio é Risa,parece que foi um personagem criado só para termos ódio dela,nessa serie eu não consegui odiar nenhum vilão, parece que o vilão da série inteira era Risa.
Antes de dar minha nota eu posso “defender” um pouco esse anime, a manga só foi acabar em 2021, embora ele tenha começado em 1997 e o anime seja de 2003 não acho que eles tiveram material para adaptar o man direito posso opinar o quão melhor é da serie animada e o quão diferente foi.
Vou citar também que a história é pro publico Shoujo o que explica grande parte dos problemas da série, antes que alguém me encha o saco no futuro,não estou falando que autoras mulheres façam trabalhos ruins,na verdade me fullhortal mim a کیمیاگر que foi uma mulher que escreveu e nem estou falando que não exista Shoujos bons mas que de fato a maioria tem varios problemas narrativos como o que eu descrevi na minha análise.
Então é isso eu dou 7/10 pro anime,isso porque não achei um anime chato e tirando esses problemas que com certeza vão me fazer não recomendar e nem reassistir em geral ele não é ruim qualitativamente.