Gantz 2nd Stage

TLDR: بدنویسی، انیمیشن تنبل، هوموفوبیک. این انیمه خوبی نیست با وجود اینکه به نظر می رسید این انیمه یک پیش فرض واقعاً جالب دارد، اجرای این فرض فوق العاده بد است. نوشتن شخصیت یکی از تنبل ترین و وحشتناک ترین نوشته هایی است که تا به حال دیده ام. تصور کنید کسی به شما می گوید: «5 ثانیه دیگر یک ماشین قرمز از کنار شما می گذرد، در 30 ثانیه یک نفر به طرز جادویی جلوی شما ظاهر می شود، در عرض 2 دقیقه یک ترشی در 15 فوت جلوی شما خورده می شود، و اگر وارد آن ساختمان شوید. تو فوراً می‌میری" حالا بیایید بگوییم که 3 اتفاق اول رخ می‌دهد که شما از چیزهای مقدس خوشتان می‌آید. نه در این نمایش هر چند که در آن دائماً به مردم چیزهایی گفته می شود که در آینده اتفاق می افتد و با وجود اینکه آنها انجام می دهند هنوز به سمت مرگ می روند... چرا؟ داستان کاملاً فاقد عقل سلیم اساسی است. این حتی به موقعیت‌های پوچ مانند "افرادی که کت و شلوار به تن دارند به احتمال زیاد زنده می‌شوند و آنهایی که بدون کت و شلوار به تن دارند زندگی می‌کنند نمی‌شود. و گروه 1 همه افراد مناسب را دارد و گروه دوم یکسری افراد بدون کت و شلوار هستند و واقعاً هیچ کاری انجام نداده اند. گروه اول هدف خود را می کشند و تعجب می کنند که چرا گروه دیگر کار را انجام نداده است، زمان آنقدر به پایان نزدیک شده است که می گویند; پس چه کار می کنند... آن جا می ایستند و هیچ کاری نمی کنند، حتی اگر تا گروه دیگر فقط 50 فوت فاصله دارد. فراتر از آن، انیمه یک شخصیت همجنس گرا را به معنای واقعی کلمه اضافه می کند تا نشان دهد نویسنده انیمه چقدر همجنسگرا است.

GANTZ مرا بسیار به فکر واداشت. به نظر می رسد که قرار است برای پسران نوجوان باشد، اگرچه به آن برچسب "seinen" زده شده است. داستان برام جالب بود و بهتر هم شد. قسمت دوم نمایش سورپرایز بزرگی دارد که انتظارش را نداشتم. این باعث می شود تماشای آن بسیار هیجان انگیز و جالب باشد. به خاطر داشته باشید که این انیمه با موضوعات بزرگسالی مانند خشونت و خون همراه است. این نمایش خشن است و می توان آن را به یک فیلم هالیوود دهه 80 تشبیه کرد. اگر به راحتی ناراحت نمی شوید و از یک داستان خوب خوشتان می آید، با خیال راحت آن را تماشا کنید. یک داستان منحصر به فرد وجود دارد که در آن کی و دوستش ماسارو در قطار می میرند. سپس، آنها توسط یک توپ عجیب به نام Gantz زنده می شوند. داستان در مورد زنده ماندن است، بنابراین آنها فقط برای ادامه زندگی نیاز به شکار و کشتن هیولاهای بیگانه دارند. در قسمت اول داستان به کندی پیش می رود. اما در نیمه دوم سریعتر و هیجان انگیزتر می شود. انیمه شگفتی هایی دارد و تغییر جهت می دهد، در حالی که شخصیت ها نیز بهبود می یابند. داستان برخی از مضامین بزرگسالان را به شیوه ای مشکوک نشان می دهد. قسمت دوم واقعا هیجان انگیز است و دشمنان عجیب با ادامه داستان سخت تر می شوند. آخرین دشمن سخت ترین و هیجان انگیزترین دشمن است. نمایش می‌خواهد در مورد جامعه فکر کند، اما گاهی اوقات چیزهای اضافی وجود دارد و سرعت آن کند است. شاید کیفیت انیمیشن خیلی خوب نباشد، اما سبک خاصی با عکس های دوربین جالب و حرکات شخصیت های سرگرم کننده دارد. حسی از کارتون های غربی دارد که تماشا را بهتر می کند. همچنین از زوایای منحصر به فرد و حرکات سریع دوربین استفاده می کند که تماشای آن را لذت بخش می کند. صحنه هایی دارد که برای بچه ها مناسب نیست، اما به بیان داستان کمک می کند. ممکن است گاهی اوقات به دلیل تصاویر یا موضوعات قوی تماشای آنها سخت باشد، اما این لحظات دلیلی در نحوه ارائه داستان خود دارند. اگرچه در ابتدا ممکن است تعجب آور باشد، اما از انتخاب جسورانه داستان سرایی و تلاش برای آزمایش خلاقیت قدردانی می شود. رسیدگی به موضوعات سخت مانند سوء استفاده جنسی می تواند دشوار باشد، اما انیمه آنها را به گونه ای مدیریت می کند که به داستان می افزاید. برخی از صحنه‌ها به این دلیل اضافه می‌شوند که به روایت داستان کمک می‌کنند، نه برای ترسناک یا تکان‌دهنده بودن. گانتز ممکن است برای همه مناسب نباشد. برخی از مردم ممکن است آن را دوست نداشته باشند زیرا از محتوای خام لذت نمی برند. ممکن است بیشتر برای نوجوانانی که عاشق این نوع چیزها هستند جذاب باشد. من فکر می کردم داستان سرگرم کننده است و معتقد بودم که تماشای انیمه ارزشمند است. Gantz با ادامه نمایش بهبود می‌یابد و به موضوعات بزرگسالی می‌پردازد که شما را به فکر می‌اندازد. اگر فردی بالغ هستید و می توانید برخی از جنبه های منفی را نادیده بگیرید، پس این چیزی است که همه باید تماشا کنند.