To LOVE-Ru

نقد و بررسی "To Love-Ru" "To Love-Ru" داستان ریتو یوکی، دانش آموز دبیرستانی را دنبال می کند که تلاش می کند تا به همکلاسی خود، هارونا سایرنجی، عشق خود را اعتراف کند. یک روز، زندگی او تغییر غیرمنتظره ای پیدا می کند که لالا ساتالین دیویلوک، یک شاهزاده بیگانه، ناگهان در وان حمام او ظاهر می شود و از سیاره خود فرار می کند تا از یک ازدواج منظم جلوگیری کند. لالا تصمیم می گیرد که می خواهد با ریتو ازدواج کند، که منجر به یک سری اتفاقات کمدی و هرج و مرج می شود زیرا ریتو سعی می کند احساسات خود را نسبت به هارونا هدایت کند و در عین حال با بداخلاقی های لالا و سایر شخصیت هایی که به زندگی آنها کشیده می شوند، برخورد کند. شخصیت‌های «To Love-Ru» ترکیبی از دل‌انگیز و خسته‌کننده هستند. ریتو یوکی، به عنوان قهرمان بدبخت، اغلب خود را در موقعیت های شرم آور می بیند، که می تواند سرگرم کننده باشد، اما گاهی اوقات احساس می کند بیش از حد احساس می شود. لالا با طبیعت شاد و بی دغدغه اش شخصیتی دوست داشتنی است، اما شیطنت های او می تواند تکراری شود. هارونا، موضوع محبت های ریتو، شیرین است اما در مقایسه با شخصیت های عجیب و غریب تر، تا حدودی توسعه نیافته است. این نمایش به خاطر خدمات بیش از حد طرفدارانش شناخته شده است که از طرح و توسعه شخصیت کم می کند. این موسیقی که توسط تاکشی واتانابه ساخته شده است، شامل یک تم آغازین جذاب و نمرات پس‌زمینه مناسب است، اگرچه به‌ویژه برجسته نیست. "To Love-Ru" برای بینندگانی که از کمدی اچی و انیمه حرمسرا لذت می برند توصیه می شود. این بهترین گزینه برای طرفداران سریال‌های سبک‌دل و پرخدمت مانند «High School DxD»، «Rosario + Vampire» و «Heaven's Lost Property» است. نقاط قوت انیمه در لحظات کمدی آن و شیمی بین شخصیت ها نهفته است. با این حال، استفاده بیش از حد از سرویس‌های طرفداران می‌تواند یک اشکال بزرگ باشد، و درک پویایی داستان و شخصیت را برای برخی از بینندگان دشوار می‌کند. به طور کلی، "To Love-Ru" ممکن است برای همه جذاب نباشد، به خصوص کسانی که خطوط اصلی بیشتر و محتوای غیر رایگان را ترجیح می دهند. اگر به دنبال یک ساعت مچی مفرح و مزخرف با طنز فراوان می گردید و از خدمات طرفداران اهمیتی نمی دهید، این انیمه ارزش امتحان کردن را دارد.

از بین تمام سریال های To Love Ru، در این فصل اول موافقم که امتیازش از بقیه کمتر است. داستان اصلی انیمه اینه که ریتو به طور اتفاقی با لالا نامزد می کنه، این خیلی جالبه، اما نه برای قسمت دیگه، این انیمه درست و حسابی ساخته نشده، هر قسمت تقریبا هیچ ارتباطی با هم نداره، حتی طرح اول ناپدید شد و نشد. دوباره بحث شد داستان های پوچ زیادی در آن وجود دارد و بیشتر آنها فقط چیزهای احمقانه ای را بیان می کنند که هیچ ربطی به داستان اصلی ندارند، به خصوص در قسمت هایی که درباره سارویاما صحبت می کنند. به نظر می رسید که برخی از قسمت ها بی دلیل تمام می شوند، وقتی قسمتی که من تماشا کردم در مورد A صحبت می کرد و وقتی قسمت بعدی را تماشا کردم داستان به C تغییر کرد. این به وضوح خط داستانی را خراب می کند زیرا داستان قسمت قبلی مطلقاً ربطی به قسمت بعدی ندارد. جدا از همه اینها، من شخصیت هایی را که با جزئیات و زیبایی ساخته شده اند، دوست دارم، به خصوص صدای لالا که انتظارش را نداشتم توماتسو هاروکا باشد. من انیمه های زیادی با صدای توماتسو هاروکا دیده ام، اما فقط لالا به نظر من هیچ شباهتی به صداهای دیگر ندارد، لالا صدای کاملا متفاوتی است.

