Runway de Waratte

01 - به قول پسری به نام هیناتا نام خانوادگی سس: "وزن خواب اندازه گیری نمی شود". بنابراین اگر او با 1.60 سانتی متری باورنکردنی خود (حتی بزرگتر از چیوکی) توانست متخصص والیبال باشد، تنها چیزی که مانع میل نیگه (در واقع نشانه گلابی) می شود این است که یک بشقاب با حداقل قد را بر روی درب زمین قرار داده است. هفته مد پاریس. 02 - نام: ایکوتو تسومورا، سه خواهر، مادر روی تخت بیمارستان، پدر نامشخص است. هیچ کارآموز جوان، بدون دبیرستان کامل، دوره طراحی ندارد. ضداجتماعی نیست، اما به نظر می رسد که هیچ دوست دیگری جز یک بلوند بدون استعداد ندارد. همه را کنار هم بگذارید و ما یک کارآموز داریم که در روز اول کار باید شرکت را از شکست کامل نجات دهد. 03 - "می بینید؟ این چیزی است که به خاطر تلاش برای جا افتادن در جایی که نمی توانید بدست می آورید." "پس چرا او مثل من نیست؟ چرا با واقعیت من زندگی نمی کنی؟" این و تکرار اینکه چیوکی کوتوله ای است مانند دیسک خراشیده. زندگی در یک چرخه دائمی قربانی شدن کافی نیست. برای اینکه با خودتان احساس خوبی داشته باشید، باید با "واقعیت" خود به واقعیت آن شخص حمله کنید، که به تنهایی تنها احساس حقارت است که در ذهن شما نیست، و آنچه شما معتقدید راه درست زندگی در جامعه است. 04 - هونوکا باید امید خانواده تسومورا باشد، پول از هر طرف برای این دختر می افتد، حتی به نظر می رسد که او نیازمند است و به وام نیاز دارد. در حالی که ایکوتو فقط لباس‌های زیادی را که برای خواهرانش ساخته بود به‌عنوان میراث دارد، اگر همه لباس‌هایش طرح چهارخانه‌ای نداشتند، پول خوبی در مغازه خرج می‌کرد. و از آنجایی که این به عنوان یک ارث خدمت نمی کند، و هونوکا مهربانی را با عمل متقابل اشتباه می گیرد، زیرا در ذهن او تشکر معنایی ندارد. با این اوصاف، اگر این روسی فرضی نقش مربی قهرمان داستان را به خوبی ایفا کند، باید برای هر نمایش هزینه کنید. 05 - با چند آب نبات قرض گرفتن، چند سنت روی روکش مبل، و نمی توان تمام حال و هوای پیتر پارکر 2002 را از دست داد، باب همه چیز برای ارائه بهترین چیزهای این دنیا دارد. راه‌حل‌های زیادی را با لباس‌ها انجام دهید و امیدواریم نتیجه نهایی رضایت‌بخشی داشته باشیم، نه کوچک یا صورتی، پسر ما همه چیز دارد تا نایجل خاویر پادشاه جدید تکه‌ورک باشد. 06 - از همه چیزهایی که ایکوتو می‌توانست نشان دهد، یک لباس تقریباً دلقک، یا حتی بدتر از آن، برخی از خطوط راه راه که شبیه گلدان‌های چاشنی با رنگ‌های مختلف بودند، بدترین آنها بودند. فقط اسکریپت که پوست شما را از ممنوعیت در آن کالج نجات داده است. فکر نمی کنم حتی رنگین کمان هم با آن لباس در خیابان بیرون برود، اما از آنجایی که آموزش در مورد اعتقاد به کار شماست، من نیز معتقدم که از اینجا تا پایان انیمه چیوکی یک کرم معجزه آسا می گیرد تا 2 عدد را افزایش دهد. سانتی متر در محل دور از اینترنت. 07 - من نمی دانم که آیا این موضوع من است یا نه، یا در واقع حداقل بیشتر بزرگسالان تمایل دارند که از زندگی ناراضی باشند، تلخ باشند و تمام تجربیات ناامید خود را برای جوانان نادیده بگیرند. مأموران اگر شما را زمین نمی اندازند، شما را در یک قرارداد شبه بردگی دستگیر می کنند، به شما چاره ای جز موفق ترین راه برای شما نمی دهند، که اگر خوشبختی در این پیمان ممنوع نبود، حتی معامله خوبی است. 08 - با آنقدر منفی که در اطراف ایکوتا وجود دارد مرا تحت تأثیر قرار می دهد که او هنوز تبدیل به تبهکار داستان نشده است، کسی با این همه رویا، که دائماً در موقعیت هایی گیر می افتد که سعی می کنند با روش های خودخواهانه او را سریع بکشند. گفتن چیزهای دردناکی مانند: "تسلیم شو، تو استعدادی در آن نداری". با این حال، هیچ کس در کار نمی گوید که اگر تلاش کنید می توانید کاری انجام دهید، زیرا همه فقط با فردیت متولد شده اند و جسارت مخالفت را ندارند. 