Toaru Kagaku no Railgun T

این مجموعه کار باورنکردنی ای را برای بررسی مضامین زیر انجام می دهد: استقلال، هویت، اخلاق پیشرفت علمی و واقعیت شخصی. میساکا میکوتو به طور طبیعی یک شخصیت کاریزماتیک و قدرتمند است که در یک شهر آینده نگر و اسرار دیستوپیایی فراوان آن زندگی می کند. شیفتگی او در توانایی های نیروبخش او به عنوان یک اسپر و در سفر شخصی او در دوران نوجوانی نهفته است. در حالی که اکشن های هیجان انگیز زیادی در سراسر انیمه وجود دارد، این درگیری های درونی Mikoto است که داستان را به سمتی معنادار سوق می دهد. باورهای مثبت ذاتی او در مورد اصول و اسرار درون آکادمی سیتی پویایی قوی برای شخصیت او ایجاد می کند. این به دلیل این است که اعتقادات و آرمان های او به خاطر دستاوردهای علمی به طور مداوم به چالش کشیده می شود. او به‌خاطر استعداد برترش به‌عنوان تک‌تک مدرسه راهنمایی توکیوادای شناخته می‌شود و فروتنی او نسبت به چنین عنوانی جذابیت فراوانی به او می‌دهد.

توجه: این شامل اسپویلرهای دو فصل اول خواهد بود. بررسی اجمالی: در حالی که من در نهایت Mikoto "Railgun" Misaka را شخصیتی پرهیجان می دانم که لیاقت محبوبیت فوق العاده اش را ندارد، او همچنان به اندازه کافی قانع کننده است که سریال اسپین آف خودش را تضمین کند، که بسیار در قالب "A" ارائه می شود. تفنگ ریلی علمی معین». «A Certain Scientific Railgun T» فصل سوم این داستان جانبی است که نسبت به نسخه‌های قبلی خود پیشرفت‌های قابل‌توجهی داشته و در عین حال همه چیزهایی را که آنها را عالی ساخته است حفظ کرده است. با این حال، در حالی که شکی نیست که این فصل اوج سریال است، با این وجود یکی دو مسئله دارد که امیدوارم نویسندگان تا به حال به آن پرداخته باشند. داستان (9/10): این فصل در فصل 2 "یک شاخص جادویی خاص" اتفاق می افتد، این فصل با آماده شدن میکوتو برای جشنواره سالانه دایهاسی آکادمی سیتی آغاز می شود. با این حال، چیزی که فقط باید سرگرم کننده و بازی باشد، به سرعت ثابت می شود که چیزی جز این است، زیرا میکوتو به زودی متوجه یک توطئه شوم می شود که شهر را به شکلی که می شناسد را تهدید می کند و اسرار مربوط به خواهران شبیه سازی شده اش را که قبلاً هرگز نمی دانسته را کشف می کند. با این حال، با دوستانش خارج از کمیسیون، میکوتو خود را در مقابله با این تهدید تنها می‌بیند و به سرعت متوجه می‌شود که در تلاش برای مقابله با آن به تنهایی از لیگ خود خارج شده است. با هیچ کس دیگری که نمی توان به او مراجعه کرد، میکوتو در نهایت به دنبال کمک از یک متحد بسیار غیرمنتظره- رقیب سرسخت او و همکار سطح 5 توکیوادای، اسپر میساکی شوکوهو، می شود. مانند فصل‌های گذشته، داستان به دو قوس جداگانه تقسیم می‌شود- اولی گسترش آرک فستیوال دایهاسی در فصل 2 «ایندکس» است که آنچه میکوتو در این مدت انجام می‌داد را پوشش می‌دهد. از سوی دیگر، قوس دوم، یک قوس کاملاً مجزا است که با تهدیدی کاملاً بی‌ربط به ماجراجویی‌های توما برخورد می‌کند. اکنون، یکی از مشکلات بزرگی که با فصل‌های قبل داشتم این است که سرعت حرکت بسیار کند بود. فصل اول به طور خاص زمان طاقت فرسایی طول کشید تا به قوس های