Katsute Kami Datta Kemono-tachi e

Katsute Kami Datta Kemono-tachi e (2019) نمایشی با پتانسیل بالا که شکست خورد و نیازی به بازگشت ندارد. یک معرفی کلاسیک 12 قسمتی برای رمان/مانگا. سریال دو قسمت اول خیلی خوبی دارد اما بعد به سختی سقوط می کند. من داستان شکار هیولاها را دوست دارم و همه چیز آنطور که به نظر می رسد نیست و غیره. من از داستان معمول سلاح‌هایی که همه به آن‌ها نیاز داشتند لذت می‌برم و وقتی برنده می‌شوند دور انداخته می‌شوند. بسیار شبیه سرنوشت قهرمانان در برخی از تنظیمات فانتزی. این جنگ داخلی ایالات متحده با هیولاها است. اگر این هنر مانند سال 2012 ساخته شده باشد صادقانه به نظر می رسد اما برای سال 2019 قدیمی، دانه دانه و کاملا قدیمی به نظر می رسد. اگر این همان چیزی است که آنها می خواستند انجام دهند، عالی است. کاری که انجام می‌دهد این است که آن را به چیزی تبدیل می‌کند که فکر نمی‌کنم دوباره تماشا شود و در عرض 5 سال از لیست هر کسی خارج می‌شود، اگر به آن دسترسی نداشته باشد. موسیقی نسبتاً مناسب است اما گاهی اوقات بیش از حد دراماتیک است. فریاد زدن بهترین نیست و نمایش فاقد هرگونه تاکیدی در پشت هر عملی است که انجام می دهد، بسیار صاف به نظر می رسد. شخصیت ها می خواهند عمیق تر از آنچه هستند باشند. آنها سعی می کنند آنها را تنظیم کنند اما بعد خیلی سریع از هم می پاشند. یک دقیقه آنها فداکاری مطلق دارند و دقیقه دیگر درست مثل ماه من تمام شده است. این نمایش پتانسیل بالایی داشت و در نهایت با طرحی که علاقه کافی را به همراه نداشت در پایان عجله کرد. مبارزات خوب است، بیشتر لذت بخش است، اما در عین حال، در پیشرفت یا پیشرفت برای من بسیار کم است. 4/10.

tl;dr: شروعی محکم با پیش‌فرض جالب و محیطی منحصربه‌فرد، اما کاهش شدید کیفیت نوشتار با پیشرفت آن. به دلیل شرایط مختلف اقتصادی، ملت پاتریشیا وارد یک جنگ داخلی شد. شمال هیولایی ترسناک مانند سربازان فوق العاده معروف به Incarnates را برای پیروزی در جنگ ایجاد کرد. با این حال، پس از آن متجسدها به خانه های خود بازگشتند که هنوز هم دارای قدرت فوق العاده خود هستند. علاوه بر این، به نظر می‌رسید که همه آنها بمب‌های ساعتی را تیک‌ک می‌زنند که قرار است انسانیت خود را از دست بدهند و به جنجال بروند. به این ترتیب، دولت تصمیم گرفت که همه Incarnates را حذف کند. هنک، کاپیتان سابق تیم‌های Incarnates و یکی از قدرتمندترین‌ها، نقش مهمی در این امر ایفا می‌کند که در طول سفر به کشور در جستجوی یافتن Incarnates مشکل‌ساز است. این جست و جو در نهایت او را به کشتن پدر شال می کشاند که از او سوگند انتقام می گیرد. با این حال، او به سرعت متوجه می شود که وضعیت پیچیده تر از آن چیزی است که او فکر می کرد و هنک در حین انجام ماموریت خود با درگیری های درونی خود روبرو می شود. او شروع به دنبال کردن او در سفر می کند به این امید که به درک بهتری از آنچه در حال وقوع است و اینکه چرا باید اینگونه باشد برسد. با این حال، نایب کاپیتان Incarnates، کاین، در حال سازماندهی Incarnates برای مقاومت در برابر مرگ قریب الوقوع آنها با برنامه هایی برای شعله ور کردن