Grappler Baki (TV)

طراحی‌های سبک دیوانه‌وار با «هنرهای رزمی/مبارزه‌ای» با شخصیت‌های ماچوی بزرگ مانند دهه 90 ملاقات می‌کند. این انیمه شبیه رویای اکشن-قهرمانی پسربچه های اواخر دهه 80 تا 90 است. اگر از انیمه های آن دوران قدردانی کنید، آن حال و هوای قدیمی را دارد. OST هم بد نیست، فوق‌العاده هم نیست، اما با انیمه مناسب است. داستان در مورد پسری است که پدر خودشیفته و جامعه‌گرا یک ماشین جنگی است و پسر توسط مادری بزرگ می‌شود که از پسر برای جلب محبت پدر شرور نهایی استثمار می‌کند. همچنین به نظر می رسد داستان تا حدودی از mma الهام گرفته شده است زیرا در زمان مانگا توسعه یافته است. اگر از انیمه های «دبیرستان قدیمی» و هنرهای رزمی با کمی پنیر دهه 90 لذت می برید، این یکی از بهترین ها را از دست ندهید. جای تعجب نیست که آنها تصمیم گرفتند این را با یک بازسازی مجدد در نتفلیکس راه اندازی کنند. توجه داشته باشید که انیمه کمی سطحی است، اما تمام تلاش خود را می کند تا عناصر دیگری به جز مبارزه را به آن اضافه کند، اما هرگز واقعاً از یک انیمه رزمی/هنرهای رزمی بودن منحرف نمی شود.

"اگر کسی مذکر به دنیا بیاید، حداقل یک بار در زندگی اش رویای تبدیل شدن به قوی ترین مرد زنده را در سر می پروراند." این عبارت اساسی مبنی بر تکان دهنده خالص، مانترای است که باکی توسط آن ساخته می شود. این یک نمایش مردانه واقعی است! این داستان باعث می شود آلت تناسلی دوم را رشد دهید. شخصیت ها MEN هستند، طرح داستان مرد هستند، پیام مرد هستند. شما در مورد دختران بامزه در حال انجام کارهای ناز شنیده اید، خوب، این ژانر BIG MEN DOING MAN SHIT است، ژانری که متاسفانه اخیراً رو به نابودی است. اما چه انتظاری دارید، مردانه‌ی مردانه بزرگ‌ترین تهدید برای کسانی است که تشنه‌ی قدرت هستند، به همین دلیل است که همه غذاها و نوشیدنی‌ها را با سویا و استروژن پر می‌کنند تا مردان را ضعیف کنند. اما میل ذاتی مرد به قدرت بدن، ذهن و روح را نمی توان تضعیف کرد و راهی پیدا می کند، درست مانند تستوسترون که از طریق جریان خون راه خود را باز می کند. ما همیشه راهی برای بالا رفتن از هر کوهی پیدا خواهیم کرد! به کنار شوخی، اینجا باکی است. باکی اصیل. این یک داستان ساده است، اما صادقانه بگویم، راحتی و سرگرمی در سادگی آن وجود دارد. در اینجا (هنوز) هیچ جهان سازی بیش از حد عمیقی وجود ندارد، هیچ داستان فراگیر عظیمی وجود ندارد، هیچ جهانی تهدید کننده فاجعه ای که باید متوقف شود. این فقط داستان یک پسر بزرگ و قوی و آرزوی او برای تبدیل شدن به قوی ترین پسر است تا بتواند تهدید خود را از یک پدر شکست دهد. این یک داستان کلاسیک به سن بلوغ و یک سفر کلاسیک رشد و بهبود