Baki

داستان: 10/10 «باکی» روایتی متقاعد کننده و پویا دارد که به دنبال تلاش بی‌وقفه باکی هانما برای درخشش بیشتر از پدرش، مبارز نهایی است. خط داستانی، در حالی که ساده است، با پیچ و تاب های غیرقابل پیش بینی و رویارویی های پرمخاطب آن تقویت می شود و بینندگان را عمیقاً سرمایه گذاری می کند. شخصیت ها: 10/10 این سریال در به تصویر کشیدن بازیگران متنوع و چند وجهی برجسته است. هر شخصیت، از خود باکی گرفته تا رقبایی مانند Retsu Kaioh و Doppo Orochi، سبک مبارزه و پس‌زمینه منحصربه‌فردی را به ارمغان می‌آورد و عمق و پیچیدگی سریال را غنی‌تر می‌کند. تعامل و توسعه آنها ارزش قابل توجهی به داستان اضافه می کند. هنر: 9/10 اثر هنری در "باکی" چشمگیر است و به طور موثری فیزیک قدرتمند و نبردهای شدید مبارزان را به نمایش می گذارد. طراحی دقیق و رسا شخصیت، به ویژه در طول صحنه های جنگ، به طور قابل توجهی تجربه بصری و غوطه وری را افزایش می دهد. انیمیشن: 9/10 این انیمیشن به طور کلی قوی و به خوبی اجرا شده است و ماهیت پرسرعت و قدرتمند مبارزات را با روانی چشمگیر به تصویر می کشد. حتی اگر گهگاه لحظات نرمی کمتری وجود دارد، کیفیت کلی به طور موثری از اکشن شدید و تصاویر پویا سری پشتیبانی می کند.

اوه بله، BIG MEN DOING MAN SHIT بازگشته و بهتر از همیشه است. پس از 17 شنیدن، داستان ادامه می یابد، این بار با انیمیشن مناسب و بودجه بهتر. مرد تر از همیشه است! اگر این را تماشا نکنید، از دست داده اید! بنابراین یک ساعت به آن بدهید تا بتوانید مقداری مو روی سینه خود و سپس مقداری بیضه از مو و سپس موهای بیشتری روی بیضه ها رشد دهید. می‌دانید، این جمله فوق‌العاده وجود دارد که از فیلم اکشن نمادین دهه 80 کماندو با شوارتزنگر به یاد می‌آورم که معتقدم باکی را به‌طور کلی توصیف می‌کند: "من نمی‌توانم این مزخرفات ماچو را باور کنم!" اگر از من بپرسید این به بهترین شکل خلاصه می شود. وقتی صحبت از فیلم‌های اکشن دهه 80 شد، باکی واقعاً من را به بهترین شکل به یاد آن‌ها می‌اندازد. داستان ساده و سرراست است، هیچ چیز آنقدر طاقت فرسا نیست که ذهن شما را تحت تأثیر قرار دهد. گوشت و حتی گوشت بیشتر در صحنه‌های اکشن وجود دارد و آنها به طور مداوم عالی هستند و با اطمینان تمام چیز را حمل می‌کنند. پوچ زیادی وجود دارد و ناباوری شما باید به شدت معلق شود تا کار کند، اما این خوب است، به هر حال خودش را خیلی جدی نمی گیرد و فقط آنقدر سرگرم کننده است که حتی مهم نیست. بدیهی است که تا این مرحله، نویسنده هر گونه بهانه واقع گرایی را از دست داده و تصمیم گرفته است که پوچی را به سطوحی ناپیدا برساند و همه چیز را تا جایی که ممکن است پیش ببرد. Stands، Devil Fruits، Nen، Sharingan، Bankai، Quirks یا هر چیز دیگری را فراموش کنید، هر چیزی را می توان از طریق قدرت MUSCLE به دست آورد. و من برای آن اینجا هستم! این انیمه مطمئناً یک قدم بالاتر از انیمه قدیمی است. این سبک هنری حواس پرت مانگا را به خوبی به تصویر می کشد، حرکت تمیز است، اکشن پویا و شخصیت ها رسا هستند. همچنین ما خون و گور کاملاً بدون سانسور داریم (و