داستانی واقعی برسیم، در طی آن ما با مجموعه ای از اپیزودهای پرکننده خسته کننده مواجه شدیم که مطلقاً چیزی به داستان کلی اضافه نکردند، هرچند چند مورد از آنها وجود داشت که من آنها را دوست داشتم. . فصل دوم کمی بهتر بود از این نظر که هیچ پرکننده ای برای دو سوم اول نداشت، اما قوس خواهران هنوز هم مثل یک تنش به نظر می رسید، زیرا با تماشای «Index»، از قبل می دانستم که دقیقاً چگونه قرار است به پایان برسد. خوشبختانه، "T" همه این مشکلات و سپس برخی از آنها را برطرف می کند، زیرا تهدیدی که میکوتو در طول جشنواره دایهاسی با آن روبرو می شود کاملاً جدا از تهدیدی است که توما در معادل خود از همان آرک با آن برخورد کرده است، اگرچه توما هنوز در قوس ظاهر می شود. و نقش مهمی ایفا می کند. در نتیجه، دلیلی برای احساس بی حوصلگی در طول قوس وجود ندارد، زیرا هیچ راهی برای دانستن چگونگی پایان آن ندارید. قوس دوم نیز به همین ترتیب عالی است، و از برخی جهات حتی قانع‌کننده‌تر از قوس قبلی است، زیرا داستانی مرموز است که به چندین چیز به ظاهر نامرتبط می‌پردازد - یک بازی پوکر، یک دانشمند و یک داپلگانجر - که به نحوی موفق می‌شوند در یک بازی با هم هماهنگ شوند. راهی که کاملا منطقی است با این حال، در حالی که داستان به طور کلی بهتر از فصل های قبلی است، اما هنوز هم چند مشکل قدیمی و جدید دارد. یکی، افشاگری در این سریال و «شاخص» اساساً اولین قوس اصلی را کاملاً بی‌معنا کرده است. برای توضیح بیشتر، درسی که ساتن و بسیاری دیگر در طول آرک آموختند این بود که دست بدی در زندگی شما را از سخت کوشی مانند دیگران معذور نمی کند، اما هم این فصل و هم فصل 3 "Index" نشان می دهد که دلیل اینکه Mikoto و دیگران در سطح 5 هستند در حالی که دیگرانی که به همان اندازه سخت کار کرده اند، اگر سخت تر از آنها نباشد، این است که این در ژنتیک آنها است، به این معنی که کسانی که از Level Upper استفاده می کنند هرگز شانسی برای توسعه توانایی های قوی تر از طریق روش های صادقانه نداشته اند. در حالی که این حقیقت در تلویزیون وجود دارد، زیرا حتی در زندگی واقعی سخت کوشی هیچ پاداشی را برای شما تضمین نمی کند و دیگران می توانند و بدون تلاش از شما پیشی بگیرند، باز هم به نظر نمی رسد که نمایشی با پیام خود تناقض داشته باشد. . همچنین این واقعیت وجود دارد که در حالی که تک تک آرک‌ها به خوبی پیچیده شده‌اند، حتی در انتهای آن، هنوز چند نقطه طرح وجود دارد که حل‌نشده باقی مانده‌اند، و پایان آن به اندازه‌ای رضایت‌بخش نیست که فصل دیگری را تضمین کند. هنر و انیمیشن (9/10): فرنچایز "یک معین جادویی/علمی" همیشه یکی از بهترین تلاش های کارکنان J.C از نظر بصری بوده است، اگر نگوییم بهترین آنها، و "A Certain Scientific Railgun T" به زیبایی این روند را ادامه می دهد. از مدل‌های شخصیت‌ها گرفته تا محیط‌ها، صحنه‌های مبارزه و جلوه‌های ویژه مختلف، همه چیز عالی به نظر می‌رسد و به خوبی در کنار هم جریان دارد، این فصل به وضوح روند بهبود یافته‌های بصری فصل 3 «Index» را ادامه داده است. هنوز هم بی عیب نیست، زیرا هر از گاهی یک لبه خشن یا حرکت سفت وجود دارد، اما این موارد به قدری