Jujutsu Kaisen

«Jujutsu Kaisen» فصل 1 با کمک سبک هنری فوق‌العاده، شخصیت‌های سرگرم‌کننده و طرح جالب توجه انیمه‌های منتشر شده در سال 2020 را به خود اختصاص می‌دهد. «جوجوتسو کایسن» زندگی دانش‌آموز دبیرستانی یوجی ایتادوری را دنبال می‌کند که به طور ناگهانی با جادوگران جوجوتسو درگیر می‌شود و در نتیجه خوردن یک شی نفرین شده خاص، نفرین می‌کند. این انیمه با موفقیت از ژانر Shōnen استفاده می کند و نمایشی را خلق می کند که همیشه مخاطب را به تماشای بیشتر علاقه مند می کند. سرعت جوجوتسو کایسن یکی از مواردی است که بسیاری از نمایش‌های دیگر باید از آن پیروی کنند، زیرا تضمین می‌کند که تعادل بین مبارزات و نمایش شخصیت‌ها کامل شود. هر اپیزود بر روی اپیزود قرار می‌گیرد و حرکتی را ایجاد می‌کند که ثابت است و به ندرت احساس می‌شود که بی‌معنی کشیده شود. این به بینندگان زمان می دهد تا در حین پیشبرد طرح، شروع به ایجاد ارتباط با شخصیت های مختلف کنند - من شخصاً روی پاندا سرمایه گذاری کرده ام. توسعه شخصیت در "جوجوتسو کایسن" قطعا یکی از قوی ترین جنبه های نمایش است. ایتادوری قهرمان اصلی سریال است و به طور پیوسته از یک دانش آموز معمولی به یک جادوگر جوجوتسو در حال توسعه به همراه دوستان جدیدش مگومی فوشی گورو و نوبارا کوگیساکی تبدیل می شود. خط داستانی فوشی گورو و عمق شخصیت او در تضاد با نمایش پرانرژی ایتادوری - که به عنوان نوعی تسکین کمدی عمل می کند. کوگیساکی با تعادلی از قدرت و زنانگی نوشته شده است، و او را به‌عنوان یک قهرمان زن قوی به‌جای نقش‌های یک دختر در پریشانی معرفی می‌کند - چیزی که بسیاری از زنان جوان می‌توانند به آن نگاه کنند. مربی آنها، ساتورو گوجو، یک جادوگر دیوانه وار مغلوب است که هم به عنوان یک ناجی، گاهی اوقات و هم به عنوان یک فاصله کمدی از داستان استفاده می شود. این نمایش از شخصیت‌های جانبی مانند Mei Mei و Panda استفاده می‌کند، به گونه‌ای که می‌توان آن‌ها را چیزی کم از کمال دید - جایی که شما فقط در بخش‌های کوچک‌تر داستان، مانند رویداد Exchange، به آنها نزدیک‌تر می‌شوید. کیفیت انیمیشن "Jujutsu Kaisen" عالی است، جایی که توجه MAPPA به جزئیات چراغی از نور برای نمایش است. هر شخصیت طراحی منحصر به فرد خود را دارد که آنها را برای بیننده فراموش نشدنی می کند، خواه این باشد که آنها یک حیوان هستند، موهای رنگارنگ دارند یا از سلاح های خاصی در هنگام مبارزه استفاده می کنند. سبک انیمیشن در صحنه های مبارزه به آرامی جریان دارد و فقط به اکشن می افزاید. طراحی صدا و موسیقی متن به طرز شگفت انگیزی اجرا و اجرا شده است و تنش و درام را در صحنه هایی افزایش می دهد که از قبل برای تماشای آن احساس تنش می کنید - به خصوص در قسمت پایانی. یکی از مشکلات فصل اول «جوجوتسو کایسن» این است که صحنه‌های مبارزه به لطف انیمیشن زیبا و تنش پشت آن، انتظارات بسیار بالایی را ایجاد می‌کنند. این بعداً این احساس را ایجاد می‌کند که داستان گاهی اوقات وقتی در حال انجام کارهای دیگری هستند، مانند پیشرفت شخصیت، احساس پوچی می‌کند. مسئله دیگر این است که قوس‌های داستانی کوچک‌تر در انتهای نمایش به دلیل تعداد قسمت‌ها تا حدودی عجله دارند و احساس می‌شود که می‌توان آنها را بیشتر گسترش داد. به طور کلی، فصل اول "Jujutsu Kaisen" در انیمه Shōnen برجسته است و آهنگ های فکر شده، توسعه شخصیت ها و طراحی شخصیت فوق العاده و یک موسیقی متن جذاب را با هم ترکیب می کند. TLDR; طرح و انیمیشن فوق العاده، اما چند دعوای بسیار کوچک نیمه بزرگ.