هنگکی هم) و باکی بدون آنها احساس خوبی نخواهد داشت. خشونت بیش از حد بسیار وحشتناک تر و ترسناک تر از قبل است. جلوه های صوتی احشایی مشمئز کننده استفاده شده نیز به این امر کمک زیادی می کند. تمام جوش‌ها، له شدگی‌ها، ترکیدن استخوان‌ها و چیزهایی که فقط باعث می‌شوند پوست شما بخزد و معده‌تان با شنیدن آنها تکان بخورد. با توجه به این نکته، موسیقی دو تا بسیار خوب است، دو افتتاحیه نیز واقعاً جذاب هستند، حتی اگر جلوه‌های بصری دومی توپ‌های مطلق را بمکد. برای انتقادات دیگر، استفاده شناخته شده از CGI در طول مبارزات وجود دارد. حالا خیلی هم بد نیست، خیلی شما را از لحظه خارج نمی کند، اما باز هم پایین است. می‌دانم چرا آنها این کار را کردند، آن را درک می‌کنم، اما این بدان معنا نیست که من آن را می‌پذیرم. با این وجود، مبارزات هنوز واقعاً عالی بودند، بنابراین من آن را زیاد در برابر آنها نگه نمی‌دارم. در رابطه با طرح داستان، باید بدانید که باکی چه چیزی به دست می آورید. هیچ چیز عمیقی نیست، هیچ چیز عمیقی نیست، اما ساده است و به اندازه جهنم سرگرم کننده است. نکته این است که از یک مبارزه مضحک به مبارزه دیگر بروید و این کار عالی است. عشق نویسنده به هنرهای رزمی نیز همه چیز را فرا گرفته است و اگر عاشق هنرهای رزمی هستید، این داستان درست در کوچه شماست. با این حال، برخی انتقادات معتبر وجود دارد. به عنوان مثال، بسیاری از محکومان احساس می کردند که مورد استفاده قرار نمی گیرند. آنها بسیار هیپ شده بودند، اما در کمترین زمان ممکن تکه تکه شدند، احتمالاً به این دلیل که بازیگران اصلی بسیار بیشتر از آنها تحت فشار هستند. علاوه بر این، چیزی که من شخصاً دوست نداشتم این است که با وجود اینکه این انیمه به سادگی "باکی" نامگذاری شده است، خود باکی در برنامه خودش کمی شخصیت فرعی را احساس می کند. او به هیچ وجه در یک قسمت خوب ظاهر نمی شود و فقط چند دعوا می کند. برای بسیاری از زمان ها، شخصیت های دیگری مانند Orochi Doppo، Hanayama و Oliva مورد توجه قرار می گیرند. من به طور کلی از این موضوع ناراحت نیستم زیرا من کاملاً آن شخصیت ها را دوست دارم، اما واقعاً آرزو می کنم که خود باکی کمی بیشتر مورد توجه قرار گیرد. من واقعاً لذت بردم که فصل 1 انیمه کلاسیک به طور قطع داستان او، سفر رشد او بود. امیدوارم در آینده بیشتر از آن بهره ببریم. به طور خلاصه، باکی آنچه را که قرار است انجام دهد، انجام می دهد. این مزخرفات ماچو است که به معنای سرگرم کننده و هیجان انگیز است و از آن فراتر می رود. همانطور که قبلاً گفتم، آن روح فیلم‌های اکشن کلاسیک را دارد که روایتی ساده اما درگیرکننده با اکشن‌هایی دارند که کارهای سنگین را انجام می‌دهند. در مورد آن، شما خودتان به یک هیکل مناسب نیاز دارید تا به اندازه کافی ناباوری خود را به حالت تعلیق درآورید تا به آن دست پیدا کنید، اما به من اعتماد کنید، ارزشش را دارد. پس بیایید با هم همین لحظه را بلند کنیم تا بتوانیم به سطح آنها برسیم. عضله تنها حقیقت زندگی است. ضمایر من او هستند، زیرا من هرگز او نخواهم بود. اما لعنتی، این من را از تلاش باز نمی دارد.

