Uma Musume: Pretty Derby - Road to the Top

من فکر می کردم که آیا فرمول Uma Musume شروع به از بین رفتن در هنگام تماشای این فیلم کرده است. منظورم این است که مسلماً احتمالاً اینطور است زیرا با وجود شخصیت‌های اصلی جدید، هنوز همان ضربات، حالات، نوشتن و «پیچ‌وخم‌های» مسابقه‌ای را دنبال می‌کند. و در حالی که فصل 2 پس از تماشای فصل 1 با همین مشکل روبرو شد، تفاوت وجود دارد اوج های بالایی که در نهایت بخش هایی از آن را بسیار احساسی و به یاد ماندنی کرد. در حالی که Road to the Top قطعاً لحظات احساسی دارد، اما آنها به من نرسیدند. شخصیت اصلی، ناریتا تاپ رود، به دلیل مبارزات عاطفی اش که به اندازه کافی خوب نوشته شده است، قوی ترین شخصیت در بین سه شخصیت اصلی است. با این حال، در حالی که پایه ها وجود دارد، از آنجایی که بازیگران نقش مکمل او کامل نشده اند، در نهایت احساس ضعف می کند. هنوز لحظات خود را داشت که می توان گفت حداقل نویسندگان به دنبال چه چیزی هستند. تمام موقعیت وگا را تحسین کن برای من احساس ناخوشایندی داشت و باعث شد که او در تمام مدت لذت بخش نباشد. این کمکی به این موضوع نشد زیرا خیلی واضح بود که چگونه قرار است برای او تمام شود. اعتراف می‌کنم که هنوز هم دوست دارم این اتفاق بیفتد...اما حتی در آن زمان هم باید به موقع این اتفاق می‌افتاد تا او آن را تغییر دهد. به علاوه این باعث می شد که او تا انتها خودش را تکرار نکند. در واقع دیدن آن قطعا به من کمک می کرد که او را بیشتر دوست داشته باشم. اپرا O بدون شک یک شادی و بهترین فویل برای قرار دادن در کنار این دو است، اما او قطعا بیشتر شبیه یک شخصیت ثانویه بود تا یک برابر. اما شاید این برای بهترین باشد. من فکر می کنم هدف او (و جنبه بزرگ او) این است که، بر خلاف بسیاری از دختران اسب دیگر، او چیزی برای بیان ندارد. من فکر می‌کنم که این امر به نویسندگان سختی می‌داد که او را به اندازه کافی تأثیرگذار کنند تا به عنوان یک شخصیت اصلی همانطور که تبلیغ می‌شد جا بیفتد. مسئله دیگر این است که بازیگران مکمل اساساً وجود ندارند - علاوه بر مربی Top Road (که خوب است). بقیه بازیگران کوچک مکمل که در واقع آنجا هستند، بسیار تک بعدی هستند و برای سه نفر اصلی تاثیرگذار نیستند. و آنها تمام چیزی هستند که شما دارید. زمانی که دو فصل اول نقش‌های کوچک یک خطی یا اشاره‌ای به دیگر مسابقه‌دهنده‌های بی‌اهمیت دادند، غایب شدم، زیرا آنها در اینجا به معنای واقعی کلمه چیزی دریافت نمی‌کنند. باعث شد دنیا به طرز شگفت انگیزی احساس پوچی کند. البته این احتمالاً به این دلیل است که این فقط یک ONA چهار قسمتی بود و تنها کاری که آنها می‌خواستند انجام دهند این بود که سه قسمت اصلی را برجسته کنند، اما این مانع از ضعیف‌تر شدن تجربه در نتیجه نمی‌شود. از آنجایی که ارزشش را دارد، فکر می‌کنم این انیمه هنوز هم تا آنجا کار می‌کند که شخصیت‌های Top Road، Admire Vega و Opera O را برجسته و دوست‌داشتنی می‌کند (حداقل اگر قبلاً آنها را در بازی موبایل ندیده‌اید مانند من). این کار را به گونه ای انجام می دهد که جالب نیست، به خصوص پس از تماشای فصل های قبلی. در بهترین حالت من باقی مانده ام که بهترین نسخه های این شخصیت ها را تصور کنم (که، هی، آن را خواهم گرفت).

