Kiniro Mosaic

آیا تا به حال فکر کرده اید که چرا زندگی شما اینقدر خسته کننده است؟ من به تو خواهم گفت. به این دلیل است که شما هنوز موزاییک Kiniro را تماشا نکرده اید. نه تنها در حین تماشای آن با یک داستان دوستی برتر و OST عالی (و یک تن AYAYA) روبرو خواهید شد، بلکه دلیل بد نبودن زندگی روی زمین را نیز خواهید یافت. اسپویلرها بدترین چیز موجود هستند، بنابراین من به شما اجازه می دهم تمام نمایش را خودتان پشت سر بگذارید. وقتی آن را تماشا کردید، توصیه می کنم قسمت هایی را بخوانید که انیمیشن نشده اند. این نمایش یک بازی مطلق و تغییر دهنده زندگی است.

برداشت اول همه چیز نیست و Kiniro Mosaic این را به خوبی نشان می دهد. آیا چیز بدی است؟ لازم نیست. این انیمه با یک پیش‌فرض نسبتاً قوی با توجه به ماهیت آن به عنوان مجموعه‌ای از دختران بامزه در حال انجام کارهای زیبا (CGDCT) شروع می‌شود. شخصیت اصلی شینوبو اومیا در یک اقامت کوتاه در انگلستان تحت مراقبت دوست مادرش شرکت می کند. او در آنجا با دختری همسن و سال خود به نام آلیس آشنا می شود و پس از مدتی ناراحتی اولیه، آن دو با هم دوست می شوند. آنها در طول مدتی که با هم هستند موانع زبانی را از بین می برند تا یکدیگر را بشناسند و در عین حال بیشتر در مورد فرهنگ های مربوطه خود بیاموزند. همه اینها به گونه ای انجام می شود که برای این نوع نمایش مناسب است، و در مجموع شروعی عالی بود. پس از چنین بازکننده قدرتمندی، عجیب نیست که کسی انتظار این نوع تحولات را داشته باشد. با این حال، نمایش در عوض شروع به حرکت به سمت دیگری، برای بهتر یا بدتر می کند. این یکی از انیمه‌های استانداردتر برای یک انیمیشن CGDCT است، اما من همچنان معتقدم که نکات مثبت بیش از منفی در این رویکرد وجود دارد. داستان و طرح داستان: خارج از فرضیه ارتباط با وجود تفاوت های فرهنگی و یادگیری در مورد فرهنگ دیگران، داستان زیادی برای Kiniro Mosaic وجود ندارد. در چند قسمت اول تمرکز مشخص تری روی فرض اصلی وجود دارد، اما پس از اینکه بازیگران اصلی یکدیگر را شناختند، همه چیز به فرمول معمولی تری تغییر می کند. این نمایش عمدتاً اپیزودیک است و مجموعه‌ای از لحظات به هم پیوسته شخصیت‌ها در تعامل با یکدیگر است. اینها از قطعات کمدی گرفته تا لحظات مفیدتر و دلگرم کننده بین بازیگران را شامل می شود. بیشتر کمدی‌ها از تفاوت‌های فرهنگی یا شخصیت‌ها ناشی می‌شوند که در محبت‌هایشان نسبت به دیگران به‌طور پوچ عمل می‌کنند، در حالی که لحظات صمیمانه نیز حول تفاوت ارزش‌ها همراه با دوستی فزاینده بازیگران می‌چرخد. به طور کلی، انیمه ترکیب خوبی از لحظات کمدی و مفید را ارائه می دهد و در عین حال با رویکرد برشی از زندگی در ادامه نمایش ادامه می دهد. همه اینها در حالی است که استعداد منحصر به فرد خود را ارائه می دهد زیرا بیشتر بر پایه فرض اصلی بنا شده است. 7/10 شخصیت ها: این احتمالاً قوی ترین جنبه Kiniro Mosaic است. بازیگران اصلی نسبتا کوچک هستند و نمایش حول پنج شخصیت اصلی می چرخد: شینوبو، آلیس، آیاا، یوکو و کارن. شینوبو، همراه با آلیس، شخصیت جذابی هستند. او متعصب فرهنگ غرب است و علاقه شدیدی به دختران بلوند دارد. این دو ویژگی اغلب برای اثر کمدی بازی می شوند. آلیس از انگلستان می آید