Vampire Knight

خوب، زمان آن رسیده است که بالاخره یک نقد برای این سریال بنویسیم. من زیاد وارد این انیمه نیستم، پس ممکن است نظرم بعداً تغییر کند. من ناامید نیستم که این اولین انیمیشن خون آشام من است. داستان تا حدودی منحصر به فرد و جالب است، همانطور که شخصیت ها نیز هستند. من این ایده را دوست دارم که مدرسه ای برای خون آشام ها و انسان ها تقسیم شود. با این حال من چند شکایت دارم. -بعضی مواقع احساس می شود که انیمه نمی تواند تصمیم بگیرد که آیا می خواهد خودش را جدی بگیرد یا نه. یک صحنه کمدی خواهد بود و بوم، صحنه بعدی بسیار جدی تر گرفته می شود. من کمدی دارم، اما به نظر می‌رسد که بخش‌های کمدی در بعضی مواقع کمی طولانی‌تر هستند. -Kaname فوق العاده فراموش شدنی است، و تا به حال من چیزی در مورد او نمی دانم به جز اینکه او این پسر خون آشام است که یوکی عاشق او شده است، زیرا او در گذشته زندگی او را نجات داده است. ای کاش زمان بیشتری روی صفحه نمایش داشت و شخصیت بیشتری داشت تا "مرد خوب معمولی". -یوکی قهرمان داستان خیلی دوست داشتنی نیست. برای من او فقط به عنوان یک دختر انیمیشنی معمولی دست و پا چلفتی، شاد و مهربان شما ظاهر می شود. من از اینگونه قهرمان‌ها خوشم نمی‌آید، مگر اینکه کارشان درست انجام شود و واقعاً بتوانم دلایلی برای اهمیت دادن به آنها و پیشینه‌شان داشته باشم (مانند Tohru از سبد میوه). یوکی بیشتر به شخصیت و ویژگی های دوست داشتنی نیاز دارد. -به نظر می رسد که آنها واقعاً می خواهند این ایده را مطرح کنند که Zero نمی تواند در اطراف یوکی باشد زیرا او یک خون آشام است. در قسمت 2، بارها نشان داده شده بود که برای اجتناب از نوشیدن خون او، بودن در کنار او بسیار دشوار است. احساس می‌کنم فقط باید یک یا دو بار این را به ما نشان دهند تا ایده را دریابیم. درست مانند یوکی، من احساس می کنم که کل شخصیت او یک انیمیشن است. مثل «دوست دوران کودکی پسر بد که مخفیانه جنبه نرمی دارد» که میلیون ها بار انجام شده است. آخرین مورد، این است که قدم زدن در بعضی مواقع خیلی کند به نظر می رسد. شخصاً، نشستن به نوعی به سختی تبدیل می شود. به غیر از آن، این یک سریال نسبتاً خوب با سبک هنری جذاب/نوستالژیک، موسیقی متن خوب و در کل طرح جالبی است. من معتقدم برخی از مسائلی که گفتم در فصل دوم یا بعداً در این فصل حل خواهد شد، اگر من به تماشای آنها بپردازم.

پاسخ ژاپن به گرگ و میش این یک انیمه مملو از خون آشام ها، مثلث های عشقی، روابط ناسالم و محارم مبهم و نه چندان مبهم است (که آخرین نیش برای من بود). انیمیشن اوایل دهه 2000 به خوبی پیر نشده است. قهرمان داستان، دختری غیر همدل و آزاردهنده است که در پریشانی قرار دارد. شخصیت ها صاف و خسته کننده هستند. خوب با قهرمانی با داستانی مرموز شروع می شود و رازها در طول راه فاش می شوند. قدم زدن خیلی وحشتناک نیست خون و گلودرد من را آزار نداد، اما برخی از بینندگان ممکن است به این چیزها حساس باشند. مطالب به شدت تکراری است. توسعه شخصیت کمی وجود دارد. شخصیت ها به طرز ناامیدکننده ای غیر واقعی بودند. شاید بدترین انیمه ای باشد که تا به حال دیده ام.