باکی. مردم پس از تجربه یک تصویر شفاف ایستا از یک شخصیت به اصطلاح "انیمه" که از یک اندام جانبی به انتهای دیگر می رود و کمبود و کیفیت پایین انیمیشن فریم به فریم را نشان می دهد: ? انیمیشن - (1/10): وقتی صحبت از این قطعه داستانی به میان می‌آید، انیمیشن اغلب با باتلاق متوسط ​​و تنبلی دست و پنجه نرم می‌کند و برای فرار از قلمرو سنتی به توجیه ظاهری محدودیت‌های بودجه از طریق استفاده از IGraphics تولید شده توسط کامپیوتر (CGI btw) متوسل می‌شود. و فریم به فریم انیمیشن پر زحمت. بنابراین محصول نهایی در اکثر مواقع در دریای متوسط ​​فرو رفته است. من باید اذعان کنم، این نکات برجسته خود را دارد و آنها خوب هستند. طرح، شخصیت ها، طنز - (4/10): در ملیله پیچیده این روایت، محبت های من به سمت رتسو می کشد، شخصیتی که نسل جوان آن را ذاتاً «باحال» و شاید حتی «رادیکال» می داند. او یکی از معدود شخصیت‌هایی است که تحسین من را نسبت به روایت برمی‌انگیزد، جوهر گیرا و روح‌انگیز او در مقایسه با بقیه شخصیت‌هایی که باکی ارائه می‌کند برجسته است. در دیدگاه فروتن، نمادین، روح‌انگیز و شاید حتی زیبای من، باکی، در محدوده جهان خودش، به عنوان کم‌جذاب‌ترین شخصیت ظاهر می‌شود. بنابراین من می گویم: اگر قهرمان داستان هر کس دیگری غیر از خود باکی بود، این سریال در واقع شاهد افزایش علاقه مخاطبان بود، حتی احتمالاً او را از نقش اصلی در btw حذف می کرد. من می‌توانم بگویم که دسترسی مخاطبان مانند O(n!) افزایش می‌یابد (برای مرجع، زمان‌های اجرا با کارایی مجانبی، که با نام Big-O Notation نیز شناخته می‌شود، نگاه کنید، اکنون ببینید O(n!) چقدر بالا می‌رود. بله، که من هستم). من طنز سریال را دوست دارم، خیلی خنده دار است. این باعث می‌شود که هر بار که یک اتفاق غیرمعمول می‌افتد، یک چیز مسخره، حتی می‌توان گفت احمقانه، به «ها ها» بروم. مردان تنومند، چقدر من آن را دوست دارم، اما اجازه دهید وارد این موضوع نشویم، من فکر می‌کنم که من بیشتر فردی با پوست روشن هستم (برای مرجع، به دنبال ___koree___ در اینستاگرام و همچنین kingjames باشید. ساخته های موسیقی - (10/10): آهنگ‌های موسیقی در این زمینه کیفیت قابل ستایشی را از خود نشان می‌دهند. اغلب در مقیاس لیدیایی ساخته می‌شوند، انحراف جالبی با انتقال به حالت Mixolydian معرفی می‌شود و بازیگوشی ظریف و در عین حال عجیبی را القا می‌کند. با این حال، ترکیب‌ها عمدتاً به مقیاس دوریان (نباید با شخصیت واقعی btw اشتباه گرفته شود) می‌مانند و با ادغام و مخفیانه‌سازی یک مقیاس پنتاتونیک ماژور G# و چندین مورد دیگر برجسته می‌شوند. این انتخاب عمدی موسیقایی نه تنها حالات مختلف روایت را مهار می‌کند، بلکه لحن سوزناک و اسرارآمیزی به آن می‌دهد و فضایی هیجان‌انگیز و بالقوه تراژیک را پرورش می‌دهد. فاجعه، فاجعه