Jigoku Shoujo: Yoi no Togi

وقتی گفتم سریال Hell Girl بهترین در ژانر روانشناختی در نقد فصل اول است، فقط در مورد سه گانه اصلی صحبت می کردم. Hell Girl: Fourth Twilight یک شرمساری مطلق برای سریال است، و در حالی که من هنوز قویاً معتقدم سریال باید به عنوان یک سه گانه به پایان می رسید، این فصل چهارم به طور جدی پتانسیل این را داشت که جانشینی شایسته برای Three Vessels باشد. به نظر می رسد که آن را به درستی برنامه ریزی نشده است و استودیو دین فقط آن را به خاطر داشتن فصل چهارم ساخته است. به زمان بین پایان سه کشتی و آغاز گرگ و میش چهارم نگاه کنید، پخش اولی در پایان بهار 2009 به پایان رسید و دومی در تابستان 2017 شروع شد. این هشت سال است در مقایسه با یک فصل بین دو فصل اول و یک سال بین دو فصل اول. فصل دوم و سوم به علاوه، دو فصل اول در cliffhangers به ​​پایان رسید و به مخاطب گفت که سریال ادامه خواهد داشت. Three Vessels هیچ نشان‌دهنده‌ای از ادامه‌ی آینده نداشت، بنابراین هر کسی که در آن زمان تماشا می‌کرد، تصور می‌کرد که خط زمانی Hell Girl در اینجا به پایان می‌رسد و همچنین پس از یک پایان قوی. حتی اگر من برچسب توصیه نشده را انتخاب کردم، اجازه دهید خیلی منفی نگیریم. به هر حال، Fourth Twilight ویژگی‌های رستگاری خود را دارد که به آن کمک می‌کند از کمترین امتیاز 1 جلوگیری کند. من با فهرست کردن تمام بخش‌های خوب این فصل شروع می‌کنم. اول، این فصل اصل سریال را حفظ می کند که قبل از شروع هر قسمت یک مقدمه داشته باشد و سپس افتتاحیه را پخش کند. من به سختی آنها را حفظ می کنم، حتی اگر هرگز آنها را رد نکردم، اما فضای تاریکی را نشان می دهد که دختر جهنمی در مورد آن است. آنها همچنین بخش اصلی قسمت اول را که در یک مدرسه اتفاق می‌افتد نگه داشتند و اولین شخصیت قربانی قربانی قلدری است. دوم، موسیقی متن فیلم بسیار مناسب است. اگرچه باید اعتراف کنم، آهنگ آغازین بیشتر به نظر می رسد که بیشتر به یک انیمیشن دخترانه جادویی می آید. شروع سکانس آغازین با جمع شدن همه پروانه ها در اطراف Ai Enma برای تبدیل شدن به یونیفرمی که او می پوشد، این موضوع را تقویت می کند. آهنگ پایانی یک آهنگ بسیار خنک است و خوشحالیم که می بینیم مامیکو نوتو، صداپیشه Ai، هنوز آهنگ پایانی سریال را می خواند. صحبت از صداها ... سوم، جالب است که هشت سال بعد، آنها تمام صدای اصلی بازیگران آی و پیروانش را حفظ کردند. همه آنها هنوز هم مانند سه گانه اصلی شخصیت های خود را کاملاً به تصویر می کشند. چهارم، قسمت سوم در واقع بسیار خوب است. در مقایسه با تمام اپیزودهای پرکننده دیگر، این یکی در بهترین حالت خود دیوانگی محض است. همه چیز در مورد خانواده ای است که باورهای ناکارآمدی دارند و وانیودو حتی می گوید که آنها جهنمی بزرگتر از خود جهنم هستند. پنجم، تکنولوژی! سه‌گانه اصلی از پاییز 2005 تا بهار 2009 پخش شد، بنابراین چیزهایی مانند تلفن‌های هوشمند و تلویزیون‌های با کیفیت بالا هنوز وجود نداشتند و زمانی که برای اولین بار در آن زمان منتشر شدند، محبوب نبودند. از آنجایی که سال 2017 است، مطمئناً تلفن های هوشمند وجود خواهند داشت و به این ترتیب است که مردم اکنون به لینک جهنم دسترسی پیدا می کنند. حداقل دنیای Hell Girl با تکنولوژی زندگی واقعی همگام است. ششم... اوم... سبک هنری و انیمیشن عمدتاً به ظاهر سه گانه اصلی وفادار است، فقط با لحنی با وضوح بالا. هفتم... هوم... ... ...