و ژاپنی را یاد گرفته تا در دبیرستان با شینوبو باشد. او معمولاً خجالتی است اما در عین حال بسیار دوستدار شینوبو است. ایا یکی از باهوش و قابل اعتماد این گروه است که به راحتی در اطراف بهترین دوستش یوکو نیز دچار آشفتگی می شود. یوکو بیشتر یک دختر "جنکی" برونگرا و همچنین یک شوخی است، اما در عین حال در برخی موارد نقش "مرد راست" را نیز بازی می کند. کارن نیز از انگلیس می آید، اما برخلاف آلیس، او بسیار راحت و بی خیال است و هرگز در گفتن نظر خود تردید ندارد. همچنین شخصیت‌های تکراری مانند معلم خانه و خواهر شینوبو برای تکمیل بازیگران مکمل وجود دارند. با ورود به نمایش و دیدن صحنه افسانه ای "آیا"، به این نتیجه رسیدم که کارن در لحظه ای که ظاهر شد، نمایش را می دزدید. با این حال، با کمال تعجب، به نظر می رسید که هیچ یک از شخصیت های اصلی با رفتار خاصی مواجه نشده اند و هیچ کس تحت الشعاع دیگری قرار نگرفت. هر شخصیت لحظات خود را در کانون توجه قرار می دهد. در کنار این، شیطنت ها و تعاملات آنها با یکدیگر مایه لذت تماشای آنهاست. قطعا نقطه برجسته نمایش است. 9/10 صوتی و تصویری: افتتاحیه انیمه شاد و پرانرژی است و مطمئناً برای لحن سریال مناسب است. در همین حال، پایان به شدت با انرژی آغازین مطابقت دارد، در حالی که کمی پایین‌تر است تا به پایان برسد. در مورد موسیقی پس‌زمینه، استثنایی نیست، اما به خوبی با صحنه‌های مربوطه مطابقت دارد. برای مثال، نمایش اغراق آمیز زندگی غربی اغلب با سبک موسیقی کلاسیک همراه است. از سوی دیگر، تکه‌ای از صحنه‌های زندگی معمولاً با آنچه از یک نمایش استاندارد CGDCT/کمدی انتظار دارید، با تن‌های متفاوت بسته به حال و هوا تکمیل می‌شود. در مورد هنر، نمایش کاملاً رنگارنگ و پر جنب و جوش است. اما در بیشتر موارد، سبک هنری و انیمیشن خارج از طراحی شخصیت های زیبا، نسبتاً ساده هستند. به خصوص برای من قابل توجه پس‌زمینه‌های آبرنگ بود که در قسمت‌های اولیه، زمانی که صحبت از نمایش زیبایی فرهنگ غرب می‌شد، برجسته‌تر بود. من فکر می کنم رویکرد به هنر پس زمینه شسته و رفته بود و با سبک نمایش مطابقت داشت. به طور کلی، ارزش تولید آنقدر نیست که بتوان در مورد آن نوشت، اما هنوز کاملاً مناسب بود. 8/10 لذت بردن: با نگاهی به گذشته، از این سریال بسیار لذت بردم! زمانی که شروع به تبدیل شدن به قالب اپیزودیک کرد، کمی نگران بودم که علاقه‌ام را از دست بدهم، اما اصلاً اینطور نبود. لحظه ای نبود که من کاملاً از نمایش خسته شده باشم و در طول مسیر خنده و سرگرمی زیادی به من داد. به همین ترتیب، با وجود ماهیت ظاهراً ساده نمایش در نگاه اول، لحظات مفید علاوه بر پیام کلی، با من هم طنین انداز شد. همچنین برخی از دوست داشتنی ترین زبان انگلیسی را که در یک انیمه شنیده ام دارد. 9/10 به طور کلی: 8/10 من فکر می‌کنم یک راه خوب برای توصیف این نمایش این است که شما را با پیش‌فرض‌هایش جذب می‌کند و در عین حال چیزهای بیشتری برای ارائه خارج از آن دارد. "بیا پیش فرض، برای شخصیت های دوست داشتنی و تعامل آنها بمان" ممکن است کمی لقمه ای باشد اما به اندازه کافی آن را توضیح می دهد. اولین برداشت برای من همه چیز نبود، و حتی وقتی سریال سرعتش را تغییر داد، چیزهای زیادی برای دوست داشتن پیدا کردم.