دوباره شعله های جنگ است. قسمت اول و قسمت دوم تا حدودی پیش درآمدی هستند که به تنظیم این مقدمه کمک می‌کنند، اما بعد از آن بر روی هنک و شال تمرکز می‌کند که قرار است با تجسم‌های مختلف روبرو شوند. من احساس کردم که این زمانی بود که انیمه در بهترین حالت خود بود. جنون هر یک از Incarnate بر اساس آسیب‌ها و عقده‌های خودش است و نوشته به خوبی نشان می‌دهد که چگونه این موارد منجر به انجام اقدامات افراطی می‌شوند. به نوعی این نگاه بسیار اغراق آمیز به PTSD و سایر مسائلی است که سربازان اغلب هنگام بازگشت از میدان های جنگ با آن مواجه می شوند. نمی‌توانم بگویم همدردی با آن‌ها آسان است، اما پیام اصلی این که انیمه سعی دارد به آنها منتقل کند که انسان‌هایی هستند که تمام تلاش خود را برای زندگی می‌کنند و نه فقط هیولاهای بی‌ذهن، به وضوح منتقل می‌شود. در کنار آن، کار بسیار خوبی را در شکل دادن به شخصیت‌های هنک و شال و نشان دادن رشد آهسته اما پیوسته شخصیت در شال انجام می‌دهد. با پیشروی داستان، انیمه بیشتر و بیشتر بر روی یک طرح کلی در مورد قابیل و شورش تجسم او تمرکز می کند. من احساس کردم داستان پیرامون او بسیار ضعیف است و بنابراین انیمه در پایان بسیار ضعیف تر می شود. اولین مسئله این است که به طرز باورنکردنی عجیبی نوشته شده است. به نظر می رسد قابیل در واقع نکته ای دارد که می توان آن را معقول تصور کرد: اینکه دولت آنها را به تجسم تبدیل کرده و از آنها برای پیروزی در جنگ استفاده کرده بود، کاملاً ناعادلانه بود، اما اکنون که تبدیل شدن آنها به تجسم، برخورد با آنها را سخت می کند. دولت به سادگی در تلاش بود تا از شر همه آنها خلاص شود. بنابراین در واقع پتانسیل زیادی برای نوشتن یک شخصیت شرور خوب با عمق وجود داشت. با این حال، به دلایلی نوشته کاملاً آن را محو می‌کند و در عوض فقط سعی می‌کند او و همه طرفداران کارتون را شرور کند. این منجر به داستانی می شود که کاملاً فاقد هرگونه پیچیدگی است. همچنین احساس می‌کردم که تقریباً تمام بخش‌هایی که روی او متمرکز شده‌اند، افت قابل‌توجهی در کیفیت نوشتار دارند. سرعت حرکت کندتر از آنچه باید بود احساس می شد. با وجود آن، شخصیت‌ها در حال تغییر انگیزه‌ها و حالات عاطفی به درستی توسعه نیافته‌اند. پایان نیز در نقطه‌ای است که کاملاً در میانه همه چیز است، بنابراین نقطه رضایت‌بخشی برای پایان دادن به آن نیست، اگرچه نبرد نهایی بسیار عالی بود. هنر و انیمیشن خیلی خوبه اکشن به خصوص شگفت انگیز نیست، اما بسیار محکم است. در کل زیبایی شناسی سریال را هم خیلی دوست داشتم. این به شدت از دوران جنگ داخلی آمریکا نشأت می‌گیرد، هرچند با برخی عناصر استیمپانک. و Incarnates بر اساس هیولاها و مواردی از این قبیل از انواع اساطیر و ادبیات غربی است. اما حتی فراتر از آن، من واقعاً طراحی شخصیت ها را به طور کلی و اصول طراحی کلی را در رابطه با نحوه برخورد با مواردی مانند چهره که ظاهری کاملاً منحصر به فرد به آن می بخشید، دوست داشتم. موسیقی متن نیز واقعاً خوب کار می کرد و در برخی مواقع کاملاً حماسی بود. OP همچنین از نظر آهنگ و بصری بسیار عالی است. ED از هر دو نظر مناسب است.