اوه! نزدیک به پایان سکانس افتتاحیه، چرخ‌های کوچک بامزه‌ای وجود دارد که بازگشتی به افتتاحیه فصل اول است. آیا من فقط به چرخ های فرفری می گویم ناز؟ وای خدای من! مشکل من چیست؟! خب حالا... آیا همه شما وقت دارید به ناله های من در مورد گرگ و میش چهارم گوش دهید؟ من از این کار لذت نمی برم در اینجا یک تجزیه و تحلیل اپیزود بسیار مختصر از آنچه در این فصل اتفاق می‌افتد آورده شده است. من اعلام کردم که اولین شخصیتی که به لینک جهنم دسترسی پیدا می کند، قربانی قلدری است. ببینید... اپیزود اول فصل اول یک پایه ساده بود، دومی داستانی از معلم بودن قلدر داشت و سومی پیچش داستانی بزرگتری داشت که بالاخره معلم منفور آنقدرها هم بد نبود. گرگ و میش چهارم با ... تهمت شبکه های اجتماعی آغاز می شود؟؟؟ متاسفم، اما این داستان را می توان به راحتی با رایانه ها انجام داد و لپ تاپ ها در سال های 2005-2009 وجود داشتند. در خلاصه داستان، به اندازه آغازین دو آینه و سه کشتی تاثیرگذار نیست. قسمت 2 حول محور یک دوتایی کمدی است که در نگاه اول، یکی بر دیگری برتری دارد، اما در واقع برعکس است، و به نظر می رسد که هر دو از تجارت نمایش خسته شده اند و توافق کرده اند که برای همیشه در جهنم با هم باشند. راستش را بخواهید، شبیه نسخه ضعیف تری از داستان ماری و جوری از دو آینه است. همونطور که گفتم قسمت سوم خوبه خیلی خوبه! برای اکثر اعضای خانواده در آن قسمت چیزی قابل بازخرید وجود ندارد. ما در مورد اپیزودی صحبت می کنیم که واقعاً ارزش دارد که یک قسمت دختر جهنمی باشد. به همان اندازه که من از فصل متنفرم، این بهترین قسمتی است که تا به حال ارائه کرده است. قسمت 4 در یک مرکز شهروند سالمندان اتفاق می افتد و شخص مسئول آشکارا نسبت به سالمندان سوء استفاده می کند. من این ایده را ستایش خواهم کرد که وانیودو با سالمندان درآمیخته و با کسی که می‌خواهد سردار بدسرپرست را به جهنم بفرستد پیوند برقرار کند. اوه، و تسوگومی هم اینجاست... با این تفاوت که به نظر می‌رسد نویسندگان تکالیف خود را انجام نداده‌اند و دیالوگ او را زیر و رو کرده‌اند. تسوگومی بیان می کند که کار در مرکز شهروند سالخورده "اولین کار" او است، اما همه می دانند که او به عنوان یک پرستار مدرسه در مدرسه یوزوکی در سه کشتی شروع به کار کرد. در تمام طول، ما با یک شخصیت جدید به نام Michiru روبرو می شویم که به طور مرموزی در مقابل Ai ظاهر شد و معتقد است لینک جهنم اشتباه است. برای قسمت‌های 5 و 6، ما می‌آموزیم که او کیست و داستان پس‌زمینه‌اش هیولایی عجیب و غریب است که سعی می‌کرد دوران کودکی غم‌انگیز آی و یوزوکی را با هم ترکیب کند تا بدترین هر دو دنیا را به ارمغان بیاورد. میچیرو اهل شهری است که هیچ نوع برقی نداشت تا اینکه پدرش صاحبخانه را متقاعد کرد که اجازه نصب لامپ در سراسر شهر را بدهد. ظاهراً صاحبخانه این را نمی‌خواست و حتی از اینکه در نهایت تسلیم شد