و بلایای وحشتناک تر با این انیمه - (1/10): چیزی که باعث استرس من می شود، احساس انزجار، مالیخولیا، مقدمه این سریال است که نشان می دهد قهرمان غیر جالب ما در حال انجام فعالیت های به ظاهر بی هدف در حالی که موسیقی EDM در پس زمینه پخش می شود در حال پخش btw است. این کنار هم قرار گرفتن به عنوان یک مقدمه دلسرد کننده برای روایتی عمل می کند که در غیر این صورت با فتنه و با شخصیت های جذابی مانند بیسکویت اولیوا آشکار می شود. ناهماهنگی میان مقدمه بی‌درخشش و غنای روایی متعاقب آن، در واقع حس از دست دادن فرصت را برای مجذوب کردن مخاطب از همان ابتدا برمی‌انگیزد. بزرگترین ایرادات - (0/10): این هنوز تمام نشده است، اوه نه. من هنوز باید در مورد بزرگترین نقص آن صحبت کنم. من قبلاً در زندگی ام چنین چیزی ندیده بودم، تا به حال حتی یک برنامه، سریال یا رسانه سرگرمی این مشکل را نداشته است، اما باکی این مشکل را دارد. یک ناهنجاری بی نظیر در کل طیف تجربیات سرگرمی من. باکی با به نمایش گذاشتن یک مدل سه بعدی از یک آژیر پلیس در بیرون، وارد قلمروی ناشناخته می شود، عنصری به ظاهر بی گناه برای افزودن به چنین منظره ای. یک مدل سه بعدی از یک آژیر پلیس ظاهر می شود، و همان کاری را که یک آژیر پلیس معمولی انجام می دهد، انجام می دهد، یک چرخش معمولی و عجیب 360 در درون خود انجام می دهد که در غیر این صورت به عنوان spinning btw شناخته می شود. اصل مسئله در عدم همسویی تاسف بار مدل سه بعدی مورد بحث نهفته است. از آنجایی که نمی تواند یک مرکز مناسب را حفظ کند، یک جابجایی جانبی ناخواسته در طول مانور چرخشی خود انجام می دهد - پدیده ای شبیه به یک افست مرکز هندسی. هر بار که صفحه به رنگ مشکی تغییر می کرد، من به طور غریزی خود را درگیر یک پرش غیرقابل کنترل می دیدم، در حالی که به طور غیرقابل کنترلی بالا و پایین می پریدم، همیشه با خودم فکر می کردم: "من نمی خواهم درگیر باشم و/یا با افراد ضعیف روبرو شوم. مدل آژیر سه بعدی لنگر انداخته، بنابراین من به طور خودکار نوعی بازتاب از آن ایجاد کردم، هر بار که صفحه سیاهی را می بینم به خودم می گویم اشکالی ندارد، چنین مدل سه بعدی نامناسبی را نخواهم دید که چرخش 360 را انجام دهد. چرخش btw. نتیجه: اگر وظیفه تعیین یک ارزیابی عددی به این انیمیشن را داشته باشم، یک عدد ممیز شناور با دقت دوگانه ارائه می‌دهم که به طور بالقوه به سمت 3.77 جذب می‌شود یا حتی ثابت ارجمند π را فراخوانی می‌کند. با این حال، MyAnimeList این اجازه را نمی‌دهد، بنابراین من می‌توانم آن را تا 4 گرد کنم، زیرا اگر بخواهم 3.77 را در MyAnimeList قرار دهم، آن را تا 3 گرد می‌کنم، که در این صورت، من آن را نمی‌خواهم. بنابراین من به این انیمیشن 4/10 می دهم. ناگفته نماند که نویسنده این مانگا به وضوح یک فتیش پیس دارد.