Yowamushi Pedal

من این را در برنامه‌ام برای تماشا داشتم، و این یک انیمه فهرست شده برای یک چالش تابستانی بود، بنابراین در نهایت آن را تماشا کردم. انیمه های ورزشی انیمه هایی هستند که من زیاد آنها را تماشا نکرده ام، اما تعداد کمی را تماشا کرده ام و از کلیشه ها و ترانه ها آگاه هستم. خب، در بیشتر قسمت ها. بسیاری از کلیشه ها بیش از حد مورد استفاده قرار گرفتند، اما، با این حال، واقعاً از سرگرمی آن عقب نشینی نکردند. این انیمه اکثر کلیشه ها و تروپ های موجود در انیمه های ورزشی را دارد، اما آنها لزوما از انیمه کم نمی کنند. Yowamushi Pedal مانند بقیه دستور العمل ها را دارد، اما آن را به خوبی انجام می دهد. آنچه که انیمه را برای من به هم ریخت، داستان سرایی و سرعت بود - که فکر می کنم در مانگا یکسان بود. به طور کلی، من به تماشاگرانی که چنین ژانرهایی را دوست دارند توصیه می کنم آن را تماشا کنند، اما به دلیل نحوه مدیریت نیم فصل دوم، احساسات متفاوتی دارم. داستان سرایی و سرعت: برای نیم فصل اول، برنامه سرعت و داستان سرایی خوبی داشت. با این حال، در نیمه دوم تا حدودی آزاردهنده شد. قبل از نیمه دوم، یک اردوی 4 روزه برای آزمایش اینکه چه کسی وارد مسابقه می شود - که 6 قسمت طول می کشد، وجود دارد. 6 قسمت به مدت 4 روز از نظر زمانی معقول است. با این حال، نزدیک به 20 قسمت در مسابقه 3 روزه صرف شده است. چرا؟ زیرا نیمی از زمان در هر قسمت به یک فلاش بک یا مقدار زیادی تک گویی درونی و/یا بیرونی اختصاص دارد. اساساً، نیمی از قوس دوم یا فلاش بک است یا صحبت سواران در طول مسابقه. تعداد فلاش بک ها و مونولوگ ها در نیمه دوم در بهترین حالت طاقت فرسا است. فلش بک ها اگر به شکل مناسب تری قرار می گرفتند بهتر بود. اگر بیشتر آنها در طول تمرین رخ می دادند، مناسب تر بود. داشتن فلاش بک و صحبت بی وقفه در طول مسابقه، لذت بردن از جنبه ورزشی را غیرممکن می کند. انیمه ای که در لحظات مهم زمان را تلف می کند، ممکن است ایده خوبی برای نگه داشتن مردم در انتظار و حدس زدن باشد، اما به عنوان یک انیمه ورزشی، به سادگی از موضوع خودداری می کند. در حد اعتدال خوب است، اما در مورد فلاش بک و مونولوگ قسمت دوم اعتدال وجود ندارد. علاوه بر این، نیمی از زمان اجرای 3 قسمت از قسمت دوم فصل، فردی بود که در مورد عضلات شکم خود مونولوگ می کرد. آن بخش نه خنده دار بود و نه برای افزودن به داستان مفید بود. این فقط یک شوخی بود که در ارائه نشد و طنز همراه با اتلاف وقت برای رویداد ورزشی واقعی بود. او به معنای واقعی کلمه دقایقی را صرف صحبت با عضلات خود کرد. اپیزود پشت قسمت. اینها 3 قسمت آهسته بودند - تماشای فلش بک هایی از او که برای عضلات شکمش کار می کند، او در مورد عضلات شکمش صحبت می کند و غیره... بله، عکس را متوجه می شوید. مطلقاً چیزی به داستان اضافه نمی کند به جز این واقعیت که او - مثل بقیه، سخت کار کرد. شخصیت ها: در مورد شخصیت ها، اکثر آنها به راحتی دوست دارند ... به جز شخصیت اصلی متاسفانه. قاطعیت او گاهی خوب است، و طبیعت دلسوز او، با این حال، تا اپیزود 30+ است که دچار یک فروپاشی ذهنی نمی‌شود و در لحظه‌ای که مشکلی پیش می‌آید، به خودش شک می‌کند. شخصیت آنتاگونیست کاملا آزار دهنده است. شخصیت های آنتاگونیست می توانند افراد وحشتناک و در عین حال دوست داشتنی باشند، که باعث می شود برخی از آنتاگونیست های سرگرم کننده باشند. این مورد نیست. دوست نداشتن آنتاگونیست در این بسیار آسان است، که به نوعی کسل کننده است، با توجه به اینکه آنتاگونیست ها وقتی خوب نوشته شوند می توانند شخصیت های بسیار سرگرم کننده ای باشند. غیر از این، شخصیت های دیگر دوست داشتنی هستند. موسیقی: اونجا بود... هنر و انیمیشن: اکثر هنر و انیمیشن عالی بود. با این حال، آنها دقیقاً از همان صحنه آسمان بارها در یک بازه زمانی 15 قسمتی استفاده کردند که اکنون تصویر در ذهن من سوخته است. این فقط تنبل بود. همانطور که از فصل لذت بردم، فصل بعد را تماشا خواهم کرد. برای کسانی که از انیمه های ورزشی لذت می برند، احتمالاً از این، شامل کلیشه ها، لذت خواهید برد. با این حال، برای مقدار زیاد فلاش بک و تعداد بی مورد زیاد مونولوگ در قسمت دوم آماده باشید. من واقعاً می خواستم به فصل اول این سریال نمره 7 بدهم، اما نیمه دوم فصل واقعاً به نیمه اول نزدیک نبود. نیمه دوم کمی سخت بود، اما من می‌خواستم نتایج را ببینم و این بخش کند داستان را حفظ کردم. از آنجایی که من هم مثل ورزشکاران باید برای تمام کردن تلاش می‌کردم... به فصل یک نمره 6 می‌دهم. خوب بود، چون لزوماً خوب نبود. در نهایت، یکی دیگر از دلایلی که چرا این چیزی بیش از 6 دریافت نمی کند این است که در پایان فصل، این یک صخره است که با توجه به اینکه مسابقه قبلاً باید تمام می شد، کاملاً غیر ضروری است. برای من مهم نیست. سال 2024 است و من می توانم فوراً فصل بعدی را تماشا کنم. دلیل اینکه این امر ناامیدکننده است، این واقعیت است که این قوس همچنان ادامه دارد، علیرغم این واقعیت که باید تا کنون تمام می‌شد و در عوض باید روی صخره‌ای ختم می‌شد که به سمت هدف دیگری می‌رفت.

