Girls & Panzer: Saishuushou Part 3

Girls & Panzer: Saishuushou Part 3 (2021) یکی دیگر از موارد اضافه شده فوق العاده به این مجموعه که کمی کوتاهتر از چیزی است که انتظار داشتم، اما هنوز هم عالی است. من عاشق افرادی هستم که در مورد نادرستی صحبت می کنند، مطمئنا مهمات خطرناک به نظر می رسد، اما به طور عجیبی نه در همان زمان، برخی از تانک ها سریعتر از آنها در زندگی واقعی حرکت می کنند. این یک چرچیل سریع در این نمایش است. با این حال فقط سرگرم کننده است. سبک هنری در هر قسمت اگر کمی صیقلی‌تر نباشد مانند قبل است و به طرز خارق‌العاده‌ای پیر می‌شود. تانک ها مثل همیشه جزئیات فوق العاده ای دارند. کیفیت صدا عالی است، شنیدن نبرد همیشه لذت بخش است. موزیک عالیه و صدای کلی واقعا خوبه. شخصیت‌ها به رشد خود ادامه می‌دهند، اما فاصله زمانی بین قسمت‌ها می‌تواند شما را به نوعی فراموش کند که داستان چگونه ساخته می‌شود. همچنین دیدن این که تیم در مواقعی اتکای خود را از شخصیت های خاص دور می کند بسیار عالی است. دیدن تیم‌های «آدرادگ» که خوب کار می‌کنند نیز واقعاً لذت بخش است. دیدن اریکا زمانی که در تانک خود اذیت می‌شد فوق‌العاده بود و باعث سردی من شد. هنوز هم شخصیت مورد علاقه من به طور کلی، این یک افزوده فوق العاده دیگر است و واقعاً باعث می شود که بخواهم قسمت بعدی امروز منتشر شود! چه صخره ای در پایان بود. 10/10. من عاشق این سریال هستم.

من فقط به عنوان یک کل دختر و پانزر را بررسی خواهم کرد. من توقع زیادی وارد این سریال نشدم. من واقعاً در این مورد تحقیق زیادی نکرده‌ام، اما اگر Girls & Panzer اولین نبود، حداقل، Girls & Panzer اولین سریال نمادین و محبوب‌تر بود که یک ژانر CGDCT را همراه با کمی اکشن به ارمغان آورد. در مورد دختران و پانزر، تانک ها و دختران دبیرستانی بودند. یک ترکیب نامحتمل، و به طور غیرمنتظره، این ترکیب در واقع کار کرد، به طوری که بسیاری از سریال ها از این ایده ترکیب دختران زیبا و چیزهای خشونت آمیز بیرون آمدند. من قصد ندارم به همه آنها بپردازم: آنها به قدری شاخه های زیادی هستند که حتی نمی توانم همه آنها را نام ببرم، اما سریال هایی که به یاد دارم عبارتند از: مجموعه Kantai، Princess Principle، Slay the Spice، Spy Room، و غیره. دخترانی که کشتی هستند، دخترانی که در هواپیما با بیگانگان می جنگند، دخترانی که جاسوس هستند، لعنتی، سریال هایی از این دست پایانی ندارند. و من از همه آنها متنفر بودم. راستش کار نکرد. یک ناهماهنگی، تضاد بزرگی بین ماهیت جدی چیزی مانند جنگ یا جاسوسی و دخترانی که برای یک مهمانی چای عصرانه کیک می‌خورند، وجود دارد. یا برای احمقان، خدمات بیش از حد از طرفداران یا نوشتن کاملاً بد. Girls & Panzer قطعاً بر رقابت خود مسلط است، حتی بیش از یک دهه بعد. این به این دلیل است که توانست ماهیت سرگرم کننده ژانر CGDCT و ژانر جدی مبارزه با تانک را متعادل کند. اولین چیزی که این دو را به هم نزدیک کرد چه بود؟ جهان سازی مسخره بگذارید سنشادو را معرفی کنم. این مبارزه با تانک را به عنوان یک ورزش معمولی دبیرستان عادی می کند. هنگامی که تانک ها نقطه خالی می شوند، افراد داخل تانک نمی میرند، به جای آن یک پرچم سفید که نشان دهنده تسلیم شدن است بیرون می زند. با این به عنوان پایه آن، درهم آمیختن این دو چیز کار می کند. ممکن است فکر کنید که این مسخره است. یعنی واقعا همینطوره در این جهان فقط دختران در تانک می جنگند. مسابقات Senshado در شهرهایی برگزار می شود که در آن آسیب اموال مجاز است، چه رسد به اینکه مجبور به تعمیر تانک ها باشیم. اوه، بله، و دخترها وقتی گلوله به سمت آنها شلیک می شود از دریچه های خود بیرون می آیند، و حتی وقتی اصابت می کنند و تانک 50 بار می چرخد، افراد داخل خوب هستند. آیا اشاره کردم که تاکتیک های دیوانه کننده ای وجود دارند که هرگز در زندگی واقعی قابل اجرا نیستند و در اینجا استفاده می شود، مانند استفاده از تانک ها به عنوان پل؟ اما این چیز خوبی است. به این ترتیب، من نیازی به تماشای چیزی شبیه به 86 یا اصل پرنسس ندارم، جایی که دختران در حال کشتن مردم در میدان جنگ یا دعوا هستند، فقط برای اینکه مثل یک دبیرستان معمولی رفتار کنم، مثل اینکه هرگز یک موقعیت زندگی یا مرگ را تجربه نکرده اند. مقام اول به این ترتیب، مبارزه با تانک می تواند به عنوان یک ورزش در نظر گرفته شود، و هیچ چیز عجیبی در مورد دخترانی که مبارزات تانک را به عنوان یک ورزش انجام می دهند وجود ندارد. چه انتظاراتی داشتید؟ جنگ تانک واقعی؟ حالا بیا. معمولاً تانک‌ها با پشتیبانی هوایی یا پیاده نظام می‌جنگیدند و حداقل چیزی شبیه میدان جنگی که فقط تانک در آن وجود داشت، نبود. یا چه، شما می خواستید یک "سازمان جاسوسی" دیگر را تماشا کنید که در آن دختران دبیرستانی به ظاهر عادی در واقع برای یک سازمان شیطانی کار می کنند و از زمانی که یتیم بودند در جنگ تانک آموزش دیده اند! من نه عاشق تاریخ هستم، نه اهل تانک، و نه طرفدار جنگ، اما فکر می کنم اگر در حال تماشای برنامه ای هستید که در آن دختران دبیرستانی در تانک می جنگند، باید آن را بیشتر به عنوان یک برنامه تماشا کنید. یک محیط خارق العاده به جای اینکه بر اساس واقعیت باشد. در واقع، ساختمان جهان به اندازه کافی سرگرم کننده است. مدارس در کشتی‌های ناو هواپیمابر واقع شده‌اند و این پویایی و ساختمان‌های متفاوتی را به ارمغان می‌آورد که دختران و پانزر به ارمغان می‌آورند. زیر عرشه کشتی را می‌بینید، ساختارهای دریایی را می‌بینید، و به طور کلی، تغییر مکان به یک کشتی در دریا، تجربه‌ای کاملاً جدید را برای نمایش ایجاد می‌کند. یکی از اپیزودهای مورد علاقه من در واقع OVA بود، جایی که دختران توضیح می دهند که کشتی چگونه کار می کند، از ساختار آن، نحوه سرنشین شدن آن، تا مکان های مختلفی که می توانید در کشتی کاوش کنید. حال، به گوشت نمایش: شخصیت ها و داستان. راستش، هر دو شگفت انگیز نیستند، اما برای مدتی که این نمایش داشت، بد نیست. در فصل اول، انیمه سعی کرد در سه مبارزه، معرفی 5 خدمه مختلف تانک، و همچنین توسعه شخصیت و جهان‌سازی پراکنده شود. اگر در تلاش نباشید این اتفاق در 12 قسمت ممکن نیست. البته، انیمه قرار نیست تک تک خدمه تانک را توسعه دهد. در عوض، آنها به انواع خاصی از تیم‌ها با عادات و شخصیت‌های عجیب و غریب تقلیل می‌یابند. شما خدمه دانشجویان سال اول را دارید که افراد کلاس بالا را می‌ستایند و در عین حال اراده ضعیف و در کل کودکانه هستند. شما تیم والیبال، نردهای تاریخ، باشگاه بازی، ملوانان، تیم شورای دانش آموزی و در نهایت شخصیت های اصلی تیم ماهی گیر را دارید. در حالی که هر تیم ممکن است سطوح مختلفی از دیالوگ و زمان نمایش را دریافت کند، در بیشتر موارد، تا زمانی که تیم ماهی‌گیر ماهی‌گیر نباشند، اغلب آنها را در تانک‌ها می‌بینید. و این کمی غم انگیز است. من در واقع اکثر باشگاه ها را دوست دارم، و آنها با وجود عدم شخصیت پردازی و زمان تماشای نمایش، شخصیت زیادی به خود می دهند. من تعجب می کنم اگر نمایش زمان بیشتری داشت چقدر خوب می شد؟ فقط بخش‌هایی از صحنه‌های زندگی که برای ساختن شخصیت‌های خوب ضروری هستند، وجود ندارد. من به خصوص گروه تاریخ را بیشتر دوست داشتم، اما آنها زمان زیادی برای درخشش در نمایش ندارند، که مایه شرمساری است. من می‌گویم که ماهی‌ماهی‌ها در خارج از تانک‌ها زمان زیادی از صفحه نمایش می‌گیرند، و اگرچه این ممکن است درست باشد، آنها به خودی خود فوق‌العاده شگفت‌انگیز نیستند. تماشای معرفی آنها و متعاقباً دوست شدن آنها قطعاً خسته کننده است، اما برای آنچه که هست قابل قبول است. تیم ماهی گیر از نظر شخصیت هایشان بسیار متوسط ​​هستند. عالی نیست، اما بد هم نیست. دعواها همچنین از مشکلات سرعتی رنج می برند. بسیاری از مبارزات نمایش خیلی سریع هستند، و