Utawarerumono

من این را بدون اینکه چیزی در مورد بازی ها بدانم تماشا کردم و در نهایت ناامید شدم. کسی که عاشق بازی است ممکن است این نمایش را دوست داشته باشد. انتظار داشتم 26 اپیزود حماسی باشد، اما هر آرک همان حس را داشت، جنگ. دسیسه هایی وجود دارد و موضوع درگیری بی پایان هدف خود را در جهت نمایش ها دارد. با این حال، من با تمام قوس‌هایی که درباره جنگ بود کنار آمدم و احساس می‌کردم که نمایش می‌توانست همان کار را در قسمت‌های کمتری انجام دهد. و شاید هدف این بود که بیننده را به شکلی که جنگ بر کسانی که تحت تاثیر آن قرار می‌گرفتند خسته کنند. نمایش اغلب شبیه یک دوره‌درام فانتزی است، که اکشن آن از جنگ بی‌پایان است. با این حال، دلایلی وجود دارد که به آن برچسب علمی تخیلی داده شده است. من این را به دلیل نقدهای بالا و علاقه ای که به این سریال داشتم تماشا کردم. با این حال، من از این تردید دور می شوم که دو فصل دیگر ارزش وقت گذاشتن را دارند.

Utawarerumono کاملاً لقمه‌ای است و از اینکه مطمئن نیستید چگونه عنوان آن را به درستی تلفظ کنید، بخشیده می‌شوید. خوشبختانه، هنگامی که یک یا دو بار آن را به درستی شنیده اید و آن را با صدای بلند برای خودتان می گویید، گفتن آن آنقدرها هم که ممکن است در ابتدا به نظر می رسد دشوار نیست. جدا از عنوان بد بو، آیا این انیمه خوب است؟ پاسخ کوتاه این است که بله، اکثرا. در اینجا افکار من هستند - شاید قوی ترین جنبه Utawarerumono سرعت آن باشد. با 26 قسمت گوشتی، احساس کردم به زمان من احترام گذاشته شده است و پرکننده بسیار کمی وجود دارد. نبردهای زیادی وجود دارد، اغلب با خون فراوان و گهگاهی نیز، و طرح با سرعت تند حرکت می کند و پیچ و خم های زیادی را به سمت شما می آورد. این اکشن سنگین است و آرک های فردی بیش از حد استقبال نمی کنند. این نمایش دارای بازیگران بزرگی است و تا حدی که می تواند همه آنها را حداقل تا حدودی توسعه می دهد. مطمئناً برخی از شخصیت‌ها مهم‌تر از دیگران هستند، و بله، می‌توانید برخی از آنها را در قالب‌ها و کهن‌تایپ‌های تثبیت‌شده مشخص کنید، اما به طور کلی اکثر شخصیت‌ها حداقل مقداری عمق دارند و کاملاً مسطح و یک‌بعدی نیستند. ظاهر فیزیکی آنها نیز بسیار متنوع است. تفکیک شخصیت های اصلی هم از نظر ظاهر فیزیکی و هم از نظر صداگذاری هرگز دشوار نبود. صداگذاری به طور کلی برای آن زمان قوی است (2006)، اگرچه می‌توانم بگویم انیمه نمی‌تواند صداپیشگی تعدادی از شرورهای خود را به درستی انجام دهد، که بسیاری از آنها یک مورد جدی از "صدای مرد بد" دارند و اغلب به آن تکیه می‌کنند. کلیشه ای "خنده شیطانی". ای کاش درگیری درونی بین بازیگران اصلی بیشتر بود. اگرچه آنها از جاهای مختلف آمده اند، در برخی موارد از نژادهای مختلف هستند، تجربیات زندگی متفاوتی داشته اند، جهان بینی های متفاوتی دارند و غیره، اما به طور کلی همه با هم کنار می آیند مگر یک دعوای کوتاه و بی نتیجه و همه در صف قرار می گیرند و به سخنان امپراطور گوش می دهد بدون اینکه در مورد دستورات او احساس تعارض داشته باشد یا به سختی برای خود فکر کند. من فکر می کنم که اختلافات داخلی بیشتر احتمالاً واقع بینانه تر بود. طرح خود کمی پیچیده است. برای شروع، ممکن است بدانید یا ندانید که این بر اساس چیزی است که در ابتدا یک رمان بصری بزرگسالان بود. برای روشن شدن، این "آن نوع انیمه" نیست. صحنه‌های عاشقانه یا برهنگی وجود ندارد و از آن نمایش‌هایی نیست که «همه شخصیت‌های زن خود را به سمت نقش اول مرد می‌اندازند». آن‌ها پیش‌فرض کلی منبع را گرفتند و آن را به یک حماسه جنگی فانتزی تبدیل کردند. پیچش‌های زیادی وجود دارد، و در بیشتر موارد می‌توان انتظار داشت که بیننده به طور منطقی بفهمد که چه اتفاقی در حال رخ دادن است، اما قطعاً چند قسمت در پایان وجود دارد که در آن طرح کمی از ریل خارج می‌شود و از کمبود توضیح رنج می‌برد. یک نقطه طرح در یکی از قوس های بعدی نمایش وجود دارد که به طرز خنده آور، به طرز توهین آمیزی احمقانه است و مطلقاً تحت هیچ شرایطی نمی توان آن را جدی گرفت. یک شخصیت باید احمقانه‌تر از احمق‌ترین آدم‌های Dummyville باشد تا بتواند کار کند. فقط اینطور نیست. یکی از چیزهایی که من در مورد طرح دوست نداشتم، عدم تمایل آن به کشتن شخصیت های معنادار یا ریسک کردن در کل بود. تعداد کمی از شخصیت‌های با اولویت پایین در طول انیمه می‌میرند، و شاید یک یا دو لحظه غم و اندوه وجود داشته باشد، اما کلیت بازیگران اصلی باعث می‌شود که تمام نمایش و با حجم جنگ و درگیری که دائماً در آن درگیر هستند، بگذرد. با تعداد تلفاتی که آنها مرتباً متحمل می شوند، نمی توان بیش از حد باور کرد که هیچ یک از شخصیت های مهم هرگز در بین آنها نباشند. ای کاش در طول این سفر کمی تاثیر احساسی بیشتری داشت. موسیقی لحظات خود را داشت، اما تا حد زیادی فراموش شدنی بود، از جمله تم های آغازین و پایانی دور ریختنی. موسیقی شاید ضعیف ترین جنبه نمایش باشد. فکر نمی‌کنم در اینجا هیچ آهنگ برجسته یا چیزی ارزش افزودن به لیست پخش وجود داشته باشد. با علاقه و سوگیری مثبت نسبت به انیمه‌های فانتزی این دوره، در نهایت احتمالاً از Utawarerumono بیشتر از اینکه از نظر عینی خوب است لذت بردم، اما از نظر یک بیننده عینی، حداقل یک نمایش قوی است، حتی اگر تمام وقت نباشد. این فیلم فاقد لحظات برجسته، تاثیرگذار و احساسی است و با طرح کلی خود کمی بیش از حد امن بازی می کند، اما این یک حرکت خوب و اکشن سنگین در یک دنیای فانتزی منحصر به فرد است که من بسیار از آن لذت بردم. رتبه بندی هدف- 7.5~ رتبه لذت شخصی- 7.75-8