چندین چیز وجود دارد که این فیلم را برای من بازگرداند: 1. فاصله یک ساله بین نمایش والدین و این نسخه به معنای قوس های شخصیت از دست رفته است و ارتباط من با آن کمرنگ شده است. 2. علی رغم اینکه یک فیلم است ، در مقایسه با سریال های تلویزیونی تفاوت قابل توجهی در کیفیت تولید یا نوشتن وجود ندارد ، که مانند یک فرصت از دست رفته احساس می شود. 3. علی رغم اینکه شخصیت اصلی شخصیت اصلی است ، درگیری های ساکی هرگز به اندازه Makoto یا Ryuuji به من علاقه ای نداشته است ، بنابراین تمرکز روی او در فینال احساس ضد انحصاری می کند. 4. در حال گسترش در نقطه شماره 3 ، در حالی که این فیلم کار خوبی را در معرض آسیب های عاطفی ساکی انجام می دهد ، این قطعنامه به نظر می رسید که او درگیری های عاشقانه را به طرز چشمگیری رضایت بخش تر از مبارزات عمیق تر که ما خیلی طولانی صرف کرده بودیم.
گفته می شود ، اگر اخیراً نمایش والدین 12 قسمت را دیده اید ، در قوس ساکی سرمایه گذاری می شود ، یا از پایان مانگا لذت می برید ، پس از همه به این معنی که این را تماشا کنید و احتمالاً از آن لذت خواهید برد! اگر این چیزها برای شما صدق نمی کند یا شما فقط به دنبال این هستید که بیشتر در مورد مضامین جالب نمایش را کشف کنید - هویت جنسیتی و هنجارهای جنسیتی که هر دو Makoto و Ryuuji با آنها مبارزه می کنند - پس احتمالاً می توانید با خیال راحت از این کار استفاده کنید.