One Piece: Episode of East Blue - Luffy to 4-nin no Nakama no Daibouken

داستان: 6/10 چیز زیادی برای گفتن نیست. من فکر می کنم. کل این نمایش در برجسته کردن بسیاری از لحظات بزرگ برای این شخصیت ها کار خوبی انجام می دهد. برای کسی که آن را دیده است، کار خوبی است. با این حال، برای ppl جدید به یک قطعه، بسیاری از لحظات به خوبی تغییر نمی کنند. علاوه بر این، داستان شروعی است برای زمانی که ما شخصیت ها را می بینیم، بنابراین هیچ چیز خیلی دیدنی نیست. فقط خوب است که بدون تماشای 60 قسمت از شخصیت ها به یاد بیاوریم. هنر 8/10: من فکر می کنم هنر بسیار خوب است. بعد از 2 دهه واقعاً بهبود یافته است. انیمیشن ها بهتر هستند و طراحی ها بیشتر مطابق با روز مدرن هستند. دیوانه کننده است که مبارزه زوروس را از نسخه اصلی مقایسه کنید و آن را در این نسخه ببینید. شخصیت: 6/10: در این مرحله، توسعه شخصیت واقعاً کنار گذاشته می‌شود، زیرا امیدواریم اکنون شخصیت‌ها از قبل باشند. و اگر نه، این فقط ایده ای از انتظارات از شخصیت ها و دلیل پیوستن آنها به خدمه می دهد. برخی از شخصیت‌ها طرح‌ها یا انگیزه‌های جالبی مانند زورو یا سانجی داشتند، اما داستان‌های دیگر مانند nami و usopp به نوعی بی‌نظیر بودند. فیلم مانند صحنه صحنه برای شخصیت ها است و برای من، زمانی که برای اولین بار نمایش را تماشا کردم، کاملاً اسیر آنها نشدم. صدا: 5/10 واقعا چیز زیادی برای گفتن نیست. مانند صداپیشگان و موسیقی در مناطق خاصی وجود دارد. اما، واقعاً انتظار زیادی از یک جمع بندی نداریم. من فکر می کنم تنها تغییر آهنگ We Are است که در آن به نظر می رسد آنها وکال های پس زمینه بیشتری اضافه می کنند اما همین. لذت و به طور کلی: 6/10 صادقانه بگویم، این فقط یک خلاصه با انیمیشن و هنر به روز شده است. خیلی خوب بود که دوباره مبارزه کوچک زوروس را دیدم و به یاد آوردم که هدف اصلی نامیس چه بود. اگر بنا به دلایلی نیاز دارید که شروع یک قطعه را به خاطر بسپارید یا به سرعت کسی را به One Piece معرفی کنید، این فیلم کار خود را به فدای سرعت انجام می دهد.

خلاصه داستان: B *توجه داشته باشید که تماشای این قسمت برای تازه واردان توصیه نمی شود. این برای افرادی است که الف) 61 قسمت اول انیمه را تماشا کرده اند یا ب) 60 فصل اول مانگا را که در یک فیلم 100 دقیقه ای خلاصه شده است، خوانده اند. من در دسته دوم قرار گرفتم و احساس کردم که فیلم کار بسیار خوبی را انجام داد و به بسیاری از نکات مهم داستان برخورد کرد، بدون اینکه من را مجبور به رفتن کند «آنها واقعاً باید آن را خیلی اوقات درج می کردند». این از همان ابتدای One Piece شروع می‌شود و ماجراجویی‌های اصلی لوفی، زورو، نامی، اوسوپ و سانجی را قبل از اینکه بخواهند از گرند لاین عبور کنند در بلورایت شرقی داشتند. داستان‌های اصلی شامل گرفتن کلاه حصیری خود توسط لوفی از شانکس، رهایی زورو از اعدام و پیشینه او در مورد اینکه چرا او می‌خواهد بزرگترین شمشیرزن باشد، چرا نامی از دزدان دریایی می‌دزدد و چگونه او به یک دریانورد بزرگ تبدیل شد، چگونه اوسوپ از آن خارج شد. پسری که گرگ گریه کرد" به ناجی ناشناس دهکده اش، و اینکه چگونه سانجی در زمانی که براتی در محاصره بود، قد بلند ایستاد و چرا می خواهد "همه آبی" را پیدا کند. بصری: C *من هرگز اثر هنری One Piece را آنقدر جذاب ندیدم. برادر من با One Piece وسواس دارد و سال‌ها از من التماس می‌کند که آن را تماشا کنم، حتی با وجود اینکه من یک بخش کامل به نام انیمه لحظه‌های ترسناک دارم که در بیشتر موارد به تروپ‌های انیمه Shonen اختصاص دارد. و One Piece تعداد زیادی از آنها را دارد. یکی از آن‌ها سکانس‌های مبارزه مسخره و مسخره‌ای است که هم برای همیشه طول می‌کشد و هم در نمایش/فیلم بیش از آنچه در مانگاست اغراق‌آمیز است. اما در بالای صحنه‌های مبارزه که طولانی و کشیده هستند (جناسی کاملاً در نظر گرفته شده!)