خود است. اگر شما نیز مانند من عاشق هنرهای رزمی هستید، آنها نقش بزرگی در اینجا بازی می کنند و این یکی از بهترین داستان های هنرهای رزمی است که در انیمه کلاسیک شونن یافت می شود. مبارزات عالی هستند، دیالوگ‌ها تند، تیز و دقیق هستند، جلوه‌های بصری بسیار زیبا هستند و موسیقی متن فیلم واقعاً جذاب است، با یک جذابیت مشخص قدیمی. شخصیت ها یک تمثیل عمیق فلسفی نیستند، آنها افراد ساده، اما کاریزماتیک و جذابی هستند که قطعا شما را از ابتدا تا انتها درگیر می کنند. حالا این اقتباس خاص خالی از اشکال نیست. برای شروع، این در سال 2001 منتشر شد، که قبلا قدیمی است، اما هنوز از چیزهایی مانند One Piece، Naruto یا Shaman King جدیدتر است. با وجود این، در واقع 10 سال قدیمی‌تر از آنچه هست، به نظر می‌رسد، با سبک هنری و انیمیشن بسیار قدیمی‌تر که بسیار بیشتر با شونن‌های کلاسیک دهه 80 هماهنگ است تا با سبک‌های مدرن‌تر. نسبت به سایر مواردی که قبلاً ذکر کردم، به Fist of the North Star یا Yu Yu Hakusho بسیار نزدیکتر است. این لزوماً چیز بدی نیست، من شخصاً از رسانه‌های قدیمی یا رسانه‌های جدیدتر با زیبایی‌شناسی مدرسه قدیمی لذت می‌برم، اما در اینجا نمایش با برخی از اشکالات آن دوره نیز همراه است. اولاً، انیمیشن گاهی اوقات توپ را رها می کند. برخی از بخش ها به سختی متحرک هستند، برخی دیگر اصلاً متحرک نیستند و اساساً نمایش های اسلاید متزلزل هستند و بیت های انیمیشن به طور مکرر مورد استفاده مجدد قرار می گیرند. همچنین تکرارهای غیرضروری متعددی در تمام قسمت‌ها وجود دارد که در نهایت به سرعت داستان آسیب می‌زند. جهنم، یکی از اپیزودهای وسط فصل فقط خلاصه ای از همه چیزهایی است که تا آن لحظه اتفاق افتاده و به ندرت اطلاعات جدیدی به اشتراک گذاشته شده است. این بسیار آزاردهنده است، بدیهی است که یک اقدام کاهش هزینه است، اما متأسفانه این چیزی بود که در این دوره رایج بود. همه ما می‌توانیم سپاسگزار باشیم که مورد لطف قرار نگرفت. در مجموع، می‌دانم که اکثر مردم امروز مستقیماً به سراغ انیمه جدیدتر نتفلیکس باکی می‌روند، اما همچنان فکر می‌کنم که این کلاسیک نیز شایسته یک عکس است. این واقعا لذت بخش است و واقعاً ماهیت باکی و این دوره کلاسیک انیمه را به تصویر می کشد. با داستان سرایی پیشگامانه، ذهن شما را منفجر نمی کند و عمیقاً شما را تحت تأثیر قرار نمی دهد، اما هرگز این موضوع نبود. همان قلب دوست داشتنی پر از تستوسترون را دارد که فیلم های اکشن کلاسیک دارند. این فقط یک مجموعه بسیار سرگرم کننده از مزخرفات ماچو است. و در کاری که انجام می دهد نیز بسیار خوب است. حالا اگر ببخشید من باید همین لحظه بروم وزنه بزنم تا قوی ترین دنیا شوم!