آه، حماسه رنج ابدی تجرد متوسط ​​ژاپنی. احاطه شده توسط دخترانی زیبا که او نمی تواند بدون تکان دادن نام آنها را تلفظ کند، مانند کوالایی که از درخت می لنگد، شخصیت اصلی کوچکترین سرنخی ندارد که چه می خواهد و حتی وقتی به آن برسد، آن را نمی خواهد. خیلی گیج شده؟ بله، من هم همینطور بودم. برای من غیر قابل باور بود که هر نوجوانی دختر داغ برهنه ای را که با او در رختخواب دراز کشیده بود را به دلیل علاقه اش به دبیرستان که مدام از او دوری می کند، رد کند. از آنجایی که شخصیت اصلی ریتو دقیقاً در یک چیز برتری دارد، آزاردهنده بودن تا حد امکان از نظر انسانی در حالی که دائماً بالای ریه هایش فریاد می زند، به نظر می رسد این ویژگی ما با طنز رفتار کنیم. من شخصاً ترجیح می دهم موهای بینی ام را روزانه اپیلاسیون کنم تا اینکه قسمت دیگری را با او در آن تماشا کنم، که دلیل اصلی این است که من فقط سه قسمت را تماشا کردم. برای تحمل چنین شکنجه ای فقط می توان آنقدر موی بینی و صبر داشت که مال من بعد از سوم تمام شد. شخصیت های دیگر بهتر از این نیستند. در حالی که واکنش افراطی «کمدی» که باعث می‌شود سگ‌ها در محله من ساعت‌ها زوزه بکشند وجود ندارد یا حداقل کم‌رنگ می‌شود، آنها به همان اندازه یک بعدی هستند. هارونا ظاهراً عاشق جیغ کان است اما به ندرت متوجه او می شود در حالی که همیشه از همه چیز گیج به نظر می رسد. من همچنین فکر می کنم که او ممکن است یک نینجا باشد زیرا تخم ریزی در بدترین زمان و مکان ممکن به نظر می رسد مهارت منحصر به فرد او در این جهان است که در آن یک نبرد فضایی می تواند رخ دهد و دو کشتی بر روی سیاره زمین سقوط کنند بدون اینکه اشاره ای به واکنش دولت داشته باشد. . من قصد ندارم در مورد هنر و صدا نظر بدهم زیرا این سطح هنر Demon Slayer نیست و حتی اگر مطمئن نبودم برای اجرای نمایش برای من کافی است. اگرچه آنها تقریباً عمق و سطح توسعه طرح یکسانی دارند. بنابراین وجود دارد که. من می گویم ارزش تماشا کردن را ندارد. با توجه به آنچه من دیده ام، شمارش برنج تلاش سرگرم کننده تری به نظر می رسد و هیچ سطحی از داستان نویسی نمی تواند شخصیت های آزاردهنده و تنظیم اولیه ضعیف را جبران کند. من ممکن است اشتباه کنم، اما معمولا اینطور نیست. برخی از مردم آن را دوست دارند، احتمالاً به دلیل انبوه تیترهای پیش از نوجوانی و بدون سانسور نمایش داده می شود، زیرا فراموش نکنیم که این نمایش ecchi با رتبه 18+ است که در مدرسه پر از 16 سال اتفاق می افتد.