نادر هستند که احتمالاً حتی متوجه آنها نخواهید شد. صدا و دیالوگ (9/10): موسیقی متن "A Certain Scientific Railgun T" اکثراً واقعاً خوب است، با بهترین تراک‌ها دو افتتاحیه جدید، "فاز نهایی" و "وجود دوگانه"، که هر دو آهنگ‌های بسیار جذاب جی‌پاپ هستند که چندان شباهتی به آنها ندارند. افتتاحیه فصل های قبل و کاملاً با لحن نمایش مطابقت دارد. صداگذاری نیز به همین ترتیب عالی است و بریتنی کاربوفسکی، آلیسون ویکتورین، چرامی لی، برینا پالنسیا و میکا سولوسود به ترتیب در نقش‌های میکوتو، کوروکو، اویهارو، ساتن و توما ایفای نقش می‌کنند و تعداد زیادی استعداد جدید در این بازیگر وجود دارد. خوب، مانند میکایلا کرانتز در نقش میساکی شوکوهو، سوزی یونگ در نقش ریوکو کوریبا و مت شیپمن در نقش گونها سوگیتا. به طور خلاصه، طراحی صدا به همان اندازه چشمگیر است که همیشه بوده است، نه اینکه انتظار کمتری از آن داشته باشم. شخصیت ها (8/10): این فصل رسما ما را با میساکی شوکوهو، دیگر اسپر سطح 5 در مدرسه راهنمایی توکیوادای و رقیب سرسخت Mikoto آشنا می‌کند، که در فصل‌های گذشته چند حضور کوتاه داشت. متأسفانه، این چیز خوبی نیست، زیرا او به راحتی یکی از کم علاقه ترین شخصیت های من در کل فرنچایز است. او که در ابتدا برای تبدیل شدن به یک آنتاگونیست ساخته شده بود، در نهایت مشخص شد که او در تمام مدت خوب بوده و یکی از نیروهای اصلی مخالف خانواده دیوانه کیهارا بوده است. مشکل این است که او قبلاً به عنوان کسی شناخته شده بود که ذهن سه دختر جوان را بازنویسی کرده است، تا جایی که آنها نمی توانند چیزی در مورد بهترین دوست خود به خاطر بسپارند، و این به سادگی به عنوان وسیله ای برای محافظت از آنها نوشته شده است، حتی اگر راه های بی شمار دیگری وجود دارد که او می توانست این کار را انجام دهد. او همچنین تا حدی پارانوئید است که به کسی که نمی تواند ذهن او را بخواند اعتماد ندارد، که به دلیل مشارکت ساده لوحانه Mikoto در پروژه Level 6 زمانی که کودک بود، به نظر ما قابل توجیه است. یک نوجوان و افراد قابل اعتماد بارها و بارها برای Mikoto (و Touma، برای آن موضوع) کار کرده است، و باعث شده است که مسائل اعتماد شوکوهو در مقایسه با آنها بسیار بی اساس باشد. فراتر از آن، او یک عوضی بزرگ برای متحد و دشمن است، با نزدیک ترین چیزی که او به دوستان دارد، دختری است که با میل به هر هوس او تسلیم می شود. در مجموع، وضعیت او به عنوان یک قهرمان بسیار شبیه به سربازی از "The Tinderbox" است - در بهترین حالت سوال برانگیز است - و من از هر قسمتی که او در آن نقش اصلی یا بهتر از آن نداشته باشد لذت می بردم. اصلا ظاهر نمی شود حالا که شخصیتی را داریم که من دوستش نداشتم، بیایید در مورد شخصیتی که دوستش داشتم صحبت کنیم، یعنی ریوکو کوریبا، یک شخصیت کلیدی در آرک دوم فصل. یک دختر جوان همسن با میکوتو، یک حادثه غم انگیز باعث شد ریوکو وارد تحقیقات سایبورگ شود، حتی با وجود سن کمش دانشمندی در شهر شد. کاتالیزور این قوس این است که یکی از آزمایش‌های ریوکو به دنبال او می‌رود و می‌خواهد آن را جبران کند، که میکوتو در نهایت به او کمک می‌کند. بدون ارائه هیچ چیز مهمی، داستان