، دهان شخصیت‌هایی مانند لوفی، خط کمر زنانه‌ای مانند نامی، و بینی Usopp همگی واقعاً جذاب نیستند. من احساس می‌کنم در آثار هنری مانگا، این ویژگی‌های شخصیتی آنقدر در آثار هنری‌اش اغراق نمی‌شود و به اندازه هنر نمایش/فیلم، مرا آزار نمی‌دهد. (اگرچه، من می گویم که بینی Usopp همیشه به احتمال زیاد اشاره ای به پینوکیو بود، زیرا Usopp یک دروغگوی مشهور است) با این حال، هنر چیزی را که نمایش انجام می دهد کم نمی کند. این یک اقتباس بیشتر وفادار از مانگا با صحنه های مبارزه است تا هر طرفدار شونن خود را با هیجان خیس کند. صداپیشگی: C *من طاقت فرعی را ندارم. من طاقت ندارم! دوبله خیلی بهتر نیست ولی قابل تحمله. من چند قسمت اول One Piece را با برادرم تماشا کردم و از لحظه لحظه کوبی متنفر بودم. من خیلی خوشحالم که او در این فیلم حضور نداشت. لوفی با خنده‌های نفرت‌انگیزش و زمان‌های نامناسبی که برای فریاد زدن انتخاب می‌کند، چند لحظه خشم خالص دارد (در ادامه در مورد آن بیشتر توضیح می‌دهیم) و Usopp صدای فوق‌العاده آزاردهنده‌ای دارد که با چهره زشت کشیده‌اش مطابقت دارد. با صدای نامی، زورو و سنج مشکلی نداشتم. و به نظرم فوق العاده طنز بود که هر سه آنها در بازسازی سبد میوه 2019 حضور داشتند. اریک واله (سانجی) صداپیشه یوکی سوما بود. کریستوفر سابات (زورو) صدای ایام همه مردم را داد! و سپس لوسی کریستین (نامی) صدای هیرو سوهما را بر عهده گرفت. جامعه انیمه گاهی دنیای کوچکی است. (اوه و کالین که نقش لوفی را بازی می کند، آکیتو در سبد میوه ها نیز بود. من صدای بینی او را به عنوان یک آنتاگونیست ترسناک به یک قهرمان خوش دست ترجیح می دهم) و واقعاً خنده دار است که چقدر صداهای آنها در آن نمایش در مقایسه با این متفاوت است. یکی امتیاز فیلم / موسیقی متن: B- *یکی از جنبه های قوی تر فیلم و اینکه چرا من تقریبا همیشه انیمه را به مانگا ترجیح می دهم. موسیقی می‌تواند صحنه‌ها را احساسی‌تر از آنچه قبلا بوده‌اند، کند. موسیقی سرگرم کننده و دعوت کننده بود و در طول آرک نامی با دزدان دریایی آرلونگ، غم انگیز بود و حماسه سکانس را بالا می برد. *** آهنگ مورد علاقه من: N/A شخصیت ها: ب- *من مدتی است که One Piece را می خوانم و تاکنون، تنها شخصیتی که واقعاً به آن وابسته شده ام نامی بود. احتمالاً می توانید حدس بزنید که نظر من در مورد Usopp که به راحتی کمترین عضو مورد علاقه من از خدمه Straw Pirate است چیست. زورو باحال است و به نظر من این طنز است که با شمشیر در دهان می جنگد، اما تلاش او برای تبدیل شدن به بهترین شمشیرزن، شونن ترین چیز است. و خارج از سبک مبارزه متمایز خود، او یک شخصیت کاملاً عمومی است. سانجی من کمترین چیزی را در موردش می دانم. او داستان جالبی دارد و جالب بود که از مبارزه با دستانش امتناع کرد، اما من مشتاقانه منتظرم که با ادامه ساحل، بیشتر باز شود. لوفی به نظر من مسخره و فوق العاده آزاردهنده است که او همیشه باید قبل از حملاتش GUM-GUM را فریاد بزند. او همچنین فوق‌العاده نفرت‌انگیز و ساده‌لوح واقعی است که می‌تواند لحظاتی را در نمایش بسازد که قرار است جدی نباشند. (در مورد آن در زیر بیشتر) نامی وارد می شود که به عنوان یک دریانورد