Bleach

فکر می‌کنم بلیچ در نوع خودش است، IchiGOAT چیزی است که می‌توانم درباره او بگویم که شخصیت اصلی است. از بین سه بزرگ، فکر می کنم بلیچ بهترین انیمیشن مبارزه، شمشیر و قدرت را دارد. شخصیت های شرور بسیار خوب هستند، داستان بسیار آسان است. یکی از بهترین چیزها در مورد بلیچ می توانم بگویم بازیگران جانبی. من از شخصیت‌های موجود در جامعه روح لذت بردم، زیرا همگی از شخصیت‌ها لذت می‌برند. اگرچه باید بگویم که کاملاً قابل پیش‌بینی است که چه اتفاقی می‌افتد و جاه‌طلبی‌های ایچیگو به راحتی قابل درک است و رفتن از یک گل به گل دیگر چیز دیگری برای او وجود ندارد. سفید کننده عمدتاً ساخت عالی است، در ابتدا ممکن است کمی کند باشد اما بهتر و بهتر می شود و توجه شما را حفظ می کند. اما باز هم دروغ نخواهم گفت، چند قسمت کند در مینی مبارزات وجود دارد که چندان مرتبط نیستند اما برای ساختن یک داستان کامل لازم هستند. بلیچ عمدتاً اکشن و مبارزه است، کمی عاشقانه وجود دارد، اما نمی‌توانم بگویم آنجاست. از طریق از کل سفید کننده و هزاران جنگ خون قوس. رابطه اصلی بین شخصیت های ichigo و orihime هیچ اتفاقی نمی افتد و فقط در انتهای مانگا هر اتفاقی می افتد.

Bleach یک انیمه است که بخشی از به اصطلاح "Big 3" با یک تکه و ناروتو است، برای من بلیچ یک انیمه بسیار دست کم گرفته شده در بین آن 3 انیمه است، من هرگز نشنیدم که کسی در مورد خوب بودن بلیچ صحبت کند تا زمانی که تماشا کنم. برای اولین بار و متوجه شدم که واقعا چقدر خوب است، در حال حاضر در 3 انیمه برتر من درست پشت سر One Piece و Code Geass قرار دارد. من ابتدا در مورد شخصیت اصلی صحبت خواهم کرد، ایچیگو کوروساکی با پذیرفتن اینکه او کیست و منشأ او چیست، قدرت به دست می‌آورد، شینیگامی، هالو یا کوئینسی. باید یکی از شخصیت های اصلی مورد علاقه من در تمام انیمه ها باشد و او همان تعریف "بازگشت" است، هر بار که توسط یک حریف قوی شکست می خورد، همیشه قدرت ادامه مبارزه برای محافظت از دوستان و خود دنیای انسان ها را پیدا می کند. در مبارزه با اولکیورا که بعد از کشته شدن به معنای واقعی کلمه و سوراخ شدن سوراخی در سینه‌اش، به معنای واقعی کلمه 3 برابر قوی‌تر می‌شود تا از اوریهیم و ایشیدا محافظت کند. من فکر می‌کنم که بلیچ در شخصیت‌های شرور خود نیز می‌کشد، زیرا نام‌های بزرگی مانند آیزن، اولکیورا و یواچ به دست می‌آید، و در شرورهای ثانویه‌اش مانند گریمجو، جینجو و تسوکیشیما ناامید نمی‌شود، شرورها همگی دارای داستان‌های پس‌زمینه و چیزهایی هستند که آنها را منحصربه‌فرد می‌کند. برای هر بیننده ای لذت بخش است انیمیشن در بلیچ یکی از بهترین انیمیشن هایی نیست که من دیدم، اما با توجه به اینکه اولین بار در سال 2004 منتشر شد، نمی توانید منتظر یک انیمیشن در سطح قاتل شیطان باشید، اما کاری نکنید که شما را از تماشای آن منصرف کند، زیرا پس از پایان کار حتی در زمان خودش واقعاً خوب و لذت‌بخش می‌شود و من این خطر را دارم که بگویم مبارزه اولکیورا علیه ایچیگو در یکی از بهترین انیمیشن‌های دهه 2000 است، اما ممکن است به این دلیل باشد که من یک طرفدار بزرگ اولکیورا هستم، بنابراین به شما اجازه می‌دهم که قضاوت کنید. آخرین چیزی که می خواهم در مورد آن صحبت کنم، دوتاگونیست سریال به گفته گوگل، روکیا کوچیکی است، به نظر من او یکی از بهترین دختران تاریخ انیمه است، به نظر من واقعاً فکر می کنم که سابقه او با Byakuya بسیار خوب است و داستان Kaien Shiba واقعاً غمگین است زیرا او مرد خوبی با قلب خوب بود و برای محافظت از لشگر خود که روکیا بخشی از آن بود باید بمیرد. من فکر می کنم که بلیچ برای هر طرفدار انیمه و حتی برای معرفی در دنیای انیمه، ساعت بسیار خوبی است، برای من نه بهترین انیمه بزرگ 3 و نه بهترین انیمه تا کنون، بلکه برای کسی که به دنبال یک انیمه خوب است. انیمه اکشن/شونن برای دیدن قطعا یکی از بهترین یا حتی بهترین انیمه ها برای تماشای شماست. "...اگر سرنوشت یک سنگ آسیاب است، پس ما ماسه هستیم. کاری از دست ما برنمی آید. پس آرزوی قدرت دارم. اگر نمی توانم آنها را از چرخ محافظت کنم، پس به من یک تیغه قوی و به اندازه کافی استحکام بده. برای درهم شکستن سرنوشت."

هنر و انیمیشن واقعا منحصر به فرد و چشمگیر است. شما به راحتی می توانید هر شخصیت را از هم متمایز کنید، که در شونن های امروزی بسیار نادر است، جایی که به نظر می رسد همه چهره، چشم ها و مدل موی یکسانی دارند تنها با چند تغییر و تغییر رنگ. Tite Kubo کار بزرگی انجام داد که به هر شخصیت بلیچ یک شخصیت متمایز و چشمگیر داد. شما شخصیت دیگری مانند زاراکی، بیاکویا، اوکیتاکه و غیره را پیدا نخواهید کرد. اما چیزی که بیش از همه مرا تحت تاثیر قرار داد جلوه های صوتی و موسیقی متن بود. بخش بزرگی از موسیقی متن فیلم توسط Shiro Sagisu ساخته شد و او کار شگفت انگیزی انجام داد. تنها مشکل، توسعه ضعیف شخصیت های فرعی مانند Orihime و Sado است. Tite Kubo می‌توانست مانند سازندگان Hunter x Hunter و Fairy Tail این کار را انجام دهد: به جای پرتاب کردن یک سری گایدن‌ها و پرکننده‌ها، می‌توانست از کمان‌ها برای توسعه شخصیت‌های جانبی استفاده کند.