ماهها پیش، تصمیم گرفتم انیمیشنی به نام Watashi ni Tenshi ga Maiorita! را تماشا کنم و تمام هشدارها در مورد اینکه میاکو چقدر منحط شده است را کنار گذاشتم. من برای یک بار هم که شده از شخصیت او خوشم نیامد (با وجود اینکه گاهی اوقات ناامید شده و بخشیده شده است)، اما پس از دیدن همه چیز در این فیلم، او یک بار دیگر یک پاس بخشش از من گرفت. این بررسی فیلم را به اندازه کافی بنیادی بررسی میکند، بنابراین تمام تلاشم را میکنم تا آن را تا حد امکان ساده و دلپذیر نگه دارم. این فیلم با عنوان Watashi ni Tenshi ga Maiorita! دوستان گرانبها، به هانا و جزئیات مربوط به سنجاق سر کوچکش که به شکل گل است میپردازند. همراه با گروه دوستانش، میاکو و والدینش، سفری میدانی به حومهای دارند که مادربزرگ هانا در آن قرار دارد. زندگی می کند. استعداد میاکو در شیرینی پزی عالی و ساخت لباس، مادربزرگ را نگران می کند، زیرا او همچنین راه هایی برای نشان دادن طناب به پنج دختر شایان ستایش پیدا می کند، علیرغم اینکه هیچ یک از استعدادهای میاکو را در ابتدا نداشت. به نظر می رسد که کمک شیرین سازی مادربزرگ هانا، که او نیز دوست است اما بسیار مسن تر است، در گذشته گیره موی مشابهی را به او داده است (گیره موی گرانبهایی که نماد دوستی آنهاست).
بعداً دوستان به یک جشنواره محلی می روند و ناگهان سنجاق سر هانا در جایی گم می شود. میاکو بیشترین تلاش خود را می کند تا سنجاق سر را پیدا کند و در نهایت او و هانا با موفقیت آن را پیدا کردند. میاکو به روشی مشابه با بزرگترها، سنجاق سر را روی موهای هانا می بندد، به عنوان نشانه ای از دوستی آنها ممکن است ذره ذره اما مثبت تغییر کند.
همه چیزهایی که از سریال اصلی دوست دارید و می خندید، برای خاطره ای کوتاه مدت بازمی گردد: پنج دختر جوان که در راه خانه هیناتا راه می روند و بازی می کنند، میا نی، هیناتا که فرهنگ زیادی برای نامیدن نوآ بامزه ترین دارد، در میان آنها بسیاری از شوخی های آشنای دیگر که در صورت نیاز به حضور آنها می توانند لبخند را بر لبان شما بنشانند. فیلم زمان کافی برای تجربه کاملتر و عالیتر نداشت (به احتمال زیاد نتوانسته باشد)، اما با توجه به داستان اصلی بدون پلات و در عین حال سالم، به اندازه کافی موفق شده است. اگر هانا به همان اندازه بدبین نبود و با وجود احساس ناراحتی در اطراف میاکو از خود لذت نمی برد، یا هیناتا و نوآ ماجراجویی با کیفیت تری داشتند، از آن قدردانی بیشتری می کردم. یکی از نکات مثبت فیلم این بود که آنها [تقریبا] دیدگاه من را کاملاً به میاکو تغییر دادند (از یک متعصب دیوانه وار وسواس به بازی به دوست دوست داشتنی هانا که مایل است هانا را حداقل به حالت شادتر برگرداند).
انیمیشن های رنگارنگ و آهنگ های موسیقی دلپذیر برای طرفداران Slice of Life و همچنین طرفداران انیمه Doga Kobo لذت خوبی هستند. انیمیشن Doga Kobo متناقض بوده و بین کیفیت و درپ تغییر زیادی کرده است، اما تم رنگ آمیزی آن همیشه احساس شادی و مثبتی را در بینندگان ایجاد می کند. و البته، وقتی صحبت از موسیقی به میان میآید، تاکورو ایگا کیفیت همیشگی خود را با موسیقیهای متن ساخته شده استادانه حفظ میکند.
به طور کلی، واتاشی نی تنشی گا مایوریتا! ممکن است Precious Friends در هیچ یک از پروژههای انیمیشنی فوقالعاده Slice of Life برتری نداشته باشد، اما شگفتیهای زیادی را به همراه داشت که به مخاطبان خود گفت که یک دوستی گرانبها حتی از کوچکترین نماد/شی میآید. برای من، این فیلم نقطه شروع خوبی برای یک هفته کاری پرمشغله بود تا بعداً آن را تجربه کنم.