همانطور که افراد دیگر اشاره می کنند، بی شباهت به دیگر نمایش هایی که منتشر شده است نیست. اما چندین جنبه دارد که به نظر من تماشای آن بسیار لذت بخش است. نیمه اول فصل به طور عمده بر داستان پس زمینه پیرامون گوجو متمرکز بود که قبل از فرو رفتن در طرح اصلی بسیار جالب/ لذت بخش بود. من نمایش را به طور مداوم خنده دار یافتم و از پیشرفت شخصیت ها لذت بردم. شخصیت‌های اصلی می‌توانند از شخصیت بیشتری استفاده کنند (به نظر من) و این یکی از آن نمایش‌هایی است که در آن واقعاً تعجب می‌کنم که چه کسی گروه شرور را سازماندهی کرده است زیرا آنها برای اکثر این فصل نسبتاً غیر جدی به نظر می‌رسند. به نظر من هنر و انیمیشن عالی بود. این یک ساعت بسیار سریع بود و در کل من آن را توصیه می کنم.

گاهی اوقات نمی توانم کمکی به آن نکنم - شروع به تماشای انیمه می کنم، حتی اگر مطمئن هستم که ژانر آن واقعاً برای من جذاب نیست. در مورد جوجوتسو کایسن نیز چنین است. مبارزه با شونن لزوما اولین انتخاب من نیست، و من Kimetsu No Yaiba - انیمه ای که برای من در گروه JJK قرار می گیرد - بسیار خسته کننده یافتم. با این وجود، تصمیم گرفتم به انیمه فرصت بدهم - من فقط دوست دارم در گفتگوها شرکت کنم و به نظر می رسد که JJK برای بسیاری از مردم جذاب است. و به طور غیر منتظره، من هم از آن لذت بردم. جای تعجب نیست - این یک شاهکار عمیق نیست. من هم داستان و هم شخصیت ها را در بهترین حالت «مناسب با ژانر» توصیف می کنم. با این وجود، من می‌خواهم بیشتر این نقد را به ویژه به شخصیت‌ها اختصاص دهم، زیرا برای من این فصل با شخصیت‌ها همراه است یا می‌افتد. جالب اینجاست که شخصیت اصلی Yuuji تقریباً از همه آنها بدترین پس زمینه را دارد - به نظر من، می شد به او عمق بیشتری داد. این واقعیت که آخرین کلمات پدربزرگش "نجات مردم" در عرض یک روز به هدف زندگی او تبدیل شد برای من کمی مضحک به نظر می رسید. مخصوصاً اینکه این کلمات آخر بارها و بارها به عنوان یک فلاش بک تکرار می شد - راستش من مجبور بودم هر بار بخندم زیرا واقعاً قصد پشت آن را درک نمی کردم. آیا قرار است حماسی باشد یا به نوعی غم انگیز باشد؟ یادآوری اینکه نباید تنها ویژگی شخصیتی یووجی را فراموش کنیم؟ هر چه که باشد، این فلاش‌بک‌ها فقط فقدان یک پس‌زمینه مناسب یووجی را هر بار برای من آشکار می‌کردند. اما شخصیت های دیگر؟ برخی از آنها (پاندا، اینوماکی، تودو) در ابتدا برای من خنده دار به نظر می رسید، بسیار آزاردهنده - هاها، یک پاندا سخنگو، هاها، کسی که فقط با مواد سوشی صحبت می کند، LOL، یک عضله!!! مردی که بت را دوست دارد با این حال، پس از فاش شدن چیزهای بیشتری در مورد آنها، آنها را به طرز شگفت آوری دوست داشتنی یافتم. گوجو و نوبارا در این فصل کمی مسطح هستند، اما در فصل دوم حداقل تا حدی تغییر می کند - در اینجا انیمه هوشمندانه از شلیک سریع همه گلوله ها خودداری می کند. شخصیت مورد علاقه شخصی من احتمالاً ننامی بود - من کاملاً به رفتار سرد و رسمی او علاقه داشتم، برخلاف خلق و خوی تند بقیه. آنها همچنین توانستند او را به اندازه کافی روی صفحه نمایش نگذارند تا "شوخی" را آزاردهنده کنند، بنابراین این چیزی است. سپس فوشی گورو، ماکی، کاسومی، میوا... جوجوتسو کایسن بازیگران نسبتاً زیادی دارد، بنابراین البته نمی توان در زمان در دسترس همه شخصیت ها را با زندگی بیش از حد پر