Mahoutsukai no Yome Season 2 Part 2

قوس کالج به منظور گسترش بیشتر در جهان است، اما این بار بر روی کیمیاگران جوان تمرکز دارد. توضیح داده شده است که کیمیاگران رایج تر و متفاوت تر از جادوگران هستند. این ممکن است اشتباه باشد، اما روشی که فصل اطلاعات را ارائه کرد، به نظر می‌رسد که کیمیاگران ضعیف‌تر از جادوگران هستند، با این حال آنها هنوز هم می‌توانند بیشتر کارهایی را انجام دهند که یک جادوگر می‌تواند انجام دهد. نکته مهم این است که جادوگران قدرت خود را از بستن قرارداد با خدایان و ارواح می گیرند، کیمیاگران مواد جادویی را ترجیح می دهند و راه خود را برای خروج از موقعیت ها می سازند. من دوست داشتم این را در ادامه بیشتر ببینم، اشاره ای وجود دارد که سیستم کیمیاگری کم و بیش مبتنی بر قانون مبادله برابر است، اما روشن نیست، زیرا موجودات زنده صرفا باتری های مانا هستند. همچنین توضیح داده نشده است که آیا کسی می تواند کیمیاگر یا جادوگر باشد یا اینکه شما باید خاص به دنیا بیایید. جالب بود که ببینیم خانواده های کیمیاگر هنوز از روش های سنتی اشراف قدیم پیروی می کنند. به نظر نمی رسد بی جا باشد، زیرا داستان اساساً در بریتانیا اتفاق می افتد و چنین چیزهایی در آنجا چندان بی جا نیستند. این ایده که کیمیاگران یکدیگر را مسموم می کنند و این بدان معناست که آنها هرگز چیزی را که دیگر کیمیاگران به آنها می دهند نمی خورند یا نمی نوشند، ایده جالبی است. این فصل نشان داد که کیمیاگر بودن همه چیز خوب نیست، و برخی افراد به سادگی ترک می‌کنند تا به دنبال چیزهای دیگری مانند سرمایه‌گذاری یا فقط یک زندگی ساده خارج از خانواده باشند. من فکر می‌کنم اگر برخی از دولت‌ها یا سازمان‌های اطلاعاتی از حضور کیمیاگران یا جادوگران آگاه باشند، توضیحی را از دست می‌دهیم، زیرا اگر آنها بیش از حد با جادو درگیر شوند، می‌توانند اقتصاد و نظم چیزها را مختل کنند. شما می توانید روح خود را بدون عواقب جدا کنید، آیا؟ قسمت 2 بر روی Chise در حال رشد به عنوان یک شخصیت متمرکز بود. در فصل 1 او به عنوان یک شخصیت تقریباً خودکشی و بسیار ضعیف شروع می شود. سپس به آرامی به بهبودی ادامه می دهد. فصل 2 قسمت اول Chise در حال حاضر خودخواه تر شده است، این دقیقا همان چیزی است که او برای ادغام شدن در جامعه به آن نیاز دارد. در نهایت، فصل 2 قسمت 2 در مورد Chise است که به شخص دیگری کمک می کند تا خود را به عنوان یک همکلاسی به نام Philomela بازیابی کند. منصفانه است که بگوییم این بخش در درجه اول بر فیلوملا متمرکز است. داستان روی کاغذ بسیار معنادار است، شخصی که خود را قربانی می‌داند که توانسته از پس آن بربیاید، عده‌ای را جمع می‌کند تا فرد دیگری را که در همان موقعیت قرار دارد نجات دهد. قدرت دوستی بر سوء استفاده شخصیت شرور داستان انگیزه کاملاً واضحی دارد، فیلوملا را بدون عشق بزرگ می کند و با او به عنوان یک برده رفتار می کند. این داستان شبیه سیندرلا کمی طولانی می شود و در حالی که به نتیجه رضایت بخشی می رسد، نمی توانم بگویم که این فصل را بیشتر از فصل اول دوست داشتم. من فکر می‌کنم که پاسخ‌دهی به سؤالات جهان‌سازی بیشتر جالب‌تر خواهد بود، مگر اینکه فیلوملا نقش بسیار مهمی را در آینده ایفا کند (که من شک دارم، زیرا او به هیچ وجه خاص نیست). ما همچنین نتوانستیم ببینیم او چگونه با وضعیت خود در خدمت به خانواده دیگری برخورد خواهد کرد. آیا او به طور کامل از سیستم جدا می شود؟ آیا او می تواند این کار را انجام دهد؟ آیا عواقبی برای او وجود دارد یا فقط به عنوان یک قربانی دیده می شود؟ او کتاب را به مدرسه آورد چون می‌دانست که مردم را به خطر می‌اندازد، و برای کمک نرفت.