09 - The Menu (2022) - "جرمی با استعداد است. او خوب است. او بسیار خوب است. اما او عالی نیست. او هرگز عالی نخواهد شد. او آرزوی بزرگی دارد، اما هرگز به آن نمی رسد." و همانطور که ایکوتو هارمونی را در قطعات خود به ارمغان می آورد، چیوکی و کوکورو عدم تعادل را به ارمغان می آورند، که یکی دارد، دیگری هرگز نمی تواند داشته باشد، و این یک آشفتگی است. 10 - ایکوتو پسر خوبی است، عشق خانواده، هر کاری که انجام می دهد سرشار از زیبایی و شادی است و معمولا بهترین نسخه ممکن اوست. گفتنی است، بزرگترین بدبختی این روح خیرخواه، تناسخ خواهد بود که مجبور است در عروسی کولی آمریکایی بزرگ چاق من شرکت کند، روح او فاسد خواهد شد و مطمئناً بدترین روزهای خود را در این ایسکای زندگی خواهد کرد. 11 - منطق یوو باورنکردنی است، هیچ کس لازم نیست ناظر خوبی باشد تا بداند او چه فکر می کند. هرچه بیشتر به کوکورو نگاه می‌کردند، بیشتر سکویی را می‌دیدند که او به آن نمی‌رسید، اما این مهم نبود، در طرف دیگر کسی بود که او را بت می‌کرد و به او اعتماد به نفس می‌داد، بدون توجه به تمام عواقب ناشی از این. درست نیست، اما چه کسی اهمیت می دهد که چه چیزی درست است؟ آرزوی خیر برای کسی به این معنی نیست که در ازای آن دو برابر دریافت خواهید کرد. 12 - همه چیز خوب است که به خوبی تمام شود. کوکورو ثابت کرد که چیزی بیشتر از یک دختر 1.80 سانتی متری است که می داند چگونه ژست بگیرد، اگر نفر اول تسلیم شود. چیوکی ثابت کرد که اندازه مهم نیست (تا زمانی که کسی متوجه نشود). ایکوتو ثابت کرد که برای طراح شدن نیازی به رفتن به کالج ندارید، اما برای داشتن منحصر به فرد بودن خود به آن نیاز دارید. Toh اصل ریاضیات را ثابت کرد - اگر یک عدد را اشتباه محاسبه کنید، همه چیز از آنجا به بعد اشتباه خواهد شد. نتیجه: مانند همه انیمه های Arts، Runway de Waratte نیز مانند بقیه به پایان می رسد، قهرمان داستان (در این مورد فقط ایکوتو) در پایان بازنده می شود، حتی اگر به نظر می رسید که او خیلی خوب کار می کند، و با ناامیدی از شکست متوجه می شود که او چیز بسیار مهمتری را به دست آورده است، تأیید اینکه اگر به دنبال آن رویا باشید، آینده ای در آن حرفه خواهید داشت. در نهایت، این نوع کار فقط مفهوم را تغییر می دهد و این به شما بستگی دارد که آن را در آغوش بگیرید یا نه. برای من گریه کردن و گفتن اینکه می خواستم برنده شوم پایان خوبی ندارد.

tl;dr: انیمه ای در مورد دنبال کردن رویاها که تا حدودی نامرتب است اما همچنان به اوج احساسی بسیار قوی می رسد. موضوع این انیمه حول محور مد و مدلینگ است، اما این در واقع تنها پس زمینه است. قبل از شروع این انیمیشن اساساً هیچ چیز در مورد مد و مدلینگ نمی دانستم و صادقانه بگویم پس از تماشای آن هنوز هم می گویم که هیچ چیز در مورد مد و مدلینگ نمی دانم. با این حال، علی‌رغم آن، قدردانی از داستان شخصیت‌های افرادی که سعی می‌کنند رویاهایشان را دنبال کنند، بسیار آسان بود، زیرا آنها به خوبی نوشته شده‌اند و حس منحصر به فردی به آنها دارند. اگرچه ممکن است در ابتدا اینطور به نظر نرسد، اما قهرمان این داستان تسومورا ایکوتو، دانش آموز دبیرستانی است که همیشه عاشق ساختن لباس بوده و آرزوی طراحی مد را دارد. با این حال، از آنجایی که او پسر بزرگ خانواده ای است که پدری فوت کرده، مادری که دائماً در بیمارستان بستری و خارج می شود، و سه خواهر کوچکتر، او به دنبال شغلی است که بسیار فوری تر و واقعی تر است. چیزی که او را به دنبال رویای خود سوق می دهد، همکلاسی او به نام فوجیتو چیوکی است. او کسی است که همیشه آرزو داشت سوپرمدل شود و در هفته مد پاریس قدم بزند و وقتی کودک بود اعجوبه ای به نظر می رسید که برایش اجتناب ناپذیر بود. با این حال، او به