Fullmetal Alchemist: Brotherhood

مفهوم مبادله معادل - رها کردن چیزی که دارید برای به دست آوردن چیز جدیدی - ستون فقرات این مجموعه است که نه تنها به عنوان یک سیستم قدرت، بلکه به عنوان یک فلسفه اصلی زندگی هم برای قهرمانان و هم برای شخصیت های فرعی عمل می کند. این کار واقعا شاهکاره شخصیت‌ها رشد و رشد شخصی عمیقی را تجربه می‌کنند، که نه تنها برای سن کم‌شان بلکه برای سطح عقلانیت و بلوغی که هنگام دست‌وپنجه نرم کردن با مضامین اساسی مانند زندگی، مرگ و روند طبیعی هر دو نشان می‌دهند، تاثیرگذار است. تبهکاران به خوبی ساخته شده اند و کاملاً با دنیایی که در آن زندگی می کنند مناسب هستند. آن‌ها همان‌طور که شرورها باید نفرت را برانگیزند، و تأثیری ماندگار بر بینندگان می‌گذارند، که نمی‌توانند از خود متعجب شوند که چگونه قهرمان‌ها قدرت خود را مطابقت می‌دهند و بر موانع سر راهشان غلبه می‌کنند. این فقط یک shōnen ساده نیست. این یک داستان زندگی عمیق است. علیرغم دنیای تخیلی و قدرت های ماوراء طبیعی، این سریال به طور واقع گرایانه احساسات شخصیت ها را به تصویر می کشد و به آنها احساس واقعی بودن می دهد. این اصالت به بینندگان اجازه می دهد تا عمیقاً با آنها همدردی کنند. این انیمه کاملاً باید تماشا شود، اگر فقط شاهد رشد شخصیت‌ها و نحوه برخورد آنها با مسائل زندگی واقعی در چارچوب دنیای خارق‌العاده‌شان باشیم.

برای انیمه ای که به معنای واقعی کلمه "برادری" نام دارد (به روش خواهر و برادر) آنها مطمئناً نمی دانند برادرها چگونه کار می کنند. از شما خوانندگان عزیز می‌خواهم اگر یتیم بودید و برادرتان به این فکر دیوانه‌وار می‌رسید که یک عمل شیطانی را برای احیای مادر از دست رفته خود انجام دهید و این به معنای واقعی کلمه تمام بدنتان را از دست می‌دادید، آیا باز هم حمایت می‌کردید. او را مانند یک شخصیت بی روح بریده مقوایی دوست دارد و به هر مزخرفی که به ذهنش می رسد فقط "بله" می گوید، یا به خاطر موقعیتی که شما را در آن قرار داده و به خاطر شکستی که به عنوان یک برادر بزرگتر است، او را با دو دست آهنین کثیف خود می کشید؟ مطمئنم که بعداً این کار را انجام می دهم، نه اینکه به نام «آلفونس الریک» یک شخصیت غیرقابل تحمل NPC-ish باقی بمانم. کاراکترهای بسیار زیاد و حتی یک نفر کوچکترین دوست داشتنی نیست. این حتی یک مشکل جمعیتی (shounen) نیست، من به شما اطمینان می دهم که شخصیت های جذاب تری را در DBZ پیدا خواهید کرد. فقط این نویسنده هیچ ایده ای از نحوه عملکرد روابط انسانی واقعی ندارد. همچنین این دیپشیت گری استو به نام "روی موستانگ" وجود دارد که من فقط از او نام می برم زیرا او سومین شخصیت محبوب این انیمیشن است. به راحتی بیش از حد ارزیابی شده ترین شخصیت تمام دوران. یک شخصیت گری استو که همیشه برنده می شود و همه چیز را درست انجام می دهد، آن را به شخصیت خوبی تبدیل نمی کند، برعکس، در واقع. در مورد بقیه بازیگران؟ در واقع بسیار فراموش شدنی است. به خصوص شخصیت های زن به سختی شخصیت پردازی می کنند، که عجیب است که از یک مانگاکای زن آمده است. حدس بزنید این اشاره به این دارد که او فقط قصد ایجاد یک جریان اصلی را داشته است، نه "ابتکاری" یا "به یاد ماندنی". جدای از شخصیت‌ها، طرح کاملاً منسجم است، به این معنی که این یک انیمه با داستان خطی واقعی است، نه فقط اضافه کردن مداوم مزخرفات جدید به چپ و راست مانند بسیاری از انیمه‌های شونین دیگر. شروع، میانه و پایان دارد، هیچ شکایتی در آنجا وجود ندارد. هنر و انیمیشن هر دو خوب هستند، این انیمیشن توسط Bones ساخته شده است. موسیقی به نوعی بد بود، از 5 افتتاحیه فقط 2 تای آنها قابل شنیدن بودند، بقیه بد بودند، و بقیه OST به سختی به یاد ماندنی بود. چیز دیگری برای گفتن در مورد این انیمه نیست. اگر ایده جهانی تحت رهبری کیمیا را دوست دارید و به شخصیت‌های کسل‌کننده و تک بعدی اهمیتی نمی‌دهید، تماشا کنید. اگر به دنبال تصویری جذاب و واقعی از رابطه دو برادر یتیم هستید، فصل اول 86 را تماشا کنید.

من فکر می کنم ناگفته نماند که Fullmetal Alchemist Brotherhood به شدت مورد استقبال قرار گرفته و بسیار خوب در کنار هم قرار گرفته است. من فکر می کنم که این یکی از انیمه هایی که می توانم بگویم مظهر کلمه انیمه است. فکر می کنم فقط سه انیمه وجود دارد که می گویم این حس را دارند. کد گیاس، کیمیاگر تمام فلز، و فریرن فراتر از پایان سفر. این سه انیمه پکیج کاملی از انیمیشن های فانتزی، اکشن، ماجراجویی و خیره کننده دارند. اما برای کیمیاگر فول متال، فکر می‌کنم چیزی که آن را متمایز می‌کند این است که داستان چقدر عمیق است، حتی یک اپیزود به نظر نمی‌رسد که داستان کند شده است و هر قسمت به خودی خود یک شاهکار است. مطمئناً برادری یکی از بهترین ها در تمام دوران است.