Grappler Baki یک انیمه شهوانی در مورد کودکی است که رویای کتک زدن پدر بدرفتار خود را دارد. قبل از اینکه بتواند به آن رویا دست یابد، باید قوانین جاذبه، فیزیک و مرگ و میر را با استفاده از جادوی شونن که در این سریال اتفاقاً آدرنالین است، سرپیچی کند. در طول راه، او با افراد نامناسب اجتماعی دیگری آشنا می شود که گاهی می خواهند او را کتک بزنند، اما بیشتر فقط می خواهند او را بکشند تا بتوانند به دوستان خود درباره نحوه قتل یک کودک لاف بزنند. خوشبختانه باکی قهرمان داستان است و پس از شکست دادن قاتلان احتمالی خود به سرعت با آنها دوست می شود. در حالی که این اتفاق می‌افتد، پدرش یوجیرو، که شرور نهایی است، از تماشای عصبانیت طولانی و بیهوده پسرش خسته می‌شود و به این نتیجه می‌رسد که سر بریدن گونه‌های در خطر انقراض، حمله به شخصیت‌های سیاسی، داوطلب شدن در فهرست‌های نظارتی تروریست‌ها و به نوعی دیگر سرگرم‌کننده‌تر است. به هر گوشه زمین شکار شد. ما همچنین در مورد آلزایمر و اینکه چگونه نشان دادن سه یا چهار فلش بک از یک صحنه در عرض 10 دقیقه می تواند علائم را بدتر کند، یاد می گیریم. در نهایت، باکی و بیننده با هم بر این بیماری فلج کننده غلبه می کنند تا به لحظه مهمی برسند که در نهایت شانس رسیدن به رویای خود را پیدا می کند. زیرا او از او برای برآوردن برخی توهمات بیمارگونه استفاده می کرد که یک قاتل دسته جمعی نسبت به او جذابیت عاشقانه احساس می کند. خوشبختانه، علیرغم داشتن 13 سال برای فکر کردن در مورد این، او متوجه می شود که استفاده از پسرش به عنوان یک بره قربانی اشتباه است و بیهوده برای متوقف کردن ضرب و شتم وارد عمل می شود، اما به دلیل علاقه عشقش به مرگ CQC می پردازد. من در جایی که اعتبار لازم است اعتبار می‌دهم و می‌گویم که این نمایش دقیقاً آنچه را که یک هیبریستوفیلی در صورت رسیدن به آرزوی خود تجربه می‌کند، به تصویر می‌کشد. چند قسمت آخر بر روی یک پرش زمانی تمرکز دارد که باکی وارد مسابقات مرگ زیرزمینی در برابر حریفان مختلف می شود، بی شباهت به Bloodsport نیست، که در نبرد بین یوجیرو و یکی از بالاترین ها به اوج خود می رسد. باکی در نهایت مسابقه مجدد خود را دریافت نمی کند، در عوض باید با یک شرور هفته مبارزه کند و فصل با یک تیزر برای دنباله اجتناب ناپذیر به پایان می رسد. مشکل اصلی Grappler Baki این است که از ابتدا تا انتها یک شونن معمولی است. هر چیزی که انتظار دارید را دارد. آموزش، آماده سازی طولانی برای مبارزه با شرورهای خسته کننده، صحبت های زیاد، دوستی با قاتلان احتمالی، فلاش بک های مداوم، داستان بی پایان، شما نام ببرید، آن را دارد. هیچ کار متفاوتی انجام نمی دهد و در حالی که بیشتر از سایرین که دارای قدرت های فوق العاده یا جادو هستند در واقعیت استوارتر است، اما در نهایت به همان اندازه کسل کننده باقی می ماند زیرا تمام کلیشه هایی را که دیگران دارند حفظ می کند. این چیز قابل توجهی نیست و فاجعه آمیز نیست. این برنامه به هدف خود یعنی تنظیم مقدمه دست می یابد، سپس با اجمالی از پیشرفت در رکود باقی می ماند تا بیننده را در جریان قسمت هفته