Onegai☆Teacher

من قبلا طرفدار پر و پا قرص رابطه معلم و شاگرد بودم، بعد از دیدن این انیمه متوجه شدم که ذهن ناپخته باعث رنجش آدم می شود، انیمه از قسمت 9 به بعد افتضاح شد و اصلا قابل تحمل نبود. در کل داستان شما باید نقش اصلی مردی را به دوش بکشید که نه ذهنیت پخته ای دارد و نه چهره ای زیبا و بسیار لجباز است و رفتاری کودکانه دارد تا اینکه آخر داستان همسرش را معلم خطاب می کند. stupid Story : شرایط غیر قابل پیش بینی و غیر قابل تحمل، غیر قابل باور، به خصوص داستان هتل در کمال ناباوری به پایان رسید. پسری که از مهمانی خسته شده از زیر پتو به معلم نزدیک می شود، با اینکه نمی دانست او زن است، شروع به کارهای مسخره می کند. از آن سوی داستان، دختری ساده و پسری دمدمی مزاج، ماجرای اعتراف دختر به نقش اصلی و عذاب وجدانش.

آیا می خواهید یک کمدی عاشقانه شیرین در مورد "عشق ممنوع" ببینید، پس معلم Onegai انتخاب درستی است. این نمایش از بسیاری جهات به آه خدای من شباهت دارد. شخصیت‌های اصلی از نظر ویژگی‌های شخصیتی، صدا، صداگذاری، انیمیشن و غیره بسیار شبیه به هم هستند. خوب به نظر من با کیفیت های انیمه ای که قبلاً ذکر شد مطابقت ندارد، اما هنوز آن را در اکثر قسمت ها لذت بخش می دانم. چیزهای کلیشه ای وجود داشت که من را آزار می داد، مانند تعداد کمی از شخصیت های سمی و عمومی و تکراری بودن. داستان: 7/10 روایت بسیار جالب بود و من دوست داشتم که چگونه عناصر علمی تخیلی را با عاشقانه ترکیب کردند. علمی تخیلی در 7-8 قسمت اول بسیار پیش پا افتاده بود، اما آنها بعداً شروع به پرداختن به این نوع موضوعات کردند. این باعث شد که تعجب کنم که چگونه شخصیت های خاصی با یکدیگر مرتبط هستند و چه اتفاقی برای MC ما افتاده است که او از بیماری خود رنج می برد. سفر به فضا و نوع بیماری علمی تخیلی او انتخاب جالبی برای متفاوت کردن طرح داستان بود و نه فقط یک داستان عاشقانه کلاسیک دیگر. عاشقانه بین شخصیت های اصلی و نه فقط آنها، بلکه بین برخی از شخصیت های فرعی شیرین و لذت بخش بود. توسعه رابطه آنها به داستان عشق زیبا شکوفا شد. از طرفی یه مقدار تکراری تو چشمام بود. وقتی تقریباً در هر انتهای اپیزود قبل از بوسیدن آنها قطع شد، خیلی سریع شروع به آزاردهنده شدن کرد. علاوه بر این، آنها باید شخصیت‌های سمی مانند خواهر وسواسی جوان‌تر را در آنجا قرار دهند که عملاً از اوه خدای من اسکالد است و تنها دلیل او برای حضور در آنجا عصبانی کردن شماست. به طور کلی، روند آهسته و در غیر این صورت یکنواخت طرح را مختل می کند. دو قسمت آخر کمی گیج کننده بود و باید کاملاً تمرکز کنید تا بفهمید چه اتفاقی در حال رخ دادن است. من با آن پرش در زمان و از دست دادن حافظه کمی گیج شدم. شخصیت ها: 8/10 شخصیت های معلم Onegai به جز موارد استثنایی نقطه قوت اصلی این نمایش بودند. من به راحتی می توانستم روی اکثر شخصیت ها تاکید کنم و عملکرد آنها را درک کنم. دوتایی اصلی ما دقیقاً در قسمت دوم من را به راحتی وارد داستان کردند. ام سی کمی متراکم است، خجالتی است و مثل من برای خودش قدمی نمی گذارد، اما در غیر این صورت او رفیق مهربان و دوست داشتنی است. من واقعاً از شخصیت دلسوز و فداکار FMC و همچنین از مادرش لذت بردم که بامزه و عالی بود تا همه چیز را ادویه کند. نمایش همچنین تعداد کمی از عاشقانه های جانبی بین دوستان MC و حتی بین برنامه های کنترلی (آدم های کوچک) را به تصویر می کشد و به طور کلی آنها توسعه