Hakushaku to Yousei

ببینید، من مختصر می گویم: این یک اقتباس بد است. من رمان‌ها را نخوانده‌ام و احتمالاً هرگز نخواهم خواند، اما به وضوح می‌بینم که چیزهای زیادی از آنها کم است. صحنه‌های متعددی وجود دارد که به نظر می‌رسید، شاید به خاطر محدودیت‌های زمانی یا دلایل بودجه، حذف شده‌اند، اما غیبت آنها به شدت به تجربه آسیب می‌زند. بسیاری از زمینه ها و افسانه ها نیز وجود ندارند، بنابراین ساختمان جهان در نهایت به یک آشفتگی گیج کننده بزرگ تبدیل می شود، حتی نمی توان آن را استنباط کرد. بسیاری از صحنه‌ها از ناکجاآباد شروع می‌شوند، بخش‌های مهم را نادیده می‌گیریم و آنها را در چند کلمه خلاصه می‌کنیم یا فقط از ما انتظار داریم که اتفاقی بیفتد تا آن‌ها را با آنچه قبلاً پیش آمده مرتبط کنیم. همچنین اپیزود را نزدیک پایان قطع می کنند، تیتراژ را پخش می کنند و سپس اپیزود را تمام می کنند که بسیار آزاردهنده است و من خیلی از آن متنفر بودم. شخصیت ها: اجازه دهید مقدمه این را بگویم که از روابط فاصله سنی متنفرم، اما حتی نادیده گرفتن اینکه ترکیب شیمیایی بین سرنخ ها آزاردهنده است. شخصیت اصلی از فقدان عاملیت بسیار رنج می برد که طرح تصمیم می گیرد وانمود کند که آنجا نیست. او توهم انتخاب دارد، اما مجبور است با هر چیزی که اطرافیانش می‌خواهند یا به او می‌گویند همراهی کند، و حتی وقتی امتناع می‌کند و اعتراض می‌کند، این تغییری نمی‌کند. داستان پشت سر مرد نیز یک آشفتگی بزرگ است، هرگز مشخص نیست، و آنها مدام به این زخم سوختگی روی زبان او اشاره می کنند، اما هرگز آن را یک بار نشان نمی دهند. من تصور می کنم متحرک کردن زخم زبان آنقدرها هم سخت نیست، اما آنها این کار را نکردند. بازیگران نقش مکمل نیز توسعه نیافته اند، با جزئیاتی که گاهی اوقات ذکر می شود، اما هرگز کشف نشده است. طرح: طرح بد نیست، فقط بد اجرا شده است. به همین دلیل است که فکر می کنم کتاب ها بهتر هستند. به نظر می رسد دنیا وعده های زیادی دارد، اما مکانیزم آن هرگز روشن نشده یا بسیار متناقض است. انیمیشن: کمترین بودجه و بدون استعداد. من از سالی که این نمایش منتشر شد، انیمه تماشا می‌کردم، بنابراین می‌دانم استانداردهای صنعت افزایش یافته است، اما حتی در آن زمان هم بد است. من فکر نمی‌کنم چهره لیدیا هرگز به درستی ترسیم شده باشد، او هرگز زیبا به نظر نمی‌رسد. برخی از صحنه‌های اکشن را به نمایش می‌گذارد، اما آن‌ها نیز بی‌درخشند. خجالت آور یا غیرقابل تماشا نیست، اما متوسط ​​است و دیدن آن زیبا نیست. صداگذاری خوب است، همه آنها کارشان را خوب انجام می دهند. من تعجب می کنم که این رتبه بندی بالایی دارد، اما از آنجایی که بیشتر بررسی ها مربوط به آن زمان است، تصور می کنم آنها بهتر از این نبودند و فکر می کردم این قابل قبول است. کتاب ها را بخوانید و اگر بهتر هستند به من اطلاع دهید.

"عزیزم، من باید کور شوم. چون آن را نمی بینم." - Joseline Hernandez از The Real Daytime Talk Show که تقریباً احساسات من را نسبت به این نمایش و بررسی ها و انجمن های اطراف آن خلاصه می کند. به نظر می رسد که همه به تازگی آن را مطرح کرده اند، اما صادقانه بگویم که من نتوانستم جذابیت را ببینم. من حتی یک منبع قابل اعتماد در animanga داشتم که این را به شدت به من توصیه می کند، بنابراین سعی کردم از طریق آن قدرت بگیرم. اگرچه من فقط نمی توانستم. من نمی فهمم چرا آنها این انیمه را اینقدر دوست داشتند، و این شامل طرفدارانی نیز می شود که مدام درباره آن صحبت می کردند. مثل این بود که داشتم یک برنامه متفاوت یا چیزی را تماشا می کردم. خیلی عجیب بود. حتی در آن زمان، به سختی کسی به آن نمره کمتر از 6 می دهد، که بسیار عجیب است. مثلا همین برنامه رو میبینیم؟؟؟ خوب، پس بیایید به طرح داستان بپردازیم: طرح داستان این است که لیدیا یک دکتر پری در زمانی است که مردم نمی توانند پری ها را ببینند و به آنها اعتقاد ندارند. این مرد که ادگار نام دارد می خواهد او را استخدام کند تا بتواند شمشیری به دست بیاورد و ارل شود و بله بلا بله بلا. آره، من هیچ اهمیتی برای این شخصیت ها ندارم. هیچ کدام جذاب نبودند. برخی از طرفداران سعی کردند در مورد کلپی و ریون صحبت کنند، اما من هیچ احساسی نسبت به شخصیت های آنها ندارم. Kelpie یک AF رقت انگیز است و کل شخصیت ریون حول محور ادگار می چرخد. من برای این دو شخصیت مهم نیستم! حتی کمتر به لیدیا و ادگار اهمیت می دهم. ادگار یک خودشیفته ترسناک است و آزاردهنده است. لیدیا اصلاً ستون فقرات ندارد و رقت انگیزترین شخصیت تاریخ است. فکر می کنم حتی کیشیموتو و گگه هم می توانند شخصیت های بهتری از لیدیا بنویسند. مثلاً من در این توهم نیستم که هر شوجو زنان خوشنویسی داشته باشد. مهم نیست جمعیت شناسی یا نویسنده، نوشتن خوب، نوشتن خوب است و نوشتن بد، نوشتن بد. با این حال، فکر نمی‌کردم که یک شوجو اینقدر بد برای شخصیت‌های زنش بنویسد. مثل، wtf؟؟؟ اگر شما بدتر از Gege و کیشیموتو هستید، پس من فقط نمی دانم چه بگویم. مسئله نهایی این است که آنها ایده های کوچکی را که علاقه شما را جلب می کند، مسخره می کنند، اما پس از آن دوباره به طرح واقعی نامطلوب برمی گردد. مانند پری های واقعی، مرفولکس ها و غیره در واقع جذاب هستند. انیمه می توانست حول آنها ساخته شود. با این حال آنها تصمیم می گیرند روی لیدیا و ادگار خسته کننده تمرکز کنند. اگرچه در این یادداشت، من از نوشتن این بررسی برای تماشای کار آتش با اعضای خانواده ام منقطع شدم. خیلی خوشحالم که تصمیم گرفتم این انیمیشن را کنار بگذارم.