معرفی شده است که دوست دارد گنج را از دزدان دریایی بدزدد. او از جذابیت و شوخ طبعی خود برای پیشی گرفتن از کسانی که با آنها کار می کند استفاده می کند و به نظر می رسد همیشه هر زمان که کار سخت می شود یک فرار هوشمندانه انجام می دهد. اما بعد متوجه می‌شوید که با وجود اینکه او در میان دزدها دزدی به نظر می‌رسد و قابل اعتماد نیست، آن‌ها با دزدان دریایی آرلونگ که دهکده‌اش را به اسارت گرفته‌اند، مادر خوانده‌اش را اعدام می‌کنند و با او معامله می‌کنند، به داستان او می‌پردازند. شخصیت پیچیده‌ای دارم با گذشته‌ای تاریک که با توصیف بی‌نقص درباره قضاوت نکردن کتاب از روی جلد آن مطابقت دارد. من فقط از این متنفرم که در این فیلم او با باسنش که خیلی کوچک و شکل عجیبی است طراحی شده است. خوشبختانه، سینه‌های او آن‌طور که می‌دانم در فصل‌ها/قسمت‌های بعدی نمایش خواهند داشت، بزرگ نیستند. شخصیت او طراحی بسیار زیباتری در مانگا دارد. اما من پرت می‌شوم، فیلم به خوبی کار می‌کند تا بیشتر شخصیت‌پردازی‌های هر یک از خدمه را در مدت زمان محدودی دریافت کند. پس آفرین به فیلمنامه نویسان که توانستند این کار را انجام دهند. لحظه های انیمه ترسناک: لحظه ای در این فیلم وجود دارد که باعث شد من تقریباً One Piece را به خاطر تمام ترس های قبلی اش ببخشم و به خودم اجازه بدهم طرفدار شوم. درست بعد از اینکه نامی به دزدان دریایی آرلونگ رفت، در جریان آرک نامی بود. پولش را دزدیدند و فهمید که به او خیانت شده و کار زندگی اش بیهوده است. او شکسته بود. علیرغم ادعای بزرگان روستا مبنی بر اینکه هر چقدر هم که طول بکشد دوباره پول را دریافت خواهد کرد و اهالی روستا می دانستند که غیرممکن است و نمی خواستند نامی به زندگی خود ادامه دهد. بنابراین برای رهایی نامی از گناهی که نسبت به روستاییان زندانی خود احساس می کرد، آنها به معنای واقعی کلمه به خودکشی می رفتند زیرا می دانستند که هیچ شانسی برای پیروزی وجود ندارد و نامی نمی تواند کاری برای جلوگیری از آنها انجام دهد. همه چیز گم شده بود و نامی شکست خورده بود. و این زمانی بود که لوفی ظاهر شد. او نمی‌داند چه اتفاقی دارد می‌افتد، اما می‌تواند بگوید که نامی صدمه دیده بود و علیرغم اینکه تمام عمر تلاش می‌کرد به تنهایی کارها را انجام دهد، اکنون در نهایت حاضر شد از یک دوست کمک بپذیرد. بنابراین در یک لحظه واقعا قدرتمند، لوفی کلاه خود را از سر برداشت و در حالی که این موسیقی احساسی زیبا پخش می شود، آن را به نامی داد. همه چیز در مورد این لحظه عالی بود تا زمانی که لوفی در نهایت فریاد زد: "چون تو فریئه‌هههههههی آخر من هستی!!!!!!!!" به زشت ترین راه و سپس تبدیل به یک مبارزه فوق العاده زیبا، بیش از حد، کاملا شونن گوبر پر از آدامس شد. چگونه یک لحظه به این سرعت از کمال به انقباض رسید؟ عناوین افتتاحیه: N/A حکم نهایی: 6/10 *این فیلم با خلاصه کردن 60 قسمت و فصل از حماسه One Piece East Blue کار تحسین برانگیزی انجام می دهد. با این حال، با وجود علاقه برادرم به داستان، مدتی طول می کشد تا بتوانم بگویم طرفدار سریال هستم. تعدادی آرک وجود دارد که من از آنها لذت برده‌ام، و من مشتاقم که دزدان دریایی کلاه حصیری به عنوان شخصیت‌ها با فاش شدن داستان‌هایشان و شروع به رشد شخصیت‌ها، کمتر تک بعدی شوند، اما تا این مرحله در داستان، وجود دارد. مقدار بسیار کمی از آن خارج از نامی است که متأسفانه فقط به رشد خود ادامه خواهد داد. و کمی بیشتر رشد کنید. آه... امیدوارم شخصیتش خراب نشود و تبدیل به سمبل جنسی برای نوجوانان شاخ نشود.