و عاشقانه خوبی نیز دارند. من واقعاً آنقدرها طرفدار کویشی نبودم، زیرا واضح بود که ام سی آن عشق عمیق را نسبت به او احساس نمی کرد و هنوز هم نمی توانست بر آن غلبه کند. همچنین تقصیر یک MC بود که به او نگفته بود که او همان کسی نیست و باعث اختلالات مکرر در روابط با همسرش شد. در غیر این صورت تقصیر خودش بود و نتیجه این بود که از ابتدا به اندازه کافی رک نبود. من فکر می کنم اگر میزوهو هرگز روی زمین نمی آمد شانس او ​​خوب بود، اما اگر حتی پس از با هم بودن کویشی و کی، به هر حال کی عاشق میزوهو می شد، زیرا این شیمی، اشتیاق و محبت بین این دو کاملا متفاوت است. اما این فقط اگر. او هرگز از نظر من شریک مناسبی برای کی نبود. حالا چیزی که من واقعاً از آن لذت نمی بردم، آن خار کوچک کوچک ماهو بود. او اساسا اسکولد از آه خدای من بود! به جز این واقعیت که اسکالد حداقل به نوعی قابل تحمل و حتی لذت بخش می شود. او دلیلی است که من نمی توانم به این برنامه 9 رتبه بندی شخصیت بدهم، زیرا تنها هدف او در اینجا این بود که به من این احساس را بدهد که می خواهم صندلی خود را در تلویزیونم بیندازم. چه احمقانه‌تر از این یک واقعیت است، اینکه آنها اجازه دادند توسط یک کودک "قلدری" شوند. خواهر یا مادرش باید کمی به این خراش فکر کنند یا حداقل آن را به زبان بیاورند. اگر میزوهو به او می گفت: "ببین، برای من مهم نیست که تو چه فکری می کنی خواهر من هستی و حق نداری در مورد زندگی عاشقانه من صحبت کنی، یا می توانی آن را بپذیری یا GTFO و دیگر برنگرد." باید همانطور که گفتم بعد از تلاش او برای صدمه زدن به کی انجام شود. او یک ریاکار احمقانه است. این احتمالاً تنها مشکل جدی من با این انیمه و دلیل پایین آوردن امتیاز بود. ART: 7,5/10 اگر انیمه کلاسیک عاشقانه هزاره را دوست دارید، قطعا از آن لذت خواهید برد. در سال 2002 منتشر شد و حتی با شرایط آن زمان چیز خاصی نیست. هنوز هم آن حس کلاسیک دژاوو/نوستالژیک را تداعی می کند و هنوز هم تماشای آن بسیار خوب است. من برخی از نماهای سناریو را دوست داشتم که واقعاً شبیه صحنه های تماشای ستارگان، ساحل و طبیعت هستند. صدا: 8/10 من آنقدرها طرفدار موسیقی پایان و افتتاحیه نبودم که با سلیقه موسیقی من مطابقت نداشت. از طرف دیگر من واقعاً از موسیقی، صدا و صداگذاری در طول انیمه به عنوان یک قطعه لذت بردم. یک آهنگ مخصوصا در لحظات عاشقانه وجود داشت که به نظر شروعی بر تم Guts بود که آهنگ انیمه مورد علاقه من در تمام دوران است. من صداپیشه های انگلیسی را هم دوست دارم و حتی در این قطعه خاص آنها را ترجیح می دهم. لذت: 7،5/10 احساسات من جایی در لبه بین من آن را دوست داشتم و آن را خیلی دوست داشتم. حتی برای لحظه ای هم حوصله نداشت، اما همان طور که گفتم، جنبه های کمی وجود داشت که لذت من را مختل می کرد. به طور کلی: 7/10 این یک انیمه عاشقانه کلاسیک در حدود دهه 2000 است و به راحتی احساسات نوستالژی را در شما برمی انگیزد. ایراداتی دارد اما فکر می‌کنم هدف خود را به درستی انجام می‌دهد و شما به آنچه که انتظار دارید می‌رسید. این یک نمایش آهسته با عاشقانه زیبا و درام آسان خواهد بود. شما می توانید شکوفایی روابط و مبارزات تازه ازدواج کرده و شخصیت های فرعی را نیز مشاهده کنید. متأسفانه من نمی توانم شخصیت هایی مانند ماهو را تحمل کنم و آن لحظات تکراری را دوست نداشتم. در غیر این صورت، نمایش محکمی است که می‌توان آن را حتی با همدیگر مهم خود تماشا کرد.