Road to the Top اساساً بر روی جاه‌طلبی‌های Narita Top Road و Admire Vega برای برنده شدن در سه مسابقه کلاسیک (مشابه تاج سه‌گانه آمریکا) تمرکز دارد. این یک داستان فرعی است، بخش‌های دیگر فرنچایز پیش‌نیاز لازم برای تماشای آن نیستند، اما به شناخت اعضای بازیگران و مفهوم Uma Musume کمی عمیق‌تر کمک می‌کنند. تنها با چهار قسمت از زمان اجرا، داستان تا حد زیادی مختصر است و بر روی توسعه جفت اصلی متمرکز می شود. بسیاری از جنبه‌های آشنا از مجموعه تلویزیونی وجود دارد (کمدی، شخصیت‌های کوتاه، و غیره)، اما برای اینکه خیلی از خط اصلی آموزش و رقابت دور نشوید، کمرنگ شده‌اند. ناریتا تاپ رود نقش شخصیت اصلی اصلی را بر عهده می‌گیرد و بازی او در مقایسه با رقیب اصلی‌اش، تحسین وگا، که داستانی احساسی دارد، نسبتاً ساده است. صادقانه بگویم من متوجه شدم که T.M. اپرا بیشتر شبیه یک شخصیت مکمل به نظر می رسید، زیرا او توسعه زیادی نداشت و اغلب به نفع رقابت مسابقه ای بین دو دختری که قبلاً ذکر شد، در پس زمینه قرار می گرفت. من می‌توانم بگویم این نکته منفی اصلی است و داستان Admire کمی بیش از حد به خواهرش تثبیت شده است، اما صادقانه بگویم که به دلیل محدود بودن تعداد قسمت‌ها برای کار کردن، این واقعیت که تمرکز داستان خیلی نازک پخش نشده بود، نتیجه داد. . با زمان بیشتر، این می‌تواند با داستان تاثیرگذار فصل دوم رقابت کند، اما صحنه‌های احساسی که وجود دارد به‌درستی استفاده می‌شوند و بیش از حد دراماتیک به نظر نمی‌رسند. از آنجایی که بازی اصلی را بازی نکرده یا محتوای منبع را با عمق زیاد نمی‌دانم، نمی‌توانم بگویم که چقدر دقیق اقتباس شده است، اما از آنجایی که می‌توانم بگویم جنبه‌های تاریخی که هر دختر را با دستاوردهای همنام در دنیای واقعی مرتبط می‌کند، به خوبی انجام شده است و جریان داستان به ندرت بیش از حد متلاطم یا شتابزده احساس می شود. از نظر صوتی و تصویری - عالی. طیف گسترده‌ای از موارد وجود دارد که در آن‌ها گام‌های بیشتری را در به تصویر کشیدن صحنه‌ها برمی‌دارند. حرکات کوچک دست/صورت گاهی احساسات را بدون نیاز به صداگذاری صحنه نشان می‌دهد، در حالی که در طول مسابقه جلوه‌های صوتی همه چیز، از تند تند تزیینات فلزی روی لباس گرفته تا دویدن خود دختران، آنچه را که نمایش داده می‌شود، تقویت می‌کند. غیر از این، تغییر در نحوه هدایت مسابقات در مقایسه با فصل های تلویزیونی قابل توجه ترین است. به دلیل استفاده از زوایای دوربین و همچنین فوکوس عمدتاً با دست که آزادی خلاقانه‌تری در نحوه بیان سرعت آنها ایجاد می‌کند، مسابقه با بازیگران اصلی قدرتمندتر و تقریباً صمیمی‌تر است. به جای اینکه بیننده تا حد زیادی مانند یک تماشاگر مسابقه را تماشا کند، این شما را فعالانه در خود مسابقه قرار می دهد. موارد متعددی وجود دارد که در آن‌ها تکیه بر CGI بی‌مورد نبود، اما آنها این کار را نکردند. موسیقی و OST از نظر کیفیت با خیال راحت با فصول تلویزیونی برابری می کند و لحن هر صحنه را به درستی به تصویر می کشد. این به طور کلی اگر از انتظارات من در مورد اینکه چقدر خوب نتیجه می‌گیرد همخوانی داشت، و در حالی که آنها توسط استودیوهای مختلف انجام می‌شوند، این تنها میزان انتظار من برای فصل سوم را تقویت کرده است. واقعاً خوب خواهد بود که Cygames در آینده به تولید داستان های فرعی با کیفیتی مانند این بین انیمه های فصلی کامل ادامه دهد. من قطعاً این را به عنوان نمونه کوچکی از این فرنچایز برای شخصی که تازه وارد Uma Musume شده است، یا به بیننده فصلی بازگشته ای که می خواهد اکشن های مسابقه اسب دوانی با کیفیت تر است، توصیه می کنم.