Mononoke

من این را سالها پس از اولین بار دیدن این انیمه می نویسم، اما دیدن دوباره اخیر یادآوری بود که چقدر این انیمه باورنکردنی است. با اولین مشاهده بدون انتظار زیاد وارد آن شدم. سبک هنری و گرافیک بسیار جالب به نظر می رسید و همین برای نشان دادن آن کافی بود. در ابتدا کمی گیج کننده بود و کسی که چندان اهل ترس و هیجان نبود، تا حدودی آزاردهنده بود. وقتی داستان به سرعت پیش رفت و رازها مرا درگیر نگه داشتند، این به سرعت تغییر کرد. با احترام کوسوریوری برای همیشه یکی از شخصیت های مورد علاقه من خواهد بود. به غیر از جذاب بودن در کتاب من، یکی از دلایل آن این است که ما هرگز واقعاً هیچ پاسخ واقعی درباره او دریافت نمی کنیم. داستان از دیدگاه او پیروی می کند و از نظر فنی او نقش اصلی ما را خواهد داشت، با این حال ما هرگز چیزی بیشتر از سایر شخصیت ها نمی آموزیم. من دوست دارم بیشتر در مورد او بدانم و امیدوارم روزی ما محتوای بیشتری بدست آوریم. به طور کلی انیمه یک اثر هنری بین داستان های عامیانه ژاپنی، وجود کوسوریوری و اثر هنری منحصر به فرد است. باز هم من معمولا انیمه های ترسناک یا هیجان انگیز را انتخاب نمی کنم، اما این یکی را برای همیشه دوباره تماشا خواهم کرد. باعث می شود بعد از آن به آن فکر کنید. مخصوصا کوسوریوری مثل چیه؟!

یک نمایش بزرگسال بسیار خوب از منظر عینی، اما احتمالاً به مذاق همه خوش نمی آید. این نمایشی است که به احتمال زیاد یا "چون طاقت تکمیل آن را ندارید اما نمی توانید خوب بودنش را انکار کنید" یا "خود را مجذوب آن خواهید دید" رها خواهید کرد. دلیل اصلی این ادعا این است که انیمه نمایش متوسط ​​شما نیست. هم سبک هنری و هم انیمیشن منحصر به فرد است و به سلیقه همه نمی رسد (اگرچه با کمی صبر، ممکن است در نهایت از آنها قدردانی کنید.). بعلاوه، داستان ها (این یک سریال چند داستانی است) حاوی عناصری از اساطیر ژاپنی است که اگر با آنها آشنا نباشید، دنبال کردن داستان را کمی دشوار می کند، به خصوص که این یک نمایش کند نیست و تمام هنرهای جذاب در پس زمینه گاهی اوقات می تواند باعث حواس پرتی شود. واژه سازی: هیچ نقصی در آن پیدا نمی کنم. توسعه شخصیت: شخصیت اصلی در طول نمایش یکسان باقی می‌ماند، اما برای سایر شخصیت‌ها در هر داستان مقداری توسعه شخصیت وجود دارد. با توجه به ماهیت چند داستانی سریال و سریال کوتاه بودن آن، به نظر من این سطح از توسعه شخصیت راحت است. به طور کلی، فکر می کنم ارزش حداقل یک بار دیدن یا حداقل تلاش برای تماشا کردن را دارد.

Mononoke یک گلچین انیمه با موضوع ترسناک است که شامل 5 داستان است که هر قسمت به 2 یا 3 قسمت تقسیم شده است. انسان؟ هرگز فاش نشد که او کیست مونونوکه بین پایان دوره ادو (دهه 1600 - 1860) و دوره میجی ژاپن (دهه 1860 - 1900) اتفاق می افتد، زیرا فرهنگ و لباس در همه جا نشان داده می شود. فرض بر این است که فروشنده دارو وارد مکانی می شود و آن را با یک مونونوک، که اساساً یک روح است، می یابد. او ابتدا باید شکل مونونوکه (آنچه به نظر می رسد) را بیابد، سپس حقیقت آن (آنچه در واقع هست) و در نهایت پشیمانی از آن (نحوه پیدایش آن) را تنها پس از آن می تواند آن را از بین ببرد. نمایش برای بچه ها نیست. موضوع بسیار تاریک با مضامین سقط جنین یا خودکشی است. از اینکه نمایش چقدر واقعاً وحشتناک است، شوکه خواهید شد. در مواقعی مانند زمزمه کردن کودکان یا دیدن دیدهای وحشتناک تاریک بسیار وهم انگیز و ناراحت کننده است. سبک هنری آن جالب ترین جنبه آن است، در آن از هنر سنتی ژاپنی به عنوان الهام گرفته شده در کنار نقاشی های Ukiyo-e استفاده می کند. طراحی صداش خوبه هیچ موسیقی در Mononoke وجود ندارد، تنها صداهایی که می شنوید صحبت کردن مردم، صدای باران یا دریا است. دوبله خوب است اما من ساب را برای اصالت ترجیح می دهم. این یک انیمه هنری بسیار سنگین است و به همین دلیل من به آن امتیاز می دهم من شخصا آن را دوست داشتم اما می توانم درک کنم که چگونه ممکن است برای همه نباشد. اگر انیمه‌های تاریک و ترسناک با فولکلور/الهام‌بخش سنگین ژاپنی را دوست دارید. فکر می‌کنم مونونوکه را دوست داشته باشید.