Hitsugi no Chaika

این بررسی به دو بخش تقسیم می شود؛ اولی، مختصر بودن و بدون اسپویلر بودن، دومی، تجزیه و تحلیل طولانی تر ویژگی هایی است که در آن اسپویلر اجتناب ناپذیر است (این بخش به وضوح برچسب گذاری خواهد شد). داستان: 6، چایکا داستانی با طراحی مناسب دارد که فکر شده و منطقی است، اما از قضا مشکل اصلی داستان چایکا به خاطر شخصیت های آن است - توانایی ما در درک دیگران در نهایت به میزان خوب ما خلاصه می شود. درک کنند که آنها چه می خواهند، و اینجاست که این داستان شکست می خورد. انتخاب تورو برای کمک به چایکا در وهله اول مثال خوبی است، در حالی که استدلال وجود دارد که "او به کار نیاز دارد"، او به وضوح بیش از حد به چایکا بی دلیل وابسته است. این انگیزه های سست شخصیت باعث می شود داستان (با وجود احساس برنامه ریزی خوب) بیش از حد سازماندهی شده و غیرواقعی به نظر برسد - به نظر می رسد که شخصیت ها مسیرهایی را طی می کنند، نه به این دلیل که می خواستند، بلکه به این دلیل که نویسنده لازم بود به پایانی که می خواست برسد. . در نهایت، به نظر می رسد که دنیای داستان دارای یک داستان نسبتاً منحصر به فرد است، اما زمان کافی برای توسعه آن صرف نمی شود. هنر: 8، کیفیت کلی هنر بسیار خوب است و با آن کیفیت سازگار است. چند صحنه هست که به خصوص خوب هستند. همچنین، این تا حدودی با آنچه من در مورد لور ذکر کردم مرتبط است، اما برخی از شخصیت‌ها طرح‌های منحصربه‌فردی دارند که فکر می‌کنید نوعی استدلال مبتنی بر فرهنگ در پشت آن‌ها وجود دارد (مثل مردی با خالکوبی/نشان‌گذاری عجیب صورت) صدا: 6، هیچکدام از موسیقی ها بد نبودند، اما هیچ کدام از آن ها هم خیلی قابل توجه نبودند. مسئله اصلی در اینجا بازیگران انگلیسی VA بود - به ویژه فردریکا و آکاری که من می‌خواستم هر دوی آنها را به زبان بیاورم. شخصیت: 4، این امتیاز به شدت منعکس کننده چیزی است که در بالا به آن اشاره کردم (از دست دادن انگیزه های شخصیت)، اما مشکل بزرگ دیگر اینجاست که اکثر بازیگران حتی نمی توانند بدون ذکر ظاهرشان توصیف شوند، زیرا شخصیت آنها کم است. داشته باشند (اعضای آژانس کلمن مثال خوبی برای این موضوع هستند-- تعداد آنها بسیار زیاد است و زمان نمایش آن‌ها به قدری کم است که نمی‌توانند واقعاً شخصیت‌های پیچیده یا اصلاً شخصیتی در بیشتر موارد خود داشته باشند). لذت: 8، ممکن است با این کار تعجب کنید، اما من در واقع کمی چایکا را دوست داشتم، تنها زمانی که همه چیز به نتیجه رسید، مشکلات آن بسیار آشکار شد. به طور کلی: 7، چایکا داستانی با طراحی عمدی است که متأسفانه بیش از حد به طراحی آن اهمیت می داد و به اندازه کافی به توانایی های شخصیت هایش برای تناسب با آن طراحی توجه نداشت. ------------------------------------------------ -------------------------------- --------------------------------بخش اسپویلر در زیر--------------- ------------ ------------------------------------------------ -------------------------------- قبل از هر چیز، اجازه دهید به داستان طراحی شده‌ای که قبلاً اشاره کردم بپردازیم - در نهایت، هدف تمام اتفاقاتی که در این انیمه می‌افتد، همه جدای از نقشه ماکیاولیستی آرتور گز برای تناسخ در بدنی قوی‌تر است، و