The iDOLM@STER Cinderella Girls: U149

اگر از طریق میم ها با این انیمه آشنا شدید، از شما خواهش می کنم کمی عمیق تر نگاه کنید، زیرا این یکی از بهترین نمایش های کارگردانی شده در سال گذشته است. و اگر از طرفداران انیمه‌های بت یا im@s هستید، دختران بامزه‌ای زیادی وجود دارند که می‌توانید برای تضمین یک ساعت، ریشه‌یابی کنید. اما اولاً انیمیشن واقعاً خوب است. با توجه به انجام این کار توسط Cygames Pictures، که شرکت مادر آن تولید کننده بازی های موبایل است، شگفتی خوشایندی بود. راستش، به نظر بهتر از کاری است که A-1 در سایر اقساط im@s انجام داد. با این حال، صحنه های رقص به طور خاص، که تنها 3 مورد وجود دارد، با کمی CG انجام می شود. وحشتناک به نظر نمی رسد، اما من آرزو داشتم که آنها یک صفحه از کتاب A-1 را بر می داشتند و این کار را کاملاً با دست انجام می دادند. این انیمه انیمیشن فوق العاده خود را با ترکیب بندی های شات عالی تقویت می کند. اپیزود 1 مثال خوبی است. صحنه با آریسو و تهیه کننده سزاوار یک تحلیل عمیق کامل است، اما اساساً آنچه نمایش انجام می دهد بازی با موقعیت و فضایی است که هر شخصیت در نماها اشغال می کند. از یک راه پله به عنوان استعاره ای برای اشتیاق فرد به رویا استفاده می کند. تهیه کننده در ابتدا بالاتر است و پس از یک سخنرانی معمولی در مورد امیدها و آرزوها یا هر چیز دیگری، آریسو از پله ها بالا می رود تا به او بپیوندد. او از تهیه کننده الهام گرفته بود تا رویاهایش را دنبال کند، که با حرکت رو به رشد مشخص شده بود. این فقط یک چیز یکبار نیست. این استعاره در اپیزود بعدی و با چرخشی با همین زمینه بازمی گردد. داستان سرایی زیبایی است هر چند این فقط مضامین نیستند که مورد تاکید قرار می گیرند. از طریق زبان بصری هوشمندانه، شخصیت‌ها احساس واقعی‌تر و مرتبط‌تر می‌کنند. انیمه اپیزودیک و شخصیت محور است. هیچ توطئه یا شرور فراگیر وجود ندارد. ساختار شبیه به سایر انیمه‌های im@s است و در هر قسمت یک بت اصلی را به نمایش می‌گذارد، اگرچه دختران دیگر می‌توانند در کانون توجه قرار گیرند. من می‌توانم بگویم موفقیت نمایش بستگی به این دارد که چگونه شخصیت‌هایش را خوب ارائه کند. متأسفانه، با تنها 12 قسمت، تردید وجود دارد که کسی احساس کند به تک تک بت ها وابسته است، بدون اینکه ابتدا با آنها در بازی ها/مانگا آشنا باشد. با این حال، قطعاً چند شخصیت برجسته وجود دارند که شما آنها را دوست خواهید داشت. به نظر من اپیزودهای بهتر ساخته شده با شخصیت های به یاد ماندنی تر ارتباط دارند. و یک کلمه کوتاه در مورد دختران: بله، آنها دانش آموزان راهنمایی هستند. بله، آنها ناز هستند. اما در واقع به طرح مربوط است! این انیمه ای نیست که "لولیس" را بدون هیچ دلیلی به جز جذابیت برای لولیکون ها نشان دهد. موضوع اصلی ایده بزرگ شدن است و فقط به این دلیل می تواند کار کند که بت ها بسیار جوان هستند. اما اگر به خاطر لولیس جذب این نمایش شدی، فکر می کنم هنوز راضی بودی. موسیقی چیزی برای نوشتن نیست. آهنگ‌ها به اندازه آهنگ‌های اصلی CG تاثیرگذار نیستند، حتی آهنگ‌های ۷۶۵. با این حال، شروع و آهنگ موموکا را دوست داشتم. برای اضافه کردن، متوجه یک موتیف کوچک در نت شدم با تیک تاک ساعت که در لحظات استرس زا یا محوری که به نظرم جالب بود بازی می کرد. ظاهراً از سری اصلی CG است، اما فقط در قسمت های بعدی ناپدید می شود، بنابراین ... به هر حال، U149 یک انیمه فوق العاده است. فکر می کنم دروازه خوبی برای ژانر idol است اگر در آن تازه کار هستید (نیازی به تماشای سایر انیمه های im@s قبل از این ندارید، اگرچه اگر CG را تماشا کرده باشید ممکن است از آن لذت بیشتری ببرید). با این حال، به عنوان یک قطعه مستقل عالی با کارگردانی، هنر و شخصیت های عالی نیز کار می کند.

این نمایش بسیار سرگرم کننده و زیبا است! من یک طرفدار بزرگ idolmaster هستم، اما معمولاً به نمایش های idolmaster اهمیت خاصی نمی دهم. U149 کمی جالب است زیرا قطعاً جمعیتی بسیار جوان‌تر را هدف قرار می‌دهد، با توجه به اینکه در هر قسمت شخصیت‌ها درسی درباره دوستی، بزرگ شدن و یادگیری دوست داشتن خود می‌آموزند. اما با این حال، چند جوک نامناسب وجود دارد که برای نمایش بچه ها خیلی زیاده روی می کند، آنقدر صادقانه که من را کمی گیج می کند. به غیر از چند شوخی عجیب، این یک نمایش بسیار بچه گانه است. حالا چیزی که انتظارش را نداشتم این بود که در 2 موقعیت مختلف باعث گریه ام شد. این در وادار کردن شما به ارتباط با مبارزات شخصیت بسیار مؤثر است و من فکر می‌کنم در تقسیم زمان نمایش به همه شخصیت‌ها نسبت به دیگر نمایش‌های idolmaster کار بسیار بهتری انجام می‌دهد. جلوه های بصری پر جنب و جوش و رنگارنگ هستند، نمایش بسیار زیبایی است. به خصوص قسمت 11 پر از سکانس های بصری کاملاً زیبا است. آهنگ‌ها نیز زیبا هستند، اگرچه از آنجایی که شخصیت‌های کودک آن‌ها را می‌خوانند، به نظر می‌رسد که بچه‌ها موسیقی نمایش می‌دهند. بنابراین، چیزی نیست که من به چرخش دائمی خود اضافه کنم، اما چند آهنگ عالی از Veggie Tales وجود دارد و به همین ترتیب، من می گویم که آهنگ های U149 بسیار سرگرم کننده هستند. در نهایت، این نمایش یک شاهکار یا هیچ چیز دیگری نیست، اما زمان خوبی با چند لحظه احساسی شگفت‌انگیز موثر است. قطعاً افرادی که قبلاً طرفداران idolmaster هستند از این کار لذت خواهند برد، و من فکر می‌کنم طرفداران جدید می‌توانند از معرفی این نسخه بچه‌گانه‌تر بهره ببرند، حتی اگر این نسخه لزوماً نماینده بقیه سری نباشد.