Uma Musume: Pretty Derby

دختران اسب ناز برای رویاهای خود مسابقه می دهند. به طور خلاصه اوما موسومه است. یک نمایش بسیار آسان و تقریباً هیچ درامی که فقط بر سفر گروهی از دختران تمرکز دارد. اکنون با وجود اینکه سریال دارای گروه بازیگران است، زیرا این یک بازی اقتباسی از بازی گاچا است، نمایش بیشتر بر روی دو دختر، هفته ویژه و سکوت سوزوکا تمرکز دارد. فکر می کنم آنها به عنوان دوتایی اصلی خوب کار می کنند، حتی رابطه آنها را دوست داشتم حتی اگر عمیق نباشد. با این حال، بسیاری از دختران دیگر متأسفانه به دلیل این انتخاب مسیر، پیشرفت خوبی را از دست می دهند. حالا، شاید افرادی که این بازی را بازی می‌کنند، از قبل به اندازه کافی از دختران دیگر می‌شناسند، اما به‌عنوان کسی که انیمه هستم، به‌طور جدی تلاش کردم که حتی نام نیمی از دختران دیگر را به خاطر بسپارم. همچنین ای کاش حداقل یک نام برای ترینر-کون می گذاشتند، حتی اگر قرار باشد که بازیکن خود را درج کند. Oh and Uma Musume فقط یک نمایش ورزشی نیست. به دلایلی آنها همچنین دختران را مجبور می کنند بعد از مسابقه اجراهای بت انجام دهند..؟ فکر می‌کنم ژاپن واقعاً بت‌های خود را دوست دارد، اما برای من بهتر بود به جای قاطی کردن آنها روی یکی یا دیگری تمرکز کنم. مسلماً در این نمایش، چیزهای بت به سختی حضور داشتند، بنابراین در بهترین حالت فقط یک ناراحتی جزئی است. سرعت اجرای نمایش به میل من کمی تند است. مسلماً اکثر مسابقاتی که فقط با ذکر نام برده می شوند، حداقل برای طرح داستان خیلی مهم به نظر نمی رسند. اگرچه پیشرفت هفته ویژه به من عجله داشت. درک همه چیزهایی که اتفاق افتاده در واقع در یک دوره اجرا اتفاق افتاده اند کمی سخت است. حالا برای یک بار هم که شده به یک چیز خوب اشاره کنیم. این نمایش فقط به صورت تصادفی نام دختران را نامگذاری نمی کند، آنها در واقع بر اساس اسب های مسابقه ای همتای واقعی هستند که وجود داشته اند و از طریق موضوعات بحث و گفتگو درباره افرادی که به این ورزش علاقه دارند مطالعه می کنند، دیدن این که حتی بسیاری از مسابقات بسیار جالب بود. موازی با تاریخ واقعی بودند. اگرچه برخی از آزادی های کوچکتر و بزرگتر برای جذاب تر کردن داستان در نظر گرفته شد و من با آن موافقم. به نظر می‌رسید که برخی از مردم می‌گویند از نظر بصری فصل اول خوب نیست و حتی اگر فصل‌های آخر آن را بهبود بخشند، باید بگویم که فکر می‌کنم سریال خوب به نظر می‌رسد. مطمئناً، برخی از CGI آنقدرها هم زیبا نبودند، اما به هر حال مسابقات عمدتاً با دست کشیده می‌شدند. بخش صدا نیز قوی بود، تاخت و تاز در طول مسابقات اوضاع را متشنج تر کرد. این نمایش برای من دقیقاً همان احساسی است که در مورد Girls Und Panzer نیز داشتم. دختران بامزه و سالم آن را در یک محیط ورزشی فانتزی عجیب و غریب بیرون می آورند. این همه ارزش اسمی است و عمق ندارد و این لزوما چیز بدی نیست. این فقط ترکیبی نیست که من شخصا بتوانم آن را وارد کنم. PS Gold Ship احتمالا مورد علاقه من بود.

به عنوان کسی که از رقابت بیش از حد متنفر است، واقعا نمی توانم خودم را به لذت بردن از این انیمه مجبور کنم. من صادقانه می خواستم اوما موسومه را دوست داشته باشم، اما نمی توانم این کار را انجام دهم. سبک هنری، انیمیشن، موسیقی، صداگذاری، طراحی کاراکترها، همه آنها از خوب تا عالی هستند، و برخی از قسمت های انیمه به اندازه کافی برای تماشا کردن با وجود همه چیز لذت بخش هستند. با این حال، وقتی کل فرضیه انیمه (و تقریباً همه چیز در اطراف آن) حول محور رقابت و نیاز به برنده شدن و نه چیزهای دیگر می چرخد، من فقط علاقه خود را به آن از دست می دهم. در بیشتر موارد، حتی به نظر نمی رسد که دلیل زیادی پشت نیاز وسواسی آنها برای برنده شدن و رقابت وجود داشته باشد، به جز جمله خسته کننده «من بهترین خواهم شد». حتی دوستی ها در اوما موسومه تقریباً به طور کامل حول محور رقابت و رقابت می چرخد. اوه، آنها می گویند "من می خواهم دیگران را خوشحال کنم"، اما در پایان روز همه چیز به نیاز به دویدن و برنده شدن در مسابقات برای انجام آن بازمی گردد. چرا نمی تواند قبل از هر چیز سرگرمی آنها باشد، شاید حتی خارج از مسابقه؟ چرا همه معمولاً با یکدیگر، چه دوستان یا نه، مانند رقیبی رفتار می کنند که باید شکست بخورند؟ چرا هر شخصیت، تقریباً در هر صحنه، این نیاز فراگیر برای بهبود دوندگی خود را دارد، مانند یک موقعیت مرگ یا زندگی؟ اگر کاراکترها بیشتر از تمرین/مسابقه مداوم در زندگی و شخصیتشان نقش داشتند، من اوما موسومه را خیلی بیشتر دوست داشتم. اگر لحظه‌های دلپذیرتری از زندگی داشت تا شخصیت‌هایش را به تصویر بکشد و لحن جدی/شدید اطراف مسابقه‌اش را کاهش دهد. علاوه بر این، انتقادهای دیگری که به اوما موسومه دارم این است که سرعت بازی می‌توانست بهتر باشد، و در کل تعداد شخصیت‌های زیادی وجود دارد. این باعث می‌شود که بسیاری از آن شخصیت‌ها واقعاً نتوانند زمان کافی روی صفحه نمایش و توسعه شخصیت‌ها را داشته باشند - حداقل در عرض 13 قسمت. بنابراین، برای من کمی سخت است که واقعاً به بیشتر آنها اهمیت بدهم. مطمئنا، Uma Musume قطعاً افتضاح نیست، زیرا مطمئناً جنبه‌ها و ایده‌های خوبی دارد و حداقل برای آن شایسته چند امتیاز است. با این حال، در مجموع، من هنوز آنقدر از آن لذت نبردم و به همین دلیل در نهایت این امتیاز را به آن دادم.