آینده نگه دارد. دعوا اتفاق می افتد و مردم ساکت نمی شوند. مبارزات دائماً توسط شخصیت‌هایی قطع می‌شود که ما به اظهار نظر زنده مانند آنها در ESPN اهمیتی نمی‌دهیم، یا مبارزان مؤدبانه ایستاده‌اند تا یک مبارز بتواند مونولوگ درونی خود را به پایان برساند. در حالی که این ممکن است تقریباً در همه شونن ها یک مشکل باشد، اما هنوز هم خسته کننده است زیرا تماشای مبارزه بدون وقفه بسیار جالب تر است. همچنین نمونه‌های زیادی از انیمیشن‌های مورد استفاده مجدد و برخی لحظات به‌ویژه دلهره‌آور وجود دارد، مانند قسمت 10 که می‌توانید به وضوح صدای باکی را بشنوید که گردن کسی را می‌کوبد و آن شخصیت زنده می‌ماند. این نمایش دعواها را طوری نشان می‌دهد که آنها یک تهدید جدی هستند و مرگ و میر دائماً در خطر است، اما به استثنای Emi و یاشا میمون که به ترتیب توسط یوجیرو روی صفحه و خارج از صفحه کشته می‌شوند، هیچ‌کس در این دعوا نمی‌میرد. مخالفان باکی ممکن است قصد کشتن او را داشته باشند و در حالی که واضح است که ما نمی‌توانیم قهرمان اصلی داستان را بکشیم، اما هنوز تنش خاصی در این سریال وجود دارد، زمانی که می‌دانیم یا باکی آنها را شکست می‌دهد یا به او و دیگر مخالفانشان اجازه زندگی می‌دهند. . وقتی صحبت از ترسناک شد، تمام قسمت‌هایی وجود دارد که به نظر می‌رسد انیمیشن کاملاً برون‌سپاری شده است، زیرا سریال از سبک معمول خود به شباهت بیشتر به تایتان‌های فیلم حمله به تایتان با چشم‌های بسیار نگران‌کننده و ماهی‌مانند و چهره‌های ترسناک در هر شخصیت می‌رود. . اپیزود 10 اولین نمونه از این است و در ابتدا فکر کردم شاید این ربطی به تنش وضعیت آن قسمت داشته باشد، جایی که باکی در وسط یک جنگل رها می شود و هدف آن اعزام یک گروه شبه نظامی بسیار کشنده است. شاید آنها به دنبال نوعی نگاه PTSD ویتنام بودند. اما همانطور که اپیزود ادامه دارد، واضح است که آن را فقط به انیماتورهای وحشتناک برون سپاری کرده اند و در یکی از قسمت های بعدی دوباره اتفاق می افتد. من حدس می‌زنم نمایش مداوم که روی عکس‌های ثابت می‌ماند، استفاده مجدد از انیمیشن، و نشان دادن فلاش‌بک‌های مداوم به صورت ما برای انیماتورها کاهش هزینه کافی نداشت. این مرا به نکته بعدی می رساند. به نظر می‌رسد استودیو فکر می‌کند که بینندگان حافظه کوتاه‌مدت از دست داده‌اند، زیرا ما شاهد فلاش‌بک‌هایی از صحنه‌هایی هستیم که قبلاً قبلاً دیده‌ایم، بیش از آن‌چه بتوانم بشمارم. یک لحظه خاص که به طور مداوم به آن بازمی گردد، پس از شکست باکی میمون یاشا و احساس بدی او برای حمله به او است. من حداقل 2 فلش بک از این صحنه را شمردم و احتمالاً یک فلش بک دیگر در طول اپیزود بازخوانی وجود داشت. همچنین حداقل یک فلاش بک به یک فلاش بک وجود داشت که شخصیت دیگری در جایی داشت که او و خواهرش توسط گرگ ها مورد حمله قرار می گرفتند. من فکر می کنم ممکن است مواردی وجود داشته باشد که فلاش بک به صحنه هایی که در همان قسمت اتفاق افتاده است وجود داشته باشد. فلاش بک ها آنقدر زیاد است که احتمالا بعد از دیدن این سریال دچار زوال عقل می شوید. تا زمانی که این سریال منتشر