من فریرن: فراتر از پایان سفر را ترک کردم زیرا نتوانست دنیای جالبی از جادو را به من نشان دهد. معلوم شد که به طرز شگفت آوری بی فکر و ساده است. بنابراین فکر کردم، "صبر کن، آیا برنامه دیگری که با جادو و روابط عمیق دوست داشته باشم وجود نداشت که فصل جدیدی داشته باشد؟" چیزی که در این داستان بسیار با طراوت است این است که می توانید بگویید کور یامازاکی هم به نحوه کار جادو و هم به نحوه کار مردم علاقه دارد. در نتیجه شخصیت ها به طور طبیعی رشد می کنند. در داستان‌های دیگر، اگر شخصیتی ناگهان شروع به رفتار متفاوتی کند، تصمیم‌های او ممکن است صرفاً برای پیشبرد طرح داستان، غیرقابل شخصیت باشد. در این داستان، تمام بازیگران واقعاً از تاریخچه و روابط خود انگیزه دارند. آنها بدون شک همان افراد فصل قبل هستند، اما می توانید ببینید که چگونه شرایط آنها واقعاً آنها را تحت تأثیر قرار داده است. چیس و الیاس به طور مداوم در حال بازجویی از فرض اولیه داستان (که یکی از آنها دارایی دیگری است) در حالی که با یکدیگر صحبت می کنند. همانطور که فکر می کنند می دانند چه نقشی در زندگی یکدیگر دارند، دیگری تمایل یا شک جدیدی را آشکار می کند. آنها مجبورند بارها و بارها درباره مرزهایشان مذاکره کنند، اما از آنجایی که هر یک بسیار فهمیده، کنجکاو و صبور هستند، هیچ یک هرگز سعی نمی کنند دیگری را در جعبه ای قرار دهد تا آنها را در بر بگیرد و آنها را طبقه بندی کند: آنها واقعاً چیزهای جدیدی در مورد خود کشف می کنند. و یکدیگر. این اکتشافات جدید در مورد آنچه که آنها می توانند از یکدیگر بخواهند آنها را به معنای واقعی کلمه قوی تر می کند و مستقیماً به چگونگی غلبه بر موانع سر راه خود گره می زند. رابطه چیس و الیاس علیرغم اینکه صریحاً عاشقانه نیست، علیرغم نداشتن یک "ازدواج" معمولی، با وجود پیشینه‌های متفاوتشان، هم الگوی یک دوستی عمیق و سالم است و هم یکی از منحصربه‌فردترین‌هایی است که تا به حال داشته‌ام. در یک انیمه دیده می شود بازیگران درست در زمان مناسب در این فصل گسترش می‌یابند. از آنجایی که چیس رشد کرده است، می‌تواند به روش‌های پیچیده‌تری با دیگران ارتباط برقرار کند. او می تواند تشخیص دهد که چه کسی باز است، چه کسی به طور غریزی محافظت می شود، چه کسی جلوتر است، چه کسی درد خود را در آستین خود می پوشاند. او آنچه را که سعی داشت به الیاس بیاموزد، متوجه می‌شود که مردم باید در جایی که هستند ملاقات شوند. اینکه هیچ بهترین راه برای مقابله با چمدانی که دارید وجود ندارد، و اینکه گاهی افراد فقط برای انجام کارهایی که از قبل می‌دانند می‌خواهند انجام دهند، به اجازه نیاز دارند. من متقاعد نشده بودم که اضافه شدن های جدید به بازیگران را دوست داشته باشم، و مطمئن باشم که هیچ کدام از آنها عمق و رمز و راز قابل تشخیص چیس و الیاس را ندارند. از آنجایی که نویسنده به لطف و وقار درونی همه علاقه مند است، می تواند حتی کلیشه های کلیشه ای را نیز ارتقا دهد. ابتدا فکر می کنید، "اوه، این بنفشه کوچک می شود که اجازه دهید دیگران برای او صحبت کنند" و "اوه، این مرد جدی مطالعه می آید که فکر می کند دیگران باید مانند او جدی و مطالعه کنند" و "اوه، اینجا دختر سرد و گرمی می آید که فکر می کند بدترین حالت را دارد و زمانی برای ناامنی های دیگران ندارد." اما پس از چند صحنه از