ناراحت شد. پسر صاحبخانه کورکورانه با پدرش موافق است و او و همکارانش میچیرو را مورد آزار و اذیت قرار دادند و در نهایت سعی کردند او را غرق کنند. بزار فحش بدم، لطفا... بیش از حد برق؟! داری به من میزنی؟! خوشبختانه، زمین درست زیر بچه ها از بین رفت و همه آنها در آب افتادند و میچیرو تنها کسی بود که شنا بلد بود. پسر صاحبخانه و شرکای او در جنایت جان خود را از دست دادند، پس وقتی چند کودک با چیزی بسیار خطرناک و کشنده مواجه می شوند و تنها یکی از آن جان سالم به در می برد، چه می کنید؟ چرا، البته، فرض کنید که این بدان معناست که کودک باقی مانده دیگران را به قتل رسانده و سپس او و والدینش را کاملا طرد کرده است! تبریک می گویم، مردم شهر! شما با موفقیت... فقط داستان یوزوکی را کپی کردید، با این تفاوت که خود دختر کوچولوی بی گناه به جای پدرش متهم می شود. نفرت با گذشت زمان بدتر شد و یک مرد میچیرو را می رباید و او را به مدت ده روز در انباری متروکه حبس می کند... خوب، او نباید زنده می ماند زیرا انسان ها می توانند تا هفت روز بدون غذا یا نوشیدنی دوام بیاورند. وقتی پدر و مادرش او را پیدا کردند، مردم شهر به این اقدام کردند که سر پدر را با کلاغ باز کردند و سپس با آتش زدن انباری، تمام خانواده را سوزاندند. درست قبل از مرگش، میچیرو، که در تمام این مدت بسیار صبور و بخشنده بوده است، به طور کامل می شکند و آتش را می فرستد تا کل دهکده و مردمش را با او بسوزاند. هی... قبلا از کجا شنیدیم؟ چرا بله! آی پس از اینکه زنده به گور شد و به عنوان یک مرده زنده شد، روستای خود را به آتش کشید تا از همه انتقام بگیرد. به طور جدی، ریشه میچیرو کاملاً ضعیف نوشته شده و در کنار هم قرار گرفته است. اول از همه، نامزدهای Hell Girl ابتدا قبل از ارتکاب گناه نابخشودنی خود به عنوان مردگان مرده می میرند. فقط گفتم آی در زمان خودش زنده به گور شد. این به این دلیل است که او در زمانی در قرن هفدهم به دنیا آمد که در آن ژاپنی ها معتقد بودند که باید هر هفت سال یک دختر هفت ساله را برای برداشت خوب قربانی کنند. روستاییان برای اطمینان از اینکه او قدرتی برای بیرون کشیدن ندارد، با یک بیل به صورت آی ضربه زدند. کینه اش او را از مردگان بازگرداند، بنابراین به هر حال بیرون آمد. یوزوکی به احتمال زیاد به دلیل نداشتن چیزی برای بقا درگذشت. میل او به زندگی دنیایی دروغین ایجاد کرد که در آن هنوز زنده بود. میچیرو هنوز نمرده است، بنابراین نویسندگان کاملاً با قوانین دنیای Hell Girl در تضاد هستند. به علاوه، از آنجایی که موضوع برق همه چیز بود، او باید مربوط به حدود 150 سال پیش باشد. این همه مدت کجا بوده؟ ما می دانیم که یوزوکی مربوط به نه سال قبل از وقایع سه کشتی است، از زمانی که او در مهدکودک بود و زمانی که طرد شد. من می دانم که این هرگز مستقیماً گفته نشده است، اما او در طول فصل کلاس نهم بود، بنابراین فقط به ریاضیات ساده نیاز است تا حدس بزنیم او از چه ساعتی است. میچیرو در ابتدا نمی پذیرد که دختر جهنمی بعدی باشد تا زمانی که به پرونده یک زوج علاقه مند شد. او با موفقیت جانشین آی می شود و برخلاف یوزوکی، میچیرو در واقع از قوانین دختر جهنمی