چند بار این نمایش را دوباره دیدم؟ نمیدانم، اما میدانم که آداچی میتسورو داستانهای اوج میسازد. من تقریباً مطمئن هستم که این اولین نمایش Adachi Mitsuru است که من تماشا کردم. من به معنای واقعی کلمه تک تک اقتباسهای انیمه Adachi Mitsuru را تماشا کردهام، و تعدادی از مانگاهایی را که اقتباسی از انیمه نداشتند، خواندهام، به خصوص Manga 'Katsu'، که به معنای واقعی کلمه یکی از بهترین آثار او به نام Imo است. اساساً هر شخصیت (ها) یکسان به نظر می رسد و همه آنها یا از ژانرها یا مضامین مشابهی تشکیل شده اند. بیسبال، بوکس، عاشقانه، خودسازی، دبیرستان و بیشتر اوقات جنبه دوست دوران کودکی. به نظر میرسید که او سعی کرده آب را دنبال کند، مانند مانگای شنای خود راف، مانگای به نام Jinbe، و همیشه قسمتهای ساحل/استخر دارد، اما افراد حرفهای از این ایده منصرف شدند. موسیقی با آثار آداچی میتسورو همیشه آتش است، انگار میدانند که باید برای او آشپزی کنند. پس از تماشای مجدد و خواندن بسیاری از آثار آداچی میتسورو، متوجه شدم که چگونه او در واقع شخصیت ها را به شیوه ای واقع گرایانه به تصویر می کشد.
یک مثال از این امر شامل این واقعیت است که تاتسویا به معنای واقعی کلمه احساس می کند همیشه در مقایسه با افراد دیگر *تاتسویا* احساس سنگینی می کند. کازویا همیشه مورد مقایسه قرار می گیرد و در مقایسه او فردی بی ارزش به نظر می رسد که برای او چیزی ندارد. او کسی است که تسلیم می شود زیرا ترجیح می دهد بهترین ها را برای دیگران بگذارد تا برای خودش. چون سرش سنگین است، هیچ غروری به خودش ندارد، در شروع نمایش به خودش ایمان ندارد. او حتی میگوید که بدتر از این کار میکند و از وقتی که مردم تلاش میکنند و به او تکیه میکنند، خوشش نمیآید.
زمانی که کازویا مرد، همه برای اینکه خوشحال به نظر برسند، چهرهای میپوشیدند، مثلاً وقتی کازویا درگذشت، تاتسویا سعی کرد وانمود کند که خوشحال است با شوخیهای دیگران و کارهایی انجام میداد که انگار برایش اهمیتی ندارد، وقتی مردم شروع به صحبت در مورد مرگ کازویا میکردند، تاتسویا. سعی می کرد موضوعات را عوض کند و آنها را دلقک کند تا آنها را عصبانی کند. حتی اگر والدین Uesugi به نظر احمق به نظر می رسند، آنها واقعاً آنقدرها هم احمق نیستند. وقتی کازویا مرد، حتی سعی کردند با تاتسویا شوخی کنند تا او را بترسانند تا سرزندگی در خانه ایجاد کند، و یک صحنه خاص توجه من را جلب کرد. پدر گفت شاد بودن فایده ای ندارد زیرا فقط او و همسرش در خانه هستند. این همه یک نما است تا در خانه شاد و سرزنده به نظر برسند!!! حتی با وجود اینکه همه در شروع نمایش تاتسویا را ناراضی کردند، پدر تاتسویا به معنای واقعی کلمه یک لیوان آب به سمت کسی پرتاب کرد که تاتسویا را بی فایده خواند، حتی اگر خودش او را بی فایده می خواند. بر خلاف انیمههای دیگر که بسیار کلیشهای هستند، نمونههای بیشتری از نمایشهای واقعگرایانه وجود دارد، و من قطعاً توصیه میکنم آن را همانطور که احتمالاً بیشتر آن را میبینید تماشا کنید.
من واقعاً متوجه تصویری از نحوه استفاده آداچی میتسورو از احساسات واقع گرایانه نشده بودم تا اینکه مانند idk ششمین تماشای مجدد من از این سریال بود. نمایشی که شما را جذب می کند، انیمه ای ظریف و در عین حال واقع گرایانه است. انیمه ای مانند این که من پیشنهاد می کنم Cross Game است، قسمت 1 نیز به شدت احساسات یک کودک را به تصویر می کشد که واقعاً نمی داند چه اتفاقی افتاده است، تا زمانی که شما متوجه شوید. انیمه واقعاً خوبی است، مستقیماً به سر اصل مطلب می رود. تماشای سوم این نمایش قطعا در بهترین حالت خود احساس می شود.