Jahy-sama wa Kujikenai!

دست راست قدرتمند ارباب تاریکی مجبور می شود در جامعه مدرن ناتوان و فقیر زندگی کند، وقتی یک دختر جادویی ابعادی را که در آن زندگی می کند می شکند و او را از قدرت ها و موقعیت اجتماعی رشک برانگیزش جدا می کند. پس از از دست دادن قدرت، فرم او به طور دوره‌ای به حالت کودکی برمی‌گردد و باید با کار کردن برای دستمزد ناچیز زندگی و پذیرش کمک‌ها و سخاوت دیگران و در عین حال تلاش برای بازگرداندن قدرت خود کنار بیاید. جاهی از نظر موضوعی یک کمدی تکه‌ای از زندگی است و یک سریال درهم و برهم است و شخصیت اصلی آن را می‌توان به دلیل نوعی انتقام کارمایی بازیگوش که در سراسر انیمه رخ می‌دهد، یک نمایش اشتباه فاحش نامید. پیش‌فرض نمایش این است که یک شخصیت شرور کارتونی باید تسلیم یک زندگی در فقر مرزی در دنیای مدرن شود، اما «مقابله» هرگز شدید یا برابر با شیطان قبلی نیست، و انیمه تا آنجا پیش می‌رود که میزان سبک زندگی منحط و اعمال گناه آلود او را نشان می دهد، مانند نابود کردن زیردستان خود به خاطر چیزهای فراموش نشدنی و کوچک. علاوه بر این، این زمینه شخصیت پردازی نسبتاً در اوایل این انیمه ارائه می شود، و بنابراین یک تضاد موضوعی ذاتی با تونالیته ای که اکثراً به راحتی می آیند، مسخره و شاد هستند وجود دارد که در طول نمایش حفظ می شود. شخصیت اصلی قبل از ورود به قلمرو انسانی هرگز چالش قابل مقایسه ای را برای زندگی خود تجربه نمی کند. درعوض، نمایش مستهجن، شرارت شخصیت اصلی را به عنوان یک لولی‌گیارو پنهان می‌کند تا حس همدردی و ناز را در شیطنت‌های او القا کند، و شاید هدف-دموگرافیک را به مخاطبان خاص‌تر گسترش دهد، اما این را فقط می‌توان بی‌مزه توصیف کرد. انیمیشن خوب است و سپس در پایان به ضعیف تبدیل می شود. نوشته خوب و گاهی خسته کننده است. این نمایش تا حد زیادی اپیزودیک است و هر چند وقت یکبار یکی دیگر از بازیگران را معرفی می کند. بسیاری از شخصیت‌های معرفی‌شده از لحاظ ابعادی کم هستند، و زمانی که معمولا ظاهر می‌شوند، تجربه‌ای قابل پیش‌بینی و بی‌حال را ایجاد می‌کنند. من این انیمه را توصیه نمی کنم. تقریباً مطمئناً ارزش سرگرمی قابل مقایسه با سرمایه گذاری 20 قسمتی زمانی که می خواهید انجام دهید، دریافت نمی کنید.

سریال لولیس 29 میلیارد ساله. درضمن HAHA هنگام نمایش ساختمان جیغ میکشه و دوربین میلرزه، چه کمدی خنده داری!!! من آن را امتحان کردم، زیرا بسیاری از میم های راست بال/تقوع کننده با آن وجود دارد، و برخی از افراد آنلاین من دائماً آن را به اشتراک می گذارند، بنابراین من فقط کنجکاو بودم که مغزهای صاف از چه چیزهایی لذت می برند زیرا صادقانه بگویم - این سریال به نظر چیزی است که سگ شما روی آن گذاشته است. زمین بعد از خوردن سالسا کپک زده از سطل زباله، و من از کنجکاوی کاملا پشیمانم. این فقط یکی دیگر از گاری‌های لولی، تایچ‌های بزرگ، فریاد زدن، خدمات فن‌آوری، لطیفه‌ای است که پر از جوک‌هایی است که به همان اندازه خنده‌دار هستند، مثل قطع کردن پای شما با سرعت زیاد کامیون. تایولار جاهی دومین شیطان فرمانروایی از جهنم است، اما Sailor Moon بی‌نام تجاری وارد می‌شود، مقداری سنگ قدرت را می‌شکند و مراقب شوخی باشید که ارزش این سریال را دارد: جهنم شکست خورد. جاهی و هر کس دیگری به دلایلی به زمین فرستاده می شود (????)، یک لولی است و برای کار کردن به عنوان پیشخدمت به خود بیمبو قبلی خود تبدیل می شود. منظورم این است که اگر تالکین هنوز زنده بود، می‌توانست از قدرت نوشتن مانند اینجا برای تقویت داستان‌هایش استفاده کند. یا کامرون باید از این نمایش شگفت‌انگیز درس بگیرد تا فیلم‌سازی کمتر از حد خود را ارتقا دهد. - هنوز هم بهتر از یک شوخی معمولی از سریال. قوی ترین بخش هنر و طراحی صدا است که هر دو بسیار ارزان، بدون الهام و مزخرف هستند. بدترین بخش، جدا از نویز ثابت برای یک طرح، شخصیت ها هستند. شما می توانید یک بوبای بزرگ، لولی 1000 ساله عصبانی، یکی دیگر، کلاه الاغی از خود راضی، یک احمق دیگر، یک لولی ابدی دیگر، و نمی دانم، تشک های تاتامی در آپارتمان جاهی بسیار جالب به نظر می رسند. همچنین نگاه کردن از پشت پنجره به برف و انتظار برای آب شدن آن در مقایسه با شخصیت های این سریال و انگیزه های آنها بسیار جالب به نظر می رسد. اگر 13 ساله بودم یا در اواسط دهه 20م از هر چیزی "nihongo ramen kudasai" لذت می بردم، احتمالاً همان طور که وقتی جوانتر بودم از این نوع مزخرفات خوشم می آمد. اما من نیستم و این سریال وقت تلف کردن است. به ندرت سریال ها از نظر داستان و شخصیت ها آنقدر بد هستند که شاید امتیاز 10/3 را به یک -1 می رساند، اما از آنجایی که MAL ارزش نمره منفی ندارد، من مناسب ترین امتیاز 1/10 را انتخاب کردم.