بودن پیروی می کرد. قسمت 6 به پایان می رسد و نشان می دهد که چه اتفاقی برای Ai و همراهانش افتاده است. یاماوارو تصمیم گرفت با رضایت Ai به میچیرو خدمت کند. کیکوری از رفتن یاماوارو افسرده است. Ai، Wanyudo، Ichimokuren، و Hone Onna همگی در حال استراحت از اجرای Hell Link هستند. اپیزود به پایان می رسد و نشان می دهد که حتی اگر Ai دیگر پاسخگوی درخواست ها نباشد، او همچنان اجازه دارد زندگی کند، بنابراین فکر می کنید که قسمت بعدی وضعیت همه آنها را نشان می دهد، اما سپس استودیو دین این cr@p: Reminiscence را انتخاب کرد. اپیزودها می‌پرسید اپیزودهای خاطره‌سازی چیست؟ خب خوب خوب... این قسمت ها... قسمت هایی هستند که به صورت تصادفی از سه گانه اصلی کپی شده اند. خوب، هر کدام نشان می دهند که همراهان آی در یک میخانه کوچک چه کار می کنند، اما شخصیت ها اکنون به شکل عروسک های کاغذی هستند و خود آی حتی ظاهر نمی شود! برای تکمیل همه چیز، انتخاب قسمت های انتخابی برای خاطره گویی حتی بهترین انتخاب نیست. آنها پسران بیسبال، زنای بد پنهان، پیامک افسرده، خانه ای در بزرگراه، وایفوی مازوخیستی را انتخاب کردند و برای قسمت آخر، آنها را انتخاب کردند... S... S... S... SS... SSS... SSSSSSSSS... ولگرد ایناری؟! آیا گفتم ممکن است یک قسمت بدبو در Three Vessels وجود داشته باشد؟ بله، من این کار را کردم و آن قسمت در واقع Stray Inari است. تنها چیزی که می‌توانم بگویم این است که اپیزود از نظر بسیار بدی مزخرف است، و نمی‌توانم باور کنم که از بین تمام قسمت‌های Three Vessels که می‌توانستند برای پایان انتخاب کنند، این یکی را انتخاب کردند. این طوری نیست که من می خواهم دختر جهنمی را به یاد بیاورم، و استودیو دین واقعاً ساخته خود را خراب کرد، اما به طور جدی... هیچ سریال دیگری Reminiscene Episodes را انجام نمی دهد. اگر بخواهم قسمت های گذشته را دوباره مرور کنم، فقط به فصل های قبل می روم. هیچ بهانه ای برای رفتن به این سمت وجود نداشت. از آنجایی که نیمی از قسمت های چهارم گرگ و میش فدای این ضربه بیهوده شد، ما اپیزودهای کافی برای دوست داشتن میچیرو دریافت نکردیم. او اینجاست تا جانشین آی بهتر از یوزوکی باشد و بس. ما نمی‌بینیم که او شخصیت‌سازی داشته باشد، و اگر می‌خواهند که دوازدهمین و آخرین قسمت به عنوان محتوای پس از داستان ارائه شود، داستان او باید در قسمت‌های 11 و 12 یا 10 و 11 ذخیره می‌شد. انجام دادن. ما باید در طول این فصل محتوای تاریک و روان‌شناختی بیشتری می‌داشتیم تا به میچیرو این شانس را می‌دادیم که شخصیتی به یاد ماندنی‌تر باشد و اگر استودیو دین واقعاً به سریال اهمیت می‌داد، قطعاً پس‌زمینه‌ای بهتر از آنچه که در واقع داشتیم می‌ساخت. . Hell Girl: Fourth Twilight این پتانسیل را داشت که موج های محبوبیت سریال را احیا کند، اما به طرز بدی شکست خورد. من به آن 4/10 می دهم زیرا سهم خود را از کارها به درستی انجام می دهد، اما قوس داستان اصلی کوتاه شد و هیچ تغییر جدیدی در فرمول ارائه نشد. اگر می خواهید با من بحثی در مورد Hell Girl داشته باشید، به خاطر داشته باشید که من دوست دارم از Fourth Twilight غافل شوم. سه گانه اصلی همیشه برای تماشای مجدد زمانی که من چیزی تاریک را برای ماه اکتبر می خواهم، خواهد بود، اما در این فصل؟ هیچ دیوانگی وجود نداشت، هیچ بلاتکلیفی وجود نداشت و قطعاً به من زندگی نمی داد!

