Towa no Quon 4: Guren no Shoushin

(این بررسی به تمام قسمت‌های مجموعه فیلم می‌رود.) حالا، این چیزی است که من قبلاً در انیمه‌های اخیر متوجه آن نشده بودم و آن را سری فیلم‌ها می‌نامند... حالا این قطعاً با اصطلاح «OVA» در فیلم متفاوت است. سریال ها به صورت تئاتری منتشر می شوند در حالی که OVA ها مستقیم به ویدیو هستند. بسیاری از نمونه‌های مجموعه فیلم‌های انیمه عبارتند از Kara No Kyōukai (یا باغ گناهکاران)، Broken Blade و Mobile Suit Gundam UC Unicorn. این مجموعه فیلم توسط Umanosuke Iida کارگردانی شده است که به خاطر کارگردانی انیمیشن هایی مانند Devilman، Vandread، Hellsing (اصل)، Mobile Suit Gundan: The 08th MS Team و Shangri-La شناخته شده است. متأسفانه، قبل از اکران فیلم ها، او در سن 49 سالگی در سال 2010 بر اثر سرطان ریه درگذشت، و در همان سالی است که ساتوشی کن از سرطان لوزالمعده درگذشت…….. خوب، اجازه دهید فقط به بررسی بپردازیم. در توکیوی آینده نگر، انسان های منحصر به فردی که قدرت های متفاوتی را بیدار کرده اند توسط یک سازمان مخفی به نام کاستوس شکار می شوند. این انسان های استثنایی که با نام «جاذبه ها» شناخته می شوند، در حال پیوستن به نیروهای خود برای دفاع از خود هستند. آنها توسط پسری به نام Quon رهبری می شوند، یک ایده آلیست که مصمم است تمام جاذبه هایی را که می تواند نجات دهد. حالا نکته ای که در مورد این فیلم ها وجود دارد این است: آنها کاملاً یادآور ژانر ابرقهرمانی تاریک و بیشتر فرانچایز X-Men هستند که اکثریت آن ها موازی با آنها هستند، مانند افراد عادی که این قدرت ها را دارند که نمی توانند. کنترلی که بر گذشته آنها تأثیر گذاشته و آنها را مادام العمر زخمی کرده است و آنها را به یک مرکز می برند، بسیار شبیه به مدرسه پروفسور خاویر برای جوانان با استعداد و مانند آن، آنها توسط یک سازمان مخفی که می خواهد آنها را انجام دهد شکار می شوند. بله، این ایده کاملاً اصیل نیست، اما یک مفهوم و مقدمه جالب است و فقط به همین دلیل می توانم بگویم که روی کاغذ کار می کند و روی صفحه نمایش بزرگ کار می کند. در مورد شخصیت‌ها، آنها در واقع شخصیت‌هایی هستند که دارای ویژگی‌های ضربه یا از دست دادن هستند و دارای قدرت‌هایی هستند که می‌تواند باعث عواقب و عمدتاً پشیمانی شود. شخصیت اصلی، Quon، که بیش از یک هزار سال زندگی کرده است، از آن زمان شاهد سلاخی خانواده‌اش نبوده و می‌خواهد انتقام بگیرد. حالا می‌گویم کوون شباهت‌هایی به ولورین داشت، اما تفاوت بین آن‌ها اینجاست... ولورین کاریزما و شخصیت بیشتری نسبت به کوون دارد، زیرا این شخصیت در بیشتر مواقع بی‌انگیزه به نظر می‌رسد، اما او آن موجود خدای قدرتمندی نیست که بیشتر مردم آن را دوست دارند. مشکوک است که او در دعوا لگدهای زیادی به الاغش وارد می کند اما پس از آن موفق می شود خودش را التیام دهد. یوری وجود دارد، یک جذبه لاستیک اما توانا که قدرتش دقیقاً توسعه نیافته است اما می تواند آن را حفظ کند. کری، دختر جوان بی‌گناهی که هدیه‌اش صدایش است و با آن فقط می‌تواند از آن برای درمان یا نابود کردن استفاده کند و من باید اعتراف کنم که این ویژگی به شخصیت Rogue نزدیک است. تی زنی تله پاتیک است که می تواند از راه دور با دیگران ارتباط برقرار کند اما می تواند خاطرات دردناک گذشته را زنده کند. میو دختر جوانی است که می‌تواند با حیوانات ارتباط برقرار کند، اما محدودیت‌دهنده‌اش او را قادر می‌سازد تا به طور عادی و همچنین زبان حیوان صحبت کند. تاکائو یک جاذب باهوش، تنبل، اما از خود راضی است که گاهی اوقات بد حرف می‌زند، اما نه آنقدر که یک احمق باشد. یوما پسری است که قدرتش بیرون ریختن گوی های رنگی از بدنش است که هر زمان که ناراحت یا عصبانی است و آنتاگونیست جنجی کامیشیرو شرور سبک کتاب های مصور کلاس A است که می خواهد همه گیراها را کنترل کند و نظم به دست آورد... پس، بله، بله. ، او یک شرور معمولی است و آخرین اما نه کم اهمیت ترین Towa برادر کوچکتر Quon است که اعتقاد بر این است که هرکس با او تماس بگیرد قدرت آنها افزایش می یابد. در مورد انیمیشن، به جرات می توانم بگویم که BONES در این مورد کار بسیار خوبی انجام داده است، به خصوص انیمیشن مبارزاتی که در آن بسیار سریع و گاهی اوقات تلخ به نظر می رسد و این به سبک هنری نمایش نیز مربوط می شود، به خصوص با برخی صحنه ها. برای چشمان جوان تر وحشتناک خواهد بود. موضوع اصلی نمایش به نام "بی پروا" توسط LAZY برای هر بار که می شنوم "احساس احساس راک، احساس راک سوزاندن" تا حدودی هیجان انگیز و در عین حال ناخواسته خنده دار است، زیرا می دانم که آنها در برخی از اشعار از Engrish استفاده می کنند، اما هنوز احساس می کنم. احمقانه یک بار که آن را چندین بار شنیدی برای دوبله Sentai Filmworks، می توانم ببینم چرا گفتم که Quon هیچ کاریزمایی ندارد و این به لطف کوری هارتزوگ و اجرای ضعیف اوست زیرا Quon حتی در یک موقعیت پرتنش خیلی سرد به نظر می رسد، اما می گویم که خوشحالم. با بقیه اجراهایشان از جمله جسیکا بون در نقش یوری، امیلی نف در نقش کری و مونیکا ریال در نقش تی. حکم نهایی: بعد از دیدن عناوین بی‌درخشش از BONES (شماره 6، Ghost Slayers Ayashi)، این یک پیشرفت و کیفیتی است که BONES باید در بیشتر نمایش‌های خود ارائه می‌داد. این مفهومی است که برای ژاپن خارجی به نظر می رسد، اما اگر به خوبی از آن استفاده شود، می تواند بسیار چشمگیر شود. من به راحتی می توانم این را به افرادی که شبیه هر شخصیت کمیک مارول هستند توصیه کنم.