داستان این انیمه ناروتو ایسک است زیرا با وجود اینکه او یک مبتدی است رشد بسیار سریعی از اونودا دارد. شخصیت ها منحصر به فرد هستند، اما برای بعضی ها خیلی تلاش می کند، اما تنوع در تیم ها وجود دارد که ایدئولوژی های شخصی خود را دارند. قفل آبی مقایسه خوبی برای این انیمه است. ایگو در تیم مقابل قرار دارد و به عنوان پادشاه تیم (کیوتو) عمل می کند. اما این دارای CGI است و دلیلی است که من به آن امتیاز 7 دادم و نه 8.

توصیه شده. واقعا یک داستان خوب، شخصیت های خوب، نژادهای خوب، همه چیز عالی! من نمی توانم باور کنم که من قبلاً این انیمه را نمی شناختم / تماشا کردم. شگفت انگیز است، و غم انگیز است که کمتر شناخته شده است و کسی در مورد آن صحبت نمی کند، من فقط 24 قسمت را دیده ام اما قبلاً آن را دوست دارم. من از زمانی که انیمه ای مانند این دست کم گرفته می شود در حالی که انیمه های دیگر بیش از حد مورد توجه قرار می گیرند متنفرم. اگر به دنبال یک اسپکون زیبا هستید، این عالی است. فرقی نمی کند دوچرخه سواری را دوست نداشته باشید، زیرا این انیمه شما را عاشق این ورزش می کند، از آن لذت خواهید برد. همچنین کاملاً واقع بینانه است