حتی اگر تانک ها را به یک نقطه عطف بزرگ در مبارزات تبدیل کنید، در بسیاری از زمان ها، شما حتی نمی توانید پیگیری کنید که چگونه تانک ها از زمان شلیک گلوله شدند. صحنه بلافاصله ادامه می یابد. تمرکز زیادی روی درک دیدگاه‌های هر یک از تیم‌ها، با اطلاعات محدود آن‌ها، وجود ندارد، و تاکتیک‌ها می‌توانند گاهی بی‌اهمیت باشند یا اصلاً مهم نباشند. هر تیم مجموعه ای از تانک های خود را دارد و می توانست پتانسیل بسیار بیشتری برای مبارزات شگفت انگیز داشته باشد. بله، هنوز مبارزات سرگرم کننده ای برای تماشا وجود دارد و هر تیم قطعا استراتژی های خاص خود را دارد. تیم آنزیو تانک‌های کوچک‌تری دارد، اما موفق می‌شود تانک‌های بزرگ‌تر را با مزیت‌های عددی غلبه کند، دبیرستان ادامه یک تک‌تیرانداز ماهر دارد، و تیم ایالات متحده نیز همین‌طور است. شما تنوع زیادی در تنظیمات دارید، چه تانک ها در حال مبارزه در یک پارک تفریحی باشند یا یک کوه پوشیده از برف یا حتی یک جنگل. با این حال، شما واقعاً آرزوی مبارزات عمیق تر را داشتید. برخی از انیمه های ورزشی یک ربع در یک بازی فوتبال برای اپیزودهای پایانی به طول می انجامند، اما کل مبارزه 10 در مقابل 10 تانک در یک قسمت صرفا در Girls und Panzer انجام می شود. تماشاگران وجود دارند، اما مطمئناً هرگز نمی شنوید که مفسرانی در مورد بازی ها صحبت کنند، که از نظر تشخیص اهداف هر تیم، به سرعت بیشتر کمک می کرد. تنها دعوای "خوب" که من واقعاً دوست داشتم فیلم اول بود که قابل انتظار بود، زیرا حدود 50 دقیقه بیشتر بود. هنوز تاکتیک های زیادی در آن فیلم استفاده نشده بود، اما این یک مبارزه 30 در مقابل 30 تانک نیز بود، بنابراین من آن را کمی شل می کنم. در نهایت، استراتژی‌ها فقط در نقاط عطف خاصی ضروری می‌شوند. مانند مسدود کردن فیزیکی یک تونل توسط یک تانک برای خرید زمان تا هم تیمی آنها بتواند یک به یک با تانک پرچم مبارزه کند، یک استراتژی ضروری بود، اما از طرف دیگر، آنها اصلا مهم نیستند. اگر تیمی در پرتگاه دره‌ای به برتری زمین برسد و تانک‌هایی را در رودخانه زیر بمباران کند، من انتظار دارم حداقل تلفات داشته باشد، اما هیچ خسارتی وجود ندارد. اگر تیمی موفق شود تانک های طرف مقابل را روی پلی که جایی برای رفتن وجود ندارد گیر بیاندازد، من انتظار ضرر و زیان دارم. اما هیچکدام وجود ندارند. مبارزات به خوبی ساختار یافته قدرت Girls Un Panzer نیست. عدم توجه به جزئیات در مبارزات با عدم رشد شخصیت همراه است. اگر شخصیت‌ها توسعه‌یافته‌تر بودند، می‌توانستند وقت خود را برای درخشش در مبارزات داشته باشند، و گاهی اوقات شکوه خود را دارند، یک یا دو تانک را قبل از سقوط از بین می‌برند، اما در مجموع، میهو و خدمه‌اش معمولاً در حال چرخیدن هر تانک دیگر هستند. بقیه خدمه او ضایعات را مدیریت می کنند. منظورم این است که در Saishuushou قسمت 3، خدمه Miho به تنهایی 5 تانک از 10 تانک را با وجود اینکه تعداد آنها 3 به 1 یا 5 به یک در تمام مدت بیشتر بود، خرد می کند. با این حال، با این حال، من همه شخصیت ها را دوست داشتم، و تیم هایی که با آنها مبارزه کردند به همان اندازه دارای شخصیت های سرگرم کننده هستند. در پایان، همه مبارزات واقعاً درهم و برهم هستند و فکر زیادی در مورد آن نمی شود، اما هنوز هم نمایش قوی ای از خود نشان می دهد. Tank CGI در واقع بسیار بهتر از چیزی است که برای انیمه CGI انتظار دارید، بنابراین هیچ مشکلی برای تماشای آن وجود نداشت. راه‌های عجیب و غریبی که تانک‌ها در انیمه با آن‌ها مبارزه می‌کردند نیز برای تماشای سرگرم‌کننده بود. شما فقط باید انتظارات خود را برای نمایش هایی از این قبیل تعیین کنید، و اگر انجام دهید، Girls Und Panzer یک ساعت سرگرم کننده است که موفق می شود دختران دبیرستانی و مبارزات تانک را به شکلی منسجم ترکیب کند، کاری که من تا به حال ندیده ام در این برنامه انجام شود. نمایش های دیگر