Big Order (TV)

خوب من نسبت به آنچه در 10 اپ گذشته دیدم، قطع بسیار منحنی دارم. نمی‌گویم بد بود اما نمی‌توانم بگویم خوب است. فکر می‌کنم داستان مزیت‌های زیادی داشت اما تا حدودی نتوانست آن را به درستی اجرا کند. پتانسیل زیادی داشت. در بخشی از داستان، داستان را حس کردم. نادیده گرفته شدن، انگار اتفاقی در حال رخ دادن است و ناگهان به یک قسمت دیگر یا چیزی شبیه به آن تغییر می کند. به طور کلی در بعضی قسمت ها واقعاً دوست داشتم و در بعضی قسمت ها فقط فکر می کردم چه اتفاقی می افتد. این فقط افتتاحیه من است بنابراین می گویم اگر وقت دارید تماشا کنید و خودتان تصمیم بگیرید.

اوه، این چه سطل آشغال با شکوهی بود. متاسفم برای همه کسانی که امیدوار بودند از Big Order تجربه مناسبی داشته باشند، حداقل در سطح Mirai Nikki. هر چقدر هم که آن سریال مضحک بود، حداقل به خوبی ساخته شده بود و در کاری که می‌رفت مؤثر بود. Big Order در تمام طول مسیر، از دنیای متقاعدکننده پسا آخرالزمانی و عنصر فراطبیعی شکسته گرفته تا خط داستانی منسجم اصلی و سرویس هواداران به هم ریخته، آشفته است. برای ساعت مچی طنز، بسیار محکم است. عصبانیت احمقانه شخصیت اصلی و قدرت تسلط او (که TBH در کاری که انجام می دهند بسیار بد است)، اتلاف دقایق طولانی از سریال های فوق العاده شتابزده برای صحنه های برهنه زننده و تنش های جنسی وحشتناک (که به جایی نمی رسد)، دیالوگ های احمقانه، جلوه های CGI مزخرف همراه با اکثر سفارش ها (برند ابرقدرت های سریال)... همه اینها برای خنده خوب از هر قسمت کافی است. همچنین در بیشتر مواقع موارد زیادی اتفاق می‌افتد، به این معنی که بعید است قبل از اینکه انیمه یک وعده دیگر از پوچ گیج‌کننده، تغییر لحن نامعقول یا خشونت بی‌مورد را ارائه دهد، خسته نشوید. به غیر از کیفیت تولید تا حدودی مناسب، به معنای واقعی کلمه دور از سطل زباله های انیمه ای مانند Hand Shakers نیست – و درست مانند آن سریال، من بسیار دوست دارم از آن متنفر باشم. برای مازوخیست هایی مانند خودم - به شدت توصیه می شود. برای هر کس دیگری - به هر قیمتی اجتناب کنید.