کرد. بنابراین من صادقانه نسبت به این شخصیت ها نسبتاً بی تفاوت بودم، اما من آنها را به خودی خود بد نمی نامم. وقتی روی صفحه هستند بسیار سرگرم کننده هستند، اما خارج از صفحه نمایش نسبتاً سریع آنها را فراموش کردم. نکته مثبت دیگری که باید در مورد شخصیت های پردیس کیوتو تاکید کنم این است که چگونه آنها را به شما نزدیک کرده اند. شما آنها را در مرحله ای شناختید که در آن عملاً آنتاگونیست بودند، همانطور که بعد از زندگی یووجی بودند - من این پویایی را واقعاً بسیار سرگرم کننده و بسیار هیجان انگیزتر از این دیدم که آنها را در یک دیدار دوستانه با شوخ طبعی بشناسید. رقابت. به طور کلی، این آرک رویداد Goodwill احتمالاً نقطه برجسته فصل من بود زیرا اولین و تنها بار بود که خطوط بین خیر و شر تا حدودی محو شد. صحبت از شر: من از آنتاگونیست های واقعی کمی بیشتر از "شیطان" بودن امید داشتم. مخصوصاً به ماهیتو زمان زیادی برای نمایش داده شد - اما به نظر من، بیشتر از "او دستکاری، شرور و قوی است" نبود. با این وجود، او احتمالاً هنوز هم جالب ترین آنتاگونیست است، فقط به این دلیل که توانایی او کاملاً وحشتناک است. آنتاگونیست های دیگر در فصل 1... بله، آنها فقط آنجا هستند. آنها شیطان هستند. آنها کم و بیش قوی هستند. من دوست داشتم ارواح نفرین شده ای وجود داشته باشند که انگیزه آنها کمی آشکارا شرارت باشد، اعمال آنها حتی ممکن است از دیدگاه انسانی قابل درک باشد - کمی دوسوگرایانه تر. اما آنها ارواح نفرین شده هستند - این احتمالاً در طبیعت آنها نیست، ها؟ با وجود این همه منفی، شخصیت ها به طور متناقضی اکثریت چیزی هستند که باعث شد من 24 قسمت را تماشا کنم. به سادگی شخصیت‌هایی وجود دارند که داستان کافی در پشت آن‌ها دارند تا بلافاصله خسته نشوند و تعادل بین جدی بودن و حماقت به خوبی در تعاملات به دست می‌آید. چیزی که شما را بی حوصله نمی کند - جلوه های بصری و به خصوص انیمیشن. این خیلی آزمایشی نیست، اما برای اینکه همیشه حداقل خوب و گاهی اوقات زیبا به نظر برسد، لازم نیست که باشد. شاید چند کلمه در مورد داستان، بیش از حد. به نظر من، فرض اولیه حداقل پتانسیل قوی ارائه می دهد. اینکه یووجی سوکونا را در خود دارد به این معنی است که حداقل یک عنصر در داستان وجود دارد که به وضوح خوب یا بد نیست. این واقعیت که برخی از افراد از شخصیت اصلی محافظت می کنند، برخی دیگر او را مرده می بینند، برخی دیگر به سادگی می خواهند سوکونا را بیدار کنند - اینها پویایی هایی هستند که بسیار جالب تر از "روح شیطانی شیطان است، کارهای بد می کند". پس آیا من جوجوتسو کایسن را توصیه می کنم؟ بستگی دارد اگر به طور کلی به شونن علاقه دارید، احتمالاً از همه آن لذت خواهید برد. اگر فقط می‌خواهید بدانید «فضا چیست» - حداقل می‌توانید به فصل اول فرصت بدهید. با اینکه اصلاً اکشن را دوست ندارم، اما همیشه از 24 قسمت سرگرم بودم. تنها نکته: یک فصل دو وجود دارد که حکم من در مورد آن بسیار متفاوت به نظر می رسد. من در واقع می خواستم به فصل یک "توصیه شده" بدهم - اما بعد از فیلم و S2، دیگر نمی توانم این کار را انجام دهم. جدا، فصل 1 را به هر کسی که حتی کمی کنجکاو است توصیه می کنم - اما همراه با همه چیز بعد از فصل اول، از شما می خواهم در انتخاب خود تجدید نظر کنید. بیشتر در مورد آن در بررسی من از فصل 2، که احتمالاً روزی انجام خواهم داد.