شد، می‌توانستید با جستجوی آنلاین خلاصه‌های داستان، تماشای تکرارها یا اجاره دی‌وی‌دی به چیزهایی که از دست داده‌اید پی ببرید. داشتن فلاش بک های زیاد کاملا غیر ضروری است و علاوه بر اینکه زمان اجرا را کم می کند، باعث آزار و اذیت و حواس پرتی می شود. بیشتر شخصیت های Grappler Baki فراموش شدنی یا بی مزه هستند. خود باکی به اندازه کافی محترم است. او هدف و انگیزه روشنی دارد و ما می توانیم به خاطر پدر و مادر وحشتناکش با او احساس همدردی کنیم. ما می خواهیم موفقیت او را ببینیم. یوجیرو شباهت زیادی به دیو براندو دارد به این معنا که شخصیت او به خاطر شرارت چیزی بیش از شرارت است و او آنتاگونیست غیرممکن قدرتمندی است. می‌توانیم به این که کارهای او چقدر غیرقابل باور است بخندیم. امی یک شخصیت سرد و اجتماعی است که از پسرش برای منافع خود استفاده می کند، سپس وقتی متوجه اشتباه راهش می شود، بهای نهایی را می پردازد. فکر می‌کنم می‌توانیم آنطور که سریال می‌خواهد برای او احساس بدی داشته باشیم، اگر بتوانیم نادیده بگیریم که او قصد قربانی کردن پسرش را داشت و کاملاً می‌دانست که عواقب آن چه خواهد بود و تا زمانی که این عواقب را نبیند هیچ مشکلی با آن نداشت. دست اول و ناگهان تصمیم می گیرد که حالا این کار اشتباهی است، زمانی که دیگر برای متوقف کردن آن خیلی دیر شده است. بقیه بازیگران شخصیت های شرور کاملاً فراموش شدنی هستند که پس از شکست خوردن با هم دوست می شوند. چیزی که خنده دارتر بود شخصیت رئیس نوجوان یاکوزای غول پیکر بود که نمایش یک چهارم از طول خود را صرف ساختن آن برای مبارزه با آن می کند، و اینکه چگونه قابل پیش بینی ترین چرخش رخ داد. او کاری را که انجام می دهد انجام می دهد زیرا مادرش در حال مرگ بر اثر سرطان است. بووووو نشانه اشک. حالا که ناگهان باعث می شود این شخصیت خسته کننده و پر از عصبانیت را دوست داشته باشم. می‌توانیم به این بخندیم که نویسندگان (یا بهتر است بگویم نویسنده) چقدر زمان صرف کرده است تا به آن دست یابند. بقیه شخصیت های استوک یک ذره برجسته نیستند و همه آنها شرورهای عمومی هستند. ما می توانیم آنها را فراموش کنیم. ربع آخر یا بیشتر از این مجموعه حول محور مسابقات زیرزمینی می چرخد، جایی که باکی کمی مسن تر به امید اینکه در مسابقه مجدد با یوجیرو شرکت کند، با حریفان رقابت می کند. بدیهی است که این اتفاق هرگز رخ نمی دهد زیرا یک شوون است و هرگز اجازه داده نمی شود که طرح تا زمانی که قانون کاهش بازدهی شروع شود به پایان برسد. حداقل ما با ده ها دعوا با افراد شرور در هفته مواجه هستیم. همانطور که قبلاً اشاره کردم، مبارزه دوم تا آخر بین یوجیرو و یکی از بالاترین هایی است که مسابقات را برگزار می کند. یوجیرو او را تا حد مرگ کتک می زند و می رود. با این حال، شرور بعدی هفته از جادوی شونن استفاده می‌کند-منظورم هوکوتو شینکن است-منظورم از تکنیک‌های جراحی پیشرفته برای احیای این شخصیت است، به جز پیرمرد بسیار آزاردهنده و کوچکی که مسابقات را اداره می‌کند. وقتی او در تسکین کمدی شکست نمی خورد. این کاراکتر باید مرده می ماند تا وضعیت گرانی بیشتری داشته باشد