دوشیدن گاو نقدی به این شکل است. نه دوشش نیست تخلیه. هیچ کلمه ای برای توصیف ناامیدی ام ندارم. این سریال فصل اول مناسبی داشت - قسمت اول شما را درست در میانه داستان بدون ریختن اطلاعات بی مورد غرق می کند. در هر قسمت، فقط اطلاعات لازم برای درک وضعیت فعلی به شما داده می شود، و با گذشت زمان، عناصر جدیدی از پازل کشف می شوند که به کشف رمز و راز پیرامون Enma Ai کمک می کنند. داستان خالی از ایراد نیست و تکراری بودن و گام‌های بد بدترین متخلفان هستند. بسیاری از پرونده‌ها می‌توانستند ادغام شوند، زیرا شخصیت‌های مشابهی داشتند، و بیشتر توسعه کلی داستان در قسمت بعدی سریال انجام شد. در مجموع، فصل اول چیزی برای نوشتن در موردش نبود، اما بد نبود تا حدی که قابل تماشا نباشد. فقط مناسب بود اگر داستان با فصل اول تمام می شد، هنوز هم پایان مناسبی بود، اما من به هیچ یک از شخصیت ها اهمیت نمی دادم. باید اعتراف کنم که اهل نمایش های اپیزودیک نیستم، به خصوص آنهایی که توسعه طرح کلی آن زمان زیادی طول می کشد، اما من همچنان Jigoku Shoujo را دوست داشتم. می توانم بگویم وقتی تمام شد فهمیدم که دوستش دارم. سپس فصل دوم را دیدم و عاشق شخصیت ها شدم. می توان گفت شخصیت ها از طریق تکرار در من رشد کردند. بله تکرار من بسیاری از نمایش‌های تک دوره‌ای را دیده‌ام و به این فکر کرده‌ام که اگر اپیزودهای بیشتری وجود داشت، شخصیت‌ها چگونه رشد می‌کردند. تا پایان S2، Jigoku Shoujo 52 قسمت داشت و این برای گروه کوچک شخصیت‌های تکرارشونده بسیار افتضاح است. این به طور طبیعی به هر یک از این شخصیت‌ها زمان کافی برای پیشرفت در صفحه نمایش می‌دهد و به من اجازه می‌دهد با آنها آشنا شوم. آخرین آرک فصل به نوعی مرا به یاد Higurashi no Naku Koro ni انداخت که اتفاقاً یکی از برنامه های مورد علاقه من است و باعث شد من بیشتر از Jigoku Shoujo خوشم بیاید. قسمت آخر S2 به نظر من بهترین نتیجه ممکن برای سریال بود. از آنجا به بعد همه چیز به سراشیبی رفت. S3 جایی بود که اولین نشانه های شیردوشی ظاهر شد. من وارد S3 شدم بدون اینکه بدانم چه انتظاری دارم، زیرا پایان S2 چیزی برای حل کردن باقی نگذاشت. با این حال، مجریان برنامه به نوعی تصمیم گرفتند که از توضیح یک سوال ساده که در کل S3 آزارم می‌داد - چرا و چگونه Ai برگشت؟ به نظر می رسد این سوال مطرح می شود که چگونه S3 توانسته به ثمر بنشیند، همه اینها با یک حفره بزرگ طرح در هسته آن بوده است. به هر حال، در پایان S3، داستان ظاهری خاص پیدا کرده بود تا نتیجه‌ای معنی‌دار دیگر به آن بدهد. هنوز بهتر از S2 نیست، اما حداقل آسیب بزرگی به داستان موجود وارد نکرد. و بعد S4 را دیدم و این افتضاح دلیلی بود که این دیوار متن را نوشتم. مجریان نمایش با آن یکی کاملاً از خودشان پیشی گرفتند - وقایع S3 را به گونه ای تکرار کردند که انگار هرگز اتفاق نیفتاده اند. من نمی‌خواهم اسپویلری بدهم، اما وقتی آن را دیدید متوجه خواهید شد. S4 9 سال پس از S3 پخش شد و چه کسی می‌داند، شاید مجریان برنامه معتقد بودند که طرفداران قبلاً رویدادهای S3 را فراموش کرده‌اند یا اصلاً S3 را ندیده‌اند. یا شاید خود برنامه نویسان فراموش کرده اند که S3 وجود دارد، که بدترین حالت ممکن خواهد بود. من؟ تمام فصول را در مدت یک هفته پرخوری کردم، بنابراین همه چیز در حافظه من تازه بود. S4 مملو از ناهماهنگی‌ها و حفره‌های طرح بود، اما این تنها نقطه ضعف آن نبود. بزرگترین تخلف آن شخصیت ها بودند. نه آی چان و رفقایش - نه، آنها قبلاً در فصل های قبل به خوبی رشد کرده بودند، بنابراین من هیچ کینه ای از آنها ندارم. ناراحتی من با شخصیت های دیگر بود، می دانید، آنهایی که فقط در قسمت مربوطه ظاهر می شوند. مشکل آن شخصیت ها این بود که آنها احمق های عمیقی بودند. هر یک از آنها. آدم‌های بد به خاطر بد بودن، بد بودند، بچه‌های خوب به دلیل ارتباط نادرست (آه، موضوع مورد علاقه من) و عدم بررسی مناسب توسط مقامات، توسط آدم‌های بد فریب می‌خوردند، و هیچ‌کس هیچ کاری انجام نداد. اپیزود 1 درباره دانش آموز دیگری بود که در مدرسه مورد آزار و اذیت قرار گرفت و بس. من کاملاً متوجه نشدم که در قسمت 2 چه خبر است - از ابتدا تا انتها یک آشفتگی بود. و قسمت 3 شبیه یک شوخی بد بود. به طور جدی، این بدترین قسمت از Jigoku Shoujo در تاریخ انیمه بود. ببینیدش متوجه منظورم میشید در پایان نتوانستم خنده ام را بگیرم - این چقدر بد بود. اپیزود 4 شبیه به هم بود اما کمی آرام تر. هنوز هم چندان منطقی نبود. دو قسمت آخر در مورد شخصیت تکراری جدید سریال - میچیرو بود. من قصد ندارم چیزی را اسپویل کنم، فقط به گفتن دو اپیزود بسنده می کنم و چند فیلم کوتاه برای ایجاد یک شخصیت جدید کافی نیست. Michiru را با Yuzuki S3 مقایسه کنید و متوجه منظور من خواهید شد. چون چند روز قبل قسمت‌های اصلی را تماشا کرده بودم، حوصله تماشای اپیزودهای خلاصه را نداشتم، بنابراین در مورد آنها نظری نمی‌دهم. به طور کلی، Jigoku Shoujo S4 مانند تماشای عیاشی از همه چیزهایی بود که فصل های قبل را خوب کرده بود، اما توسط فردی بدون هیچ حس روانشناسی انسانی نوشته شده بود و به خاطر ... چه چیزی به افراط کشیده شد؟ توجه؟ شاید نویسندگان معتقد بودند که اگر خشونت بی‌مورد بیشتر باشد، طرفداران نمایش را بیشتر دوست دارند. می‌دانید، همیشه دنباله‌ها به جای عمیق‌تر کردن، بزرگ‌تر می‌شوند. فصل اول اژدها داشت. خوب، بیایید اژدهای بیشتری را در S2 اضافه کنیم. یا فصل اول مکانیزم هایی داشت. آیا می توانید حدس بزنید که چه چیزی S2 را به موفقیتی بزرگتر از S1 تبدیل می کند؟ اما البته - MORE MECHAS!!!! متأسفانه، Jigoku Shoujo S4 از همان "سندرم عاقبت کم عمق" رنج می برد. فصل های قبل خشونت داشت. بنابراین، بیایید خشونت بیشتری را در S4 اضافه کنیم، حتی اگر این کار با سلیقه بسیار ضعیف انجام شود و افراد بد را شبیه وسایلی می کند که برای دادن انگیزه به شخصیت های دیگر برای احضار Ai استفاده می شود. فصل های قبلی Hell Girl را داشت. خب، در این فصل، بیایید یک ... اضافه کنیم، خوب، فقط برو نمایش را تماشا کن. یا نکن. با حذف کامل این فصل چیز زیادی از دست نخواهید داد.