Summer Ghost

این فیلم سعی دارد در تقریباً 40 دقیقه کارهای زیادی انجام دهد، و اگرچه فکر می‌کنم داستانی بسیار هیجان‌انگیز با جلوه‌های بصری فوق‌العاده را روایت می‌کند، اما فکر نمی‌کنم با زمان محدودی که در اختیار دارد، عدالت را برای شخصیت‌ها رعایت کند. در اینجا برای هر یک از سرنخ‌ها چیزی عمیق‌تر وجود دارد، چیزی مشخص که به راحتی می‌توان به آن متصل شد، زیرا همه این شخصیت‌ها به روش‌های مختلف به مرگ نزدیک هستند، و با این حال ما به سختی می‌توانیم بیش از یک درک سطحی از جایی که هستند کشف کنیم. از قبل از رول اعتبار می آید. این کمکی نمی کند که بسیاری از تعاملات مرده باشند، بنابراین حتی اگر این باعث می شود که برخی از لحظات به نمایش درآیند، باعث می شود بقیه احساس کمی تخلیه کنند، و لحظاتی که می توانستند بزرگ باشند، گاهی اوقات عجیب یا حتی حکایت از یک حالت بسیار وحشتناک دارند. صحنه (مثلاً انداختن چمدان مشخصی در انتها درب منزل شخص خاصی بدون هیچ یادداشت یا توضیحی). من فکر می‌کنم مفهوم اینجا جالب بود، حتی اگر اجرا چیزی برای دلخواه باقی بگذارد.

به نظر می رسد فیلم هایی که به مرز نیم ساعت نزدیک می شوند اخیراً یک روند هستند. شاید به دلیل کاهش دامنه توجه بینندگان، به تدریج، استانداردهای عمومی برای مصرف متوقف شود. آنها همیشه وجود داشته اند، اما تبلیغات اخیر نوید یک تجربه جامع تر را می دهد. در هر صورت، زمان اجرا نباید مشکلی باشد، و حتی نیازی نیست که وقتی در جهت درست مدیریت می شود، جنبه ای از فکر در نظر گرفته شود. Summer Ghost گیج شده است، محدود به محدودیت خاصی برای بازیگرانش است و اگر اصلاً نوشته شده باشند تا چه اندازه نوشته شده اند. تصور اینکه پشت ترکیب نقش های نسبی آنها در داستان، به طور دقیق تر، دیالوگ های وحشتناک کسل کننده و ضربات شخصیت در یک صحنه، تلاش واقعی وجود داشته باشد، سخت است. این سه نفر نشان دهنده منهای سرخورده مختلف است، جوانانی که به آینده ای با شکوه وابسته هستند. هرکدام از آنها به صورت فردی موضوعی سست از درون نگری عاطفی است و با هم، هر لحظه به انعکاس بی اهمیتی از رازهای پنهان تبدیل می شود. فیلمنامه نتوانست مکث های لازم را لحاظ کند، و همچنین نشان دهنده تردید در آنچه به عنوان یک حوزه حساس بحث ارائه می شود، نیست. Loundraw زمان اختصاص داده شده را به خوبی مدیریت می کند، بدون تنش عجله با مفهوم خود مطابقت دارد، اما مسلماً به حداکثر رساندن عنصر تحقق کار سخت تری است. طرح‌ها تیز هستند، شبیه به کارهای قبلی او، و اغلب چشم‌های ترسناکی را نشان می‌دهند. متأسفانه، انیمیشن دقیقاً در حد و اندازه نیست، به وضوح پرش از فریم، به ویژه زمانی که شخصیت ها سر خود را برای تغییر در بیان برگردانند، قابل توجه است. بازیگری شخصیت نیز بیش از حد کسل کننده است و به سختی بر حال و هوای یک موقعیت تأکید می کند. وقتی صحبت از اتمسفر شد، فیلمبرداری یکنواخت چشمگیر است، احتمالا تنها بخشی از تریلر است که با محصول نهایی سازگار است. در نورپردازی، بافت پس‌زمینه، انتخاب عکس و جنبه‌های تغییر جهت بصری رویایی بین واقعیت و ماوراء طبیعی برتری دارد. اولین تلاش Loundraw برای ایجاد یک ویژگی به سختی قابل قبول است، زیرا نمی تواند عقلانیت تصمیمات را در مقابل پس زمینه های ملایم زاویه باز مناظر متعادل کند. استفاده از استدلال غیرمستقیم بیش از حد برای جلوگیری از انقضای بی معنی زندگی. Summer Ghost شبیه یک روح واقعی است، کمی شفاف، به وضوح توخالی.

این فیلم تنها 45 دقیقه فرصت دارد تا داستان و پس‌زمینه هر شخصیت را به شما نشان دهد، بنابراین شما بلافاصله وارد عمل می‌شوید. تنها در چند صحنه، نویسندگان می‌توانند داستان‌های شخصیت‌ها را نشان دهند و به آن‌ها احساس مرتبط بودن بدهند. آثار هنری و موسیقی پر از تابستان است و حس نوستالژیک دلپذیری را به همراه دارد. از طرف دیگر داستان واقعاً سریع و مستقیم است، احساس می‌کرد که محدودیت زمانی سختی در آنجا وجود دارد. علیرغم این واقعیت که شما به عنوان یک بیننده قادر به درک شخصیت های اصلی هستید، آنها و داستان هایشان هنوز سطحی هستند که آن حال و هوای مالیخولیایی را که از انیمه انتظار می رود خراب می کند. صرف نظر از جنبه های منفی ذکر شده در بالا، آن طعم تلخ و شیرینی را که احتمالاً برای آن آمده اید باقی می گذارد، بنابراین در نهایت ناامید نخواهید شد.