Tokyo Ghoul

Tokyo Ghoul یک انیمه عالی است! داستان بسیار بدیع است و در دنیایی مدرن و واقع گرایانه با رنگی فانتزی می گذرد. غول ها، موجوداتی که به ندرت در انیمه کاوش می شوند، ویژگی برجسته این مجموعه هستند. برخلاف هیولاها یا خون آشام های معمولی، Ghouls پویایی منحصر به فردی را به داستان می بخشد. با این حال، یک نقص جزئی که قابل ذکر است این است که سانسور از غوطه ور شدن در صحنه های نبرد می کاهد. شخصیت ها، چه انسان و چه غول، فوق العاده جذاب هستند. شناسایی با هر شخصیت آسان است، زیرا همه آنها داستان ها، پیشینه های خاص خود را دارند و تلاش می کنند تا به بهترین شکل ممکن زندگی کنند. ظاهر آنها نیز چشمگیر و جذاب است، به خصوص با رنگ چشم و قدرت منحصر به فرد آنها، که به آنها حضوری واقعاً ترسناک می دهد. دو شخصیت برجسته کن کانکی و توکا کیریشیما هستند. در مورد کن: او دوست داشتنی ترین و بدجنس ترین شخصیت انیمه است، اگرچه مسیر او برای تبدیل شدن به یک بدجنس پر از چالش است. در ابتدا یک زندگی کاملاً معمولی در دبیرستان داشت، سرنوشت کن زمانی تغییر می کند که با ریزه روبرو می شود که به قصد خوردن او به او حمله می کند. پس از یک عمل جراحی نجات بخش که در آن اعضای ریزه به او پیوند زده می شود، کن به یک هیبرید نیمه غول و نیمه انسان تبدیل می شود (همچنین به عنوان غول یک چشم یا غول مصنوعی نیز شناخته می شود). با وجود این، او با وجود افزایش اشتها، از خوردن انسان خودداری می کند. کن به تدریج مهارت های رزمی خود را توسعه می دهد تا به یک جنگجوی قدرتمند تبدیل شود. او مطمئناً یکی از ناکامایی (رفقا) است که هر کسی آرزو دارد داشته باشد. و توکا: او همچنین یکی از کاریزماتیک ترین، دوست داشتنی ترین و بدجنس ترین شخصیت های انیمیشن است. رفتار او از زندگی دوگانه او به عنوان یک انسان و یک غول ناشی می شود. به عنوان یک انسان، او یک دختر عادی است که با دوستان معمولی به دبیرستان می رود و همچنین به عنوان پیشخدمت/مدیر در کافه ای به نام :re کار می کند. او به عنوان یک غول، ماسکی به شکل خرگوش با موهای صورتی می پوشد و به او لقب "خرگوش" را داده است. توکا نفرت عمیقی نسبت به بازرسان CCG دارد. عزم او توکا را به شخصیتی واقعا تحسین برانگیز تبدیل می کند. با وجود نکات مثبت فراوان، هنوز سوالات بی پاسخ زیادی برای آینده این سریال وجود دارد.

Tokyo Ghoul انیمه ای در مورد غول ها در توکیو است و باید یکی از دقیق ترین عناوین تمام دوران باشد. فکر نمی‌کنم حتی یک‌بار هم از وضعیت موجود در هیچ نقطه‌ای از کشور صحبت کرده باشم و داستان دائماً در مورد غول‌ها است. غول ها موجوداتی شبیه انسان هستند که فقط می توانند از خوردن انسان تغذیه کنند، پوست آنها توسط اجسام تیز غیر قابل نفوذ است و دارای بازسازی فوق طبیعی و سلاح های شاخک مانند هستند که برای مبارزه با مردم و دیگر غول ها استفاده می کنند. داستان در مورد نحوه تعامل غول ها با جامعه توکیو است. آیا آنها به همان اندازه مردم را سلاخی خواهند کرد که می خواهند جایگزین های صلح آمیزتری پیدا کنند؟ و مردم عادی ساکن توکیو چگونه به آنها پاسخ می دهند؟ این یک فرضیه تا حدودی جالب است و می تواند یک داستان منظم برای تماشا ایجاد کند. شخصاً فکر نمی‌کنم جهان‌سازی کافی وجود داشته باشد، به ما گفته نشده است که غول‌ها چگونه به وجود آمده‌اند و هیچ دلیلی برای اینکه چرا آنها فقط می‌توانند انسان را به درستی هضم کنند، ارائه نشده است. این فقدان جهان سازی تنها با این واقعیت بدتر می شود که جهان خارج از توکیو هرگز ذکر نمی شود، بنابراین شما نمی دانید که جهان در چه وضعیتی است. شخصیت ها قابل قبول به نظر می رسند. برخی از شخصیت‌های به وضوح دیوانه وجود دارند، اما بیشتر رفتار آنها به اندازه کافی با داستان‌های پس زمینه‌شان توضیح داده می‌شود. بیشتر انیمیشن ها مشکلی ندارند. استفاده مکرر از CGI، عمدتاً برای شلوغی و غیره وجود دارد. مبارزات و سلاح هایی که استفاده می شود بسیار جالب به نظر می رسند. انیمیشن، به دلیل موضوع داستان، می تواند کاملاً غم انگیز شود. به خصوص برخی از قسمت‌های بعدی صحنه‌های شکنجه هستند که تماشای آنها واقعاً ناخوشایند است. به طور معمول برخی از غم ها قابل درک است، اما در مورد این انیمه شما واقعاً باید در نظر داشته باشید که آیا با این ایده که کسی را بارها و بارها از دست دادن انگشتان پاهای خود تماشا کنید خوب هستید زیرا آنها به بازسازی خود ادامه می دهند یا خیر. صداگذاری خوب است و طراحی صدا عالی است. به طور کلی من نمی توانم این را به همه توصیه کنم زیرا صحنه های شکنجه می تواند واقعاً ناراحت کننده باشد. داستان درجه یک نیست، اما فرضیه آن به اندازه کافی جالب است که می تواند یک داستان سرگرم کننده برای تماشا باشد.

مانگا شگفت انگیز!! هنر شگفت انگیز!! انیمه انتظارات را برآورده نکرد، اما من حداقل صداگذاری (دوبله و فرعی) را دوست داشتم: C فوق العاده ناامید شد وقتی فصل 2 پخش شد، فقط به سادگی استانداردهای مانگا را برآورده نکردم، اما من هنوز هم می توانم از صداپیشگی قدردانی کنم. هنوز هم بسیار ناامید هستم که این انیمه به سمتی رفت که پیش رفت، زیرا من داستان و شخصیت ها را بسیار دوست دارم. به نظر من هنوز تماشای آن لذت بخش است، برای هر کسی که علاقه مند است، اما اگر مانگا را بخوانید، تاثیر بهتری خواهید داشت. من فکر می کنم همه چیز به ترجیحات خود هر فرد بستگی دارد و اینکه شما چه چیزهایی را دوست دارید یا دوست ندارید، اما به طور کلی من tokyo ghoul را به دوستانم و هر کسی که درخواست می کند توصیه می کنم. باز هم، من عاشق شخصیت ها هستم، من عاشق بازیگری هستم، من عاشق داستان هستم. انیمه میتونست بهتر باشه