Marmalade Boy

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------. مشکلات زیادی در مورد این انیمه وجود داشت و من حتی ندیدم که افراد زیادی به آنها بپردازند. وقتی اکثر مردم یک نقد بد درباره این انیمه می نویسند، فقط در مورد خسته کننده بودن آن صحبت می کنند. این انیمه خسته کننده و همچنین تکراری است، اما واقعاً عجیب است. یکی از روابط در این انیمه شامل یک معلم و یک دانش آموز است. یعنی یکی از آنها صغیر است. با این حال، ما هنوز هم قرار است بخواهیم آنها یک زوج باشند. من متنفر بودم که چگونه قرار بود در پایان، زمانی که آنها ازدواج کردند، برای آنها احساس خوشبختی کنیم. من شخصاً فکر می‌کردم که این کار ناخوشایند و عجیب است. مشخص است که یکی از آنها جوانتر از دیگری است. با این حال، این همه آن نیست. زوج اصلی خواهر و برادر ناتنی هستند، زیرا هر دو والدین آنها از یکدیگر طلاق گرفتند و دوباره با دیگری ازدواج کردند. با وجود اینکه آنها به خون ارتباطی نداشتند، من هنوز از این موضوع کمی ناراحت بودم. سعی کردم این را نادیده بگیرم، اگرچه هنوز آن را دوست نداشتم. در پایان، آنها شروع کردند به فکر کردن که آنها در واقع از برخی از عکس‌هایی که پسر پیدا کرده بود، مرتبط با خون هستند. به طور معمول، شما انتظار دارید که پسر به دختر بگوید و از هم جدا شود. آنها دقیقا برعکس عمل کردند، زیرا به محض اینکه دختر متوجه شد، همچنان می خواست با پسر زوج باشد. این من را تا حدی غافلگیر کرد. نمی‌توانستم این واقعیت را تحمل کنم که آنها هنوز هم می‌خواهند با هم باشند، با وجود اینکه فکر می‌کردند با هم ارتباط خونی دارند. علاوه بر این واقعیت که این انیمه عجیب و غریب است و من را با موفقیت به ارمغان آورد، درام بسیار زیادی نیز در آن وجود دارد. به طور معمول، من درام را در این نوع انیمه های قدیمی دوست دارم زیرا به آن طعم اضافه می کند. با این حال، احساس می‌کردم در هر قسمت، یا دختر یا پسر زوج اصلی به چیزی حسادت می‌کنند. به عنوان مثال، اگر یکی از آنها برای یک ثانیه دیگری را در حال صحبت با فردی از جنس مخالف می گرفت، حسادت می کردند و فرار می کردند. سپس، آنها برای سه اپیزود دیگر (چه احساسی داشت) با یکدیگر صحبت نمی کردند. من احساس می کنم این انیمه فقط درباره زوج اصلی است که بارها و بارها سوءتفاهم می شوند. در یک انیمه عاشقانه معمولی، دختر و پسر اصلی وجود دارند که می‌خواهیم زوج باشیم، و سپس دختر و پسر دیگری که شخصیت‌های فرعی هستند که یکی از زوج اصلی را نیز دوست دارند. در این انیمه حدود 4 یا 5 شخصیت فرعی دختر وجود داشت که پسر اصلی را دوست دارند. من حتی تعداد پسرانی که دختر اصلی را دوست دارند یا تعداد شخصیت هایی که زوج های کناری را دوست دارند، حساب نکردم. همچنین برای هر یک از این شخصیت های جانبی سوء تفاهم هایی وجود دارد که منجر به حسادت و یا مشاجره آنها می شود (وای، چه شوکه کننده!). این واقعاً تکراری شد و هر قسمت احساس می‌کرد که قبلاً اتفاق افتاده است. بهترین بخش در مورد این انیمه، سبک هنری بود (که حتی آنقدرها هم عالی نبود) و زمانی که تمام شد. اگر می‌خواهید یک انیمه عاشقانه واقعی تماشا کنید، مطمئناً چیزی مانند Kamisama Kiss، Fruits Basket یا Kimi ni Todoke را توصیه می‌کنم. در کل، Marmalade Boy عجیب، خسته کننده، تکراری است و شخصیت ها حتی خوب نیستند. من هرگز این انیمه را به کسی توصیه نمی‌کنم، پس از این مشکل خلاص شوید و فقط این انیمیشن را تماشا نکنید.