صادقانه بگویم، من فکر نکن این بد است نشان داده شده است که گاز واقعاً شیفته جادو است، تا حدی که آزمایش‌های غیرانسانی بی‌شماری انجام می‌دهد، بنابراین این ایده که این مرد عمداً به همان روشی که می‌میرد، می‌میرد تا بقایای او با جادو بسیار غنی شود. او با استفاده از بخش‌هایی از موجودات دیگر و بقایای قدیمی‌اش تناسخ پیدا کرد، او به سطوحی از قدرت پیش‌بینی‌نشده می‌رسید که اساساً هیچ‌کس نمی‌توانست آن را متوقف کند. تا این مرحله، من فکر می‌کنم همه چیز در مورد گز منطقی است، اما بعد او کاری کرد که به وضوح راهی برای نویسنده برای کشتن گز بود - نویسنده سلاح دیوانه‌وار قوی‌ای را اضافه کرد که گز ساخته بود (می‌دانید، نوعی از سلاحی که البته به اندازه کافی قوی است که گز را بکشد، اما داشتن آن برای او کاملا غیر ضروری است، زیرا او در حال حاضر قدرتمندترین موجود زنده است). این اولین نگاه از تناقضات در انگیزه های شخصیت است و متاسفانه فقط نوک کوه یخ است... بیایید کمی به ابتدای قوس پایانی انیمه برگردیم - اساساً یک نفر از قهرمانان سابق (یکی از قهرمانان سابق) تصمیم می‌گیرد تا یک نبرد مرگبار بزرگ را انجام دهد که جایزه آن تکه‌ای از بقایای گز است تا به عنوان طعمه برای بدست آوردن آن استفاده کند. صاحبان قطعات دیگر نزد او بیایند. من با این موضوع مشکلی ندارم، چیزی که با آن مشکل دارم این است که شخصیت های اصلی (که اکثریت باقیمانده ها را در اختیار دارند) تصمیم می گیرند در این رویداد شرکت کنند... چرا من این را مشکل ساز می بینم؟ اگر می دانید که یک مرگ بزرگ وجود دارد که با برنده ای که با جایزه مورد نظر شما کنار می رود به پایان می رسد، چه کار می کنید؟ برای آن پاداش، زندگی و اندام خود را به خطر بیندازید، یا تا بعد از آن صبر کنید تا بتوانید آن را از برنده بدزدید؟ (همچنین، فراموش نکنیم که MC ها بالاتر از دزدی نیستند، و همچنین قبلاً سعی کرده اند این پاداش خاص را قبل از ورود به مسابقه بدزدند). با این حال این بدترین چیز نیست ... به یاد دارید که گاز چگونه همه چیز را تنظیم کرد؟ بله، بنابراین او در واقع پدر چایکا نیست، و تمام هویت او فقط یک ساختگی است - که او قبل از بازی نهایی یاد می گیرد. مردی که برای گاز کار می‌کرد، به معنای واقعی کلمه به او می‌گوید که چگونه افراد بی‌شماری چایکا را ساخته‌اند که دلایل مختلفی برای جمع‌آوری بقایای جسد به آنها داده شده بود، اما به دلایلی او به دنبال یافتن بقایا ادامه می‌دهد. بزرگترین مشکل اینجا این است که در نهایت چیزی که به چایکا گفته می شود این است که "تو ابزاری برای جمع آوری بقایای بقایا هستی" و او اصرار می کند که او یک ابزار نیست، و چگونه به او ثابت می کند که اشتباه می کند؟ با ادامه جمع آوری بقایا... (کاش شوخی بود). من می گویم، مطمئن نیستم که اگر انیمه از باقی مانده ها دست می کشید، چگونه ادامه می یافت، اما در حالت فعلی به سادگی احساس نمی شود که واقعی باشد. در نهایت، چایکا انیمه ای بود که روایت آن به خوبی کار می کند و پایان آن منطقی است. با این حال، هنگام تجزیه و تحلیل مشروعیت این که شخصیت‌ها چقدر واقعی عمل می‌کنند، بر چهره می‌افتد. با وجود این، من چایکا را به سادگی برای روایت جالب، اگر هیچ چیز دیگری، توصیه می کنم.

