Kono Yo no Hate de Koi wo Utau Shoujo YU-NO

آن را دوست داشتم، داستان باعث شد واقعاً از مغز خود استفاده کنید، در حالی که نشان می‌دهد چگونه همه چیز در طول مسیر به هم متصل می‌شود. مانند جدول زمانی AoT. بسیاری از نقدهای بد از این واقعیت ناشی می شود که این انیمه از دنیای واقعی ابایی ندارد و از استفاده از توطئه های وحشتناک و تاریک تر به جای "همه نجات می یابند و هیچ اتفاق بدی نمی افتد" ترسی ندارد. شروع کندی دارد اما در چند قسمت سرعتش را افزایش می دهد، و حتی اگر در پایان کمی عجله به نظر برسد، احساس کردم که به داستان اضافه شده است زیرا نشان می دهد که چقدر همه چیز آشفته است.

اگر سناریوی انیمه را در یک کلمه توصیف کنیم، آشفتگی کامل خواهد بود. چون اتفاقی می‌افتد، زمان بازنشانی می‌شود و اوف، به اول برمی‌گردیم. بله، انیمه دقیقاً همین طور است که شخصیت ها را بی ارزش می کند. حتی در فینال هم آدم بد شکست می خورد، حماسه و احساسی نیست، فینال خشکی بود. در پایان، درست زمانی که می خواهد چیزی را توضیح دهد، ناگهان به پایان می رسد و ما را با ناشناخته ها رها می کند. شخصیت ها ساده اما جالب هستند. موسیقی خوب است. حتی اگر در ژانرها نوشته نشده باشد، رمز و راز سنگینی در انیمه وجود دارد. صحنه‌های برهنگی هم وجود دارد، اما حتی آن‌ها هم در ژانر نوشته نشده‌اند. خلاصه داستان، استودیو نمی توانست تصمیم بگیرد چه کاری انجام دهد. فینال آنقدر بد است که به نظر می رسد یک انیمه خالی ساخته شده است که فقط برای چسباندن مخاطب به صفحه ساخته شده است. من به آن 1 از 10 می دهم.

چه آشفتگی لعنتی این سریال همینه من قصد دارم به هر کسی که این را می‌خواند توصیه کنم که انتظارات خود را در حد پایین‌تر قرار ندهد... در واقع، اصلاً به این سریال دست ندهید و دلیل آن را توضیح می‌دهم. این سریال اقتباسی مبتنی بر رمان بصری است که دارای عناصر مختلفی از ژانرهای دیگر است. مشکل این است که این ژانرها به هیچ وجه در هیچ شکل منطقی گنجانده نشده اند. بسیاری از اوقات از خود می‌پرسید که چه چیزی را تماشا می‌کنید. برای برخی ممکن است چیز خوبی باشد، زیرا می تواند یک عنصر غافلگیرکننده باشد، اما به شما اطمینان می دهم، شما هیچ احساسی جز ناامیدی نخواهید داشت. هیچ چیز منطقی نیست و این بزرگترین مشکل در این مورد است. مضامینی که سریال برای مخاطبانش نشان می دهد اصلا طبیعی نیست. گویی نویسنده هر عنصری از ژانرها را که فکر می‌کرد سرد یا «تاریک» بود، به‌طور تصادفی انتخاب کرده و آنها را به این... بدنه انداخته است. قهرمان اصلی وحشتناک است. تنها یک ویژگی در مورد او وجود دارد که می توان آن را یک نقطه قوت در نظر گرفت و آن شخصیت منحصر به فرد اوست... اشتباه نکنید، اما شخصیت او حماقت محض و نداشتن عقل سلیم او را جبران نمی کند. خیلی وقت‌ها پیش می‌آید که مخاطرات بسیار وحشتناک هستند و او (بدون خراب کردن) ابزاری دارد که به راحتی همه چیز را تغییر دهد، اما در عوض تصمیم می‌گیرد با زور وحشیانه به راه خود ادامه دهد، مثل اینکه خیلی مؤثر است (اصلاً اینطور نیست). این فقط بی نهایت آزاردهنده است و به وضوح انجام شده است زیرا داستان ایجاب می کند که باید درگیری وجود داشته باشد. شخصیت‌هایی جدا از قهرمان، اغلب، پروکسی‌های وحشتناکی هستند که فقط برای توجیه عناصر ژانر اجباری «تاریک» (عملاً طلسم) نویسنده --- که اکثر آنها زن هستند. قبلاً اشاره کردم که این بر اساس یک رمان تصویری است. خوب مسئله این است که این فقط یک رمان بصری معمولی نیست، بلکه یک رمان اروژ (یا هنتای) است. نه، هیچ محتوای هنتای مستقیمی وجود ندارد، اما فکر نمی‌کنم لازم باشد توضیح دهم که با این موضوع به کجا می‌روم، زیرا مطمئن هستم که می‌توانید ببینید چرا به شخصیت‌های زن و عناصر «تاریک» نویسنده اشاره کردم. این خسته کننده، ساده و ساده است. در نهایت، داستان فقط یک فیلم علمی تخیلی است که می‌خواهد به این نوع داستان فوق‌العاده «وای، چه پیچشی» باشد. این فقط کار نمی کند و مطالب زیادی وجود دارد --- بیشتر در مورد قسمت آخر سریال --- جایی که نویسنده واقعاً به داستان فکر نکرده است. بسیاری از سوالات بی پاسخ، توضیح نیمه تمام برای رویدادهای مهم داستان، شخصیت پردازی بد که همراه با یک MC بد، یک تجربه ناخوشایند را ایجاد می کند، و یک پایان مزخرف. آره، پایانش حتی شبیه یک "وای، عالی بود" نبود. نه، بی پاداش بود. لطفا خود را برای این آشفتگی هشدار داده شده در نظر بگیرید.