ریوکو بدیع، آزاردهنده و بسیار جذاب است و او خود شخصیتی بسیار دوست‌داشتنی و دلسوز است، با این‌که واضح است علی‌رغم آنچه او و دیگران ممکن است به آن معتقد باشند، او مرد بدی در این موقعیت نیست. از بسیاری جهات، او شبیه آنچه میکوتو در طول فصل قبل بود، احساس مسئولیت می‌کند و نسبت به وقایع قوس احساس مسئولیت می‌کند و از دخالت دادن کسی در امور خود بسیار بی‌میل است. همانطور که گفته شد، او همچنین به طور قابل توجهی بی‌رحم‌تر از میکوتو است و کارهای مختلفی را انجام می‌دهد و در عین حال از عواقبی که به همراه خواهند داشت آگاه است، و در عین حال چنین فداکاری‌هایی را برای رسیدن به اهدافش ضروری می‌داند. با این حال، در مجموع، من او را بسیار دوست داشتم، تا جایی که او احتمالاً یکی از شخصیت های مورد علاقه من در «Railgun» به همراه Kuroko، Uiharu، Konori و البته خود Mikoto است. متأسفانه، این شخصیت‌های جدید در نهایت توجه را از شخصیت‌هایی که قبلاً تثبیت شده‌اند می‌دزدند. ساتن نه تنها یک بار دیگر تقریباً هیچ کاری انجام نمی دهد، علیرغم اینکه هنوز به شدت در افتتاحیه ها و پایان ها ظاهر می شود، بلکه Uiharu نیز هیچ لحظه قابل توجهی ندارد، زمانی که در فصل های قبل حداقل تا حدودی مفید بود. حتی کوروکو که به راحتی مهم‌ترین شخصیت بعد از میکوتو در دو فصل اول بود، فقط در تعداد معدودی از اپیزودها ثابت می‌کند که مرتبط است و تا حد زیادی از اکشن قوس‌های داستانی اصلی جدا شده است. این باعث می‌شود که Mikoto تنها شخصیت اصلی این فصل باشد (مگر اینکه شوکوهو را در نظر بگیرید، که من نمی‌دانم)، و بزرگ‌ترین مشکلی را که من با "Railgun" در کل دارم، بیشتر برجسته می‌کند - مدیریت ضعیف و استفاده ناکافی از بسیاری از شخصیت‌ها. ، چیزی که "شاخص" در بیشتر موارد از آن اجتناب می کند و تنها بزرگترین دلیلی است که دومی را به اولی ترجیح می دهم. لذت (9/10): سرعت سریع‌تر این فصل نسبت به فصل‌های قبلی باعث می‌شود تجربه لذت‌بخش‌تر و سرگرم‌کننده‌تری داشته باشید. صحنه های مبارزه به طور قابل توجهی نسبت به فصل های قبلی بیشتر است، و آنها به همان اندازه که همیشه بوده اند عالی و هیجان انگیز هستند. در حالی که سریال وارد مکان‌های بسیار تاریکی می‌شود، مخصوصاً قوس دوم، هرگز در آن زیاده‌روی نمی‌کند و لحظات سبک و کمدی زیادی برای متعادل کردن لحن وجود دارد. در مجموع، این فصل ثابت می کند که به همان اندازه سریالی که از آن جدا شده لذت بخش است، حتی اگر در زمینه های دیگر کمی کوتاه بیاید. به طور کلی: طرفداران «A Certain Scientific Railgun» ممکن است مجبور شده باشند 7 سال برای فصل سوم صبر کنند، اما به جرات می توان گفت که ارزش این انتظار را داشت، زیرا داشتن محتوای مانگا بیشتر برای پوشش به این معنی است که «T» باعث بهتر شدن فصل می شود. تجربه سریع و لذت بخش تر در حالی که برخی از مشکلات ناامید کننده فصل های قبلی هنوز باقی مانده است و همه چیز جدید در این فصل مورد استقبال قرار نمی گیرد، بسته کلی آن را تحت تاثیر قرار می دهد و هرکسی که از دو فصل اول لذت برد، قطعا باید از این فصل لذت ببرد. نمره: 9+9+9+8+9=44/50=8.8/10 میانگین امتیاز: 8.7/10