Hitsugi no Chaika یک انیمه فانتزی قرون وسطایی است که بر تلاش چایکا برای جمع‌آوری بقایای پدر مرحومش، آرتور گز، تمرکز می‌کند تا مراسم تشییع جنازه او را برگزار کند. امپراطور گاز یک جادوگر قدرتمند و شیطانی بود که به مدت پنج قرن بر امپراتوری گز حکومت کرد تا اینکه توسط هشت قهرمان شکست خورد و به یک جنگ سیصد ساله پایان داد. جهان اکنون در صلح است و قهرمان داستان ما یک خرابکار سابق است که در زمان صلح بیکار است. چایکا در جنگلی با او روبرو می شود و تصمیم می گیرد او و خواهرش را استخدام کند تا در جستجوی او به او کمک کنند. --- در نگاه اول مانند چیزهای عمومی شما به نظر می رسد چند قسمت اولیه باعث می شود که به نظر برسد که یک نمایش زباله است. همه ویژگی‌های انیمه‌های فانتزی عمومی وجود دارند، از سبک هنری بسیار غیراصولی با طرح‌های شخصیتی که با کیهان سازگار نیست (مدل‌های عجیب و غریب، موهای رنگ‌شده، لباس‌هایی که برای جنگیدن غیر عملی است...)، تا استفاده بیش از حد از جادو. دایره هایی که همگی یکسان به نظر می رسند و می توانند در مورد هر کاری که فناوری مدرن می تواند انجام دهد از جمله سوخت، فشنگ تفنگ، پروژکتور، میکروفون و حتی تلفن ثابت انجام دهد. فقط می توانید شکرگزار باشید که هیچ تلفن همراه جادویی یا دستگاه اسپرسوساز جادویی وجود ندارد. اما شما هم نمی توانید خیلی سپاسگزار باشید زیرا یکی از شخصیت های اصلی یک تک تیرانداز لعنتی با لباس ویکتوریایی است. کلی بودن در مورد پس‌زمینه‌هایی صدق می‌کند که اگرچه به خوبی ترسیم شده‌اند، اما در چند قسمت اولیه بسیار کسل‌کننده به نظر می‌رسند. این همچنین در مورد طراحی شخصیت ها که در بیشتر موارد عمومی و فراموش شدنی هستند نیز صدق می کند. بهترین نمونه ها فردریکا و ویوی هستند: طراحی شخصیت های آنها بسیار شبیه به هم است. در ابتدای سریال به سختی می توانید آنها را از هم جدا کنید. شروع، پایان و موسیقی پس‌زمینه نیز غیراصیل هستند. افتتاحیه عمومی و بد است. خواننده زن آواز خواندن بلد نیست. پایان تقریباً یکسان است، اما با برهنه چایکا. عالی. --- اما با کمال تعجب، آنقدرها هم بد نیست حتی می توانم بگویم انیمه خوبی است. اولاً به لطف انیمیشنی که در کل کیفیت بالایی دارد. تمیز و صاف است، ناهماهنگی های کمی وجود دارد، و تصاویر ثابت کمی وجود دارد. صحنه های مبارزه خیلی خوب به نظر می رسند. حتی اگر پس‌زمینه‌های چند اپیزود اولیه کاملاً غیراصیل باشند، به خوبی ترسیم شده‌اند و جزئیات خوبی دارند، و با پیشروی سریال، شاهد چند قسمت اصلی‌تر خواهیم بود. چند ساختمان و وسیله نقلیه جالب وجود دارد، به عنوان مثال قلعه های شناور استیمپانک که در سه قسمت آخر می بینیم. حتی CGI هم خوب است، با وسایل نقلیه جالبی که از چوب و آهن ساخته شده اند. ثانیاً، داستان و شخصیت‌ها تا حدودی مناسب هستند یا دست‌کم، کاملاً مزخرف نیستند. شما برای شخصیت های اصلی هدف مشخصی دارید که بقایای امپراتور فقید را جمع آوری می کند و به طور ضمنی گفته می شود که تکمیل این هدف عواقب مهم و مضری خواهد داشت، زیرا به طور بالقوه می تواند امپراتور شرور را احیا کند. رازهایی نیز وجود دارد، مانند اینکه در واقع امپراطور چه کسی بود، چه اتفاقی برای هشت قهرمانی که او را کشتند، آیا او واقعاً به همان بدی که مردم می‌گویند، و غیره بود. برخی از آنها در این فصل اول آشکار می شوند. برای یک بار هم که شده، قهرمان نیت اخلاقی خوبی ندارد. او و خواهرش در واقع می خواهند که جهان دوباره در جنگ باشد زیرا به عنوان سربازان سابق هیچ هدفی در دنیای صلح ندارند. در نهایت، در برخی از لحظات کمدی مناسبی وجود دارد - من در مورد شوخی‌های محارم صحبت نمی‌کنم - که تماشای انیمه را سرگرم‌کننده‌تر می‌کند. هیچ چیز باورنکردنی نیست، اما باعث شد بیشتر از اکثر سریال‌های انیمیشنی «کمدی» که تماشا کرده‌ام بخندم. --- با این حال، چیز خوبی نیست من قبلاً برخی از ایرادات را در پاراگراف اول ذکر کردم، اما موارد بیشتری وجود دارد. حتی اگر شخصیت‌ها تا حدودی بهتر از حد متوسط ​​باشند - و در دنیای شگفت‌انگیز انیمه، میانگین به معنی زباله است - آن‌قدرها هم عالی نیستند. چایکا با این واقعیت که او یک کودک ساده لوح و دست و پا چلفتی است که به راحتی می ترسد، شوکه می شود یا خوشحال می شود کمی آزاردهنده می شود. مطمئناً او ناز است و همه چیز، اما این برای تبدیل شدن به یک شخصیت دوست داشتنی کافی نیست. سپس شما خواهر خشن قهرمان داستان با سینه های بزرگ، آکاری را دارید. اوه ببخشید گفتم خواهر؟ در واقع آنها از نظر خونی فامیل نیستند. اصلاً این اتفاق را ندیدم. اما مهم نیست زیرا او همچنان تورو را "انی-ساما" صدا می کند (توجه به زبان انگلیسی: ani-sama به معنای "برادر بزرگ" است) و با تلاش برای قتل او هر بار که او هم چنین می شود، "شوخی های" قابل پیش بینی و غیر خنده دار مربوط به محارم را انجام می دهد. نزدیک به یک زن دیگر به هر حال، با وجود این واقعیت که آنها بسیار فقیر هستند (آنها در یک خانه قدیمی و فرسوده زندگی می کنند و حشرات می خورند)، تورو و آکاری هنوز هم تمیز و خوش لباس هستند. خیلی منسجم نیست. در طول جست و جو، شخصیت های اصلی توسط گروهی از افراد فرستاده شده توسط دولت (سازمان کلیمن یا چیزی شبیه به آن) تعقیب می شوند زیرا جمع آوری تمام بقایای امپراتور عواقب سنگینی بر جهان خواهد داشت. شخصیت های این گروه خوب نیستند. شما یک عاشقانه خسته کننده دارید که در آن یکی از آنها، ویوی، عاشق رهبر آلبریک است اما جرات اعتراف به احساسات خود را ندارد و هر کاری که می تواند انجام می دهد تا مورد توجه او قرار بگیرد. به دلایلی یک گربه پسر لعنتی نیز در تیم وجود دارد. این بچه ها در کارشان بد هستند. بهترین مثال از بی کفایتی آنها زمانی است که بعد از دعوای گروه Tooru و چند نفر دیگر، یکی از آنها می پرسد "فکر می کنی اخیراً یک جنگ جادویی در اینجا رخ داده است؟"، در حالی که آنها به معنای واقعی کلمه 20 متر عقب مانده بودند و باید همه چیز را می دیدند. در یک اپیزود همچنین می‌بینید که آنها در حال خرید هستند، زیرا ظاهراً به داستان مربوط می‌شود. مشکلات دیگر عبارتند از خطوط غیرعادی در مورد یافتن هدف یا پیروی از اعتقادات خود و برخی از خدمات فن (زوایای دوربین مشکوک که ران های لولی را نشان می دهد، صحنه حمام ...). --- سندرم بد نام گذاری به نظر می رسد مردم فکر می کنند که نام شخصیت ها جزییات جزئی است، اینطور نیست. نام شخصیت ها عملا در هر دیالوگ گفته می شود. اگر نام ها بد باشند، به طور خودکار دیالوگ ها را مختل می کند. در این انیمه نام ها اروپایی به نظر می رسند، به استثنای Tooru و Akari (چون خرابکار = نینجا = ژاپنی)، بنابراین نام های تصادفی و مسخره ای مانند ژیلت (مثل برند تیغ)، ترابانت (مثل ماشین آلمان شرقی) یا ویوی (مثل... هیچی). به عشق داستان نویسان خدا، نام های بهتری را انتخاب کنید. اگر مجبورید به شخصیت‌هایتان نام اروپایی بدهید، نام‌هایی را انتخاب کنید که واقعاً توسط مردم استفاده می‌شود، نه نام‌های تجاری یا سوپ‌هایی با هجاهای اروپایی! --- پدوفیلی یک انیمه دیگر که عاشقانه بین یک بزرگسال و یک کودک را به عنوان چیزی عادی به تصویر می کشد. چطور تعجب نکردم؟ طبق خلاصه داستان، تورو 20 ساله و چایکا 14 ساله است. به هر حال، حتی اگر 14 سالش هم نبود، باز هم پدوفیلی بود، زیرا بدن، رفتار و شخصیت او شبیه یک کودک است. به طور جدی. تا امروز، من 25 انیمه (غیر از این یکی) را بررسی کردم. 5 نفر از آنها به نوعی پدوفیلیا مبتلا بودند. در همه آنها یا به عنوان قابل قبول و یا به عنوان "خنده دار" به تصویر کشیده شد. چندش آور. --- حکم Hitsugi no Chaika به عنوان یک زباله عمومی شروع می شود و به یک نمایش خوب ختم می شود. داستان و شخصیت ها کمی بهتر از حد متوسط ​​هستند (متوسط ​​به معنی بد) و انیمیشن از کیفیت بالایی برخوردار است. چند چیز جالب اینجا و آنجا وجود دارد، چند لحظه کمدی خوب و صحنه های مبارزه خوب. این یک نمایش تا حدی سرگرم کننده است که تماشای آن آسان است. من آن را به طرفداران این ژانر توصیه می کنم، اما هیچ چیز جدید یا باورنکردنی ندارد.