Death Parade

این یک نمایش بسیار خوب است. اجازه ندهید مخالفان شما را فریب دهند و فکر کنید که اینطور نیست. به نوعی من را به یاد Shigatsu wa Kimi no Uso می اندازد، احتمالاً به دلیل موسیقی کلاسیک و چگونگی شکل گیری داستان در دو قسمت آخر. یک چیز این نمایش را به پایین می کشاند و آن فرمت 12 قسمتی است. اگر 28 یا به دو یا سه فصل تقسیم می شد، سریال شگفت انگیزی می شد. تولید کلاس بالایی دارد، مقدمه من را به یاد Cowboy Bebop می اندازد، انیمیشن درجه یک است، صداگذاری، موسیقی، همه چیز بسیار خوب اجرا شده است. من متوجه شدم که انتقادها از کجا می آید، زمانی برای بیان این داستان ها در سطح عمیق تر وجود ندارد. و سازندگان باید چند قسمت را برای داستان کلی رزرو می کردند. اما در کل احساس می کنم پیام و ایده اولیه منتقل شده است. این نمایشی است درباره معنای زندگی، و چیزهای اخلاقی اصلی مانند خوب و بد، و من برای آن‌ها احساس ناراحتی می‌کنم. مفاهیم و ایده‌ها جدید نیستند، اما به شیوه‌ای واضح و قابل دسترسی به تصویر کشیده شده‌اند. شخصیت های به یاد ماندنی نیز در داخل آن وجود دارد که گویای یک سریال طولانی 12 قسمتی است.

به محض اینکه تصمیم گرفتم آن را تماشا کنم، فکر کردم که آن را دوست دارم، اما مطلقاً هیچ چیز درباره انیمه نمی دانستم، بنابراین با هر قسمت شگفت زده می شدم، برای من بسیار تأثیرگذار بود و من به انیمه علاقه مند شدم. شروع با روایتی که در همان قسمت اول و همچنین در پایلوتش «بیلیارد مرگ» از منظر افرادی ارائه می‌شود که در آن نوار پرتاب شده‌اند و چیزی نمی‌دانند، همانطور که تماشاگران نمی‌دانند. درک کنید چه اتفاقی در حال رخ دادن است، این یک مقدمه عالی برای انیمه است، حتی اگر آن زوج، یا دو شخصیت، قهرمان داستان نباشند، به نظر من شروع با دیدگاه آنها موفقیت آمیز بود. پس از آن، ما شروع به دنبال کردن دیدگاه دسیم و چیوکی می کنیم که تا آن زمان نامی نداشتند، اما اکنون با آنچه در حال رخ دادن است آشنا شده ایم و از دیدگاه دیگری، از نقطه نظر، آن را می بینیم. از دید کسانی که قضاوت می‌کنند و با پیشرفت انیمه، دیدگاه‌های دیگری ارائه می‌شود و این به خوبی برای غوطه‌ور کردن ما، آشکار کردن و پنهان کردن رازها و کمک به زیرمتن داستان استفاده می‌شود. این روایت بسیاری از Kisotenketsu را نشان می دهد که ژاپنی ها از آن استفاده می کنند، "روایت بدون درگیری"، زیرا در هیچ نقطه ای از انیمه درگیری نداریم که باید حل شود، یا شروری که باید با آن مبارزه کرد، اینجا هیچ شرور یا قهرمانی وجود ندارد. فقط قضات و متهمان آنها در مورد شخصیت ها به جرات می توانم بگویم که انیمه با محرک کاراکتر مطابقت دارد، زیرا شخصیت ها تنها محور اصلی انیمه هستند، و حتی آنهایی که در داستان های اپیزودیک نقش اضافی دارند، هنوز عمق خوبی دارند، آنها کاملاً کم عمق و خالی نیستند. نقطه ای که ما نه به حضور آنها و نه داستان آنها اهمیت می دهیم و نه آنها خیلی عمیق هستند زیرا آنها فقط پلی هستند برای عمق بخشیدن به داستان و دو قهرمان. و در مورد زیرمتن و پیامش باید بگم که در قسمت آخری که گریه کردم، مواقعی به این فکر افتادم که به جان خودم بپردازم و دیدن این انیمه ضربه ای به قلبم زد و باعث شد به فکر فرو بروم. مقدار کمی. انیمه نشان می دهد که مهم نیست در مورد زندگی خود چه فکری می کنیم، وقتی با مرگ روبرو می شویم، زندگی را در آغوش می گیریم، از کاری که انجام داده ایم یا نمی توانیم انجام دهیم پشیمان می شویم، برای کسانی که مانده اند سوگواری می کنیم و برای آنچه بود شکر می کنیم. خوب، پیامی زیبا که به روشی عالی منتقل شده است. حکم: انیمه روایت جذابی دارد و پیام عمیقی دارد، شخصیت هایش کاربردی هستند و می توانند واقعیت و انسانیت را به صورت طبیعی منتقل کنند، از نظر بصری زیباست، تماشای آن را به شدت توصیه می کنم، شاید امتیازم بالا باشد چون اخیرا آن را تماشا کردم، اما با این حال، به نظر من خیلی خوب است

من از صمیم قلب این انیمه را توصیه می کنم، بر خلاف نظرات دیگری که دیده ام، واقعاً هر قسمت از آن برایم جالب بود - حتی اگر ربطی به قهرمانان اصلی نداشته باشد. موقعیت هایی که شخصیت ها در آن قرار می گیرند همان چیزی است که به این علاقه در من دامن زد. به همین دلیل است که فکر می‌کنم وقتی تصمیم می‌گیرید این انیمه را تماشا کنید یا نه، خیلی نگران نظرات دیگران نباشید، اگر داستان را جالب می‌دانید، ادامه دهید و آن را تماشا کنید. برخی افراد می گویند که بسیاری از سوالات را بی پاسخ می گذارد و من صادقانه با آن خوب هستم، این انیمه مانند دیدن دنیای بسیار پیچیده ای است که شاید معرفی و توضیح آن به اندازه ای که مردم می خواهند طول بکشد. این یک ساعت کوتاه خوب است که درس های زندگی زیادی را برای شما به یادگار می گذارد.