طور ناگهانی رشد خود را در 158 سانتی متر متوقف کرد، که بسیار کمتر از 175 سانتی متر است که اساساً لازمه سوپر مدل بودن است. با وجود این، او مصمم است که به رویای خود برسد، صرف نظر از اینکه چقدر ممکن است غیرممکن به نظر برسد. این دو نفر در نتیجه رویای خود دائماً با طرد شدن و موقعیت‌های دشوار مواجه می‌شوند، با فشار دائمی که فقط آن را رها کرده و به دنبال چیز دیگری بروند. آنها با تعدادی از عوارض روبرو می شوند که آنها را از طریق زنگ می اندازد و این احساس را ایجاد می کند که خود دنیا در حال توطئه علیه آنها با تصادفات دیوانه کننده ای است که روی هم انباشته شده و آنها را پایین می آورد. اگرچه در همان زمان، وقفه‌های شانسی بزرگی وجود دارد که آنها را نیز به جلو سوق می‌دهد. چنین نوشته‌هایی می‌توانند به راحتی در دام احساس بسیار اجباری یا کلیشه‌ای بیفتند، اما در اینجا می‌تواند به خوبی از آن عبور کند و ضربان‌های احساسی واقعاً قوی را بدون پیش پاافتادگی ارائه دهد. زمینه های دیگری نیز وجود دارد که در آن نوشتن برتر است. به عنوان مثال، نحوه نشان دادن روابط بین ایکوتو و خانواده‌اش به طرز فوق‌العاده‌ای با خواهرش هونوکا به خوبی انجام شده است. اما زمینه هایی نیز وجود دارد که نوشتن به طور کامل شکست خورده است. به عنوان مثال، همه چیز مربوط به کیزاکی. اگر چه من یک مشکل بیشتر در زمینه هایی پیدا کردم که کاملاً شکست نخورده اما کاملاً به پتانسیل کامل آن نرسیده است. بزرگترین نمونه آن می تواند در اطراف کوکورو متمرکز شود. او شخصیت دیگری است که علیرغم وجود موانع زیادی در راه او، تمام تلاش خود را برای دنبال کردن رویاهایش انجام می دهد. و صادقانه بگویم، من او را شخصیتی شگفت انگیز با داستانی بسیار خوب یافتم. مشکل این است که او چیوکی را تحت الشعاع قرار می دهد، که باعث می شود طرف داستان چیوکی احساس ناراحتی کند. روشی که چیوکی در قاب قرار می‌گیرد باید دوتاگونیست داستان باشد، اما میزان تمرکزی که او می‌گیرد برابر با مقداری است که سایر شخصیت‌های جانبی دریافت می‌کنند، یا در مقایسه با کوکورو کمتر. نحوه ساختار انیمه در جابجایی بین این دو احساس عجیبی می‌کند، زیرا احساس می‌کند تاکید بر مهم بودن اوست، اما انجام آن به شیوه‌ای واقعاً عجولانه، به نوعی باعث می‌شود که احساس کند عمداً او را نادیده می‌گیرد. من به خصوص از طرفداران او نیستم، اما هنوز هم عجیب به نظر می رسید. علاوه بر این، او تنها لحظه ای از این نوشته عجیب نیست. اتفاقات جزئی زیادی در اینجا و آنجا وجود دارد که معمولاً انتظار می رود حداقل تا حدی نشان داده شوند که به طور کامل نادیده گرفته می شوند. به عنوان مثال، دور دوم یک مسابقه به طور کامل حذف می‌شود و مستقیماً به گوش قهرمان داستان می‌رسد که به قوانین دور بعدی گوش می‌دهد. به اندازه کافی آسان است که همه چیزهایی را که از متن مهم است، بفهمیم، اما هنوز هم احساس ناراحتی می کند. مثال دیگری که در آن همه چیز حتی بیشتر درهم می‌آید، پایان انیمه است، جایی که احساس می‌شود خیلی دور می‌پرد و سعی می‌کند انیمه‌ای را که بیشتر شبیه یک پایان مناسب است، ارائه دهد. اما در انجام این کار، مقدار زیادی اُمف از انتهای خود کمان می گیرد و در مجموع تأثیر نهایی بسیار ضعیف تری بر جای می گذارد. هنر و انیمیشن بسیار قوی هستند. همانطور که گفته شد، من چیزی در مورد مد نمی دانم، اما لباس های جالب و زیبای زیادی وجود داشت. من فکر می‌کنم طراحی‌های منظم شخصیت‌ها نیز در برجسته کردن شخصیت‌ها و تناسب با نقششان در داستان به خوبی کار می‌کردند. موسیقی متن خوب بود حدس می‌زنم موسیقی‌های زیادی وجود دارد که می‌توان آن را موسیقی باند نامید، اما به نظر می‌رسد که خیلی از آن‌ها طرفدار نیستم، بنابراین کار زیادی برای من انجام نداد. OP و ED از نظر صوتی و تصویری بسیار قوی هستند.