Hello!! Kiniro Mosaic

آیا تا به حال فکر کرده اید که چرا زندگی شما اینقدر خسته کننده است؟ من به تو خواهم گفت. به این دلیل است که شما هنوز موزاییک Kiniro را تماشا نکرده اید. نه تنها در حین تماشای آن با یک داستان دوستی برتر و OST عالی (و یک تن AYAYA) روبرو خواهید شد، بلکه دلیل بد نبودن زندگی روی زمین را نیز خواهید یافت. اسپویلرها بدترین چیز موجود هستند، بنابراین من به شما اجازه می دهم تمام نمایش را خودتان پشت سر بگذارید. وقتی آن را تماشا کردید، توصیه می کنم قسمت هایی را بخوانید که انیمیشن نشده اند. این نمایش یک بازی مطلق و تغییر دهنده زندگی است.

فرضیه: سلام!! Kiniro Mosaic ادامه Kiniro Mosaic اقتباسی از یک مانگای محبوب 4 کوما در مورد 5 دختر دبیرستانی شینوبو، آلیس، کارن، ایا و یوکو است که زندگی خود را می گذرانند و سرگرم می شوند. داستان: شما نمی توانید چیز زیادی در مورد داستان بگویید زیرا Kinmoza داستان عمیقی ندارد و نمی خواهد کسی را به تفکر انتقادی یا ارائه مضامین عمیق وادار کند، این فقط یک نمایش "دختران بامزه کارهای بامزه انجام می دهند" است، بنابراین شخصیت ها مهمترین جنبه هستند. اما تغییرات جزئی نسبت به نسخه قبلی وجود دارد زیرا بازیگران اصلی ما اکنون در سال دوم دبیرستان هستند و این بدان معنی است که آنها اکنون نسبت به قبل در کلاس های بی تفاوت هستند، به همین دلیل است که ما شاهد تعاملات شخصیت های جدید هستیم که نیروی محرکه انیمه است. ما بازیگران اصلی را دنبال می‌کنیم که موقعیت‌های مختلفی مانند رفتن به ساحل، حضور در مدرسه یا حتی رفتن به استخر را پشت سر می‌گذارند. هر بار که کاری انجام می دهند، در موقعیت های خنده داری قرار می گیرند که پر از شوخی است. با بررسی دقیق تر، (مانند سلف خود) از نظر شوخی ها، گاف ها و کمدی کلی بسیار تکرار می شود. در نهایت، موقعیت ها به این خلاصه می شود که چه کسی در حال حاضر در کانون توجه است. وقایع هیچ معنایی ندارند. به جای اینکه شخصیت‌ها و کاری که انجام می‌دهند محصول فرعی موقعیت‌هایی باشد که در آن قرار می‌گیرند، تنها هدف این است که شینو و گروه تا حد ممکن زیبا باشند. شخصیت ها: پس چه چیزی دخترها را اینقدر بامزه می کند؟ قبلاً ثابت شده است که روایت هیچ کاری برای آنها ندارد و خصلت های فردی آنها چندان قانع کننده نیست. پاسخ در چیزی است که قبلاً به طور خلاصه به آن اشاره شد: تعاملات شخصیت. این انیمه به دلیل استفاده نکردن از شخصیت‌ها به تنهایی، بلکه در هماهنگی با یکدیگر، به آن‌ها این فرصت را می‌دهد که از طریق روابط مشترکشان جذاب باشند. مهم این است که ببینیم دخترها با یکدیگر سرگرم می شوند و نه تنها تنها بودنشان، بلکه ارائه تجربه ای که نمایش می خواهد. به عنوان مثال، شینو عاشق موهای بلوند است، اما این پیوند جدا نشدنی او با آلیس است که برای هر کسی که آن را می بیند خوشحال می شود. احساسات عاشقانه و خجالت آیاا نسبت به یوکو وجود دارد که نمی توانید به او امیدوار باشید. و به نظر می رسد کارن با هر دختری در همان زمان در یک طول موج است. او با یوکو ورزشی است، با آیاا جدی است، با آلیس بی گناه است و با شینو حمایت می کند. این فقط نوک کوه یخ است. هر دختری با دیگر شخصیت‌های اصلی (و فرعی) به شیوه‌هایی تعامل می‌کند که نه تنها با ویژگی‌های خود مطابقت دارد، بلکه در انیمه نیز احساس منحصربه‌فردی می‌کند. چنین روابط نسبی و متفاوتی به سریال این فرصت را می دهد که تا آنجا که ممکن است به مناطق زیبای منشعب شود و در نتیجه یک بمباران دائمی از هیجان ایجاد می