صحبت کردن آنها با یکدیگر و فشار دادن به هر یک از نقاط ضعف خود، هر یک از آنها عقب نشینی می کنند و چیزی می گویند که کاملا توجیه می کند که چرا آنها اینگونه هستند. ما نمی‌توانیم همه جزئیات زندگی آنها را بیاموزیم، اما این حس را داریم که نویسنده آن جزئیات را می‌داند و از آنها برای هدایت رفتار هر فرد استفاده می‌کند. Chise دوران کودکی منحصر به فردی بدبختی دارد، اما حتی در میان ثروتمندان و افراد ممتاز، ما حقیقت را کشف می کنیم: همه باید به کسی پاسخ دهند. همه باید درباره اقتدار، پویایی قدرت، و نقشی که برای ایمن ماندن ایفا خواهند کرد، بیاموزند. همه باید یاد بگیرند که نقشی که به شما داده شده همان نقشی نیست که باید در آن بمانید. جدا از پویایی روابط بسیار تأثیرگذار و لطیف، چیزی که من در مورد این نمایش دوست دارم این است که نمی دانم در آینده چه اتفاقی قرار است بیفتد. خانواده ای از گربه های شیک و سخنگو؟ یک ابر سنتور شیطانی و بزرگ؟ یک ابرسرباز بزرگ و باردار؟ کودکی که در مورد "عنکبوت هایش" گریه می کند و فریاد می زند؟ از داخل به دو نیم شدن سر شخصیت اصلی نگاه می کنید؟ از افسانه های جزایر بریتانیا با چنان سوارکاری هوشمندانه ای استفاده می شود که من هرگز گیج نمی شوم، فقط وقتی یک موجود یا مفهوم جدید جادویی معرفی می شود خوشحال می شوم. عمل تعادل خوبی از تهدید و بازیگوشی است. این نمایشی با خشونت پر زرق و برق نیست، اما شخصیت‌های اصلی ما باید در سطوحی، اغلب درونی، اما گاهی اوقات بیرونی، با پیامدهای محو نشدنی اعمال خود دست و پنجه نرم کنند.

این قسمت دوم به طرز شگفت آوری کند است. قسمت اول بسیار تنظیم شده است، اما برخلاف آنچه شما انتظار دارید، این قسمت دوم حتی کندتر است. هر چند که نتیجه گیری مناسبی دارد. داستان از جایی ادامه می‌یابد که قسمت اول تمام شد، اما این کار را با سرعت بسیار پایینی انجام می‌دهد. فلاش‌بک‌هایی وجود دارد که تمام قسمت‌ها را به طول می‌انجامند، بنابراین برخی از شخصیت‌ها را بهتر درک می‌کنید، اما این باعث می‌شود هر حرکتی که انیمه داشته باشد را از بین ببرد. داستان جالب است اما کمی گیج کننده است و در بعضی مواقع منطقی نیست. یک چیز خوب این است که بسیاری از قسمت‌های داستان در این فصل به نتیجه می‌رسند، بنابراین احساس نمی‌کنید چیزی تماشا نکرده‌اید. احساس عرفانی انیمه اغلب در این فصل وجود ندارد و ارواح/پری ها نسبتاً کمی ظاهر می شوند. شخصیت ها اکثراً مانند قسمت اول هستند و هم در فرم فلاش بک و هم در مکالمه بسیار مورد توجه قرار می گیرند. شخصیت‌ها کاملاً خوب هستند و پیشرفت زیادی پیدا می‌کنند، اما این احتمالاً به کندی پیشرفت داستان کمک کرده است. انیمیشن ها در کل خوب هستند. مقداری cgi برای چیزهایی مانند صحنه‌های کافه‌تریا مانند قسمت اول وجود دارد، اما بیشتر انیمیشن‌ها با صحنه‌های خاص‌تر زیبا به نظر می‌رسند. برخی از صحنه ها کمی تاریک هستند، بنابراین ممکن است روشنایی مانیتور خود را افزایش دهید یا چراغ ها را خاموش کنید. صداگذاری خوب بود و ost وقتی حضور داشت عالی بود. به طور کلی، اگر قبلاً قسمت 1 را تماشا کرده اید، احتمالاً ارزش دیدن را دارد، دلیلی ندارد که فقط تنظیمات را تماشا کنید و در نهایت نتیجه را تماشا نکنید. فقط این است که این فصل کندتر است و فلش بک های بیشتری از آنچه انتظار دارید دارد.