و تاکید بیشتری بر رفتن به دنبال یوجیرو شود، زیرا در این صورت این فقط باکی نخواهد بود که استخوانی برای برداشتن با او دارد. همچنین پایان دادن به سریال در مورد دعوای باکی و یک شرور هفته، ضد اقلیت است. ترتیب مبارزات باید عوض می‌شد و اگر آن مبارزه با مرگ آن شخصیت به پایان می‌رسید، می‌توانست یک صخره بزرگ برای فصل بعد تبدیل شود. من انتظار نداشتم که طرح پایانی قطعی داشته باشد یا در پایان به پایان برسد، اما حداقل می توانستند سعی کنند آن را جذاب تر کنند. گاهی اوقات این که داستان را در جهتی متفاوت از نویسنده پیش ببریم، ضرری ندارد. اما این امر مستلزم نوشتن با استعداد بود، چیزی که این کار عجله‌ای فرمولی به وضوح نداشت. این انیمیشن زمانی که به معتادان متد سپری نمی شود، ظاهری متمایز دارد که آن را کمی متمایز می کند. این ظاهر اوایل دهه 2000 را دارد که در آن به نظر می رسید همه چیز نگرش یا آزمایش بیشتری پشت آن وجود دارد. در طول عکس های استاتیک به اندازه کافی خوب به نظر می رسد. در حرکت، آن را به اندازه کافی برای رساندن موضوع به خوبی انجام می دهد و نه چیز دیگری. عکس های به یاد ماندنی زیادی وجود ندارد. OVA 1994 از نظر هنری خوشایندتر است، زیرا سلولی بود و با بودجه کم به دست آمد، اما من دروغ نمی گویم. آنقدرها هم چشمگیر نبود موسیقی سریال یکی از نقاط اوج آن است، با آهنگی پرانرژی و شاد OP در تضاد با لحن تا حدی تیره سریال. آهنگ ED یک مورد مشابه است، با این تفاوت که آرام تر است. امتیاز پس زمینه کار خود را انجام می دهد و به خوبی با مبارزات مطابقت دارد، اما به استثنای یک یا دو آهنگ، بیشتر فراموش شدنی است. به طور کلی، Grappler Baki از کلیشه های زیاد، پیش بینی پذیری بیش از حد و رکود بیش از حد رنج می برد. در واقع، آن را قربانی ژانر خود می کند. به‌طور قابل‌توجهی ممکن است تماشای سریال‌های شهوانی را برای داستانی با نوشته‌ی درخشان انتخاب نکنید، اما به دلیل ساختن پر زحمت در دعوا با افراد شرور خسته‌کننده و فراموش‌نشدنی، و سپس خود دعواها چندان تاثیرگذار نیستند و مدام با صحبت‌های بی‌معنایی که به آنها توضیح می‌دهند، قطع می‌شوند. ما آنچه را که قبلاً با چشمان خود می‌توانیم ببینیم، بی‌حوصله و خسته خواهید شد. بیشتر نکات مثبت به جای داستان، شخصیت ها یا صحنه های مبارزه بسیار نازک و کشیده، از جنبه های فنی ناشی می شوند. به نظر می رسد تنها شخصیتی که وجود دارد این است که باکی قوی تر می شود و از یوجیرو بیشتر از قبل متنفر می شود و بدها به آدم های خوب تبدیل می شوند. در پایان ناامید خواهید شد، و در حالی که ممکن است به تماشای فصل دوم فکر کنید، به شما هشدار داده می شود که داستان را به پایان نمی رساند و کاملاً از پرکننده تشکیل شده است. اساساً همه چیز بدی که در این فصل وجود دارد در فصل بعدی است. به جای تماشای این سریال، Bloodsport و Mortal Kombat اصلی را تماشا کنید. اگر بخواهید مسابقات مرگبار با مبارزات لذت بخش را ببینید، از آنها لذت بیشتری خواهید برد. در غیر این صورت وقت خود را با دیدن این سریال تلف نکنید مگر اینکه عاشق تکراری بودن و یکنواختی باشید.