شود. به همین دلیل است - تعاملات و روابط بین شخصیت ها که بسیار مهم است - که Kuzehashi-sensei بدون شک بهترین شخصیت کل بازیگران است، اگرچه او فقط در این فصل معرفی شد. او کسی است که به دنبال همین روابط است. به دلیل خجالتی بودن نادرست ظاهری او، او در برقراری ارتباط با اطرافیان بهترین نیست، اما سعی می کند تا جایی که می تواند دانش آموزانش (به ویژه کارن) را درک کند. اما کمی بیشتر از آن وجود دارد. Kuzehashi-sensei در مقایسه با دیگران جایگاه ویژه ای را اشغال می کند: او "واسطه" بین معلمان و دانش آموزان است. با او، مخاطبان دیدگاه جدیدی نسبت به تعاملات در حال انجام پیدا می کنند، زیرا او به عنوان یک معلم توسط همکارانش کاملاً دیده نمی شود. در عوض، او کمتر یک همکار و مربی است و بیشتر دوست خوبی برای افرادی است که ملاقات می کند. همین استدلال را می توان در مورد دیگر شخصیت جدید، هونوکا نیز به کار برد. او به عنوان نوعی شبیه سازی شینو ترسیم شد، اما برای کارن، نه آلیس. این احتمالاً برای تکمیل "سه گانه یوری" - آیاا و یوکو، شینو و آلیس، و اکنون کارن و هونوکا انجام شده است. اما باز هم، این عشق او به موهای بلوند و دختر شکسته ژاپنی زبان نیست که او را به یک فرد خوش آمد تبدیل می کند. این عزم او برای ایجاد روابط با کارن و سایر دختران است که به شخصیت او قدرت بیشتری می بخشد. او همچنین موقعیت ویژه ای دارد: او یک "بیگانه" است که می خواهد با دیگران دوست شود. تماشای تلاش او و کوزه هاشی-سنسی برای برقراری و حفظ ارتباط با دیگران، به آنها زیبایی خاص خود را می دهد. پیشرفتی که توسط کارن آغاز می شود که همیشه سعی می کند با او دوست شود تا زمانی که تسلیم شود. هنر: خود اثر هنری در ارائه بسیار نرم است. رنگ‌ها برای چشم مزاحم یا حواس‌پرتی به نظر نمی‌رسند، عکس‌ها با رنگ سفید ملایم احاطه شده‌اند، و مکان‌هایی که بازدید می‌کنید، محیط مناسب را فراهم می‌کنند - مدرسه، اتاق شینو، پاتوق محلی و غیره - بدون اینکه خیلی مزاحم باشند. به طور خلاصه، نمایش به آرامی مخاطب را به آرامش و لذت بردن ساده از شخصیت ها و شیطنت های آنها دعوت می کند. در عین حال، نمایش از تکنیک‌های «چیبی» استفاده می‌کند تا شخصیت‌ها را با جزئیات کمتر، اغلب کوچک‌تر و در نتیجه جذاب‌تر کند. با نگاهی به طراحی شخصیت ها، بار دیگر به راحتی می توان متوجه شد که چقدر بر زیبا جلوه دادن دختران تا حد ممکن تأکید شده است. شخصیت هایی که قبلا معرفی شده اند با ظاهر مشخص خود باز می گردند. تازه واردان Kuzehashi-sensei و Honoka نیز به فاکتور ناز بودن پایبند هستند. انیمیشن واقعی، با این حال، متوسط ​​باقی می ماند. انیمه بیشتر از یک پلان به پلان بعدی می رود تا با سرعت کمدی همگام شود. واکنش‌ها عمدتاً عبارات خنده‌دار هستند، حرکت واقعی معمولاً خیلی قوی نیست، جدای از پریدن، پریدن یا در آغوش گرفتن گاه به گاه، و حتی در آن زمان نیز شخصیت‌ها معمولاً فقط در اطراف ایستاده‌اند. تعدادی دنباله انیمیشن با کیفیت بالا وجود دارد، اما آنقدر نادر هستند که واقعاً ارزش ذکر کردن ندارند. موسیقی: با هر شخصیتی که حداقل یک بار آن را می‌خواند، تنوع‌های مختلفی از آغاز را می‌بینیم، واقعاً با حال و هوای نمایش مطابقت دارد و فوق‌العاده به نظر می‌رسد. مخصوصاً شروع پایان فقط یک نعمت برای گوش است و من هرگز حتی یک بار هم از آن نگذرم. نتیجه: این فصل دوم را به همه کسانی که فصل اول را تماشا کرده اند توصیه می کنم و وقتی هنوز فصل اول را تماشا نکرده اید، به خودتان لطف کنید و آن را تماشا کنید.