- قهرمان غیرقابل دوست داشتنی که ریشه یابی آن بسیار سخت است - دینامیک شخصیت های پیچیده که طعم بدی به جا می گذارد - انیمیشن زیر هم تراز + طراحی های حباب دار و چشم نواز + موسیقی متن کلاسیک دلپذیر به لحن ملودراماتیک اضافه می کند. از آب جوش، شکر و پوست مرکبات که ترکیبی از طعم های شیرین، ترش و تلخ است. در ظاهر، Marmalade Boy دقیقاً همین است: داستانی شیرین از دردهای در حال رشد و یافتن عشق بین دو عضو یک خانواده. رنگ‌های روشن، موسیقی متن کلاسیک، و شخصیت‌هایی با ویژگی‌های عریض و احساسی، بیننده را به سمت خود جذب می‌کنند. با این حال، ملودرام حاصل ممکن است برای برخی طعم ترش به جا بگذارد. تماشای دو برادر ناتنی، میکی و یوو که ناامیدانه عاشق یکدیگر می شوند، هم مایه شادی و هم ناامیدی است. بزرگترین مشکل نمایش قهرمان ما میکی است. شخصیت او فقط شامل عاشق شدن با دوتاگونیست خود یوو است و به هیچ وجه رشد نمی کند. یوو داستان پس زمینه جذابی دارد، اما به احتمال زیاد چشمانتان را می چرخانید که چرا باید عشق او را با چنین قهرمان بی ثبات، ناله و خودخواه ریشه کنید. داستان همچنین این واقعیت را که دوقلوها با وجود اینکه خواهر و برادر ناتنی هستند به دنبال یک رابطه جنسی عاشقانه ادامه می دهند. دیگر چیزی برای گفتن وجود ندارد انیمیشن نیز گاهی اوقات بسیار سفت است. مسافت پیموده شده شما با Marmalade Boy متفاوت خواهد بود. درعوض، سریال خواهر واتارو یوشیزومی (خلق پسر مارمالاد) Ultra Maniac را برای یک کمدی دلچسب و عاشقانه تماشا کنید.

این برنامه برای چندین دهه در رادار من بوده است، به عنوان یکی از برنامه‌هایی که می‌خواستم روزی آن را تماشا کنم، اما طول آن (76 قسمت) آن را تا سال‌های اخیر به پیشنهادی پرهزینه برای واردات تبدیل کرد. خوشحالم که بالاخره آن را خریدم، زیرا فوراً به یکی از برنامه های مورد علاقه من تبدیل شد. هنگامی که والدین آنها شریک زندگی خود را عوض می کنند و همه شروع به زندگی مشترک می کنند، میکی خود را با پسری خوش تیپ اما خشمگین به نام یوو زندگی می کند. پس از این چیدمان عجیب، میکی عاشق یوو می شود و این دو درگیر نوعی دوازده وجهی عشقی می شوند که از یک انیمه عاشقانه انتظار می رود، در حالی که خواستگاران مختلف دیگری ظاهر می شوند. چیزی که Marmalade Boy را خاص می‌کند این است که بیشتر شخصیت‌ها چقدر دلسوز می‌شوند و اینکه چگونه هر تغییر در روابط بین هر یک از آنها تأثیر مخربی بر دیگران دارد. اگرچه چشم‌نوازهای اواسط اپیزود به شما می‌گوید چه کسی واقعاً چه کسی را دوست دارد، اما آزمایش‌هایی که زوج‌های مختلف با آن روبرو می‌شوند به حدی افزایش می‌یابد که عملاً غیرقابل عبور است، و من هرگز مطمئن نبودم که آیا هیچ‌کدام از آنها تا پایان با هم خواهند ماند. از تمام این جابه‌جایی‌های مختلف می‌گذرد، جایی که شادی برای برخی به معنای بدبختی برای برخی دیگر است، و در چند قسمت پایانی، تجربه‌ای تقریبا غیرقابل تحمل ناخن‌جوش بود که منتظر بود ببینیم همه چیز چگونه خواهد شد. فقط دو چیز در مورد نمایش مرا آزار می داد. بسیاری از شخصیت‌های مرد در مواقعی که دختران به وضوح علاقه‌ای به آن نداشتند، اولین بوسه را به اجبار انجام می‌دادند، و برخی مستقیماً دختری را برای قرار ملاقات با آنها آزار می‌دادند تا زمانی که تسلیم شد. خیلی اوقات بالا مشکل دیگر، مورد مزمن فلاشبکیت سریال است. خوشبختانه هیچ اپیزود خلاصه واقعی ندارد، اما برای همیشه به صحنه‌های قسمت قبلی یا اغلب فقط صحنه‌های قبلی همان قسمت بازمی‌گردد. برخی از لحظات کلیدی تا ده ها بار در طول سریال تکرار می شوند. هر چند هیچ کدام از اینها لذت من را خیلی کم نکرد. علیرغم طولانی بودن آن، فقط یک هفته طول کشید تا تمام 76 قسمت را تماشا کنم. هرگز احساس نمی‌کند که چرخ‌هایش را می‌چرخاند یا در دایره می‌چرخد. همیشه چالش‌های جدیدی پیش روی شخصیت‌ها وجود دارد و قوس‌های داستانی از استقبال آن‌ها نمی‌گذرد. می توانم ببینم که این نمایشی است که در سال های آینده بارها و بارها از آن بازدید خواهم کرد. اگر به ژانر عاشقانه علاقه دارید، تماشای آن ضروری است.