سری Towa no Quon در چهارمین نمایش خود با Guren no Shoushin به طور قابل توجهی رشد می کند. تقریباً در همه زمینه‌ها حداقل اندکی بهبود می‌یابد، و از نظر فلسفی لذت‌بخش و هیجان‌انگیز است. جنبه‌های ساده‌لوحانه نمایش در اینجا به طور بالغ‌تر درک می‌شوند و بیشتر شبیه ایده‌آلیسم قدرتمندی است که برای شخصیت‌هایی که با زندگی‌شان می‌جنگند. این پرکار نیست، اما مطمئناً به اندازه کافی برای سرگرم کردن خوب است. موضوع اصلی این قسمت مربوط به بخشش و مقصر است. نبرد بین سایبورگ‌های کاستوس و جاذبه‌های مافوق بشر ادامه دارد، اما پیچیده‌تر می‌شود زیرا یکی از شخصیت‌های اصلی مجبور می‌شود به دلیل افشاگری در مورد گذشته که باعث یک حادثه غیرقابل پیش‌بینی در زمان حال می‌شود، طرف خود را تغییر دهد. این همه نوع احساسات را از شخصیت های مختلف بیرون می آورد - بی اعتمادی، نفرت، سردرگمی، سرخوردگی، حتی روشنگری. تغییردهنده ما که مجبور است افراد طرف مقابل را به طور کامل تجربه کند، انسانیت را در همه افراد حاضر در آنجا درک می کند و نسبت به آنچه قبلاً رخ داده است احساس گناه می کند. در همین حال، سایر اعضا به سادگی نمی توانند به اضافه شده جدید اعتماد کنند و قضاوت رهبر خود را زیر سوال ببرند. فیلم این مضامین عاطفی و فلسفی را به شیوه ای بسیار زیبا بررسی می کند. هرگز بیش از حد ساخارین یا بیش از حد بیان نمی شود، و به اندازه کافی عمیق است که احساس خفگی یا ساده لوحی نداشته باشید. نمایش کاملاً بالغ به نظر می رسد، حتی اگر گفتگوها و تبادلات ساده باقی بماند. این صحنه ها جزو بهترین ها در کل نمایش هستند و به زیبایی به پایان انفجاری منتهی می شوند که برخی از دراماتیک ترین احساسات سریال را تا به حال دارد. انیمیشن باز هم خیره کننده بود و پس زمینه های آن بسیار خوب و جذاب بود. به شکایت جزئی من از قسمت آخر که بیش از حد بی مزه بودن در برخی صحنه ها بود، پاسخ داده شد و سپس برخی - رنگ های زیادی حتی در خیابان های شهر وجود داشت، با تابلوهای نئونی درخشان در فروشگاه ها. سکانس های مبارزه نیز بسیار خوب هستند، با اضافه شدن یک جذب کننده جدید که نمایش را می دزدد. تنها شکایت من این است که کوون در مبارزه نهایی ظاهراً فقط برای تأکید بر جذب کننده جدید کم اهمیت بود و او احساس ضعف غیر خاصی می کرد. اما این یک ناراحتی جزئی است، زیرا پایانی که در صخره آویزان بود، حسی از انتظار برای عاقبت در من ایجاد کرد. در این مرحله از سریال، مطمئن نیستم که بدون دانش قبلی وارد عمل شود یا خیر. من احساس می‌کنم دیالوگ‌ها و مضامین آن‌قدر جهانی هستند که حتی برای مخاطبانی که شخصیت‌ها را نمی‌شناختند، خوشایند هستند، اما قطعاً تأثیر دلسوزانه‌ای را از دست می‌دهند که نمی‌دانند تا به حال همه چگونه تلاش کرده‌اند. اما برای طرفداران سه قسمت اول، این قسمت مطمئناً ناامید نخواهد شد و قطعاً برای من بهترین قسمت از چهار قسمت اول است.